Behzad S.hدرمقوله تیمسازی مربی ایرانی عملا ی نوزاد هس. بدتر از همه انقدر تجارت و مشاغل جانبی دارن ک وقت نمیذارن تا با سختکوشی و تلاش ،کمبودای تاکتیکی فنی را جبران کنن.
تیمسازی راه حل اصولی اما دشوار و طاقت فرسایی داره. راهکار رایج و ساده تر ساختن تیم اینکه از عقب شروع کنی. و پایه را ابتدا بذاری. طبعا برمبنای نوع فوتبال و فلسفه احتمالی باید یارگیری کنی و تیمتو بسازی. این ینی نباید دلال دخالت کنه.نباید هرتی یاربگیری. اگه یار مناسبت نبود حتی تیمت ناقص هم بمونه ،بودجه هدر ندی و صبر کنی تا نفر مناسب بتونی بیاری. پس برای تیم و مربیی که دنبال موفقیت دامنه دار و نه شانسی هس یک راهکار اینه گلر و خط دفاعت را بتونی مستحکم بسازی و کمتر گل بخوری ،بعد بری سراغ هافبک و بپذیری که درابتدا کمی درحمله ضعف داری،چون همزمان ساختن اینا کار هرکسی نیس، بعد بمرور بتونی با کار فشرده و اصولی ساختار و تنوع بخش حمله را سامان بدی. این چیزیه ک یحیی و تیمش ازش بویی نبردن. چون بدون توجه ب ابزار فوتبال بازی میکنن.الان معلوم نیس چرا تیمی ک دنبال بازیسازی از عقبه باید لک بگیره. اینهمه بودجه دور ریختن، چرا ی دفاع سرزن و بازیساز نمیارن.یا اسدی چرا اوردن ک اصلا نمیتونه ب بازیسازی کمک کنه.
تیم علیرغم ضعف دفاعی جلو میکشه، پس گلای بسیاری میخورن.
پرسپولیس فعلی درتمام خطوط نقصان داره و بهیچ‌وجه پتانسیل نفری و تاکتیکی و بدنی لازم برای فوتبال هجومی و روبه جلو نداره.باید تیمی بسازن که با رعایت رویکردهای نتیجه محور فوتبال دیمی ایرانی با کمترین گل خورده و تک گلای زده بازیها را ببره.اگه هجومی باشه چون گلر داغون داره که بازی با پای صفر داره و دفاعش‌کند و راحت جا میمونن با کمی فشار پاشیده میشن و تیمای بسته راحت ازشون امتیاز میگیرن.
جلو کشیدن این تیم اغلب حماقت هس.برای همین تیم وقتی گل زودهنگام شانسی هم میزنه خیلی بهتر بازی میکنه و برعکس گل زودموقع تیم را میپاشونه.
