فتح جام یوفا توسط گالاتاسرای در فصل ۱۹۹۹-۲۰۰۰ نه فقط تاریخ ورزش بلکه تاریخ اجتماعی ترکیه را رقم زد. گالاتاسرای در مسیری طولانی و دشوار شامل هفده مسابقه همه بزرگان اروپایی را با شایستگی تمام مغلوب کرد و نخستین و بزرگترین مقام اروپایی را برای ترک هایی که در آرزوی پیروزی در اروپا می سوختند ، به ارمغان آورد .
گالاتاسرای گام به گام برابر غول های اروپا ایستاد ، و ترک ها به خاک مالیده شدن پوزه اروپایی های قدرتمند را شماره کردند : میلان و بولونیا از ایتالیا ، دورتموند از آلمان ، مایورکا از اسپانیا و سرانجام لیدزیونایتد و آرسنال از انگلستان برابر گالاتاسرای زانو زدند و فرصتی یافتند به اروپایی هایی که همیشه از آن بالا حرف می زدند دهن کجی کنند .
اگر شکست دادن میلان نوعی اعتبار ورزشی برای ترکیه به ارمغان آورد و مغلوب کردن دورتموند به هزاران کارگر ترک حاضر در آلمان فرصت داد تا با سرهای بر افراشته سر کار خود بروند ، دیدار با لیدزیونایتد بر درام رقابت انگلیس و ترکیه افزود .
گوشه ای از تقابل گئورگی هاجی و آندری شوچنکو
انگلیسی ها در بدو ورود به خاک ترکیه جرقه ی درگیری های فیزیکی را روشن کردند
طرفداران لیدزیونایتد با ورود به فرودگاه استانبول پارچه سفید بزرگی گشودند که روی آن خطاب به طرفداران گالاتاسرای در اشاره به شعار معروفشان نوشته بود " سلام جهنم ، ما لیدزیونایتد هستیم " .
آنها سرخوشانه میخواستند تا با شکست گالاتاسرای گستاخ شده به دیدار نهایی بروند و به طرفداران منچستریونایتد نیز که چند سال پیش در همین زمین توسط گالاتاسرای حذف شده بودند ، پوزخند بزنند . آنها آمده بودند سر گربه سیاه تیمهای انگلیسی را در خانه خودشان ببرند !
_pbtf.jpeg)
ساعتی پس از ورود انگلیسی ها به خاک ترکیه همه شبکه های تلویزیونی تصاویر درگیری طرفداران دو تیم را به سراسر دنیا فرستادند که طی آن دو جوان انگلیسی کشته شدند .
اوباش های انگلیسی به اوباش های خشن تر از خود برخورد کرده بودند و احتمالا تا آن زمان نمیدانستند که ترکها جانشان را برای فوتبال حداقل در خاک خود فدا میکنند .
گالاتاسرای دو بر صفر لیدز را شکست داد ولی دامنه کشته شدن دو انگلیسی از تشکیلات فیفا و یوفا گذشت و سطوح وزارت امورخارجه ی دو کشور را فرا گرفت . انگلیسی ها به صراحت اعلام کردند : " ترک ها وحشی هستند و لیاقت ورود به جامعه اروپا را ندارند "
اتحادیه فوتبال انگلیس طی هماهنگی با پلیس شهر لیدز اعلام کرد به دلیل تضمین نشدن امنیت ورزشگاه تمام بلیط های هواداران گالاتاسرای را برای بازی برگشت باطل اعلام کرده و از ورود تماشگران ترک به استادیوم جلوگیری می کند .
اعتراض گالاتاسرای به یوفا بی نتیجه ماند . گالاتاسرای در النرود ، فقط با حضور حدود ۸۰ نفر شامل نمایندگان باشگاه و تنی چند از سیاستمداران ترکیه برابر لیدز ایستاد .....
و طی یک بازی تحسین برانگیز و دفاع جانانه به مدد گل های هاکان شوکور و گئورگی هاجی لیدز را به قبول تساوی دو دو وادار ساخت .
در خارج از استادیوم اوباش انگلیسی به اتوبوس حامل بازیکنان گالاتاسرای و خبرنگاران ترک حمله کردند و شیشه اتوبوس تیم را شکستند ، ولی رویای فینال انگلیسی به باد رفته بود ، آن هم به دست گربه سیاه تیمهای انگلیس یعنی گالاتاسرای !
تصویری عجیب و جالب از ورود بازیکنان لیدز به زمین گالاتاسرای
چهارشنبه شب هفدهم ماه مه ۲۰۰۰ برای همیشه در خاطره ترک ها باقی خواهد ماند . شبی که گالاتاسرای برای مردم ترکیه حکم تیم ملی را داشت . گالاتاسرای در چنین شبی در استادیوم پارکن کپنهاگ در دانمارک برابر تیم دیگری از انگلیس یعنی آرسنال قرار گرفت و پیروزی بزرگ فوتبال ترکیه را رقم زد .
آرسنال روی کاغذ گالاتاسرای را می بلعید . برابر گئورگی هاجی ، پوپسکوی رومانیایی و تافارل برزیلی در گالاتاسرای ، سیاهه ای از بزرگان دنیای فوتبال ، جلب نظر می‌کردند : دنیس برکمپ و مارک اوورمارس هلندی ، پاتریک ویرا ، تیری آنری و امانوئل پتی فرانسوی ، سیلوینوی برزیلی و دیوید سیمن ، کری دیکسون و تونی آدامز انگلیسی ......
این دیدار پس از ۲۴ ساعت جنگ های خیابانی بین اوباشان هر دو تیم در خیابان های کپنهاگ انجام پذیرفت .
ترک ها باز هم فرصتی یافته بودند تا رقیبی از انگلستان ، دشمن دیرینه خود را به شکست وادار کنند .
ترکیه به حالت تعطیل درآمد و همه پای تلویزیون نشستند . پرده های بزرگ در مراکز شهرهای بزرگ برپا شدند تا ترک ها در یک صف به نبرد قهرمانان خود چشم بدوزند .
بسیاری از سیاستمداران ، بازیگران و خواننده های ترکیه خود را به کپنهاگ رساندند تا از نزدیک شاهد نبرد بزرگ باشند .
طی ۹۰ دقیقه وقت طبیعی دیدار گلی به ثمر نرسید و گالاتاسرای با دفاع جانانه و بی نقص خود حریف را پشت محوطه جریمه خودی نگه داشت و با خونسردی تمام بازی را اداره کرد .
گالاتاسرای با اطمینان فراوان به استقبال ضربات پنالتی رفت ، آنها طی اتفاقات شگفت انگیز و معجزه آسایی موفق شدند سه بر یک در ضربات پنالتی از حریف خود پیش بیوفتند .
سیو های دروازه بان ، سرگردانی پنالتی زنان تیم انگلیسی و اعتماد به نفس و شجاعت بی نظیر بازیکنان گالاتاسرای آن ها را به یک قدمی قهرمانی در اروپا رساند ......
و در نهایت پوپسکوی رومانیایی از گالاتاسرای پشت ضربه پنالتی ایستاد و توپ را با آرامش تمام به سمت راست دروازه بان فرستاد و جشن های ملی در ترکیه آغاز شد ........
شادی بازیکنان گالاتاسرای پس از زدن گل چهارم در ضربات پنالتی و اعلام قهرمانی
همه در سراسر ترکیه از استانبول تا آنکارا ، از آدانا تا باتمان و مالاتیا و حتی در برخی از شهرهای کرد نشین این کشور به شادی و پایکوبی پرداختند ، شادی ای که شبیه تظاهرات سیاسی شد و یک کشته و هفده مجروح بر جای گذاشت .
جام یوفا در دستان بازیکنان گالاتاسرای
بازیکنان گالاتاسرای در بازگشت به میهن خود همچون قهرمانان ملی مورد استقبال قرار گرفتند. رییس جمهور ترکیه نشان لیاقت دولتی را پیش از این فقط به سران کشورهای خارجی و شخصیت های برجسته علمی و سیاسی و فرهنگی دنیا اعطا شده بود به فاروق سورن رئیس باشگاه گالاتاسرای داد و بازیکنان گالاتاسرای را " افتخار ملی ترکیه " خواند .
پس از اتمام مراسم استقبال از اعضای تیم گالاتاسرای ، " فاتح تریم " که قامت یک سردار فاتح را گرفته بود شروع به سخنرانی کرد و جملات به یاد ماندنی ای به زبان آورد
جمله او که میگفت : " ما افتخار می کنیم اگر با این پیروزی کمی به مردم ترکیه کمک کنیم " وجه ناسیونالیستی داشت .
در نهایت گالاتاسرای به عنوان نماینده ای از ترکیه به بزرگان اروپا نیش زد و نشان داد که دیگر نمی توانند ترکیه را حداقل در میدان فوتبال نادیده بگیرند
