یکپنجم از مجموع فدراسیونهای ورزشی منتظر تعجیل وزارتخانه در برگزاری انتخابات هستند.
به گزارش طرفداری؛ انباشت مجامع عمومی انتخاباتی در سال گذشته و عدم اهتمام به برگزاری انتخاباتها تا پیش از زمستان ۱۴۰۱، وزارت ورزش و جوانان را در ماه پایانی سال وارد تنگنایی کرد که تعداد زیادی مجمع را برای تعیین رئیس و اعضای هیأترئیسه فدراسیونهای مهم و مدالآور را با قید فوریت و تعجیل در دستور کار قرار بدهد.
با وجود این که بیش از ۱۰ انتخابات فدراسیونهای ورزشی در زمستان سال ۱۴۰۱ صورت گرفت و رؤسای دورۀ ۴ سالۀ آتی جامعههای وزنهبرداری، اسکواش، ژیمناستیک، جودو، کاراته و ... با رأی اعضای مجمع مشخص و معرفی شدند، اما هنوز هم قریب به یکپنجم فدراسیونهای زیرمجموعه وزارت ورزش و جوانان در شرایط بلاتکلیفی بهسر میبرند.
فدراسیونهایی مانند آمادگی جسمانی، ورزشهای همگانی، سهگانه، ورزش کارگری، بولینگ و بیلیارد، بدمینتون، سوارکاری، کونگفو، انجمنهای ورزشی و بوکس؛ ۱۰ فدراسیونی هستند که سال گذشته را با سرپرست و شرایط معلق به پایان رساندهاند و اکنون به فاصله ۵ ماه تا بازیهای آسیایی، منتظر برگزاری انتخابات و تعیین رئیس خود هستند.
اگر چه از لیست فدراسیونهای مذکور تنها نیمی از آنها واجد شرایط حضور و شرکت در بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو و بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس هستند اما این مسئله را هم باید در نظر داشت که نابهسامانی امورات سایر فدراسیونهای غیرالمپیکی و آماتوری نیز صدای تمام اعضای خانواده آن رشته را به اعتراض علیه وزارت بلند کرده است.
بر کسی پوشیده نیست که وزارت ورزش و جوانان متولی اول و آخر برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیونهاست و اکنون که وضعیت سلامتی سیدحمید سجادی هم به شرایط پایدار و روبهبهبودی رسیده، هیچگونه تعلل و درنگ به بهانههای مختلف برای عدم برگزاری انتخاباتها و موکول کردن آن به پس از رویدادهای مهم بینالمللی جای توجیه نخواهد داشت.
مطمئناً ادامه روند سرپرستی در فدراسیونهایی مانند بوکس، بولینگ و بیلیارد، سوارکاری، بدمینتون، انجمنهای ورزشی و سهگانه در هفتهها و ماههای منتهی به بازیهای آسیایی، فقط به افزایش تردیدها درباره مدالآوری اعضای این رشته و کاهش شانس موفقیت ورزشکاران آن در هانگژو و سپس رقابتهای انتخابی المپیک خواهد انجامید.
تجربه دشوار برگزاری تعداد زیادی انتخابات در مدتی کوتاه، قطعاً این موضوع را به دفتر توسعه قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش و جوانان ثابت کرده که پشت گوش انداختن برگزاری مجامع بهجز افزایش شائبهها و شایعهها، زحمت بسیاری را به وجود آورده و همیت بسیار بیشتری را نیاز خواهد داشت که قطعاً تکرار تجربه اسفند ۱۴۰۱ به صلاح ورزش کشور نیست.
حالا که بسیاری از رشتههای مهم مدالآور در زمستان سال گذشته تعیین تکلیف شده و رؤسایشان مشخص شدهاند، وزارت ورزش و جوانان میبایست به قید فوریت و در اسرع وقت، مابقی فدراسیونهای بلاتکلیف که آمارشان اصلاً هم کم نیست را به سرمنزل مقصود برساند؛ مبادا که تعللها و تأخیرها در هانگژو به ضرر تمامیت ورزش ایران باشد.
در این بین افزایش گمانهزنیها درباره تأسیس و راهاندازی برخی فدراسیونهای جدید هم مزید بر علت شده تا علت نگرانیها را بیش از پیش فهمید. رویه کنونی بهجز تشدید فشار و کاهش امیدواری به کسب نتایج درخشان، هیچچیز دیگری را در پی ندارد و بهار ۱۴۰۲، بیتردید گلوگاهی مهم برای وزارتخانه در جهت مدیریت صحیح فدراسیونهاست.