سری آ که تا دو دهه پیش بهترین لیگ جهان تلقی می شد با افزایش قدرت های اقتصادی در فوتبال و عدم توجه به زیرساخت ها دیگر برای ستاره های جوان جذاب نیست و فاصله معنا داری بین تیم های آن با مدعیان اصلی قهرمانی چمپیونز لیگ دیده می شود. در همین تابستان هم به وضوح عدم توانایی مالی برای رقابت با تیم های انگلیسی و دیگر قدرت های اروپایی مشاهده شد. اما با این حال نام و سبقه بزرگان ایتالیا همچنان بسیاری از بازیکنان بزرگ را برای حضور در این تیم ها وسوسه می کند. در همین راستا نگاهی به عملکرد این تیم ها در بازار در نقل و انتقالات می کنیم تا ببینیم در این فصل چه انتظاری از آنها می توان داشت.
یوونتوس ؛ به دنبال پادشاهی مجدد در سری آ بعد از دوسال ناکامی
وقتی به سال 2016-2017 نگاهی می اندازیم شاید بدبین ترین هوادار یوونتوس این سقوط آزاد رو طی این سال ها متصور نبود. تیمی که با توازن و انسجام بالا توانسته بود با اقتدار قهرمان سری آ شود و به فینال چمپیونز لیگ برسد و تنها نداشتن نیمکت قوی تنها نقطه ضعف یوونتوس در این سال بود. یووه ای که طی سال های قبل توانسته بود شرایط اقتصادی پایداری را برای خود ایجاد کند حال می توانست با دست باز به خریدهای گران قیمت دست بزند. در سال بعد داگلاس کاستا، برناردسکی، متیودی، شزنی، بن عطیه و دیشیلیو رو با مبلغی در حدود 150 میلیون یورو به خدمت گرفت و تنها بونوچی را به خواست خودش به میلان واگذار کرد. در سال های بعد هم با خرید دوباره بونوچی و رونالدو و کانسلو قمار اقتصادی بزرگی را انجام داد که در نهایت با بالا رفتن سن ستاره ها و جواب ندادن خریدهای جدید و شیوع کرونا تبعات منفی شدیدی را برای یووه به همراه داشت. انسجام تیمی از بین رفت و مربیان جدید هرگز نتوانستند ساختار تیمی مدنظرشان را پیاده کنن و در نهایت روح برنده تیم بعد از یک دهه موفقیت متلاشی شد و نتیجه آن حذف های پیاپی در یک هشتم نهایی چمپیونز لیگ و دو بار چهارمی پر زحمت در سری آ بود. تا جایی که سال گذشته مدیریت تیم تغییر کرد و سعی بر این شد که کمی از هزینه ها کاهش پیدا کند تا یوونتوس بتواند بعد از چند سال دوباره ثبات اقتصادی خود را پیدا کند و دوباره به دنبال ساختن تیمی مدعی در سطح اروپا برود. اما هدف مدیریت جدید رقابتی نگه داشتن تیم در سال های گذار هست و به همین منظور رو به خریدن برخی ستاره های مسن با قرارداد های کوتاه مدت و همچنین خرید تک ستاره هایی برای آینده هست. خرید دیماریا و پوگبا و کوستیچ و برمر می تواند هر مربی در دنیا را خوشحال کند و احتمال موفقیت در سری آ را بالاتر ببرد. اما نکته مبهم عملکرد ضعیف الگری در سال گذشته بود که در بازی های دوستانه پیش فصل نیز به وضوح قابل مشاهده بود اما الگری نیز به خوبی می داند که امسال آخرین سال برای حفظ اعتباری است که به واسطه یوونتوس در بین سال های 2014 تا 2019 برای خود پیدا کرده است و حداقل کسب سری آ میتواند جایگاه او را برای سال های بعد حفظ کند. به نظر یوونتوس تمام توان خود را به کار میگیرد تا بتواند تا انتها در کورس قهرمانی باقی بماند.
میلان ؛ افزایش اعتماد به نفس تیم در کنار خطر کاهش انگیزه
سال گذشته سالی درخشان برای تیم جوان میلان بود که توانست با تکیه بر انگیزه فوق العاده بالا و تیمی یکدست و جنجگو قهرمان سری آ شود. عبور از اینتر منسجم که ساخته کونته بود کاری سخت به نظر می رسید اما میلان موفق به انجام آن شد. در این تابستان جدا شدن کسیه اتفاق خوشایندی برای میلانی ها نبود اما بازیکنانی نظیر اوریگی و پوبگا و عدلی و دکتلار به تیم پیوستند که شاید اسامی بزرگی نباشند اما می توانند در پازل تاکتیکی میلان به خوبی جا بیفتند اما نمی توان در حال حاضر از آنها به عنوان ستاره یا بازیکنی که بتواند تفاوت ها رو رقم بزنند یاد کرد. نکته مثبت تیم جوان میلان افزایش اعتماد به نفس و خودباوری بعد از قهرمانی سال گذشته هست که حال می تواند به تیم کمک کند تا تیم های کوچکی که سال های گذشته امتیازات زیادی را از میلان می گرفتند راحت تر از پیش رو بردارند اما نکته مهمی که معمولا در تیم های قهرمان اتفاق میفتد کاهش انگیزه برای قهرمانی مجدد هست که می تواند تیم جوان میلان را تهدید کند. به نظر میلان امسال هم تا انتها در کورس رقابت برای سری آ حضور داشته باشد ولی باز هم برای تکرار قهرمانی نیاز به تلاش مضاغف ضروری به نظر می رسد.
اینتر ؛ تیمی کامل و با انگیزه برای بازپس گیری تاج قهرمانی
در حال حاضر شاید کمتر مدیری را بتوان بهتر از ماروتا برای ایجاد ساختار و تیم سازی در اروپا پیدا کرد. کسی که به محض ورود به اینتر با استفاده از تجربه خود در یوونتوس تمام تلاش خود را به کار گرفت تا مربی تیم سازی مثل کونته را به اینتر بیاورد و با ساختن تیمی بر اساس نیازهای وی اینتر را به مدعی اصلی سری آ تبدیل کرد و پس از رفتن کونته با تیزهوشی اینزاگی را به اینتر آورد تا با همان سیستم و نفرات حداکثر بهره وری را داشته باشد. تیمی که سال گذشته مدت زیادی را در صدر جدول بود و شاید کمی افت روحی و اطمینان از قهرمانی باعث شد که غافله را به میلان ببازد اما امسال با انگیزه مضاعف به دنبال بازپس گیری قهرمانی و کسب ستاره دوم است. بازگشت لوکاکو بزرگترین خرید اینتر در تابستان بود که می تواند مشکل گلزنی اینتر را حل کند تیمی که سال گذشته در زدن گل های دوم و سوم و به اصطلاح کشتن بازی کمی متزلزل عمل کرد و در بازی هاس حساس همیشه فقدان یک گلزن را احساس می کرد و همین دلایل باعث شد امتیازهای حساسی را از دست بدهد. خرید بازیکن جوان و با استعدادی همچون اصلانی هم می تواند سوپرایز اینتر درخط هافبک باشد. تنها نکته منفی این تابستان رفتن ایوان پرسیچ به تاتنهام بود که نقش مهمی را در اینتر ایفا میکرد و هم در دفاع و هم در حمله مهره قابل اتکایی بود و باید دید آیا گوزنس بعد از مصدومیت شدید سال گذشته به فرم خوب خود بر میگردد و تا حدودی می تواند جای پرسیچ را پر کند یا خیر اما در حال با توجه به ساختار و انسجام تیمی و نفرات می توان اینتر را مدعی اصلی اسکودتو دانست و مطمئنا می توانند تا آخرین روزهای فصل برای قهرمانی بجنگند.
ناپولی ؛ اقتصاد مهمتر از جاه طلبی
عملکرد خوب اسپالتی در سال اول حضورش در بندر ناپل کاملا راضی کننده بود. تیمی که نیم فصل اول را فوق العاده شروع کرد اما تزلزل بد موقع در میانه های فصل آنها را از کورس سهمیه خارج کرد اما هرگز پایین تر از رتبه سوم قرار نگرفتند و در نهایت هم فصل را با همان رتبه به پایان رساندند. اما انتهای فصل اخبار خوشی حول این تیم مخابره نشد لورنزو اینسینیه به عنوان کاپیتان و نماد تیم به دلیل عدم توافق مالی به امریکا رفت و قرارداد مرتنز هم به همین دلیل تمدید نشد، فابیان رویز هم به پی اس جی پیوست و کولیبالی ستون دفاعی تیم در فصول گذشته به چلسی رفت تا چهار بازیکن کلیدی تیم جدا شده باشند حتی در ادامه امکان انتقال زیلنسکی هم به لیگ برتر وجود دارد به همین دلیل اسپالتی در مصاحبه خود بیان کرد امسال هیچ قولی به هواداران تیم نمی دهد. جیوانی سیمئونه، در خط حمله و کیم مین جائه در خط دفاع به تیم اضافه شدند همچنین وینگر جوان و با استعداد گرجستانی خوارسخلیا به تیم اضافه شد تا شاید سورپرایز این فصل سری آ باشد. سیریگو دروازه بان با تجربه ایتالیایی هم جایگزین اوسپینا شد اما در درون دروازه احتمال جذب ناواس هم بسیار بالاست. با توجه به فروش های ناپولی همچنان به نظر این تیم نیاز به خرید دارد که باید دید تا پایان تابستان چه تغییراتی در این تیم ایجاد خواهد شد اما به نظر بعید است امسال بتواند در کورس رقابت برای قهرمانی حضور داشته باشد و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا می تواند موفقیت خوبی با توجه به تغییرات انجام شده باشد.
رم ؛ آقای خاص به دنبال جاودانگی
پس از موفقیت در اواسط دهه گذشته و راهیابی به نیمه نهایی چمپیونز لیگ اشتباهات مدیریتی ضربه مهلکی به تیم پر ستاره رم زد که شاید با حفظ ستاره هایش می توانست مدعی جدیدی به ایتالیا اضافه کند. در سال گذشته و با تغییر مدیریت و انتخاب مورینیو نگاه های زیادی به رم معطوف شد و این تیم توانست با عملکرد خوب خود قهرمان لیگ کنفرانس اروپا شود ام در سری آ ناتوان نشان داد و نتوانست در جمع 4 تیم برتر قرار بگیرد. مورینیو که همواره به دنبال کسب جام هاست در این تابستان با هدف ساختن تیمی با روحیه برنده بازیکنان پر افتخاری را به رم اضافه کرد. ماتیچ و دیبالا و فاینالدوم به همین منظور جذب شدند و رویای سری آ را برای برخی از هواداران ایجاد کردند. اما همچنان به نظر در خط دفاعی ضعف هایی وجود دارد که برای تیمی که به دنبال قهرمانی است کار را سخت میکند باید دید تا چه حدی مورینیو می تواند به کمک انگیزه و هواداران این رویا را به واقعیت تبدیل کند اما با نگاه واقع بینانه قرارگیری در بین 4 تیم برتر سری آ هم موفقیت بزرگی برای رم محسوب میشود.
دیگر مدعیان
در بین سایر تیم ها می توان از فیورنتینا به عنوان تیم جذاب و غیر قابل پیش بینی این فصل یاد کرد. همچنین لاتزیو با ساری هم بعد از یکسال می تواند همچنان رقیبی سخت برای مدعیان تلقی شود. آتالانتا تغییراتی را نسبت به تیم رویایی دو سال گذشته داشته است و باید دید گاسپرینی می تواند دوباره آتالانتای جذاب سال های گذشته را بسازد یا خیر.
در پایان می توان از سری آ امسال انتظار جذابیت بالایی را داشت و پیش بینی قهرمان بسیار سخت و پیچیده هست و نباید از اتفاقات غیر مترقبه مانند مصدومیت در طول فصل و همچنین تعطیلی طولانی لیگ به دلیل برگزاری جام جهانی چشم پوشی کرد که می تواند تاثیر زیادی بر روی آمادگی و عملکرد تیم ها بگذارد.
نویسنده : پیمان حسامی
