به نظر می‌رسد چند هفته اخیر تاثیرات زیادی روی مانوئل نویر گذاشته باشد. حذف از مرحله گروهی جام جهانی برای دومین بار متوالی و حواشی بازوبند (One Love) سپس مصدومیت در حین اسکی کردن، جذب یان زومر توسط بایرن مونیخ با 8 میلیون یورو، اخراج تونی تاپالوویچ مربی دروازه بان‌های بایرن مونیخ و دوست صمیمی‌اش که از سال 2011 و از زمان ورود نویر به مونیخ با او کار کرده و همچنین متهم شدن به فاش کردن اطلاعات داخل رختکن بایرن از جمله موضوعاتی بودند که کاپیتان 36 ساله باواریایی‌ها در این مدت باید به آن‌ها کنار می‌آمده است.
طرفداری | حال مانوئل نویر به تازگی در مصاحبه‌ای مفصل با رافائل هونگشتاین از نشریه اتلتیک که در دو بخش به شما تقدیم می‌شود، درباره این موارد صحبت کرده است.
من خوبم. پای من هم خوب است. تاکنون چندین مصدومیت داشته‌ام که باعث شدند برای مدت طولانی از میادین دور باشم و مجبور شدم به خاطر باشگاه ریسک‌هایی کنم. اما این‌بار تفاوت دارد و زیرا می‌توانم راه برگشتم را به وضوح ببینم. من سرگردان در تاریکی نیستم. پایم، روند درمان، ریکاوری، بازگشت؛ می‌دانم این‌ها چگونه کار می‌کنند.
-
آیا مطمئن هستید که مصدومیت‌تان همیشگی نخواهد بود و می‌توانید بدون مشکل در فصل آینده بازی کنید؟
هیچ مصدومیتی ماندگار نخواهد بود. در ابتدا شوکه شده بودم اما تجربه مصدومیت‌های بد را قبل‌تر هم داشته‌ام و به سرعت دوباره روحیه‌ام را به دست آوردم. در سال 2018 و پس از شکستن استخوان‌های متاتارسم (کف پا)، بسیاری گفتند که کارم تمام شده است و دیگر نمی‌توانم برگردم. در سال 2022 من به خاطر زانو‌هایم تحت عمل جراحی قرار گرفتم و دچار مصدومیت شانه شده بودم. (برای مصدوم شدن) یک حرکت کافی است. اما این یک جنبه روانی نیز دارد.
-
آیا دچار آسیب روحی هم شده‌اید؟
نه؛ اما برخی چیز‌های دیگر واقعاً مرا از بین بردند. این بدتر از آن چیزی بود که برای من از نظر فیزیکی اتفاق افتاد.
-
قبل از اینکه در مورد چنین مواردی صحبت کنیم، این چگونه اتفاق افتاد؟
داستانش از اینجا شروع نمی‌شود و بلکه شروع آن از قطر است.
-
با دید منفی مردم آلمان نسبت به جام جهانی شروع کنیم؟
ما حمایت به نسبت کمی از خانه دریافت می‌کردیم. اگر آن را با انرژی که در سال 2010 داشتیم، مقایسه کنیم... دیوانه کننده بود. بیش از آنچه که تا به حال دیده بودیم روی مسائل سیاسی متمرکز شده بودیم. به محض آنکه از اردوی آماده سازی‌مان در عمان به قطر رسیدیم، گویا انگار یک سنگ آسیاب دور گردن‌مان انداخته بودند. (به عهده داشتن مسئولیتی سخت و دردسرساز) به گذشته که نگاه می‌کنم، می‌توانستیم حمایت بیش‌تری پشت سر خود داشته باشیم و این‌کار را انجام دهیم تا در بازی مقابل ژاپن بیش‌تر روی فوتبال تمرکز کنیم.
-
آیا فدراسیون فوتبال آلمان باید بیش‌تر از این موضوع حمایت می‌کرد؟
تصمیم فیفا در مورد بازوبند (One Love) بسیار غافلگیر کننده بود. یک پیام واضح می‌توانست به ما کمک کند. اگر کمی حمایت بیش‌تری داشتیم، می‌توانستیم این‌کار را انجام دهیم.
-
بعد از بازی مقابل ژاپن گفتید که تصمیم فیفا «یک فاجعه» است
باید فکر می‌کردیم که سپس می‌خواهیم چه کار کنیم. صحبت‌های زیادی با مسئولین داشتیم. منتقدان می‌گفتند که بازوبند (One Love) یک ژست بی ارزش است که ما پشتش پنهان شده‌ایم. اما پس از محرومیت فیفا، ناگهان به یکی از مهم‌ترین نماد‌های فوتبال تبدیل شد. به نظر می‌رسد که مهم نیست چه انتخابی کرده‌اید، این اشتباه بود. ما زیر فشار زیادی قرار داشتیم. این کمی بیش از حد بود.
-
بعد از ممنوعیت فیفا برای این‌کار، آیا عاقلانه‌تر نبود که ژست پوشاندن دهان را کنار بگذارید؟
ما بازیکنانی بالغ و مسئولیت پذیر هستیم و از ارزش‌های خود دفاع می‌کنیم. این نگرشی است که ما همیشه نماینده‌اش بوده‌ایم. ما این احساس را داشتیم که فیفا دهان‌مان را بسته و می‌خواستیم با این ژست، بیانیه‌ای بدهیم و سپس روی بازی‌ها تمرکز کنیم.
ژست بازیکنان تیم ملی آلمان در اعتراض به ممنوعیت‌های فیفا برای بستن بازوبند (One Love) پیش از بازی مقابل ژاپن
-
آیا در این‌کار (تمرکز روی فوتبال) موفق هم بودید؟
بله؛ در جلسه بین بازیکنان درباره ژست صحبت کردیم و تصمیم‌مان را گرفتیم. همین بود و بعد از آن هم حواس‌مان به فوتبال بود. این‌طور نبود که فقط روی این موضوع تمرکز کرده باشیم. یک جلسه عادی بود. ما شروع عالی مقابل ژاپن داشتیم و نیمه اول بر بازی مسلط بودیم. در زمین، هیچکس به این موضوع فکر نمی‌کرد. ما فکر می‌کردیم اگر همین‌طور ادامه دهیم، در آخر با نتیجه 2-0 یا 3-0 برنده خواهیم شد.
-
بعد از این بازی گفته شد که همه بازیکنان از این موضوع راضی نبوده‌اند
ممکن است برخی این ایده را بیش‌تر دوست داشته باشند و برخی دیگر نیز کم‌تر. همه ما برای مدت زیادی یکدیگر را می‌شناسیم. من در منطقه روهر که بسیار متنوع است بزرگ شده‌ام و اولین کسی هستم که چیز‌ها را متفاوت می‌بینم و دیگر دیدگاه‌ها را درک می‌کنم. کسی را مجبور نکردیم، با هم این تصمیم را گرفتیم.
-
شما گفتید با این موضوع سریع برخورد شد و در عین حال بار سنگینی روی دوش ما در کل بازی‌هایمان و تورنومنت گذاشته بود. آیا این‌ها با یکدیگر تناقض ندارند؟
به عنوان تیم ملی آلمان به تنهایی در کانون توجهات قرار گرفته بودیم زیرا مردم از ما انتظار یک واکنش داشتند. شما نمی‌خواهید تصمیم اشتباهی بگیرید. چندین کشور اروپایی دیگر موافقت کرده بودند که این بازوبند را ببندند اما در مورد ژست، ما تنها بودیم. هیچکس دیگری چنین کاری نکرد.
-
با اینکه در غرب دید مثبتی به آن داشتند اما این ژست در جهان عرب با انتقادات زیادی رو‌به‌رو شد
همه چیز مربوط به فیفا می‌شد و به هیچ وجه حرکت‌مان علیه جهان عرب یا اسلام نبود. ما بازیکنان مسلمانی نیز در تیم خود داشتیم. به آن‌ها احترام زیادی می‌گذاریم. ما با تنوع زندگی می‌کنیم و نفس می‌کشیم. این یک چیز طبیعی است. باز هم می‌گویم، من اهل گلزنکرشن هستم. کل منطقه روهر از نظر اقتصادی به مهاجران لهستانی، ترک تبار و ایتالیایی وابسته بود. به لطف آن‌ها بود که زندگی مرفهی داشتیم. سپاسگزارم که این‌گونه بزرگ شدم.
-
چرا آلمان نتوانست از مرحله گروهی صعود کند؟
به خاطر نیمه دوم مقابل ژاپن این اتفاق افتاد. خیلی بد بود. مردم گفتند که عملکرد خوبی مقابل اسپانیا داشتیم و یکی از بهترین بازی‌های جام جهانی بود. در مورد کاستاریکا هم گفتند که در آخر قابل قبول بود. ما در نهایت به خاطر تفاضل گل حذف شدیم.
این چیز جدیدی نیست. مدت‌هاست که در زمینه دفاع گروهی ما مشکل داریم. این را با گل‌هایی که در این مسابقات دریافت کردیم و همچنین در بازی دوستانه‌ای که قبل از رفتن به دوحه داشتیم، می‌توان دید. عمان در آن بازی باید پیروز می‌شد و این یک هشدار برای ما بود.
-
پس از حذف زود هنگام آلمان، بسیاری دلیل آن را هتل تیم دانستند که گویا بسیار مجلل بوده و باعث می‌شده شما حال و هوای رفتن به تعطیلات را داشته باشید
پس از هر تورنومنت، مردم می‌خواهند روایتی پیدا کنند که با نتیجه مطابقت بدهند. همه همیشه می‌گویند که جام جهانی 2014 چقدر عالی بوده است اما در حقیقت در اکثر بازی‌هایمان مشکل داشتیم و ساخت محل اسکان‌مان نیز کامل نشده بود. در اتاق خودم مشکل نشت آب باران را داشتم. از ساعت شش صبح، صدای جیغ حیواناتی مانند میمون‌ها یا قناری‌ها به گونه‌ای بود که حس می‌کردم وسط جنگل هستم. هیچکس دوست ندارد این صدا‌ها را در چنین زمانی بشنود. در جام جهانی 2018، خواب خیلی راحت‌تری داشتم.
-
عملکرد خود‌تان در جام جهانی قطر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آندریاس کروننبرگ (مربی دروازه بان‌های تیم ملی آلمان) و من با یکدیگر بسیار صادق هستیم. من همیشه خودم را نقد می‌کنم. ما همه چیز را آنالیز کردیم اما او تقصیرات را به گردن من نیانداخت. من همیشه در آینه به خودم نگاه می‌کنم و از خود می‌پرسم: «آیا همه توانت را به کار گرفتی؟ آیا تصمیمات درستی گرفتی؟» و پاسخ شما به این سوالات همیشه «بله» نیست. همیشه این بحث وجود دارد که می‌توانستید کار‌های متفاوتی انجام دهید اما انتقاد غیر موجه پس از بیست بار دیدن صحنه آهسته... من این را بد می‌دانم.
وقتی مردم گفتند من مسئول شکست آلمان هستم، این به من ضربه زد. به نوعی واقعا به من صدمه زد. با خودم فکر کردم، وای! شاید واقعاً این دلیلش باشد. پس من می‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. نمی‌دانم آیا کمپینی بر علیه من وجود دارد یا خیر اما این‌طور به نظر می‌رسد. با این حال، نتیجه‌ای که در این مسابقات گرفتیم، مرا بیش‌تر از هر چیزی آزار می‌دهد. ما در سال 2018 شکست خوردیم و حال دوباره آن تکرار می‌شود. برای من بدترین چیز این بود که دوباره به عنوان یک تیم با یکدیگر شکست خوردیم.
