آرمان قاسمیاگر مجبور باشم با ترس بازی کنم، این کار را نمی کنم. و من سال هاست که با ترس بازی می کنم، اما سازگار شده ام، کار کرده ام، ضربه زده ام. اما تو هیچ وقت آرام بازی نمی کنی، همیشه می ترسی: تکلیفت را انجام بده... من بازی را شروع کردم چون لذت می بردم و در چند سال اخیر این یک درد بود. گفتم اگر باید ادامه دهم، این کاری نیست که می‌خواهم انجام دهم. هر چند پیشنهادهایی وجود داشت..."
او در رم مورد انتقاد عمیق کسانی قرار گرفت که وضعیت او را نمی دانستند.
"آنها به من گفتند "تو در رم پول می دزدی". چه رسد به اینکه با باشگاه خداحافظی کردیم، نکته اینجاست که من نتوانستم معاینات پزشکی را در جای دیگری پشت سر بگذارم.
او چه احساسی دارد؟
من در چند ماه اول زجر کشیدم. وقت داشتم در موردش فکر کنم، فکر کنم. زمانی که در رم از تیم خارج شدم، اولین دوره ای را پشت سر گذاشتم که در آن رنج کشیدم: انتظار نداشتم این حرفه پایان یابد. می خواستم بازی کنم، خوش بگذرانم، متأسفانه بلافاصله همه چیز را داشتم و به کوهنوردی رفتم. اما باید بپذیری: من خیلی فکر کردم، یک خانواده دارم، دو دختر، حالا خودم را وقف آن می کنم و بعد ببینم در فوتبال بمانم یا در یک منطقه دیگر.
[...]
بهترین زمان چه زمانی بود؟
اولین دوره در اینتر که همه چیز را بردیم. توقف، مصدومیت داشتم، اما عالی بود: خیلی جوان بودم و نمی دانستم که داریم تاریخ می سازیم. ما فقط سوپرجام اروپا را از دست دادیم، بهترین لحظه بود. من با قهرمانان فوق العاده ای در رختکن بودم.
[...]
لیست بی پایانی از مربی های بزرگی دارد که آن را هدایت کرده اند. آیا تقریباً همه آنها را به خاطر دارید؟
مورینیو، بنیتز، لئوناردو، گاسپرینی، مانچینی، کونته که مرا به تیم ملی دعوت کرد، پیولی، اسپالتی، پاردو، دی بوئر، فونسکا، دی فرانچسکو، رانیری... بدون فراموش کردن سال‌های اولیه حضور در بخش جوانان. البته اینتر""
من با مورینیو باشکوه ترین دوران را گذراندم، اما آن را در میان آرام ترین دوره ها قرار نمی دهم: جوان بودم، فشار زیادی در محیط وجود داشت. وقتی باید برنده شوید، درست است. سال قهرمانی که من شش ماه به دلیل مشکلات بدنی بیرون بودم، بر خلاف آنچه ابتدا پاردو و سپس کارور اتفاق می‌افتد، دوره آرامش زیادی نبود
https://www.giallorossi.net/santon-addio-al-calcio-a-31-anni-non-vorrei-...
