بعد از اتفاقات مربوط به این تابلوی معروفThis is Anfield
در بازی با منچستر یونایتد و حواشی که لمس آن توسط ووت وگهورست مهاجم هلندی منچستر پیش آمده، حالا با هم همه حواشی مربوط به این تابلوی بسیار معروف را مرور می کنیم. تابلویی قدیمی، مهم و بسیار پُرحاشیه که به یکی از مهمترین نمادهای آنفیلد تبدیل شده است. با ما باشید.
اول: تاریخچه
▫️مثل خیلی چیزهای دیگر در باشگاه لیورپول، برای اولین بار این بیلی شنکلی بود که این تابلو را در تونل ورودی آنفیلدِ قدیمی نصب کرد. اما ایده اصلی از چه کسی بود؟ یکی از مسئولین چمن ورزشگاه در اوایل دهه هفتاد. این چمن زن ناشناس در آن سالها به سراغ پیتر رابینسون مدیر باشگاه رفت و از او خواست که برای زیبایی تونل ورودی تابلویی در آن قسمت نصب شود. چه تابلویی؟ «به آنفیلد خوش آمدید».
موضوع به اطلاع شنکس رسید و او گفت: ما در آنفیلد به کسی خوشامد نمی گوئیم. به جای این روی آن تابلو بنویسید اینجا آنفیلد است. چرا؟ «تا به بازیکنان خودی یادآوری کنیم که پیراهن چه تیمی را پوشیده اند و به رقیبان هم گوشزد کنیم که قرار است مقابل چه کسانی بازی کنند.».
پس اولین نسخه تابلو (عکس بالا) سال ۱۹۷۴ توسط بیل شنکلی در تونل ورودی آنفیلد نصب شد.
▫️نسخه اولیه تا سال ۱۹۹۸ در همان محل اصلی باقی ماند، تا اینکه در آن سال به دلایل نامعلومی و در ادامه سیاست های احمقانه‌ی مالکین وقت لیورپول (خانواده مورس) برای مدرن سازی آنفیلد، تابلوی معروف به همراه خیلی چیزهای دیگر به انبار باشگاه منتقل شد.
در سالهای بعد اما نسخه ای با طراحی جدید در مناسبت های خاص در تونل ورودی نصب می شد. مثلاً وقتی سرمربی جدید یا بازیکنی جدید به تیم می پیوست.
به عنوان نمونه در عکس بالا و در هنگام انتصاب روی هاجسون به عنوان سرمربی جدید باشگاه، نسخه دوم این تابلوی معروف در محل قدیمی نصب شده است.
▫️جولای ۲۰۱۲ اما برندان راجرز در یک اقدام قابل تحسین دستور بازگشت تابلوی قدیمی به محل همیشگی خودش را داد. برای همین منظور نسخه سوم و نهایی تابلو طراحی شد. در طراحی جدید لیوربرد طراحی شده تقریباً همان شکل قدیمی تابلوی اولیه را داشت و زمینه قرمز رنگ تابلو حفظ شده بود.
برندان راجرز در توضیح بازگرداندن این تابلو به سر جای اصلی خودش در سال ۲۰۱۲:
«برای من سه عنصر حیاتی در یک باشگاه وجود دارد، حس واقعی از گذشته، حس حال و آینده. این باشگاه گذشته بسیار بزرگی دارد و یک حال فعلی هیجان انگیز و یک آینده روشن. پس احساس کردم که این نشانه و نمادی از آنچه لیورپول برای چندین سال بود می تواند به ما یادآوری کند که به دنبال چه چیزی هستیم. بنابراین نصب دوباره این تابلو فقط یک عنصر کوچک دیگر از تلاش برای بازگرداندن روزهای عالی اینجا به آنفیلد است و این چیزی است که ما امیدواریم در چند سال آینده انجام دهیم.»
▫️و بالاخره بعد از بازسازی جایگاه مین استند در سال ۲۰۱۶ و حذف راه پله معروف ورودی به زمین چمن، تابلوی اینجا آنفیلد است در بالای درب ورودی به تونل نصب شد.
حالا یک تصویر جالب ببنییم از کلیپو بعد ادامه تاریخ تابلوی معروفمان را پی بگیریم.
۱۰ اوت ۲۰۱۴ لیورپولِ برندان راجرز در یک بازی دوستانه ۴ بر صفر بورسیا دورتموند را در آنفیلد در هم کوبید. در آن روز اما مهمترین اتفاق بازی که تا سالها در یاد ماند و حتی بعدها، اهمیت بسیار مهمتری یافت، ارتباط سرمربی تیم رقیب با همان تابلوی «اینجا آنفیلد است» بود. سرمربی رقیب چه کسی بود؟ یک مربی آلمانی جذاب با قدی بلند که به طرز عجیبی آن تابلو را را لمس می کرد. یورگن نوربرت کلوپ.
▫️با ورود یورگن کلوپ داستان این تابلو وارد فاز جدیدی شد.
او برای بازیکنان جوانش قانونی در رابطه با این تابلو وضع کرد و آنها را قبل از فتح یک جام معتبر از لمس آن منع نمود. سال ۲۰۱۹ و بعد از فتح لیگ قهرمانان بود که بازیکنان کلوپ حالا حق این را داشتند که این تابلو را پیش از ورود به زمین لمس کنند. قانونی که تیاگو الکانتارا هم به آن پایبند ماند و در هنگام معارفه خود از لمس آن خودداری کرد.
«میدانم که قبل از کسب یک جام حق لمس آن را ندارم، پس من هم به این سنت احترام میگذارم.»
دوم: آیا لمس این تابلو توسط بازیکنان و مربیان رقیب معمول است؟
نظرات مختلفی وجود دارد. ایان رایت اسطوره سابق آرسنال چند ماه پیش فاش کرد که این تابلو را چندین بار مخفیانه لمس کرده است، رابی اسلیتر بازیکن سابق بلکبرن اما گفته که جان بارنز در زمان همبازی بودن در بلکبرن او را از لمس آن تابلو منع کرده چون که در تیم رقیب بوده اند و «اجازه چنین کاری را ندارند».
با این حال بساط عکس یادگاری با این تابلو که به نوعی نماد آنفیلد به شمار می رود، کلی به راه است. از کارلو آنجلوتی، پائولو مالدینی، نیمار، امباپه و کاکا گرفته تا جوزپ ایلیچیچ بازیکن آتلانتا که عکسی از خودش را که در حال لمس این تابلوست را بر روی ساق پایش خالکوبی کرده است.
هرچه که هست لمس این تابلو به عنوان نشانه ای برای احترام به سنت های باشگاه هیچ ایرادی ندارد و تاکنون هیچ واکنش منفی به این موضوع از سوی هواداران لیورپول دیده نشده است. به قول تالکین کبیر در کتاب ارباب حلقه ها: بگو دوست و وارد شو.
▫️سوم: مخالفان!
دریس مرتنز بازیکن سابق ناپولی آن را یک تابلوی ساده با کلی هیاهوی عجیب توصیف کرده و روی کین لمس آن توسط بازیکنان لیورپول را همردیف خرافات می داند.
مارکا روزنامه مادریدی هم زمانی در سال ۲۰۰۹، در تیتر اول خودش نوشت: «اینجا آنفیلد است، خب که چی؟» پاسخ تیم و آنفیلد اما چهار گل با گلزنی جرارد و تورس بود.
چهارم: داستان وگهورست
▫️بعد از برد ۷ بر صفر لیورپول برابر یونایتد، کانال یوتیوب باشگاه در ویدئوی اینساید آنفیلد مربوط به بازی صحنه ای را پخش کرد که ووت وگهورست در حال لمس این تابلوی معروف بود. موضوع به سرعت وایرال شد و هواداران عصبی رقیب به شدت به مهاجم هلندی تاختند و حتی طوماری آنلاین برای اخراج او از باشگاه به خاطر این حرکت با ۳۵ امضا کلید خورد. روز بعد اما وگهورست با انتشار پیامی گفت قصدش از این کار تحریک هموطنش وندایک بوده و او برخلاف شایعات هیچوقت هوادار لیورپول در نوجوانی نبوده است.
سوابق مصاحبه های قبلی این مهاجم اما حکایت دیگری داشت. جستجو در اینترنت اما نشان داد در سال ۲۰۱۸ او ابراز امیدواری کرده از ولفسبورگ به لیورپول بپیوندد و آن را انتقالی رویایی دانسته است، سال ۲۰۲۰ هم با تمجید از سرود تو تنها گام برنخواهی داشت او باشگاه لیورپول یک باشگاه خاص توصیف کرد.
حالا موضوع هرچه که بود باعث شده این تابلو دوباره در سر خط اخبار قرار بگیرد.
▫️و در پایان، حُسن ختام بحث با عکسی که احتمالاً یکی از مهمترین عکسهای تاریخ باشگاه در کنار این تابلوست. روزی که کاپیتان ابدی این باشگاه با بغضی در گلو آن را برای آخرین بار لمس کرد.
