- در روايت موسى بن بكر از فضيل از امام صادق آمده كه مردى از مسلمانان نصرانى شد او را نزد على آوردند وى را توبه داد و او نپذيرفت پس امام موى پيشانى او را گرفته، بزمين زد و فرمود او را زير پا گيريد و گرفتند و هلاك شد.
-مردى نزد امير المؤمنين آمده شهادت داد كه دو تن از مردمان مسلمان‌اهل كوفه را ديده كه در مقابل بتى عبادت مى‌كردند، امير مؤمنان فرمود: اى واى نكند كار بر تو مشتبه شده باشد و كسى را فرستاد و آن شخص ديد كه آن دو بر بتى سجده مى‌كنند و آنها را نزد آن حضرت آوردند؛ امام دستور داد از عبادت بت برگردند امّا آنها انكار كردند لذا خندقهائى در زمين پرداختند و در آن آتش افروختند و آن دو را در آتش بسوختند، و اين خبر را موسى بن بكر از فضيل از امام صادق روايت كرده است.
-عمّار ساباطى گويد: از امام صادق چنين شنيدم
هر مسلمانى كه پدر و مادرش مسلمان باشند اگر از اسلام بيزارى جويد و انكار نبوّت محمّد بن عبد اللَّه را بنمايد و او را تكذيب كند، براستى كه خونش بر هر كس كه اين كلام را از وى بشنود مباح است و زوجه‌اش بايد از او كناره گيرد و با او نزديكى نكند و اموالش به ارث ما بين ورثه‌اش تقسيم مى‌شود و عيالش عدّه وفات نگهداشته، بعد براى شوهر كردن آزاد مى‌شود، و بر امام وقت است كه او را به جرم ارتداد به قتل رساند و توبه‌اش ندهد
- حلبى در باره زنى كه از اسلام خارج شده و مرتد گشته است از امام‌صادق روايت كرده كه فرمود: او را نمى‌كشند و بازداشت كرده، به كار سخت وامى‌دارند و به اندازه‌اى كه نميرد به او آب و غذا مى‌دهند، لباس خشن بر او پوشانده و هنگام نماز او را تازيانه مى‌زنند (و اين همه در صورتيست كه از قبول توبه سر باز زند و اظهار ندامت نكند و در وقت نماز او را تازيانه زنند شايد توبه كرده به نماز ايستد).
-امير المؤمنين فرمود: هر گاه پدر اسلام آورد فرزند خويش را به اسلام كشيده است و او نيز مسلمان محسوب مى‌شود و هر كدام از اولاد او كه به حدّ بلوغ رسيدند به اسلام دعوت شود اگر نپذيرفت كشته خواهد شد ولى اگر پسر اسلام‌آورد پدر و مادر را به سوى اسلام نكشيده و ميان آن پسر و پدر و مادر توارث نيست يعنى كافر از مسلمان ارث نمى‌برد .
منبع :من لا يحضره الفقيه ،الشيخ الصدوق، جلد ۳، بَابُ الِارْتِدَادِ
