به گزارش طرفداری؛ رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان – ۲۰۲۲ بلگراد در صربستان به تلخی مکرر و مملو از فرودها و سقوط‌ها برای کاروان کشتی فرنگی کشورمان پایان یافت و شاید هیچ‌کدام از اعضای کادرفنی تیم ملی کشتی فرنگی از این که بالاخره این سمفونی غم‌انگیز و جان‌فرسا به پایان رسیده، ناراحت نباشند و چه بسا همه دوست داشتند این نمایش‌های عجیب و متزلزل خیلی زودتر از این‌ها به انتها برسد.
کاروان ۱۰ ستاره کشتی فرنگی ایران که در غیاب روس‌ها به عنوان مدعی اصلی قهرمانی جهان پا به این دوره از رقابت‌ها می‌گذاشت، شاید در بدترین پیش‌بینی‌ها هم احساس نمی‌کرد که شرمسار، اندوه‌گین و سرافکنده صربستان را به مقصد تهران ترک کند. بی‌تردید شاگردان محمد بنا هم از نظر اتحادیه جهانی کشتی و هم از نظر اهالی فدراسیون، اصلی‌ترین و حتی شاید تنها مدعی جدی ایستادن بر سکوی نخست کشتی فرنگی دنیا بودند؛ انتظاری که به واقعیت نپیوست.
علی‌رضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی پیش از این بارها و بارها در نشست‌های خبری و گعده‌های غیررسمی‌اش مصرانه بر روی این ادعا پافشاری داشت که جایگاه کشتی فرنگی ایران فقط و فقط اولیِ دنیاست و نایب‌قهرمانی تیمِ آقای خاص در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ اسلو تنها یک اتفاق بوده اما نتایجی که تیم ملی در صربستان گرفت از موضوع دیگری حکایت داشتند؛ مسئله‌ای تلخ که اثبات می‌کرد ایران حتی در غیاب روسیه هم اولِ دنیا نیست.
قطعاً کشتی فرنگی ایران از سال‌های پایانی دهه نخست ۲۰۰۰ میلادی سِیر روبه‌رشد و مترقی‌اش را نشان داد که به قهرمانی تاریخی در المپیک ۲۰۱۲ لندن انجامید اما صرفِ پشتوانه قهرمانی در ۱۰ سال گذشته نمی‌توان به قهرمانی در جهان آن هم در سال ۲۰۲۲ رسید. کشتی فرنگی پس از تزلزل موقتی که چند سال گذشته داشت، هنوز آن شرایط نرمال و متعالی خود را پیدا نکرده و همیشه نتایجی سینوسی را بر جای گذاشته.
در المپیک ۲۰۲۰ توکیو اگر محمدرضا گرایی از کلاه شعبده‌بازی‌اش یک مدال طلای ناب خارج نمی‌کرد و یا اگر حسن یزدانی در کشتی آزاد به مدال طلای المپیک می‌رسید، قطعاً سیل انتقادات به سمت کادرفنی تیم ملی کشتی فرنگی و در رأس آن محمد بنا شدت افسارگسیخته‌ای می‌یافت اما آن طلا و آن نقره به همراه فاصله کوتاه تا مسابقات جهانی، بنا و مربیان تیم ملی را به حاشیه امنیت راند و از سیبل نقد و بررسی دورتر نگه داشت.
نتایج درخشان کشتی فرنگی در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ با کسب ۴ مدال طلا باعث شد تا همه‌چیز فراموش شود و باز هم بنا بدون کوچک‌ترین نگرانی در رأس هرم کشتی ایران باقی بماند اما حالا که رقابت‌های صربستان با نتیجه‌ای افتضاح‌گونه و بسیار دور از انتظار پایان یافته، تمام ایراداتی که از توکیو تا اسلو و بلگراد وجود داشته‌اند و لای پنبه مانده بودند، سر باز کرده و همه آن دمل‌های چرکین و خونین را به بیرون ریخته.
رؤیای قهرمانی جهان در غیاب روس‌ها به عنوان یکی از قطب‌های سنتی کشتی فرنگی اما از آن جایی در بلگراد به کابوس محمد بنا و شاگردانش تبدیل شد که کشتی‌گیران ایرانی با حداقل آنالیز و آمادگی بدنی به روی تشک‌ها می‌رفتند. تخلیه توان بدنی ناشی از اردوهای بلندمدت و تمرینات بدن‌سازی قابل نقد از مهم‌ترین عوامل ناتوانی فرنگی‌کاران ایرانی در صعود به فینال‌های اوزان خودشان بود اما این همه ماجرا نیست.
شاگردان محمد بنا در تمام دیدارهای مهم اوزان خود که نقشی حیاتی در تعیین نفر صعودکننده به فینال یا رنگ مدال جهانی داشت، بلااستثنا بازنده بودند و هیچ‌گونه استراتژی خاص و متفاوتی که کشتی را به نفع نمایندگان ایران در بیاورد، از سوی کادرفنی مشاهده نشد. محمدرضا گرایی به عنوان گل سر سبد کشتی فرنگی ایران هم در برابر ماته نِمس صربستانی اسیر پیچ‌وتاب‌هایی شد که کادرفنی میزبان با آنالیز کشتی‌های او به‌دست آورده بودند.
اگر چه بی‌تجربگی یا طمع کسب امتیاز بیش‌تر با فنون زیباتر و چشم‌نوازتر در برخی اوزان تبدیل به پاشنه آشیل تیم ملی شد و مدال‌های قطعی را از ایران گرفت اما قطعاً ضعف آنالیز دقیق و کامل رقبا به همراه اشتباهاتی که در کوچینگ رخ می‌داد، بی‌تردید بیش از ۵۰ تا ۶۰ درصد علت این نتایج غیرقابل دفاع را به خود اختصاص داده. به زعم بسیاری از منتقدین و کارشناسان بحث آنالیز رقبا یکی از مهم‌ترین مشکلات ماست که در بلگراد نمود یافت.
اهمیت آنالیز و پرداختن به معیارهای آماری در کشتی آن جایی مشخص می‌شود که حسن یزدانی سال گذشته پس از ۳ بار پذیرش شکست مقابل دیوید تیلور، بالاخره با اتکا به تمرینات منظم و مدون برگرفته از داده‌های آنالیز شده توانست با نتیجه‌ای قاطع به برتری مقابل جادوگر آمریکایی کشتی آزاد برسد؛ همین طور امسال و توسط تیم صربستان که با ۶ کشتی‌گیر به ۴ مدال طلا رسیده و قاطعانه قهرمان کشتی فرنگی دنیاست.
در مسابقات جهانی ۲۰۲۲ امسال تیم صربستان با درخشش فوق‌العاده کشتی‌گیرانش ۴ مدال طلا کسب کرده و در صدر جدول رده بندی قرار گرفت. تیمی که بدون ادعا و تنها با ۶ کشتی‌گیر در ۱۰ وزن وارد رقابت‌های جهانی شد و بر خلاف ایران در اوزان ۵۵، ۶۰، ۸۲ و ۱۳۰ کیلوگرم کشتی فرنگی نماینده‌ای نداشت اما به جای رؤیابافی و اظهارات رنگارنگ و عوام فریب از سوی کادرفنی، بابرنامه و پرتلاش پیش رفت و در نهایت مزد زحماتش را گرفت.
به واقع مسائلی مانند عدم انسجام و وفاق در روحیه تیمی، افت روانی تمام کشتی‌گیران به‌خصوص ستاره‌هایی که امید به قهرمانی‌شان داشتیم و از بین رفتن آن روحیه از پیش برنده و دستِ بالا در کشتی از مهم‌ترین عواملی بوده‌اند که در کنار مسائل فنی نظیر آنالیز و کوچینگ به ثبت این نتیجه ضعیف در تاریخ کشتی فرنگی ایران انجامیده‌اند.
علاوه بر موارد فوق؛ استمرار تفکر سنتی مربی‌گری در کشتی فرنگی و تکرار برخی اشتباهات که در اردوهای پیش از المپیک ۲۰۲۰ توکیو صورت گرفت در کنار عدم اعتقاد به چرخه انتخابی منظم و مدون با جدال‌های رودررو، عواملی هستند که حالا محمد بنا را به گام برداشتن روی خرده شیشه‌ها وادار کرده‌اند و او را در مقام یک مقصر جلوه داده‌اند، برخلاف همیشه که او به خاص بودن عادت داشت.
