کمتر کسی می تواند به نبوغ فوتبالی ساکی برسد، او فوتبالی خارق العاده را ارائه می داد و به میلان را به اوجش رساند. ایده های او متفاوت بود و چیزهایی به بازیکنانش می آموخت که هر هواداری از دیدن آنها حیرت می کرد.
طرفداری| در اول آوریل 1946 آریگو ساکی در دهستان فوزینیانو چشم به جهان گشود. او با تماشای فوتبال های هجومی مانند رئال مادرید، بوداپست هونود، تیم ملی برزیل و تیم ملی هلند بزرگ شد. او در سال 1973 به عنوان سرمربی باشگاه شهری که در آن متولد شده بود انتخاب شد؛ زیرا به عنوان بازیکن مورد قبول آنها واقع نشده بود. او در آن زمان تنها 26 سال سن داشت و در این مورد گفت:
من 26 ساله بودم، دروازه بان من 39 ساله بود و مهاجم مرکزی من 32 سال سن داشت.
او در ادامه دوران مربیگری اش هدایت باشگاه های بلاریا، جوانان چزنا، ریمینی (2 دوره) و جوانان فیورنتینا را به عهده داشت. در سال 1985 ساکی به پارما پیوست؛ جایی که باعث شد او به مقام بزرگتری برسد!
در اولین فصل پارما را از به سری بی رساند و در فصل دوم نیز تنها 3 امتیاز تا صعود به سری آ فاصله داشت. او در جام حذفی توانست از تیمش عملکردی عالی نشان دهد، او در دور گروهی و همچنین مرحله اول حذفی آث میلان را با نتیجه 1 بر 0 شکست داد. این ها کافی بود تا بتواند علاقه سیلویو برلوسکونی مالک باشگاه آث میلان را به خود جلب کند و آریگو ساکی را به عنوان سرمربی آث میلان انتخاب کرد. بعد از 14 سال سرمربی گری حال ساکی فرصت نشان دادن خود را دارد!
در آث میلان ساکی با مشکل اعتبار مواجه شد. مطبوعات و رسانه ها در مورد او می گفتند:
چنین کسی که تا به حال بازیکن نبوده نمی تواند سرمربی موفقی شود و حای برلوسکونی هم از او گزینه ی بهتری است!
ساکی در جواب به رسانه و منتقدان گفت:
نمی‌دانستم برای اینکه سوارکار شوی لازم است قبلا اسب بوده باشی.
او در فصل اولش با خرید رود گولیت و مارکو فن باستن، ستاره های آن زمان دنیای فوتبال تیمش را تقویت کرد. کسب قهرمانی لیگ پس از 9 سال و اولین قهرمانی در سوپر جام ایتالیا اولین فصل آریگو ساکی را در آث میلان رویایی کرد.
در فصل دوم فرانک رایکارد به تیم اضافه شد و مثلث رویایی هلندی ها در آث میلان تشکیل شد. آریگو ساکی و تیمش در آن فصل اروپا را به آتش کشیدند!
نابود کردن پادشاه اروپا با نتیجه 6 بر 1 در نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا و تحقیر استوا بوکوئستی در فینال با دبل فن باستن و گولیت! ساکی و تیمش سوپر جام اروپا و جام بین قاره ای را هم با شکست بارسلونا و اتلتیکو ناسیونال به دست آوردند تا آث میلان و مثلث رویایی اش به همراه خط دفاع مستحکم با مالدینی و بارزی همه ی جام های بین الملی را به چنگ آورند!
فصل بعد باز هم اروپا شاهد حکمرانی ساکی و تیمش بود. کسب قهرمانی جام باشگاه های اروپا با شکست بنفیکا در فینال و درخشش بارزی و رایکارد، شکست دادن آسان سمپدرویا در سوپر جام اروپا و تحقیر المپیا در فینال جام بین قاره ای! میلان می توانست چهارمین جام خود را با شکست دادن یوونتوس در فینال به دست آورد اما روبرتو گالیا مانع شان شد.
قهرمانی آث میلان در جام باشگاه های اروپا 1989/90
افتخارات سال قبل برای میلان ساکی تکرار شد و دیگر هیچ رسانه ای جرئت انتقاد کردن از ساکی را به خود نمی داد.
فصل بعد اما ساکی نتوانست افتخاری را برای آث میلان به ارمغان آورد. در یک چهارم نهایی جام باشگاه های اروپا مقابل المپیک مارسی با نتیجه 4 بر 1 شکست خوردند، در نیمه نهایی کوپا ایتالیا مقابل آ اس رم شکست خوردند و در لیگ با اختلاف 5 امتیاز پس از سمپدرویا دوم شدند. این فصل آخرین فصل میلان با ساکی بود. پایان یک دوره رویایی و فراموش نکردنی!
میلان ساکی برای همیشه در ذهن هواداران باقی می ماند و فراموش نمی شود؛ افسانه سرایی ها در مورد این دوره هیچ گاه پایان نمی یابد، آث میلان رویایی 1988 تا 1992، گولیت، رایکارد، فن باستن، مالدینی و بارزی با سرمربیگری آریگو ساکی! برای هر تیمی فراتر از رویا است! این فصل پایان دوران رویایی ساکی در آث میلان بود.
در نوامبر 1991 آریگو ساکی جایگزین آزلیو ویچینی شد و سرمربی تیم ملی ایتالیا منصوب گردید. ساکی در آنجا نیز خط دفاعی اش یعنی فرانکو بارزی و پائولو مالدینی را در اختیار داشت و در حمله، روبرتو باجو، برنده ی توپ طلا حضور داشت. ساکی با ورودش بازیکنان بزرگی همچون جانلوکا ویالی، روبرتو مانچینی، والتر زنگا و جوزپه برگومی را از تیم ملی حذف کرد.
آریگو ساکی به عنوان سرمربی ایتالیا
ساکی توانست ایتالیا را به جام جهانی 1994 برساند و در آنجا علی رغم مدعی بودن توانست تیمش را پس از 12 سال به فینال جام جهانی برساند. بازی در وقت های عادی با نتیجه 0-0 به پایان رسید اما در ضربات پنالتی قصه ی دیگری رقم خورد. برزیل با نتیجه 3 بر 2 پیروز شد و ساکی و تیمش نتوانستند جام جهانی چهارم را به لیست افتخارات شان اضافه کنند. ساکی به جام های زیادی رسید اما همیشه جای یک افتخار ملی در کلکسیون افتخارات او خالی است. ساکی در جام ملت های اروپا 1996 هم هدایت تیم ملی ایتالیا را به عهده داشت اما در مرحله گروهی حذف شد.
در دسامبر 1996 ساکی باری دیگر به آث میلان بازگشت و جایگزین اسکار تابارز شد اما این بار در رده یازدهم لیگ قرار گرفت و شکستی 6 بر 1 را مقابل یوونتوس، قهرمان سری آ تحمیل شد. او در سال 1998 به اتلتیکو مادرید پیوست و دوره ای کوتاه را در آنجا سپری کرد و در مارس از این تیم جدا شد.
آریگو ساکی به عنوان سرمربی اتلتیکو مادرید
در سال 2001 او برای مدت کوتاهی سرمربی پارما شد و پس از 1 پیروزی و 2 تساوی به دلیل استرس استعفا داد و رنزو اولیویری جایگزین او شد. این آخرین دوره سرمربیگری او بود. بعد از بیش از 20 سال سرمربیگری و کسب افتخارات زیاد ساکی باید از فوتبال جدا می شد. او یکی از تاثیر گذارترین و بهترین سرمربیان تاریخ فوتبال بود و جایگاه خاصی در میان ایتالیایی ها برای همیشه خواهد داشت.
آریگو ساکی علاقه مند به سبک 2-4-4 بود و معمولا از این سبک در بازی هایی که هدایت تیمش را به عهده داشت استفاده می کرد. موضع اصلی ساکی دفاع تیمش بود او از بارزی به عنوان مدافع میانی، لیبرو یا حتی هافبک مرکزی کار می گرفت و او را مسئول اصلی رساندن توپ به مدافعان کناری کرده بود. مالدینی نقش اصلی را در دفاع کردن و تکل زنی تیم را به عهده داشت.
در آث میلان رایکارد باعث توازن ترکیب می شد. گولیت مسئول بازیسازی تیم بود و فن باستن هم نقش تمام کننده و گلزن را داشت. او به سیستم توتال فوتبال اعتقاد داشت و اصرار داشت که بازیکنان باید در همه ی پست ها به تیم کمک کنند. میلان ساکی فرهنگ سازی جدیدی کرد و یک تیم فعال بود.
برای ساکی مهم بود که که بیش از 25 متر بین خط دفاع و خطوط جلو نباشد تا در هنگام پرس کردن فشار زیادی بر مهاجمان وارد نشود و هافبک ها و مدافعان هم بتوانند به آنها کمک کنند. ساکی تیمش را به نحوی هدایت می کرد تا بتواند زمین و توپ را در اختیار داشته باشد. سبک آریگو ساکی، او را به یک سرمربی خاص تبدیل کرده است و باعث شده که یکی از بهترین سرمربیان تاریخ فوتبال باشد.
بیش از 20 سال از دوران سرمربیگری آریگو ساکی می گذرد و او حالا 77 سال شده است؛ اما هیچ کس تاریخسازی و انقلاب تاکتیکی او را فراموش نکرده است. ساکی یکی از نماد های فوتبال بود!
افتخارات آریگو ساکی
1 قهرمانی سری آ
1 قهرمانی سوپر جام ابتالیا
2 قهرمانی جام باشگاه های اروپا
2 قهرمانی سوپر جام اروپا
2 قهرمانی جام بین قاره ای
1 نایب قهرمانی کوپا ایتالیا
1 نایب قهرمانی جام جهانی
