رییس فدراسیون قایقرانی از نتایج کسب شده در مسابقات ازبکستان اظهار رضایت کرد.
به گزارش طرفداری، رقابتهای آبهای آرام قهرمانی زیر ۲۳ سال و جوانان و پاراکانو آسیا ۶ تا ۱۰ اردیبهشت 1402 در سمرقند ازبکستان برگزار شد. ملیپوشان ایران با هفت ورزشکار پاراکانو، ۶ قایقران بانو و پنج قایقران مرد در بخش کایاک و کانو در این رقابتها حضور داشتند. پس از برگزاری ۱۱۳ دور مسابقه ملیپوشان ایران موفق به کسب ۳۳ مدال رنگارنگ شدند. سهم ایران از این مسابقات ۱۵ مدال طلا، ۱۳ مدال نقره و پنج مدال برنز بود.
رییس فدراسیون قایقرانی تلاش میکند موفقیتهای ملیپوشان این رشته در بازیهای آسیایی هانگژو نیز ادامه پیدا کند.
علیرضا سهرابیان رییس فدراسیون قایقرانی درباره نتایج تیم قایقرانی در مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال و پاراکانو اظهار داشت:
نتایجی که بچههای ما در مسابقات قهرمانی آسیا کسب کردند واقعا عالی بود و به عنوان رییس فدراسیون به آنها افتخار میکنم. بالاخره یکسری ورزشکاران ما اولین بار بود طعم حضور در چنین رویدادهایی را تجربه میکردند و برخی دیگر هم از قبل تجربه حضور در مسابقاتی به این شکل را پشت سرگذاشته بودند. اینکه در مسابقات عالی بودیم و به عنوان قطب جدیدی در زیر ۲۳ سال آسیا شناخته شدیم صحبتهایی است که مسئولان سایر کشورهای آسیایی و حتی خود کنفدراسیون آسیا به آن اعتراف کردند و بابت نتایجی که گرفتیم به ما دست مریزاد گفتند. دیدگاه خود ما هم این بود از لحاظ نتیجهگیری به شکل خوبی عمل کنیم.
وی افزود:
در رشته پاراکانو و جوانان زیر ۲۳ سال آسیا اینکه بتوان با نفرات کم به ۳۳ مدال رسید واقعا تلاش بیش از حد اندازه خود بچهها و مربیان تیم ملی را در تمرینات نشان میدهد که ثمره آن کسب مرغوبترین مدالها در دل مسابقات برای ما شد. جا دارد یک خسته نباشید و خداقوت به تمام همکاران خودم چه در فدراسیون و چه هیاتهای استانی بگویم زیرا تلاششان بر این بود تا تیم ما اعزام شود و خوشبختانه این موضوع به ثمر نشست، به عنوان یک خانواده واقعی به نتایج کسب شده افتخار میکنیم.
رییس فدراسیون قایقرانی درباره شرایط مالی این فدراسیون گفت:
در تمام این چهار سال تمام اعزام ها را بی وقفه انجام دادیم و فکر میکنم جز معدود فدراسیونهایی هستیم که در طول یک ماه حدود ۲۵ روز بچهها در اردو حضور دارند. شاید فدراسیونهای دیگری هم باشند که ورزشکاران آنها ماهانه در اردوها باشند اما اینکه مانند ما به صورت طولانی در اردو باشند را بعید میدانم. ما تمام تلاششان را میکنیم و هیچ وقت هم نشده نگوییم پولی نداریم و لب به انتقاد باز کنم زیرا اگر این جمله را به کار ببرم در اصل نشاندهنده ضعف من رییس است.
سهرابیان تصریح کرد:
در این مدت ورزشکاران سختهای زیادی تحمل کردند و برای زمان طولانی دور از خانوادههایشان در اردو بودند. البته اردوهای ما هم هدفمند بود. چیزی که است اینکه حد توان من همین بوده اما باز مطمئنم هانگژو جایی است که بچههای من با دست آوردن نتایج خوب نشان خواهند داد حد توانمند ورزشکاران ما این نیست که الان به آنها توجه میشود و صحبت من پس از پایان بازیهای آسیایی هانگژو این موضوع را اثبات خواهد کرد، اگر هم موفق نشوند به شکل دیگری از جامعه قایقرانی و مردم عزیز عذرخواهی خواهم کرد. باید دانست اکثر قایقرانان کشورهای دیگر در بهترین کمپهای دنیا اردو میزنند تا خودشان را در آنجا آماده حضور در چین کنند اما این مساله برای ما صدق نمیکند.
وی درباره اینکه برای هانگژو در چند رشته ورزشکار اعزام خواهند کرد، اظهار داشت:
ما در رشتههای آبهای آرام، کایاک و کانو نمایندگانی را به هانگژو خواهیم فرستاد. همچنین در بخش رویینگ دختران و پسران هیچ برنامهای برای اعزام توریست به این رویداد مهم نداریم. به نوعی کسانی که شانس مدال ندارند را از گود اعزام به چین خارج خواهیم کرد. همچنین در بخش اسلالوم یک نفر در بخش پسران و یک نفر هم در بخش دختران به آنجا میرفتیم.
رییس فدراسیون قایقرانی ادامه داد:
در بخش دراگون بت هم در ابتدای امر تصمیم به برگزاری یک مسابقه انتخابی در جهت رکوردگیری از ورزشکاران خواهیم داشت و اگر رکوردهای ورزشکاران مناسب نباشد با استدلالهایی که ناظران کمیته ملی المپیک برای ما خواهند آورد تیم را اعزام نخواهیم کرد. برنامه خود ما در این است که ۲۴ ورزشکار در این رشته ورزشی به چین بفرستیم. تعداد نفرات ما تازه با رشتههای تیمی مانند والیبال، بسکتبال، هندبال یا حتی فوتبال برابری میکند و تازه تعداد مدالهای آنها یک عدد است اما ما شانس رسیدن به ۶ مدال را داریم. تازه اگر به همین یک مدال هم برسیم برای ما اتفاق خوبی است. اگر رکوردها خوب باشد ورزشکاران ما در بخش دراگون بت باید بروند زیرا هیچ فرقی با رشتههای تیمی ندارند.
سهرابیان با اشاره به اینکه نقش رابین هود را در فدراسیون قایقرانی دارد، به آنا گفت:
در چهار سال ابتدای حضورم در فدراسیون پولی که گرفتیم کافی نبود اما باز خیران همیشه کمک حال ما بودند. دستهای تکدیگری خودمان را باید بیشتر رو به سمت این عزیزان دراز کنیم. خود من در فدراسیون نقش رابین هود دارم و خیرین هم در نقش کمک رابین هود هستند. اگر مسئولان کمک بیشتری کنند باعث خوشحالی ما است، هر چند خود ما به خوبی از محدودیتهای مالی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش آگاه هستیم. اگر به ما در سال جاری کمک کنند خوشحال خواهیم شد و اگر هم مانند روال گذشته در پیش باشد باز هم از آنها بابت حمایتهایشان کمال تشکر و قدردانی را خواهیم داشت.