سه ماه از آخرین مسابقه رسمی تیم ملی ایران گذشته اما هنوز جانشین کارلوس کی روش معرفی نشده است.
به گزارش طرفداری، سئول نشینان بر مسند فوتبال ایران نشسته تنها کاری که تاکنون کرده اند همان اقدام تکراری و نخ نما شده بازی با نام ها و ردیف کردن اسم های ریز و درشت، برای سکانداری هدایت تیم ملی بوده است! نام هایی که بعضا در حد لیگ های محلی و دسته جات آزاد هم نیستند اما به لطف مافیای حاکم بر فوتبال ایران نه تنها حضوری دائمی در لیگ برتر داشته و دارند که بین گزینه های نشستن روی نیمکت تیم ملی هم نام شان مطرح است!
آنچه درد این روز ها و سال‌ها و چند دهه اخیر فوتبال ایران است قطعا انتخاب مربی نیست. مشکل فوتبال ما مدیریت است. فقدان مدیران لایق و کار آشنا که از پتانسیل این رشته پرطرفدار در ایران بهره برده و آن را تبدیل به صنعتی پول ساز و رسانه ای قدرتمند در سطح بین المللی برای درآمد زایی و معرفی فرهنگ غنی ایرانی کنند.
کدام یک از ستاره های ما محصول استعداد یابی و دور اندیشی مدیران ورزش مان بوده اند؟! آنها گل های خودرویی هستند که بدون دخالت مدیریت علمی به جایگاه رفیع امروزی شان رسیده اند. حالا تصور کنید اگر در گوشه گوشه این سرزمین کار زیر بنایی و استعداد یابی صورت بگیرد، چه فوتبالیست های درجه یک و شاخصی را به دنیای توپ گرد معرفی خواهیم کرد.
انتصاب مدیران بیگانه با ورزش و غریب با فوتبال، ورزش ما را به کما برده و سطح هوشیاری فوتبال ایران به پایین ترین میزان رسانده است. در این فوتبال پول های زیادی حیف و میل شده و هدر می رود بی آنکه بازگشت و فایده ای با خود داشته باشد. مربیان بزرگی هم به ایران آمده اند و با تمام سختی هایی که کار در ایران و مواجهه با مدیرانی که کوچکترین درکی از نحوه مدیریت فوتبال ندارند، دوام هم آورده اند اما نهایتا چیزی جز شکست و ناکامی ثمره کارشان نبوده است.
همین استراماچونی که امروز بیش از هشتاد میلیارد تومان بدهی روی دست استقلال گذاشته است، یک مربی بزرگ با استانداردهای بین المللی بود که می توانست گره کور ناکامی های باشگاهی ما در آسیا را باز کند. او از ابتدا تا انتهای دوران کوتاه مربیگری اش در ایران با مشکلات عدیده مدیریتی مواجه بوده و سرانجام از سوی همین مدیران مجبور به فرار از ایران شد!
آبی ها برای تامین مبلغ هنگفت بدهی این مربی ایتالیایی حتی دست به دامن هواداران و اعلام شماره حساب هم شدند. در حالی که مسئول رخ دادن این افتضاح مردم نبوده اند بلکه مدیرانی هستند که زمینه کنار رفتن او از استقلال را فراهم کرده اند. یقینا اگر مدیری شایسته و توانمند و فوتبالی مدیریت این بحران را عهده دار می شد، کار به اینجا نمی رسید اما وقتی وزیر وقت ورزش، یکی مثل خلیل زاده و یا فتحی را همه کاره استقلال کرد اتفاقات عجیب تر از این هم قابل پیش بینی بود. پول استراماچونی را باید از فتحی، خلیل زاده و آجورلو گرفت و پول ویلموتس را از مهدی تاج!
یکی مثل سردار آجورلو کجای فوتبال بوده که بیش از بیست سال مدیریت باشگاه های مختلف را در اختیار داشته است؟! تکلیف پول های گمشده در زمان مدیریت او در استقلال چه می شود؟! تیم های تحت مدیریت او اکنون کجا هستند؟!
همین مدیران ضابطه گریز زیر ساخت های ورزش و فوتبال ما را به سمتی برده اند که حتی وزیری تحصیل کرده و از جنس ورزش قهرمانی توفیقی در اداره آن پیدا نمی کند. این افراد سد محکمی برابر پیشرفت و ارتقای فوتبال ایران ایجاد کرده و فضاهای لازم برای تحول و اوج گیری فوتبال را اشغال کرده اند. فضایی که اگر در اختیار فوتبالی ها باشد از این فوتبال همیشه مقروض و گرفتار، مجموعه ای موفق، مفتخر و پول ساز خواهند ساخت.
بیشتر ببینید:
هیات رییسه «قلعه نویی» را می خواهد، ملی پوشان «نکونام» را، فدراسیون «مونتلا»!
نیمکت تیم ملی، ایرانیزه شد؛ پیش به سوی امیر قلعه نویی!
