دکتر بیژن ذوالفقارنسب، پیر موسپید ورزش ایران تصویر درستی از فدراسیون فعلی به ما ارائه می کند؛ یک فدراسیون ناتوان، بی توجه و ضعیف که حتی توان آماده سازی تیم ملی را ندارد!
به گزارش طرفداری، تمام آنچه منتقدان فدراسیون موقت گفتند و از تیم تولید محتوای مستقر در فدراسیون، برچسب خوردند و تهمت نصیب شان شد را امروز دکتر بیژن ذوالفقارنسب به شکل شفاف و واضح گفت.
در شرایطی که تمام تیم های حاضر در جام جهانی و حتی تیم هایی که فرسنگ ها از راه یافتن به این فستیوال بزرگ دور هستند، در این فیفا دی طولانی سرگرم بازی های دوستانه شده اند، تیم ملی ما در هوای گرم دوحه فقط تمرین می کند و تیم تولید محتوای فدراسیون هم با تولید روزی چند عکس و دو مصاحبه کوتاه از ملی پوشان از برپایی اردوی بی هدف و بی ثمر حماسه می سازد! در چنین شرایطی که صدای ملی پوشان درآمده و با زبان بی زبانی و با اشاره به این نکته که به بازی تدارکاتی نیاز دارند، به ضعف و ناتوانی فدراسیون موقت با سرپرستی میرشاد ماجدی و دبیرکلی حسن کامرانی فر اشاره می کنند، دکتر بیژن ذوالفقارنسب، مشاور وزیر ورزش در توصیف فدراسیون موقت و بلایی که سر تیم ملی ایران آورده است، گفت:
فدراسیون فوتبال ایران بی‌توجه‌ترین تشکیلات ممکن در ورزش کشور است. در فوتبال آسیا چنین فدراسیونی را نمی‌بینیم که تا این حد در برگزاری و آماده کردن تیم ملی خود ضعیف باشد!
خوبی اش این است که به دکتر ذوالفقارنسب نمی توان انگ سهم خواهی زد. پیش از این وقتی منتقدین از ضعف های فدراسیون فوتبال می گفتند و می نوشتند سرکرده تیم تولید محتوای فدراسیون فوتبال آنها را کاسب تعلیق می نامید و میرشاد ماجدی هم انگ تخریب و مخالفت و سهم خواهی به آنها می زد (از همه جالب تر این بود که میرشاد ماجدی در برنامه ای که به تهیه کننده و مجری اش ویزای کانادا به عنوان سهم داده بود، رسانه های منتقد خود را به سهم خواهی متهم کرد!) اما بیژن ذوالفقارنسب را نمی توان با این وصله ها و برچسب ها به سکوت دعوت کرد. دکتر همان کسی است که همین چند ماه قبل منصب ریاست هیات مدیره پرسپولیس را به وزیر ورزش پس داد و پیشنهاد شهاب عزیزی خادم مبنی بر ریاست کمیته فنی فدراسیون و منصب مدیریت فنی فدراسیون ایران در فیفا را رد کرد. دکتر بیژن ذوالفقارنسب که بالا و پایین فوتبال را دیده، در جام جهانی روی نیمکت ایران نشسته، سال های طولانی در تیم های مطرح کار کرده و سابقه قهرمانی در فوتبال باشگاهی ما را دارد و موفقیت هایش با تیم های ملی الف و ب ایران و تیم امید برای فوتبال ملی ما به یادگار مانده، از روی دلسوزی حرف می زند و البته دوستان مان در فدراسیون فوتبال نیازی به این دلسوزی ها ندارند و خودشان عقل کل هستند و اعضای تیم تولید محتوا هم این هنر را دارند که فردا به یک مزدور دیگر چند عدد کارت هدیه بدهند تا علیه دکتر توییت کند!
کاش دوستان باور می کردند ایراد از منتقدین و کارشناسان نیست و اشکال از خودشان است که مدیریت بلد نیستند و برای اداره فوتبال هیچ برنامه ای ندارند. تیم ملی فوتبال ما با این همه بازیکن مستعد اسیر دست کسانی شده که دنبال داستان دیگری هستند.
دکتر ذوالفقارنسب در بخشی از مصاحبه امروز خود حرفی می زند که درد آور است؛
بنگلادش بهتر از ما برای جام جهانی آماده می‌شود. تیم ملی ما مانند محلات کار می‌کند. تیم‌های محلات هم وقتی هفته بعد بازی دارند، یک مقدار تیم خود را آماده می‌کنند. در فوتبال کشور ما کوچک‌ترین کارها انجام نشده است.
متاسفانه حق تمام و کمال با دکتر است. آقایان در این مدت غیر از نوشتن لیست 80 نفره برای ارائه به سفارت کانادا و برگزاری یک مراسم به قصد تبلیغ یک باشگاه تشریفاتی در اقدسیه و یک برند پوشاک بانوان، کوچک ترین کاری انجام نداده اند و تیم ملی غیر از روزهایی که نقش ابزار گرفتن ویزای کانادا را ایفا می کرد، هیچ جایگاهی در تفکرات دوستان نداشت!
راه حل و راهکار دکتر هم در این مقطع مشخص است؛
باید همه چیز را به شجاعت، غیرت و تعصب بازیکنان واگذار کنیم. غیر از این چیز دیگری به عنوان مدیریت، آموزش، شناخت از بازیکنان و ... وجود ندارد و هیچ اقدامی صورت نگرفته است. تیم ملی یک آماده‌سازی ساده هم ندارد.
هر توضیح دیگری موضوع را لوث می کند. واقعا در تقابل با تیم های همگروه خود باید چشم بدوزیم به غیرت بازیکنان مان و امیدوار باشیم همت و تعصب آنها روی ضعف و ناتوانی این فدراسیون موقت سرپوش بگذارد.
