طرفداری | «میخایلو مودریک یکی از بهترین بازیکنان جوان است. اگر او را به بالاترین سطح فوتبال نبرید، آن را برای خودم یک شکست شخصی تلقی خواهم کرد». این جملات را روبرتو دزربی به زبان آورد، سرمربی سابق و هوادار دو آتشه این بازیکن. اکثر باشگاه های لیگ برتری وضعیت او را زیر نظر داشته اند. او هدف اصلی آرسنال در نقل و انتقالات زمستانی محسوب می شود. داریو سرنا، مدیر ورزشی باشگاه شاختار دونتسک به شدت باور دارد که او پس از کیلیان ام باپه و وینیسیوس جونیور بهترین بازیکن جهان در پست خودش است.
این شاید یک اظهار نظر مبالغه آمیز از سوی مدیرورزشی باشگاهی باشد که می خواهد بازیکنش را به بالاترین قیمت بفروشد؛ اما یک حقیقت انکارناپذیر است: میخایلو مودریک 21 ساله که تنها یک فصل و نیم در لیگ اوکراین بازی کرده، از هیجان انگیزترین استعدادهای دنیای فوتبال محسوب می شود.
در واقع این عملکرد او در لیگ قهرمانان اروپا بود که نشان داد وینگر جوان اوکراینی می تواند به بالاترین مراتب دنیای فوتبال برسد. او در جریان پیروزی 4-1 تیمش برابر لایپزیش خارق العاده بود و رفت و برگشت مقابل سلتیک موفق به گلزنی شد. مقابل همین تیم اسکاتلندی بود که او با یک حرکت انفجاری و شوت سرکش دروازه حریف را باز کرد؛ الگوی حرکتی که حالا در دنیای فوتبال بسیار محبوب است و او در آن تخصص دارد.
او پیش از این هم در رادار باشگاه های زیادی قرار داشت و در حقیقت فاصله چندانی تا انتقال به برنتفورد در تابستان 2022 نداشت. اما عملکرد اخیر این بازیکن باعث شد تا شاختار دونتسک به اندازه ای شجاعت پیدا کند که برچسب 100 میلیون یورویی روی وینگر خودش بچسباند.
اگر کسی بخواهد مودریک را در تیمش داشته باشد، باید دست به جیب شود. آنها باید به ما احترام بگذارند.
بازیکنی که با لقب «میشا» نزد هم تیمی ها و مربیانش شناخته می شود، متولد و بزرگ شده کراسنوراد است، شهری که زیاد با خارکیف فاصله ندارد. او کارش را در تیم های پایه متالیست خارکیف آغاز کرد و قبل از انتقال به شاختار دونتسک در سن 15 سالگی، چند سالی را در دنیپرو گذراند. چشم و چراغ فوتبال اوکراین از همان ابتدا خودش را به عنوان یک استعداد ناب مطرح کرد و مربیان تیم اصلی شاختار نیز خیلی زود متوجه این موضوع شدند. با این حال تبدیل پتانسیل به عملکرد اولین مشکلی بود که مطرح شد. سخنان سرمربی تیم جوانان شاختار دونتسک و کاپیتان این باشگاه را در این خصوص بخوانید:
- او برای انتقال از سطح جوانان به فوتبال حرفه ای به مشکل بزرگی برخورد کرد. او فرصت درخشش پیدا کرد اما نتوانست از آن بهره ببرد؛ انگار یک چیز کم بود.
- نگرش او نسبت به فوتبال به عنوان یک بازیکن جوان زیاد چنگی به دل نمی زد. گاهی به حرف های مربی گوش نمی کرد. تلاش کردم آن حسی را به او منتقل کنم که ژاوی به بازیکنان جوان بارسلونا منتقل کرد.
پائولو فونسکا اولین کسی بود که به مودریک فرصت بازی در تیم اصلی شاختار دونتسک را هدیه کرد، در سال 2018 و زمانی که او 17 سال داشت. با این حال پس از آن دیدار که در چارچوب جام حذفی اوکراین بود، او دوباره به تیم جوانان فرستاده شد. وینگر نوجوان به آرسنال کیف قرض داده شد و در بدو بازگشت این بار از لوئیس کاسترو، جانشین فونسکا فرصت بازی هدیه گرفت. گفته می شود که نگرش او نسبت به فوتبال حرفه ای در آن زمان کمی بهتر شده بود اما مودریک دوباره به صورت قرضی از جمع نارنجی - سیاه پوشان شهر کیف جدا شد و به دسنا چرنیف رفت. سرگی پالکین، مدیر شاختار می گوید:
همه می دانستند که او چه قدر مستعد است و همه انتظار لحظه ای را می کشیدند که استعداد او شکوفا شود. سوال اما اینجا بود: «چه زمانی؟»
پس از سومین بازگشت او به شاختار بود که چشمه هایی پدید آمدند. استپاننکو، کاپیتان شاختار دونتسک بهتر می تواند توضیح دهد:
او ذهنیتش را تغییر داده بود. نگرش او در بازی، تمرینات و ... عوض شده بود، کاملا متفاوت نسبت به 3 یا 4 سال قبل.
بخش زیادی از این به خاطر رابطه خوب او با دزربی بود؛ سرمربی سابق شاختار دونتسک و کنونی برایتون. وقتی کادر فنی تیم اصلی واقعا به مودریک باور پیدا کرد و به او اعتماد کرد؛ همه دنیا مودریک را دیدند. صحبت های داریو سرنا را در ادامه بخوانید:
همه می دانند که مودریک یک استعداد شگفت انگیز است اما همه مربیان نمی توانستند با او ارتباط بگیرند. زمانی که دزربی به شاختار آند، مودریک به صورت قرضی در باشگاه دیگری بازی می کرد. او گاهی اوقات فرصت بازی پیدا می کرد. اولین چیزی که دزربی گفت این بود «به مودریک زنگ بزنید، می خواهم با او صحبت کنم؛ تو یا تحت هدایت من به بازیکنی که می خواهی تبدیل می شوی و یا اصلا فوتبالیست نمی شوی!» مودریک از آن روز به بعد همه چیز را عوض کرد.
اولین چیزی که در میان این تغییرات به چشم شما می آید، تتوهای اوست. مودریک علاقه زیادی به تتو از خودش نشان داده و یکی از تتوهای خوبش را روی گردنش زده است؛ کمی شبیه به ادرسونِ منچسترسیتی. شما روی گردن دروازه بان برزیل فقط یک چهره کارتونی خندان می بینید اما تتوی مودریک ساده تر از این حرف هاست «فقط مسیح». او یک تتو هم به رنگ سبز روی سینه اش دارد: «خدای عزیز، اگر امروز امیدم را از دست دادم، لطفا به من یادآوری کن که تو برنامه های بهتری نسبت به رویاهای من داری». مودریک یک مسیحی ارتدوکس است که به شدت به ایمانش بها می دهد. او معمولا همیشه با خودش در زمین نمادهای دینی حمل می کند.
مودریک با تتوهایش به لیگ برتر می آید؟
بعد از تتوهای مودریک، باید به سرعت او توجه کنید، یا شاید هم شتاب. بازیکنان سرعتی زیادی در فوتبال وجود دارند اماهمه آنها نمی توانند همان سرعت را به هنگام پا به توپ شدن داشته باشند و تعداد کمتری هستند که توانایی رسیدن به اوج سرعت در چند گام اولیه را دارند. مودریک شبیه به تیری است که از چله کمان رها می شود و گاهی زودتر از رسیدن فرمان دفاع از ذهن به عضلات مدافعان، به پشت سر آنها می رسد.
این سرعت برای او مزایای زیادی به همراه می آورد؛ بیشتر از همه در اجرای حرکت محبوبش، زمانی که از جناح چپ زمین پا به توپ می شود و به سرعت به داخل می زند، مانند آرین روبنی که دوباره 24 سال دارد! ظاهرا او بیش از هر چیزی دوست دارد انسان ها را دریبل بزند و در این میان از سرعتش به عنوان اسلحه استفاده کند. خودش که می گوید بازی در کناره ها را بسیار بیشتر می پسندد. جایی که باور دارد باعث افزایش سرعت انتقال توپ و افزایش تعداد موقعیت خلق شده تیم می شود.
با این حال مانند بهترین ورزشکاران، درک استعداد برای او دردسرهای بیشتری نسبت به خود آن استعداد به همراه می آورد. به مثال زیر نگاه کنید، جایی که مودریک ذهن مدافعان حریف را به هم می ریزد.
بازی مقابل سلتیک در لیگ قهرمانان اروپا، مودریک طی چند ثانیه دفاع را به حمله تبدیل کرد، از سمت چپ نفوذی انجام داد و کمرون کارتر ویکرز را برای پوشش فضا به دنبال خودش می کشاند.
کارتر ویکرز دو انتخاب داشت: موقعیتش در فضا را برای کاهش سرعت مودریک نگه دارد و یا به سراغش برود با تکل او را متوقف سازد. گزینه دوم به خاطر قدرت پاس متحمل تر به نظر می رسید، با این حال احتمالا 95% از مهاجمان هرگز به آن سرعت نمی رسیدند، با این وجود:
سرعت برق آسای مودریک یعنی او می تواند زودتر از کارتر ویکرز به توپ برسدو مدافع از راه به در می شود و مهاجم فاصله می اندازد. مودریک به محوطه جریمه می رود و یک موقعیت عالی برای هم تیمی اش دنیلو می سازد، موقعیتی که تقریبا دروازه خالی بود و از دست رفت. یکی تنها یکی از موقعیت های خلق شده پرتعدادی بود که او طی این چند فصل ساخت اما پاداش پاس گل به او تعلق نگرفت.
مودریک معمولا همیشه به صورت اختصاصی در پست وینگر چپ سیستم 1-3-2-4 شاختار دونتسک بازی می کند و به هنگام بازی های ملی هم وینگر چپ خط حمله سه نفره اوکراین است؛ در این دو پست مودریک می تواند هر وقت که دلش خواست روی پای راستش برود. در همین پست است که او بیشترین اثر را روی گل ها تیمش می گذارد، منطقه ای که او دریبل زنان وارد آن می شود و پس از آن شوت. او پنالتی هم می زند و در فصل جاری دو گل از سه پنالتی داشته است.
در این مرحله از دوران حرفه ای، او هنوز گاهی خام رفتار می کند، اما اساسا همیشه می تواند در دفاع حریف عامل هرج و مرج باشد، بازیکنی خام اما بسیار مستعد که توانایی ترس انداختن به جان همه مدافعان را دارد. حرکات مودریک به گونه ای هستند که اگر به موفقیت هم منتهی نشوند، تمرکز مدافعان حریف را از دیگر مهاجمان تیم منحرف می کنند.
او یک دریبل زن است، کسی که به نظر می‌رسد مستقیم ترین مسیر را برای رسیدن به گل ترسیم می‌کند و به طرز مستقیم هدفگیری می کند، صرف نظر از این که مدافعی مقابلش قرار دارد یا خیر.
در نمودار بالا می بینید که او دوست دارد با توپ بدود (حمل توپ و دریبل 93 از 99) و اگرچه او همیشه در بازی مالکانه و حفظ توپ خوب کار نمی کند (توانایی حفظ توپ او 22 از 99 است). این بخشی از ریسکی است که برای به خطر انداختن امنیت دفاع حریف به وسیله میشا باید به جان خرید.
او در این فصل آمار 7 گل و 6 پاس گل در لیگ از خودش برجا گذاشته، اما اعداد و ارقام کمتر دیده شده نشان می دهد که نقش او در حمله چه قدر موثر است؛ تنها کافیست تا به اعداد 84 و 87 نمودار نگاه کنید؛ xG حاصل از خلق موقعیت و حمل توپ می سازد در سطح بهترین هاست. او در هوا یا تکل زدن قوی نیست، اما شما یک وینگر را بر اساس این دو فاکتور نمی سنجید.
حالا سوال اینجاست که آیا کسی حاضر می شود مبلغ مدنظر شاختار دونتسک را به این باشگاه بدهد؟ مودریک آن قدر تیم علاقه مند اطراف خودش می بیند که شاختار می تواند به افزایش قیمت به دلیل رقابت امیدوار باشد. با این حال تیم های مشتری باید موارد خاصی را هم لحاظ کند. خام بودن در بازی مودریک به چشم می آید و او هنوز پخته بازی نمی کند. اما او آن قدر استعداد دارد که تحت هدایت یک سرمربی درست به یک ستاره بزرگ در فوتبال اروپا تبدیل شود.
اما بحث اینجا تمام نمی شود. با توجه به حرف های خود اعضای باشگاه شاختار دونتسک برداشت این نکته کار سختی نیست: سر و کله زدن با مودریک اخلاق خاصی می خواهد و دشوار است. دزربی این رفتار را بلد بود و جانشینش یوویچویچ هم توانسته عملکرد خوبی در این مورد داشته باشد. با این حال باشگاه ها باید قضاوت کنند، آنها باید قمار کوچکی انجام دهد و حدس بزنند که آیا رفتار قبلی این بازیکن به خاطر سن کمش بوده یا در وجودش قرار دارد.
سرگی پالکین در این خصوص می گوید:
او پس از تمرینات هم در زمین می ماند و یکی دو ساعت خودش تمرین می کند. همه مربیان می گویند «میشا بس کن، لطفا برو استراحت کن!» خدا پاداش زحمات او را داده است.
از دید یک بی طرف شما باید امیدوار باشید که رفتار های خام مودریک به خاطر کم تجربگی این بازیکن بوده باشد چون اگر همه چیز برای او درست پیش برود، مقایسه شدن میخایلو مودریک با کیلیان ام باپه و وینیسیوس جونیور دور از ذهن نخواهد بود.
نوشته نیک میلر برای theathletic.com
