ملی‌پوشع دوچرخه‌سواری روایت عجیبی از بدرفتاری با دوچرخه‌سواران در جاده‌ها دارد.
به گزارش طرفداری، شاید تصور شود دوچرخه سواران شرایط سختی برای تمرین ندارند؛ سوار دوچرخه می‌شوند، یک مسیر را انتخاب می کنند و رکاب می زنند اما شرایط به این سادگی نیست. آنها در مسیر تمرین با یک مسئله جدی روبه‌رو هستند که از نظر مردم شوخی تلقی می شود اما در واقعیت این شوخی ماهیت خشونت دارد و می‌تواند آسیب‌های زیادی را به همراه داشته باشد.
محمد گنج خانلو رکابزن شاخص و باسابقه تیم ملی ایران درباره ی آزارو اذیت‌هایی که رکابزنان در حین تمرین می‌بینند، اظهار داشت:
یکی از مواردی که باعث ایجاد ترس در دوچرخه‌سواران می شود این است که رانندگان با فاصله کم نسبت به دوچرخه سوار حرکت می‌کنند و حتی شده در همین حین مشت یا لگدی هم حواله دوچرخه‌سوار می‌کنند. خود راننده‌ها چگونه وقتی یک کامیون با فاصله بسیار کم و با سرعت از کنارشان رد می شود، می‌ترسند؛ این اتفاق برای ما هم رخ می دهد.
وی ادامه داد:
برخی افراد هم هستند تا به ما دوچرخه‌سواران می‌رسند، به طور ناگهانی گاز می دهند، بوق ممتد می‌زنند یا کنار ما فریاد می‌کشند. به هر حال ما هم در فشار تمرین هستیم و این اتفاقات باعث عصبانیت ورزشکاران می‌شود. در بیشتر مواقع سعی می‌کنیم آرامش خود را حفظ کنیم و یا مسیر حرکت خود را تغییر دهیم اما مواقعی هم بوده است که دوچرخه‌سوار از شدت فشار، قمقمه خود را به سمت خودرو پرت کرده است.
رکابزن ملی پوش در مورد میزان شدت آزار و اذیت ها در جاده‌ها گفت:
در تهران این آزار و اذیت ها کمتر است دلیلش این است که دوچرخه سواران را دیده‌اند که در جاده‌ها تمرین می‌کنند و برایشان موضوع عجیبی نیست و بیشتر این مسئله وجود دارد که راننده ها سرشان داخل گوشی است و حواسشان به جاده نیست اما در شهرستان ها وضعیت کاملا متفاوت است. انگار دوچرخه‌سوار را می‌بینند، می‌گویند برویم به دوچرخه سوار بزنیم! برای نمونه بهنام آرین که در همدان تمرین می‌کند، می‌گفت در هر محله با همه افراد سلام و احوال پرسی می‌کند تا بچه هایشان نزدیک جاده او را با سنگ نزنند! در تور ایران - آذربایجان که تور بین المللی با عظمتی است نیز در یکی از شهرستان‌ها ما را با سنگ می‌زدند. فکر می کنند ما سیبل هستیم و باید ما را هدف قرار بدهند.
گنج خانلو در پاسخ به این که با این افراد صحبت کرده اند تا ببینند چه چیزی باعث می‌شود چنین رفتارهایی را انجام دهند؟ به ایسنا گفت:
فکر می‌کنند این کار شوخی یا بازی است. بارها پیش آمده کار به درگیری و کلانتری کشیده است و در نهایت هم می گویند مگر جاده جای دوچرخه‌سواری است؟! در حالی که ما دوچرخه سوار جاده هستیم و شما تور دو فرانس که بزرگترین تور دوچرخه‌سواری جهان را هم ببینید در خیابان‌ها برگزار می‌شود. تمام این اتفاقات و آزار و اذیت‌ها از لحاظ روانی روی ورزشکار تاثیر می‌گذارد و حتی باعث تصادف می شود. به نظرم هنوز فرهنگ دوچرخه‌سواری و نحوه برخورد با دوچرخه‌سوار در ایران جا نیفتاده است. ما حداقل انتظار داریم در برخی جاده‌ها تابلوی محل تردد دوچرخه‌سوار یا حفظ فاصله با دوچرخه‌سوار نصب کنند تا رانندگان مقداری کنترل شده رانندگی کنند و نصب این تابلوها کار سختی هم نیست. البته این را هم باید اضافه کنم که خود رکابزنان هم باید در جاده‌ها مراقب باشند و فاصله خود را حفظ کنند تا اتفاق بدی رخ ندهد.
