معرفی کوتاه سر الکس فرگوسن
سر الکس فرگوسن (Sir Alex Fergusen) چهره مشهور اسکاتلندی است که در سال 1941 به دنیا آمده و در حال حاضر 81 ساله است. سر الکس فرگوسن بازیکن اسبق باشگاه‌های کوئینز پارک و رنجرز به حساب می‌رود و کسب عناوین قهرمانی متعدد از جمله لیگ برتر و لیگ قهرمانان در کارنامه‌اش دیده می‌شود.
اختصاصی طرفداری| سر الکس فرگوسن سرمربی افسانه‌ای منچستریونایتد به شمار می‌رود و توانست طی دوران حضورش در اولدترافورد، شیاطین سرخ را بدل به قدرت بلامنازع فوتبال انگلیس نماید. در جدول زیر، مروری سریع بر اطلاعات کلی سر الکس فرگوسن کرده‌ایم که مشاهده می‌کنید:
کودکی، زندگی شخصی و ورود سر الکس فرگوسن به فوتبال
الکس در آخرین روز سال 1941 در خانه پدربزرگش در منطقه گووان شهر گلاسکو به دنیا آمد. او فرزند الیزابت و الکساندر بود که پدرش کارگر کارخانه کشتی‌سازی و مادرش خانه‌دار بودند. او از خانواده‌ای فقیر می‌آمد که پدرش فوتبال را به شکل آماتور دنبال می‌کرد. الکس در کنار برادر کوچکترش، مارتین که او هم فوتبالیست بود، بزرگ شد.
پدر و مادر الکس قبل از آنکه به 67 سالگی برسند، هر دو به دلیل ابتلا به سرطان ریه از دنیا رفتند. این پایین‌تر از میانگین امید به زندگی بریتانیایی‌ها بود و اعتیاد بالای آنها به سیگار تاثیر بالایی در فوت‌شان داشت. مادرش فقط 3 هفته بعد از انتخاب فرگی به عنوان سرمربی منچستریونایتد، از دنیا رفت و الکس برای ماه‌ها در رنج و عذاب از دست دادن او به سر برد. این اتفاق همچنین تاثیر بسزایی در نتایج ضعیف یونایتد و حتی قرار گرفتن او در آستانه اخراج در ابتدای حضور فرگی در اولدترافورد داشت.
دوران کودکی الکس فرگوسن
همین رخداد باعث شد الکس شروع به فعالیت در زمینه آگاه سازی عمومی در زمینه سرطان کرده و برای کمپین خود 30 میلیون پوند از دولت اسکاتلند دریافت کند. فرگوسن خود را به عنوان پیشروی این جنبش معرفی و به دنبال آن بود که مردم هر چه زودتر اقدام به تشخیص سرطان کرده و زمان بیشتری با خانواده سپری کنند. فرگوسن دوران فوتبال خود را در هارمونی رو بویز کلاب گووان شروع کرد و در ادامه راهی تیم جوانان Drumchapel Amateurs شد؛ باشگاهی که در معرفی پدیده‌های جدید مشهور بود.
همسر و فرزندان سر الکس فرگوسن
فرگوسن ساکن جنوب شهر منچستر شده بود و در همان شهر بود که همسرش، کتی، را ملاقات و در سال 1966 با او ازدواج کرد. این ازدواج بلافاصله میوه داد و اولین فرزندشان، مارک، در 1968 به دنیا آمد. چهار سال بعد، مارک صاحب دو برادر دو قلو به نام‌های جیسون و دارن شد.
فرگوسن همیشه در نگهداری از فرزندان به کتی کمک می‌کرده و در یکی از مصاحبه‌هایش گفته: «خانواده چیز مهمی نیست، بلکه همه چیز است!» ازدواج الکس و فرگی از جمله موفق‌ترین نمونه‌های در انگلیس معرفی شده است و حالا آنها بیش از نیم قرن است که باهم زندگی کرده‌اند.
فرگوسن به همراه همسر و فرزاندانشان
مارک فرگوسن هم به فوتبال حرفه‌ای روی آورد و برای دوره‌ای هدایت پیتربرو یونایتد را هم به عهده گرفت. دارن یونایتد بین سال‌های 90 تا 94، زیر نظر پدرش در یونایتد توپ زد و 5 بازی هم برای تیم ملی اسکاتلند انجام داد. او برای چندین برهه هدایت پیتربرو یونایتد را عهده دار شده و الان هم هدایت این تیم را در اختیار دارد. جیسون فرگوسن هم مدیریت یک آژانس فوتبال به عنوان الیت اسپورت که با منچستریونایتد همکاری می‌کرد را به عهده دارد.
دوران ابتدایی فوتبال سر الکس فرگوسن
فرگوسن وقتی در 16 سالگی کارگر پاره وقت کارخانه آچارسازی گلاسکو بود، فوتبال را به صورت آماتور در کوئینز پارک شروع کرد. فرگی که به عنوان مهاجم بازی می‌کرد، در 31 بازی برای کوئینز پارک، 15 گل به ثمر رساند. او پس از 3 سال از این تیم جدا و راهی سنت جانسون شد. فرگی آنجا هم آمار قابل قبولی داشت و در 37 بازی، 19 گل زد. الکس حالا آماده حضور در تیم‌های بزرگتر بود.
دوران ورزش حرفه‌ای سر الکس فرگوسن
در 1964 و حضور در تیم دانفرماین اتلتیک بود که دوران ورزش حرفه‌ای الکس را کلید زد. او در 89 بازی برای این تیم، 66 گل زد که آمار خارق العاده‌ای بود که باعث جلب توجه مالکان رنجرز به او شد. فرگی در 26 سالگی با 60 هزار پوند به این تیم پیوست و در همان زمان به عضویت تیم ملی اسکاتلند هم درآمد.
فرگوسن در یک سال در 7 بازی، 9 گل برای تیم ملی کشورش به ثمر رساند. فرگی در 41 بازی که برای گلاسکو رنجرز انجام داد هم آمار قابل قبولی داشت و 25 گل داشت. فالکرک مقصد بعدی فرگوسن بود که او 4 سال در آن توپ زد و در 95 بازی، 37 گل ثبت کرد تا برای فصل پایانی دوران بازی‌اش، راهی آیر یونایتد شود. او در 24 بازی، 9 گل برای این تیم زد.
فرگوسن در دوران بازیگری در حد و اندازه دوران سرمربیگری‌اش افتخار کسب نکرد، ولی توانست با سنت جانسون و فالکریک به قهرمانی دسته دو (1963 و 1970) برسد. او همچنین توانست در سال 1966، عنوان آقای گلی لیگ اسکاتلند را به خود اختصاص دهد.
دوران مربیگری سر الکس فرگوسن
فرگی پس از آنکه فوتبال را در 1974 کنار گذاشت، در همان سال که تنها 32 ساله بود، به عنوان شغلی پاره وقت، هدایت ایست استایلینگشا از شهر فالکرک را عهده دار شد. بابی مک کالی، مهاجم وقت این تیم، در خصوص فرگوسن گفته بود: «هیچ وقت از کسی نترسیدم، ولی فرگوسن از همان ابتدا حرامزاده‌ای دلهره آور بود.»
او تنها 3 ماه بعد، راهی سنت میرن شد و برای مدت 4 سال از 1974 تا 1978 در این باشگاه بود. او هرچند در سال 1978 از سنت میرن اخراج شد، (اتفاقی که تنها یک بار در دوران مربیگری او رخ داد)، اما در فصل 77-1976 همراه با این تیم به لیگ دسته اول اسکاتلند صعود کرد.
سر الکس فرگوسن در آبردین
فرگوسن بعد از سنت میرن، راهی باشگاهی بزرگتر شد. آبردین که تیمی شناخته شده در فوتبال اسکاتلند بود از سال 1955 نتوانسته بود حتی یک بار هم قهرمان لیگ اسکاتلند شود، اما فرگوسن این طلسم 25 ساله را در فصل 80-1979 با قهرمان کردن این تیم در لیگ اسکاتلند، آن هم تنها با یک امتیاز اختلاف نسبت به سلتیک، شکست. فرگی پس از کسب اولین افتخار مهم دوران مربیگری اش گفت: «من سرانجام توانستم کاری کنم که بازیکنان به من اطمینان پیدا کنند.»
طی سال‌های 1978 تا 1986 هدایت آبردین را در دست داشت و سه قهرمانی در لیگ اسکاتلند، چهار قهرمانی در جام حذفی و یک قهرمانی در لیگ کاپ را برای آن ها به ارمغان آورد.
البته او همچنین توانست در فصل 83-1982 با شکست دادن رئال مادرید، تیمش را قهرمان جام برندگان جام اروپا کند و سپس با شکست دادن هامبورگ در دو دیدار رفت و برگشت، قهرمانی در سوپرجام اروپا را نیز کسب کند.
اینها تنها افتخارات اروپایی آبردین تا آن زمان بودند و دیگر هیچ‌گاه تکرار نشدند. همین ها باعث شد آلکس فرگوسن نشان افتخار امپراتوری بریتانیا را دریافت کند. در جولای 2021 آبردین اعلام کرد به پاس قدردانی از زحمات سر الکس فرگوسن، مجسمه این شخصیت بزرگ را خواهد ساخت.
سر الکس فرگوسن در تیم ملی اسکاتلند
در سال 1985 و به دنبال مرگ جک استین، سرمربی وقت تیم ملی اسکاتلند، فرگوسن مربی موقت تیم ملی اسکاتلند شد و علاوه بر بازی های مرحله مقدماتی، در جام جهانی 1986، روی نیمکت این تیم هم نشست. اسکاتلند با فرگوسن به جام جهانی صعود کرد اما در همان مرحله گروهی با ۲ شکست مقابل دانمارک (0-1) و آلمان (2-1)، و یک تساوی (0-0) با اروگوئه از گردونه رقابت ها خارج شد. 3 پیروزی، 4 تساوی و 3 شکست، نتیجه حضور چند ماهه آلکس فرگوسن در راس تیم ملی فوتبال کشورش بود.
الکس فرگوسن در آغاز دوران مربیگری‌اش در منچستریونایتد
سر الکس فرگوسن در منچستریونایتد
آلکس فرگوسن در نوامبر 1986 آبردین را رها کرد تا به عنوان جانشین ران اتکینسون معزول، هدایت منچستریونایتد را به عهده بگیرد. آن زمان منچستریونایتد تیمی کاملا معمولی بود که از آخرین قهرمانی اش در لیگ برتر انگلستان چیزی حدود 19 سال می گذشت. آنها تا آن زمان فقط 7 بار طعم قهرمانی در لیگ برتر را چشیده بودند که آخرینش مربوط به سال 1967 بود. منچستری ها یک بار هم در سال 1968 قهرمان اروپا شده بودند که این تنها افتخار اروپایی آنها تا زمان حضور فرگوسن در این تیم بود.
در روزهای نخست حضور فرگوسن در اولدترافورد، منچستریونایتد با بحرانی بزرگ روبه رو بود. آنها از 13 بازی نخست فصل 87 1986، تنها 3 بازی را برده بودند، با این حال عملکرد فرگوسن که جایگزین اتکینسون شده بود، راضی کننده بود. او بدون خرید حتی یک بازیکن جدید، تیم را به مقام یازدهم جدول رساند. سال های 1988 و 1989 هم اوضاع برای منچستر همچون گذشته سپری شد و با مقام های یازدهمی و سیزدهمی این تیم در لیگ برتر به پایان رسید.
سر الکس فرگوسن در منچستریونایتد
اما سال ۱۹۹۰ سرآغاز شکوفایی منچستریونایتد بود. ۱۷ می همان سال، فرگوسن اولین جام خود در اولدترافورد را با پیروزی یک بر صفر مقابل کریستال پالاس در دیدار تکراری فینال جام حذفی به دست آورد تا هواداران این تیم پس از ۵ سال بهانه ای برای شادی داشته باشند. منچستر آخرین بار سال ۱۹۸۵ قهرمان جام حذفی شده بود و موفقیت سال ۹۰ باعث شد برای اولین بار نام آلکس روی پلاکاردهای طرفداران دیده شود و یک سال پس از آن به یک موفقیت بزرگ اروپایی رسید. منچستر یونایتد در روتردام ۲ بر یک از سد بارسلونا گذشت و قهرمان جام برندگان جام اروپا شد. چند ماه بعد از آن هم تیم فرگوسن با پیروزی یک بر صفر مقابل ستاره سرخ بلگراد در اولدترافورد، سوپر جام اروپا را برای اولین بار برد.
در سال ۱۹۹۲ یک جام تازه دیگر به کلکسیون افتخارات منچستریونایتد اضافه شد تا نقش فرگوسن در موفقیت های تیم قرمزپوش اولدترافورد پررنگ تر از همیشه شود. قرمزهای اولدترافورد در ورزشگاه ومبلی با یک گل مقابل تیم ناتینگهام فارست به پیروزی رسیدند و برای اولین بار قهرمان جام اتحادیه فوتبال انگلیس شدند. با این حال رویای هواداران منچستریونایتد قهرمانی در لیگ برتر بود که در آن سال و در آخرین هفته با سبقت گرفتن لیدزیونایتد از این تیم بر باد رفت.
با این حال فرگوسن در سال ۱۹۹۳، به انتظار ۲۶ ساله منچستر برای قهرمانی در لیگ برتر خاتمه یافت و این تیم را برای هشتمین بار قهرمان فوتبال جزیره کرد. یک سال پس از آن افتخار بزرگ دیگری نصیب این مربی شد و او به طور همزمان تیم منچستریونایتد را قهرمان لیگ برتر و جام حذفی کرد؛ افتخاری که برای اولین بار نصیب این تیم می شد. منچستر یونایتد با پیروزی ۴ بر صفر مقابل چلسی در فینال جام حذفی، ششمین تیم کل تاریخ فوتبال انگلستان لقب گرفت که در یک فصل قهرمانی در جام حذفی و لیگ برتر را با هم جشن می گرفت. همه اینها کافی بود تا در شروع فصل ۱۹۹۵ در فهرست برگزیدگان جایزه C.B.E نام سرآلکس فرگوسن بالاتر از همه اسامی دیده شود. آلکس فرگوسن بهترین مربی دنیا شناخته شد تا به گفته خودش در آن سال، این افتخار اوج موفقیت های او را شکل دهد.
دو سال بعد منچستریونایتد اولین تیم تاریخ فوتبال انگلستان شد که ۲ بار هر دو جام لیگ و حذفی را فتح کرد. شاگردان فرگوسن در لیگ برتر از نیوکاسل سبقت گرفتند و در جام حذفی لیورپول را یک بر صفر شکست دادند. به این ترتیب جشن دهمین سال مربیگری فرگوسن در اولدترافورد در حالی برگزار شد که منچستر دیگر به یک ابر قدرت در فوتبال باشگاه های اروپا تبدیل شده بود. تیم فرگوسن سال ۱۹۹۷ را هم همچون فصل قبل با پیشی گرفتن از نیوکاسل و قهرمانی در لیگ برتر سپری کرد، اما سال ۹۸ برای آنها همچون سال ۹۵ بدون هیچ جامی به پایان رسید.
سال رویایی فرگوسن
پس از یک سال یاس آور، نوبت به شکوهمندترین فصل تاریخ باشگاه منچستریونایتد رسید. تیم فرگوسن تنها تیم تاریخ فوتبال جزیره لقب گرفت که هر سه جام باشگاه های اروپا، لیگ برتر و جام حذفی انگلستان را از آن خود می کرد. این افتخار مهم به دنبال آن فینال رویایی رقم خورد که این تیم بازی یک بر صفر باخته را مقابل بایرن مونیخ در کمتر از ۲ دقیقه به پایان بازی، با برتری ۲ بر یک عوض کرد. پس از آن که منچستر با گل های دقیقه ۹۱ تدی شرینگهام و دقیقه ۹۳ اولگنار سولشائر بایرن را شکست داد، فرگوسن گفت: «این پیروزی تاثیر شگرفی بر ما گذاشت، زیرا هرگز فکر نمی کردیم بتوانیم این عنوان را به دست آوریم.»
منچستریونایتد یک ماه بعد با پیروزی یک بر صفر مقابل پالمیراس، اولین تیم انگلیسی لقب گرفت که این جام بین قاره ای را به خانه می برد. همان زمان این موفقیت ها باعث شد فرگوسن پس از آن موفقیت بزرگ در مراسم جشن تولد ملکه الیزابت دوم، نشان شوالیه را دریافت کرد. در آخرین ماه های سال ۱۹۹۹ نیز فرگوسن به عنوان بهترین مربی سال جهان جایزه ویژه را دریافت کرد و تیمش به عنوان بهترین تیم سال شناخته شد. سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ هم با قهرمانی منچستریونایند در لیگ برتر سپری شد تا فرگوسن تنها مربی تاریخ لیگ برتر باشد که با یک تیم ۳ فصل متوالی قهرمان لیگ می شود.
با این حال یکی از تلخ ترین اتفاقات دوران حضور فرگوسن در منچستریونایتد در سال ۲۰۰۳ رقم خورد؛ چون فینال لیگ قهرمانان اروپا در اولدترافورد برگزار می شود و منچستر بزرگ ترین حذف شده جام بود. بکهام یک سال قبل از آن گفته بود یکی از سه دلیل مهم تمدید قرارداد فرگوسن با منچستر همین است که در اولدترافورد قهرمان اروپا شود، اما آنها در یک چهارم نهایی با نتیجه ۶ بر ۵ در مجموع دو بازی رفت و برگشت، مغلوب رئال مادرید شدند تا چند ماه بعد، با حسرت، نظاره گر فینال تمام ایتالیایی میلان و یوونتوس باشند. در همان سال قرمزها برای هشتمین بار با مربیگری فرگوسن قهرمان لیگ برتر انگلستان شدند.
همه جام‌های فرگی در منچستریونایتد طی 895 بازی
قهرمانی در جام حذفی سال ۲۰۰۴، قهرمانی در جام اتحادیه سال ۲۰۰۶ و قهرمانی در لیگ برتر سال ۲۰۰۷، باعث شد تا قرمزها در این سال ها هم از جام به دور نباشند. با این حال سال ۲۰۰۸ برای آنها همچون سال ۱۹۹۹ رویایی بود. تیم فرگوسن همزمان قهرمان لیگ برتر انگلستان، لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه های جهان شد. فرگوسن که حالا دیگر، دنیا او را به عنوان مربی سیری ناپذیر فوتبال می شناسد در سال ۲۰۰۹ هم منچستریونایتد را قهرمان جام اتحادیه و لیگ برتر انگلستان کرد و برای دومین سال پیاپی قرمزها را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند، اما آنجا با ۲ گلی که اتوئو و مسی برای بارسلونا زدند، به نایب قهرمانی بسنده کرد.
سال ۲۰۱۰ هم با قهرمانی منچستر در جام اتحادیه همراه بود اما اتفاقی که هواداران شیاطین سرخ، شاید نزدیک به ۵۰ سال منتظرش بودند در سال 2011 رخ داد. فرگوسن برای دوازدهمین بار منچستر را قهرمان لیگ برتر انگلستان کرد تا با این قهرمانی، آنها بالاتر از لیورپول، لقب پرافتخارترین تیم فوتبال جزیره را از آن خود کنند. با این حال، در فینال جام باشگاه‌های اروپا با شکست در مقابل بارسلونا نایب قهرمان شد و در جام حذفی نیز در نیمه نهایی نتیجه را به همشهری اش منچستر سیتی واگذار کرد و حذف شد.
در سال 2013 و در پی کسب بیستمین قهرمانی در لیگ برتر، فرگوسن از سرمربیگری منچستر یونایتد کناره‌گیری کرد و بازنشستگی خود را اعلام نمود. این خبر بدون هیچ‌گونه پیش زمینه خاصی، در فاصله دو هفته مانده به پایان فصل اعلام شد. موفق‌ترین مربی تاریخ بریتانیا، با کسب ۴۹ جام در دوران مربیگریش، و کسب ۳۸ جام متعدد با یونایتد، نام خود را در تاریخ فوتبال جاودانه کرد.
این خبر ناگهانی باعث افت 5 درصدی ارزش سهام یونایتد در بازار سهام نیویورک در روز خداحافظی وی، اکثر شبکه‌های خبری انگلستان و جهان این خبر را تیتر اصلی اخبار خود قرار دادند، سیل عظیمی از پیام‌ها بابت، خداحافظی سرآلکس فرگوسن روانه شد، از رقیبان گرفته تا شاگردان قدیمی، از ریاست یوفا و فیفا تا نخست‌وزیر وقت بریتانیا دیوید کامرون!
حواشی سر الکس فرگوسن در منچستریونایتد
دوران طولانی حضور فرگوسن در منچستریونایتد پر از حواشی مختلف و پدیده‌های متنوع بود که برخی از آنها را باهم مرور می‌کنیم
سشوار فرگی
الکس فرگوسن به حملات گفتاری‌اش به سوی بازیکنانش شهرتمند است که با عنوان «سشوار» از آن ها یاد می شود و حتی وین رونی در کتابش در این زمینه گفته است که چیزی بدتر از سشوار های فرگوسن وجود ندارد. با این حال، فرگی در مصاحبه‌ای که در سال 2016 انجام داد، در این باره گفت:
افسانه‌های زیادی در این باره مطرح شده است. در طول 27 سال این اتفاق تنها 6 بار رخ داد و بازیکنان می تواند در این باره به شما بگویند. مشکل من این بود که اگر بازیکنی جواب من را می داد، به کل تیم یورش می بردم. این مشکل من بود. جاک استاین همیشه به من می گفت که بگذار دوشنبه با آن ها حرف بزن اما من می گفتم که نمی توانم تا دوشنبه صبر کنم. بنابراین شنبه پس از بازی احساسم را با آن ها بیان می کردم، چون ما در سراسر هفته به نحوی تمرین می کردیم که من انتظار پیروزی در هر بازی را داشتم هرگز بر مبنای ترس حکمرانی نکردم. یک تیم از منچستریونایتد را نام ببرید که بر پایه ترس بازی می کرده است.
فرگی و سشوار مشهورش
فرگوسن و دیوید بکام
در فوریه 2003 و بعد از شکست منچستریونایتد در جام حذفی برابر آرسنال، الکس فرگوسن و دیوید بکام در رختکن تیم جر و بحث کردند. آن طور که گفته شده، فرگی در عصبانیت، لنگه کفشی به سمت بکام شوت کرده که به صورت بکس برخورد کرده و ابروی او را شکافته است. فرگوسن در ادامه از بکام عذرخواهی کرد، ولی این بازیکن در همان سال راهی رئال مادرید شد. دیوید بکام سال‌ها بعد در 2017 در همایشی به مناسبت روز جهانی ایدز در لندن صحبت می کرد، در این خصوص گفت:
تا آن شب و بعد از بازی با آرسنال که چند اشتباه در آن مرتکب شدم، نمی دانستم او واقعا چقدر در شوت کردن خوب است. وارد رختکن شدم، چند کلمه صحبت کردیم. بعد شروع کرد به طرفم حرکت کرد و کپه لباس و کفشی که روی زمین بود را به طرفم شوت کرد. کفشش در آمد و به صورتم خورد. آن موقع بود که فهمیدم شوت هایش واقعا چقدر دقیق بوده است.
فرگی تایم
از جمله پدیده‌های جالب توجه در خصوص الکس فرگوسن، فرگی تایم است که اولین اشاره‌های مربوط به آن به 2004 برمی‌گردد. نظریه این است که داوران به خاطر ترسی که از رئیس داشتند، در دیدارهایی که یونایتد از رقیب عقب بود، زمان تلف شده بیشتری اعلام می‌کردند. اولین رخداد فرگی تایم در 1993 به چشم آمده؛ جایی که استیو بروس در دقیقه 97 به شفیلد ونزدی گل زد تا منچستر با برد 2 به یک، به صدر جدول لیگ برتر برود و تا پایان فصل آنجا بماند.
یک تحلیل آماری از سوی تایمز براین اساس است که شاید این نظریه واقعیت داشته باشد. آمار اوپتا طی سال‌های 2010 تا 2012 هم حاکی از آن بود که دیدارهای یونایتد که در آنها عقب افتاده، به طور میانگین 79 ثانیه وقت تلف شده بیشتری دارد؛ عددی که در مقایسه با دیگر باشگاه‌های برتر، بیشتر بود.
الکس و کاپیتان جنجالی
کین یکی از پرافتخارترین کاپیتان های شیاطین سرخ محسوب می شود و هفت قهرمانی در لیگ برتر به همراه یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به همراه این تیم کسب کرده است. با این حال، اختلافات اسطوره ایرلندی منچستریونایتد با سرالکس فرگوسن در سال 2005، راه خروج باشگاه را به او نشان داد. فرگوسن در سال 2013 و در کتاب اتوبیوگرافی‌اش، زخم کهنه را باز کرد و به انتقاد از کاپیتان سابق منچستریونایتد پرداخت. البته روی کین هم از هر فرصتی برای یادآوری گذشته و طعنه زدن به سرمربی سابقش استفاده می کند. کین در مصاحبه‌ای که در سال 2019 انجام داد، در خصوص فرگوسن این طور گفت:
فرگوسن را نمی بخشم. صحبت های مطرح شده در رسانه ها در مورد اینکه من همه را از دست خودم ناراحت و ناامید کرده بودم، بی پایه و اساس و احمقانه است. فرگوسن یا پاپ برایم فرقی ندارد و وقتی کسی مرا متهم می کند، باید از خودم دفاع کنم. خیلی ها در مورد قدرت مدیریت فرگوسن صحبت می کنند و به تمجید از او می پردازند اما این احمقانه و مزخرف است. من وقتی برایان رابسون و استیو بروس، از باشگاه رفتند آنجا بودم و دیدم که چه برخوردی با آن ها شد. مردم می گویند که او در شرایط سخت در کنار من ایستاد و حمایتم کرد. اما نه در وقتی که 34 سال داشتم و به انتهای فوتبالم نزدیک می شدم. در آن زمان تنها چیزی که اتفاق افتاد این بود: "می توانی بروی، روی". مردم می گویند که او همیشه به صلاح یونایتد کار کرده است اما من اینگونه فکر نمی کنم. من فکر می کنم او همیشه کاری که به صلاح خودش بود را انجام می داد.
روز خداحافظی رئیس از منچستریونایتد
«می گویند او همواره و از اعماق قلبش به دنبال منافع یونایتد بوده است. درن فرگوسن (پسر ارشد سر الکس فرگوسن که در بین سال های 1990 تا 1994 عضو منچستریونایتد بود) یک مدال قهرمانی لیگ برتر به دست آورد. او خیلی خوش شانس است که بازیکن پدرش بود. برادر فرگوسن هم برای مدتی طولانی مسئول استعداد یابی باشگاه بود و تعجب می کنم چرا همسر فرگوسن در جایی از کادر فنی مشغول به کار نبوده است. درن (فرگوسن) برای مدتی هدایت پرستون را بر عهده داشت اما کارش را از دست داد. درن زمان هدایت پرستون، تعدادی از بازیکنان جوان منچستریونایتد را به طور قرضی در اختیار داشت و حدس بزنید در آخر چه اتفاقی افتاد؟ همه آن ها از پرستون اخراج شدند. آیا این به نفع منچستریونایتد بود؟ لطفا مرا دست نیاندازید. اگر فرگوسن از من معذرت خواهی کند، احتمالا با او صحبت خواهم کرد اما در غیر این صورت هیچ تمایلی برای هم صحبت شدن با او ندارم.»
جدایی ظالمانه فن نیستل روی از منچستریونایتد
دوران حضور فن نیستلروی در اولدترافورد نسبتا کوتاه بود ولی همان مدت کافی بود تا طرفداران یونایتد شیفته این ماشین گلزنی شوند. او ۱۵۰ مسابقه لیگ برتری برای شیاطین سرخ انجام داد و ۹۵ گل به ثمر رساند؛ این یعنی او از حیث کارایی هجومی، سومین بازیکن برتر تاریخ باشگاه بوده است.
پس از چهار فصل و نیم حضور در تیم، فن نیستلروی کنار گذاشته شدن از ترکیب یونایتد برای بازی فینال لیگ کاپ مقابل ویگان در فوریه ۲۰۰۶ را هضم نکرد و از این بابت به ستوه آمد. پنج ماه پس از آن نیمکت نشینی، فن نیستلروی در نشست خبری خود هنگام مراسم معارفه‌اش در رئال مادرید گفت: «آنجا بود که نارضایتی‌هایم شروع شد.»
آن لحظه سرنوشت‌ساز، تداومی بر شایعاتی بود که می‌گفتند سر الکس فرگوسن، کریستیانو رونالدو را که در آن دوران سودای تبدیل شدن به بهترین بازیکن دنیا را در سر داشت، به مهاجم هلندی ترجیح می‌دهد. RVN دیگر مرد اول خط حمله تیمش نبود. انتقال به پایتخت اسپانیا (که همچنان جزو ده فروش پر سود تاریخ منچستریونایتد به شمار می‌رود) در همان روزی تکمیل شد که مایکل کریک از تاتنهام به منچستریونایتد آمد؛ بازیکنی بی همتا که همچنان به همکاری با باشگاه ادامه می‌دهد.
یک دهه پس از جدایی رود فن نیستلروی از منچستریونایتد در روز ۲۸ جولای ۲۰۰۶، مرد هلندی در مصاحبه‌ای که در جولای 2019 انجام داد، کاملا در مورد نحوه جدایی‌اش از موفق‌ترین باشگاه در فوتبال انگلیس رک و راست بود:
من گام اول را برای بهبود روابط‌مان برداشتم. با او تماس گرفتم. چندین بار در سال احساسات بدی در مورد رفتارم با او و القابی که پس از نیمکت نشینی در فینال لیگ کاپ در کاردیف، او را با آنها صدا زدم داشتم. کورکورانه سرش داد کشیدم. از آنجایی که خیره سر و لجوج بودم، تا مدتی نتوانستم آن را فراموش کنم. این طور بود که همه چیز بهم ریخت. واقعا بی ادبی کردم. حرف‌هایی که زدم خیلی عصبانی کننده نبودند ولی نادرست بودند. نباید آنها را بیان می‌کردم. آن موقع به گفتن‌شان افتخار نکردم و هنوز هم چنین حسی دارم.
فرگوسن و مواجهه با ونگر و مورینیو
در کتاب زندگینامه فرگوسن که در سال 2013 منتشر شد، اختصاص یافتن دو فصل مجزا به دو سرمربی که فرگوسن آنها را شایسته‌ترین رقبای خود می‌داند، قابل توجه به نظر می‌رسد. اولی ژوزه مورینیویی بود، مثل یک فرگوسن جوان. فرگوسن از طریق کارلوس کی روش، دستیار خود متوجه شد که مورینیو درخشان‌ترین استعداد سرمربیگری پرتغال و یک شخصیت پیچیده است. انتظار می‌رفت رابطه آنها سمی و خصمانه باشد؛ مورینیو یک تازه‌کار مغرور بود که انتظار می‌رفت فرگوسن اصلا او را به حساب نیاورد اما به خاطر احترام سرمربی پرتغالی به سرمربی افسانه‌ای منچستریونایتد، روابط آنها با تحسین متقابل پیش رفت.
از طرف دیگر رابطه او با آرسن ونگر خصمانه بود و فوتبال انگلیس در تقابل ونگر و فرگوسن به مرز انفجار می‌رسید. مخالفت و دشمنی آنها به حدی بود که یک بار در تونل اولدترافورد، یک پیتزا به صورت فرگوسن پرتاب شد و لباس او را کثیف کرد. ونگر که به خاطر پایان روند 49 بازی بدون شکست به دست منچستریونایتد خشمگین بود، به رود فن نیستلروی حمله لفظی کرد و این فرگوسن را ناراحت کرد. ناگهان یک پیتزا به فرگوسن خورد و «نبرد بوفه» شکل گرفت.
سر الکس فرگوسن پس از بازنشستگی
پس از بازنشستگی در می 2013، الکس کتاب خاطرات دوم خود را منتشر نمود که رکورد فروش کتاب‌های غیر داستانی را شکست. در آوریل 2014 خبر رسید الکس فرگوسن به عنوان استاد دانشگاه هاروارد، درس «تجارت سرگرمی، رسانه و ورزش» را تدریس خواهد کرد.
او که در پی خروج از یونایتد همچنان به عنوان مشاور با تیم محبوبش در ارتباط بود و در بسیاری از مسابقات در اولدترافورد حاضر می‌شد، در می 2018 دچار ضایعه مغزی شده و در بیمارستانِ هوپ شهر منچستر، به کما رفت. با این حال، فرگی 3 روز بعد به هوش آمد و با خانواده و نزدیکانش صحبت کرد. سر الکس در ادامه از بیمارستان مرخص شده و از همه کسانی که پیگیر حالش بودند، تشکر کرد.
فرگوسن و همسرش
در می 2021، آمازون پرایم مستندی تحت عنوان «سر الکس فرگوسن: هیچ وقت تسلیم نشو» تهیه و منتشر کرد. این مصاحبه شامل مصاحیه‌هایی از خود فرگوسن، خانواده، پزشکان و بازیکنان سابق فرگی است. سه نفر از شاگردان سابق فرگوسن شامل رایان گیگز، اوله گونار سولسشر و مایکل کریک بعد از او به شکل موقت و دائم هدایت شیاطین سرخ را به عهده گرفتند.
رکوردهای مهم و دانستنی‌های جالب در بیوگرافی سر الکس فرگوسن
برخی از رکوردها و شنیدنی‌های جالب در زندگینامه سر الکس فرگوسن به شرح زیر است:
- الکس فرگوسن با کسب 13 قهرمانی لیگ برتر، دارای بیشترین مدال طلای این مسابقات است
- فرگی با 11 بار انتخاب، عنوان دار کسب جایزه مربی فصل لیگ برتر است
- فرگوسن 27 بار به عنوان سرمربی ماه لیگ برتر انتخاب شده و از این حیث رکورددار است. آرسن ونگر با 15 و پپ گواردیولا با 11 بار انتخاب، در تعقیب او هستند
- در سال 2013، سرالکس فرگوسن هزارمین بازی خود با منچستریونایتد را مقابل ساوتهمتون انجام داد
- در سال 2013، با برد 3-0 مقابل استون ویلا، منچستریونایتد و سرالکس فرگوسن، رکورد 20 قهرمانی را به نام خود ثبت کردند
مهم‌ترین نقل قول‌های سر الکس فرگوسن
در ادامه برخی از مهم‌ترین نقل قول‌های مربوط به سر الکس فرگوسن طی سالیان مختلف را باهم مرور می‌کنیم:
شخصیت شما همیشه باید قوی‌تر از بقیه باشد. پیش از آمدن به منچستریونایتد به خودم گفتم به هیچ کس اجازه نخواهم داد که قوی‌تر از من باشد.
برایان رابسون بهترین کاپیتانی بود که من داشتم. به نظرم در طول دوران حضورش در یونایتد، بهترین بازیکن بود. بازیکنان او را دوست داشتند، مطیع او بودند و در واقع او در دوران من طولانی ترین مدت به بازو بستن بازوبند کاپیتانی را داشت. بازیکنان قدردان وقتی بودند که برایان برای آن ها صرف می کرد و جدای از آن، او تنها کاپیتانی است که من می دانستم می تواند درون زمین تصمیم بگیرد. برایان نیازی به این نداشت که سراغ من بیاید. او این کار را می کرد و این غیر عادی بود. در حقیقت خیلی غیر عادی است چون جرأت انجام این کار را داشت.
رونالدوی برزیلی در پست خود بهترین بود. او یک مهاجم تمام عیار بود و به راحتی راه گلزنی به هر تیمی را پیدا می کرد. ده سال پیش او در این ورزشگاه توانست در مقابل ما هت ریک کند. این برزیلی باهوش بهترین مهاجمی نوکی است که من تا به حال دیده ام. با این حال، کریستیانو رونالدو بازیکن کامل تری است. ویژگی های او نسبت به رونالدو برزیلی کامل تر است. سرعت بالای او و قدرت کاشته زنی اش این ستاره پرقدرت پرتغالی را به بازیکن کامل تری تبدیل می کند.
از همان کودکیم هوادار پله بودم. همیشه بین پله و مارادونا رقابت بوده و بحث های زیادی شده اما برای من پله بهتر بود. امروز شما باید به مسی و رونالدو نگاه کنید. آن ها باورنکردنی‌اند.
افراد زیادی نقش خود را در بازگشت رونالدو به منچستریونایتد ایفا کردند. من هم در بازگشت رونالدو به منچستریونایتد مشارکت داشتم چرا که می دانستم او واقعا می خواهد به این جا بیاید. همه چیز هیجان انگیز و خوب پیش رفت. پس از این انتقال، من سرشار از حس آسودگی شدم. نمی توانستم رونالدو را در منچسترسیتی تصور کنم. به همین دلیل ما اقداماتی انجام دادیم تا از بازگشت او به منچستریونایتد مطمئن شویم. من با خانواده گلیزر صحبت کردم و آن ها هم از این انتقال، استقبال کردند.
سر الکس فرگوسن که از سال 1952 فعالیت فوتبالی خود را آغاز کرده، تا سال 2013 به عنوان سرمربی منچستریونایتد به حضور در زمین‌های فوتبال ادامه داد و در نهایت، در سن 71 سالگی تصمیم به خداحافظی از چمن سبز گرفت.
