سرمربی برزیلی تیم ملی قایقرانی درباره چالش حضور در ایران صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، فدراسیون قایقرانی ایران یک سال پیش تصمیم گرفت برای تیم ملی آبهای آرام از یک مربی خارجی استفاده کند. پدرو سنا انتخاب نهایی فدراسیون بود و او نیز پذیرفت از آمریکای جنوبی به ایران سفر کند.
عمر حضور این مربی برزیلی در ایران به یک سال می رسد اما در همین مدت، فدراسیون و ملی پوشان از عملکرد او راضی هستند؛ حتی تیم ملی آبهای آرام ایران توانست اولین مدال طلای خود در مسابقات قهرمانی جهان زیر ۲۳ سال را کسب کند. هر چند چالش اصلی سنا، بازی های آسیایی و کسب سهمیه المپیک پاریس است.
سال ۱۹۷۴ در بزریل متولد شده و مانند هر برزیلی دیگری فوتبال را دوست دارد. پدر و مادرش یک توپ در اختیارم گذاشتند تا فوتبال بازی کند. زمانی که ۱۵ ساله شد قایقرانی را دید. از آن زمان تاکنون در قایقرانی است و هرگز به فوتبال برنگشت.
پدرو سنا در خصوص اینکه آیا پیش‌زمینه ذهنی در خصوص قایقرانی ایران داشته یا خیر، اظهار داشت:
در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۵ میلان، مربی تیم ایران الیاس اقلیمی را دیدم و با او راجع به قایقرانی ایران و شرایط تمرین در ایران صحبت کردم. دوباره در مسابقات کسب سهمیه المپیک در تایلند با تیم ایران در یک هتل بودیم. آنجا ایرج اقلیمی و ورزشکاران دیگر مانند علی آقا میرزایی را دیدم و به نظرم رسید چه قدر جا دارد که این تیم بهتر شود تا اینکه علیرضا سهرابیان با من تماس گرفت و پیشنهاد مربیگری داد. با پیش زمینه ای که از ایران داشتم، رغبت داشتم بیایم. پیش از این در ژاپن سرمربی بودم و با پیشنهاد ایران، ژاپن را ترک کردم و به ایران آمدم.
وی افزود:
من در کشورهای زیادی از دنیا زندگی کرده‌ام اما چیزی که باعث شد من در ایران بمانم، ایمان ورزشکاران بود. وقتی ورزشکار خوبی مانند علی به من ایمان دارد که می‌توانم کمکش کنم، باعث شد این فکر را داشته باشم که بمانم. به ایران آمدم، برنامه هایم را برای فدراسیون تشریح کردم و گفتم نیاز است تکامل و تغییر روزانه اتفاق بیفتد. می دانستم که با توجه به ایمان ورزشکاران، توسعه و پیشرفت اتفاق می افتد.
سرمربی تیم ملی قایقرانی تصریح کرد:
البته دوستان و خانواده من در بزریل از من می پرسند چرا به ایران رفته ام اما من کلا چالش را دوست دارم. به خیلی جاها سفر کرده‌ام اما در ایران مردم با من مهربان هستند و خیلی کشور امنی است. در بوشهر که اردو داشتیم، دیروقت برای خرید به سوپر مارکت رفتم و بدون مشکل خرید کردم و برگشتم. همه چیز مانند روزهایی که در ژاپن داشتم، امن بود. خیلی از کشورها امن نیستند.
سنا با اشاره به نقاط ضعف و قوت قایقرانان ایرانی به ایسنا گفت:
اگر بخواهم در مورد این مسئله صحبت کنم باید بگویم چیزی که برای من مهم است قدرت روحی و روانی ورزشکار است. هر چقدر که ورزشکار در باشگاه تمرین کند اما داشتن روحیه فاکتور مهمی است و این نکته در ورزشکاران ایران وجود دارد. علی (آقا میرزایی) که ورزشکار خوبی است، وقتی مشکلی برایش پیش آمد، قدرتمند به تمرینات برگشت. دختران هم از لحاظ روحی و روانی خیلی قوی هستند مانند الناز شفیعیان، هدیه کاظمی و هیوا افضلی. این نقطه مثبت ورزشکاران ایران است. در پاراکانو هم همین است و اسلام جاهدی و مسعود قیصری شرایط خوبی دارند.
وی خاطرنشان کرد:
از طرفی فکر می کنم سیستم تمرینی ایران نقطه ضعف دارد. بچه ها وقتی در اردو هستند خیلی خوب کار می کنند. به هر حال بعد از مدتی باید برای استراحت کنار خانواده‌یشان باشند اما وقتی به خانه می روند آن طور که باید تمرین نمی‌کنند.
سرمربی برزیلی تیم ملی قایقرانی درباره پیش‌بینی از کسب سهمیه المپیک تاکید کرد:
اصولا برای رسیدن به المپیک باید چهار سال برنامه ریزی و تمرین مداوم باشد. زمان زیادی نیست که من کارم را با تیم ایران شروع کرده ام تا با اطمینان بگویم که چه اتفاقی می‌افتد. تمرکز ما الان روی مسابقات قهرمانی جهان آلمان است. اگر آنجا قایق کایاک چهار نفره ما نتیجه خوبی بگیرد می‌تواند سهمیه المپیک را بگیرد. بچه‌ها در کایاک چهار نفره رکورد خوبی را ثبت کردند که این نه تنها در سطح آسیا بلکه در سطح جهان می‌تواند نتیجه خوبی باشد. به هر حال باید دید در مسابقات آلمان چه اتفاقی می افتد.
سنا با اشاره به جالب‌ترین فرهنگ مردم ایران گفت:
اتفاقا در این مورد با همسرم صحبت می‌کردم و می‌گفتم ایران با همه جای دنیا متفاوت است و من را به خانه‌هایشان دعوت می‌کنند. همه با هم شعر و آواز می‌خوانند و شاد هستند. این چیزهایی بوده که من دیده‌ام و برایم جالب بود. ورزشکاران ایران درست مثل بزریل برای پرچمشان خیلی احترام قائل هستند.
وی در پایان تصریح کرد:
تهران شهر خوبی است. بوشهر و جزیره کیش هم خیلی خوب هستند. غذای ایران و بزریل خیلی تفاوتی ندارند. یکی از غذاهایی که من دوست دارم برنج با سوپ سبزرنگی است که داخلش گوشت و لوبیا دارد (قرمه سبزی).
