پاپوا گینه نو پس از استرالیا دومین کشور بزرگ قاره اقیانوسیه به شمار می رود .مساحت این کشور در حدود ۵۰۰ هزار کیلومتر مربع و پنجاه و چهارمین کشور بزرگ دنیا محسوب می شود.
عمده خاک این کشور در جزیره گینه نو قرار دارد و ما بقی آن در هزاران جزایر کوچک تر در نزدیکی گینه نو قرارداد .
جزیره گینه نو دومین جزیره بزرگ دنیا به شمار می رود که نیمه غربی آن در حال حاضر متعلق به اندونزی است و نیمه شرقی آن متعلق به پاپوا گینه نو می باشد .
جمعیت پاپوا گینه نو در حدود ۹ میلیون نفر می باشد و اغلب جمعیت این کشور را قبایل و روستا نشینان و جنگل نشینان تشکیل می دهند .
در پاپوا گینه نو در حدود ۹۰۰ زبان گوناگون و محلی وجود دارد که بسیاری از آن ها فقط بین چند نفر یا یک قبیله مورد استفاده قرار میگیرد .
از بین این زبان ها زبان ، توک پیسین و هیری موتو که خود این دو زبان به بیش از ۵۰۰۰۰ گویش مختلف صحبت می شوند به همراه زبان انگلیسی از زبان های رسمی آن ها به شمار می رود .
(تنوع برخی از زبان ها در پاپواگینه نو و جزیره گینه نو )
اما یک زبان دیگر نیز جزو زبان های رسمی این کشور است و آن هم زبان اشاره است !
به دلیل تنوع زبان ها و گویش های مختلف بسیاری از مردم این کشور به وسیله زبان اشاره با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این زبان یکی از ۴ زبان رسمی این کشور به شمار می رود .
پاپواگینه نو به دلیل قرار گیری در خط استوا دارای آب و هوای معتدل استوایی و جنگل های انبوه استوایی است و بیشتر نقاط این کشور با جنگل های انبوه پوشیده شده و در برخی از نقاط آن دشت ها سرسبز و کوهستان های بلند نیز وجود دارد .
برخلاف سایر نقاطی که در خط استوا قرار دارند ، مرکز جزیره گینه نو رشته کوه های بلند و پر پیچ و خمی قرار دارد که بخش عظیمی از این جزیره را در بر گرفته است و تنها نقطه خط استوا که برف در آن مشاهده می شود نیز در همین رشته کوه ها است .
همچنین این کشور دارای آتش فشان های فعال بسیاری می باشد که در سر تاسر جزیره های این کشور پخش شده اند .
سواحل این کشور از جمله بکر ترین سواحل دنیا به شمار می رود که بخش زیادی از آن هنوز از کوچک ترین دخالت های انسان ها در امان مانده اند .
در این کشور پهناور فقط چند شهر کوچک از جمله شهر پورت مورسبی پایتخت این کشور وجود دارد که جمعیت تمام شهرنشینان یک دهم جمعیت کل کشور را در بر میگیرد . ما بقی مردم این کشور به صورت قبایل در جنگل ها و کوه ها و دشت های این کشور پخش شده اند .
در حقیقت پاپوا گینه نو کشوری است که تشکیل شده است از صد ها هزار قبیله مختلف که هر کدام با لباس ها و آداب و رسوم و فرهنگ و زبان های مختلف منحصر به خود دارند . هر کدام از این قبایل پوششی عجیب و منحصر به قبیله خود دارند به طوری که یک آدم با پوشش ساده شهری در نظر آن ها بسیار عجیب و غیر عادی جلوه می کند و اگر با پوشش ساده شهری به میان آن ها بروید احتمالا نگاه سنگین و غیر عادی آن ها را احساس کنید !
این کشور چندین جاده و راه زمینی بیشتر نداشته که شاید حتی ۱ ٪ از سطح خشکی این کشور را نیز پوشش ندهند و برای ارتباط با نقاط مختلف این کشور فقط به وسیله راه های پیاده جنگلی و کوهستانی صعب العبور یا از طریق راه هوایی و در برخی از نقاط که دارای رودخانه های پر آب می باشد با استفاده از قایق می توانید دسترسی داشته باشید .
البته توصیه می شود بدون راهنما و تور های معتبر به این کشور سفر نکنید زیر ممکن است در این کشور نه چندان متمدن گم شده و حتی گیر قبایل نه چندان متمدن و حتی قبایل آدم خوار این کشور بیفتید .
بله درست شنیدید هنوز هم قبایل آدم خوار و غیر متمدن در این کشور وجود دارند گرچه ادعا می شود که سال هاست دیگر به صورت علنی هیچ یک از قبایل این کشور به آدم خواری مشغول نیستند اما در بسیاری از گزارشات افراد بومی هنوز بقایا و اسکلت های انسان های بسیار زیادی در سکونت گاه های برخی قبایل این کشور مشاهده می شود که حاکی از این است که همچنان آدم خواری در این کشور ریشه کن نشده است .
(یکی از قبایلی که گفته می شود آدمخوار هستند !)
بیشتر نقاط پاپواگینه نو همچنان دست نخورده و خالی از نفوذ هر گونه تکنولوژی می باشد و بسیاری از قبایل ساکن در این نقاط هیچگونه ارتباطی با دنیای پیرامون خود نگرفته و به ابتدایی ترین حالت ممکن زندگی خود را میگذرانند .
قبایل آن ها از هر گونه نیاز به زندگی شهری به دور بوده و تمام نیاز های خود را خود بر طرف می کنند و حتی بزرگان و با تجربه های قبایل با استفاده از تجریبات و دارو های گیاهی و نوع زندگی خود مشکلات پزشکی خود را برطرف می کنند و معمولا هم میانگین طول عمر بسیار بیشتری نسبت به شهر نشینان دارند . مگر در مواردی که بیماری واگیر دار و صعب العلاجی بین آن ها رواج پیدا کند و آن ها نتوانند از راه درمان گیاهی و تجربیات خود آن ها را درمان کنند و به این ترتیب جان بسیاری از آن ها مورد تهدید قرار بگیرد .
اقتصاد این کشور با وجود این که منابع بسیار عظیم نفت ، گاز ، انواع فرآمورده های چوبی و میوه جات ، سیفی جات و الماس را در اختیار دارد بسیار با نشکل مواجه است به طوری که این کشور حتی برای تامین برق خود نیز با مشکل مواجه است و به دلیل بدهی های گسترده به صاحبان انرژی از سال ۲۰۱۶ حتی برق مجلس ملی و خانه دولت این کشور قطع شده است .
پاپوا گینه نو سالیان سال در اختیار تحت سلطه کشور استرالیا قرارداشت تا اینکه در سال ۱۹۴۲ توسط ژاپن مورد حمله و غارت قرار گرفت و تا سه سال بعد همچنان مستعمره این کشور به شمار میرفت و پس از آن دوباره استرالیا پس گرفته شد . بسیاری از آثار جنگ و غارت ژاپنی ها هنوز هم در مناطق مختلف این کشور وجود دارد . همچنین این کشور در سال ۱۹۷۵ رسما استقلال خود را از استرالیا اعلام کرد .
همچنین تبم ملی فوتبال پاپوا گینه نو یکی از ضعیف ترین تیم های ملی دنیا است که در قاره اقیانوسیه فعالیت می کند و در آخرین رتبه بندی فیفا در رتبه ۱۸۷ قرار گرفته است . این تیم تا کنون موفق به کسب مقام در جام ملت های اقیانوسیه یا صعود به پلی آف میان قاره ای جام جهانی نشده است .
ورزشگاه این تیم در استادیوم Sir Hubert Murray Stadium در پایتخت این کشور قرار دارد .
همچنین این تیم در سال ۱۳۹۵ با تیم ملی فوتبال ایران دیدار دوستانه ای برگزار کرد که تیم ملی ایران موفق به شکست ۸ بر ۱ این تیم شد .
همچنین گفته می شود اصلیت مارکوس راشفورد مهاجم فعلی منچستر یونایتد پاپواگینه نو ای می باشد گرچه خود او متولد انگلستان است .
عکس های دیگر از پاپواگینه نو :
دیگر پست های مرتبط :
سرزمینی اسرار آمیز و مرموز با فعالیت هایی عجیب به نام قطب جنوب
کیریباتی، کشوری که تا 45 سال آینده از کره ی زمین محو خواهد شد
جزیره سنت کیلدا
