| آنتی مورینیوئیسم، تفکری برای عدم اعتراف به حقایق و توانایی های ژوزه مورینیو. تفکری با کلیدواژه های: ضدفوتبال، مرگ فوتبال، پارک اتوبوس، حاشیه سازی، بازی روانی و... |
| پرده اول: دومین فینال اروپایی و پیاپی رم |
بیچاره رُم... اگر هر تیمی به جز تیمی که مورینیو سرمربی آن باشد، به دو فینال اروپایی و پیاپی دست میافت به عنوان نمونه‌ی مدیریتی و تاکتیکی برتر معرفی میشد اما ظاهرا دوستان رُمان‌نویس علاقه‌ای به ستایش از این سرمربی پرتغالی ندارند و به آنتی مورینیوئیسم دچار هستند. به هر حال حق دارند؛ چه کسی از رُمانی با محوریت مدح مورینیو استقبال میکند! مُد روز آنتی مورینیوئیسم است و رُمان نویسان برای کسب ویو با مُد پیش میروند.
مورینیو توانست پس از ۶۱ سال رُم را به قهرمانی اروپایی برساند و سال بعدش توانست که بار دیگر این تیم را به یک فینال اروپایی دیگر برساند اما دوستان معتقدند که «کارآمدی تاکتیکی» این سرمربی پرتغالی رو به افول است. بودند افرادی که اعتقاد داشتند رُم به دلیل نداشتن اهداف بلندپروازانه، مورینیو را حتی در صورت کسب نتایج ضعیف اخراج نمیکند اما حال این سرمربی پرتغالی را به دلیل باخت فینال در ضربات پنالتی مواخذه میکنند.
مورینیو در شرایطی رُم را به فینال لیگ اروپا رساند که خانواده فردکین (مالکان رُم) کمتر از ۱۰ میلیون یورو در بازار نقل و انتقالات برای او دست به جیب شدند؛ این در حالی است که تصویر سازی ذهنی منتقدان مورینیو از تیم های او، چیزی در اندازه رئال مادرید کهکشانی دهه اول ۲۰۰۰ میلادی است. در تصویر زیر به مقایسه میزان مبالغ خرج شده تیم های حاضر در نیمه نهایی لیگ اروپا پرداختیم.
| پرده دوم: کذبیات آنتی مورینیوئیسم |
در سال های اخیر آمار، حقایقی خلاف نکات بیان شده توسط افراد مبتلا به آنتی مورینیوئیسم بیان کرده که به آن میپردازیم. پارک اتوبوس کلمه‌ای است که رسانه ها از نظر بُعد منفی‌اش به مورینیو نسبت داده‌اند و بار ها با صرف استفاده از این کلمه او را مورد نکوهش قرار داده‌اند. در این سال ها مورینیو به فوتبال تدافعی مشهور شده و به همین دلیل سبک او را به ضد فوتبال بودن متهم کرده اند؛ اینکه به چه دلیلی فوتبال تدافعی برای دوستان بیانگر ضد فوتبال بودن است را احتمالا هیچ شخصی نمیداند. منتقدان مورینیو احتمالا بویی از پراگماتیسم (عمل گرایی) نبرده اند و انتظار دارند در حالی که تیم نیازی به برد ندارد، حمله کند (اشاره به بازی برگشت با بایر لورکوزن)
تیم های مورینیو به عالی ترین درجه از عمل گرایی رسیده اند؛ برای اثبات این موضوع به بازی برگشت رُم در برابر فاینورد اشاره میکنم. در بازی برگشت برابر فاینورد، مورینیو نیاز به ثمر رساندن گل و برد داشت؛ رُم در ۱۲۰ دقیقه موفق به ثبت رساندن چنین آماری شد.
برخلاف تصورات رایج و فراگیر شده، تیم های مورینیو آمار خوبی در زمینه ثبت امید گل و خلق موقعیت بزرگ گلزنی دارند که در زیر به تصویر کشیده شده است.
حضور رُم در رده‌‌ی چهارم، بالاتر از تیم هایی آتالانتا، یوونتوس و لاتزیو در زمینه xG (امید گل) نشان دهنده‌ی اشتباه و کذب بودن بسیاری از نکات آنتی مورینیوئیسم است.
| پرده سوم: قضاوت اخلاقی رفتار مورینیو! |
معیار های اخلاقی افراد تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارد؛ تلاش های یک ساله‌ی یک مجموعه با قضاوت اشتباه داور از دست رفته است اما عده‌ی اندکی از به اصطلاح روشنفکران به دفاع از داور و قضاوتش میپردازند و مورینیو را متهم به فرار رو به جلو میکنند...
اینکه چگونه و با چه استدلالی اقدام به دفاع از عملکرد داور میکنند و با چه معیار های اخلاقی حرکات مورینیو را محکوم جلوه میدهند از سوال های بزرگ است!
