|
روزهای ورق خوردن تاریخی بزرگ در آنفیلد، به قلم امیر حسین خان صدر
اجتناب ناپذير است. زمانيكه قدم به قدم شاهد رويدادي مهم و تاريخي هستي، راه گريزي نيست. شايد همه چيز ناگهان فرو ريزد. نابود و منهدم. بر باد رفته. ولي هيچيك از ما بدون اميد روز را اغاز نمي كنيم. چشم گشودن، بلند كردن سر را از روي بالشت، و ايستادن، همه نشاني از اميد، در دل ماست.
|
بله اجتناب ناپذيره، اين روزها در دنياي فوتبال، ليورپول انگلستان، در تمامي جبهه ها، سراسيمه و بي وقفه، براي فتح تمامي انچه هست و نيست، تلاش مي كند و از ته دل مي جنگد. مربي و بازيكنان و هواداران و حتي طرفداران معتدل تيم هاي ديگر، بطور حتم به جز اورتون و تيم هاي شهر منچستر، اميدوارند، تاريخ در براير چشمانشان ورق خورد. تاريخي كه اياكس امستردام با يوهان كرايف و رينوس ميشل، ميلان با سه يار هلندي و اريگو ساكي و بارسلونا با مسي و اينيستا و پپ گارديولا در پيش از ان، صفحات زريني به ان افزودند. قصرهاي بابل استواري كه در طول تاريخ هميشه بيادگار خواهد ماند.
شب گذشته در ديدار اول مرحل نيمه نهايي جام قهرمانان برابر ويارئال و ديدار روز يكشنبه در ليگ برتر برابر اورتون، لیورپول در نهایت به انچه که لیاقتش را داشت، رسید. در برابر دو تيمي كه در هر دو بازی، با دفاعي بسته و تنگاتنگ دل به مساوي بسته بودند. فشار همه جانبه و بي امان، پِرِس و منگنه مداوم به نتيجه رسيد. پيروزي ديشب حُسن ديگري هم داشت..
باور کنید یا نه، آنها از آن شب حیرت انگیز مقابل بارسلونا در سال ٢٠١٩، در هيچ ديداري در مرحله حذفي ليگ قهرمانان در انفيلد به پيروزي دست نيافته بودند، حتي در مرحله نیمه نهایی. مطمئناً این تکرار پيروزي خارق العاده در برابر بارسلونا نبود. ویارئال بارسلونا نیست، و این فقط بازی رفت بود. هرطور كه بنگريم، نیمه تمام است. حتی اگر بدونيم تساوی، معنايش حضور در فينال پاريس خواهد بود. با این حال، این پیروزی، در نوع خود، از يك جنگ سخت و تمام و عيار چيزي كم نداشت.
بیش از یکساعت کوبیدن به دیوار زرد بی نتیجه بود، مقاومت اسپانیایی ها ادامه داشت. ویارئال در نیمه اول فوق العاده دفاع کرد، اما نقشه مشابه در نیمه دوم، با گل اول لیورپول که از سر و کولش شانس می بارید، نقش بر اب شد.
شاید در پایان تنها نقطه ضعف لیورپول در این بازی، تعداد گل ها بود. با تعداد گل بیشتر این شانس را داشت تا به تعدادی از سربازان خود در دیدار برگشت استراحت دهد.
همیشه گفتم، چنین نکاتی برای تیمی که به دنبال چهار گانه است بسیار مهم است. خصوصا در ۵ دیدار باقیمانده لیگ و ادامه کورس با سیتی.
با وجود تمام احترامی که باید برای ویارئال قائل شد، بدون شک بابد اذعان کرد، سیتی در مراحل حذفی لیگ قهرمانان در نیمه سخت تری قرار داشت.
دو تیم پایتخت اسپانیا، در مرحله قبل اتلتیکو و حالا سفر به مادرید و دیدار برگشت در نیمه نهایی با رئال. تهدید بزرگی برای سیتی، جاییکه در عین حقانیت کامل، گردن غول بزرگ را در ديدار اول از تن جدا نکردند.
شب گذشته در BT Sport, ریو فردیناند، مایکل اوون و پیتر کراچ به اتفاق آرا تیم فعلی لیورپول را، پس از پیروزی فوق العاده مسلط برابر ویارئال، به‌عنوان بهترین تیم قرمزها در تاریخ این باشگاه اعلام کردند.
«ما همه شگفت زده ایم»، حکایت غیر قابل باور چهار گانه، باور کردنی شده، حقيقتي محض.
فردیناند، نمادی از دوران منچستریونایتد با فرگوسن پس از بازی در بی‌تی اسپورت صحبت میکرد؛ "این بهترین تیم لیورپول است که تا به حال دیده ام. بی امان، فشار و کنترل، انرژی، تلاش، سیستم. بنشینید و از آن شگفت زده شوید"
مایکل اوون ستاره اسبق لیورپول و رئال مادرید، با این موضوع موافق بود: «تسلط کامل، در میان ازدحام خط دفاعی. این بهترین تیمی است که تا به حال با پیراهن قرمز وجود داشته است،
بازیکنان ویارئال در زمان خروج از زمین در بهت بودند، چه اتفاقی افتاده؟، غیرممکن است جلوی این سیل سهمگین را گرفت»
در لیگ برتر، لیورپول در حال حاضر تنها یک امتیاز با سیتی فاصله دارد و هر دو تیم در این فصل پنج بازی دیگر در لیگ دارند. فردیناند و اوون معتقدند تیم فعلی قرمزها می تواند ميخ خو را چنان بكوبد تا به یک «جاودانگی در دنیای ورزش» دست یابد.
آخرین تیم لیورپول که به کسب سه گانه نزدیک شد؛ لیگ، جام حذفی و جام ملت های اروپا، نسخه ۱۹۷۷ ليورپول بود. تیم محشری با بازیکن محبوب من، کوین کیگان. نام و چهره ایی اشنا در خونه، حتی مادرم به او ارادت داشت و با مربي چون باب پیزلی!
تیم پیزلی یکی از بهترین‌های تیم های ادوار تاریخ لیورپول بود. و اولین تیم بریتانیایی که برای تصاحب ۳ گانه خیز برداشت. قهرمانی لیگ به شایستگی تصاحب شد. جام قهرمانی اروپا نیز. نخستین بار در تاریخ لیورپول. در برابر بوروسیا مونشن گلادباخ، تیم بسیار خوب المانی ان دوران با بونهوف، فوگتس و الن سیمونسون دانمارکی که حمید دیوانه اش بود.
بازی کیگان در ان شب در رم معرکه بود، برابر برتی فوگتس مدافع و مربی مشهور المانی. امانش را بریده بود.
تلاش آنها برای کسب سه گانه در ومبلی در ماه می با شکست ۲-۱ در جام حذفی ناکام ماند. در مقابل کدام تیم؟ منچستریونایتد.
در اینجا قصد مقایسه کوچکی دارم، تیم محبوب ان دوران ما با تیم حال حاضر. اگرچه دسته اول قدیمی انگلستان با لیگ برتر و لیگ قهرمانان طبیعتا فاصله زیادی دارد.
در ان فصل، لیورپول در ۸ بازی از ۴۲ بازی خود در لیگ شکست خورد. به تاتنهامي كه در قعر جدول، لیگ را پایان داد، همچنین برابر ویلا در ویلا پارک ۱-۵ باخت. تحت سیستم مدرن سه امتیاز برای یک برد، آنها فصل را با ۸۰ امتیاز به پایان می‌رساندند. کوین کیگان با ۱۲ گل در لیگ بهترین گلزن تیمی بود که در مجموع ۶۲ به ثمر رساند.
اکنون این رو در نظر داشته باشید، زیرا ما شاهد تلاش تیم فعلی لیورپول و یورگن کلوپ برای کسب سه و احتمالاً چهار جام در این فصل هستیم.
این تیم در حال حاضر ۷۹ امتیاز دارد با ٥ بازی باقی مانده در لیگ. ۸۵ گل به ثمر رسانده. در ۶۷ بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها در دو فصل، که به مارس گذشته بازمی‌گردد، تنها ۴ بار شکست خورده است.
هدف در اینجا تحقیر تیم بزرگ پیزلی و محبوبم نیست. یادمون باشه لیورپول پیزلی مسیر جديدي را برای باشگاه گشود. انتظارات را بر هم زد، توقعاتي بالاتر. نگاه ما را به همه چیز تغییر داد زمانیکه برای اولین بار لیورپول را در قله فوتبال اروپا قرار داد.
يادتون باشه این تلاشی برای مقایسه کلاپ با پیزلی که تا قبل از ظهور فرگوسن پرافتخارترین سرمربی تاریخ بریتانا بود، نيست. يا کیگان با مو صلاح، که رای من بوضوح مشخص است در کدام صندوق ریخته خواهد شد، آلیسون با ری کلمنس. همه اینها به اندازه تلاش مقایسه ترنت الکساندر-آرنولد با «فیل نیل» است، كاريست بی معنی و احمقانه و کاملا بی ربط. دوره های مختلف، سبک های مختلف. ورزشکاران مختلف. مقايسه خطاي محض است.
اما نگاهی به سال ۱۹۷۷ تا حدی آموزنده است. از این راه قادریم تا مسیر و راه لیورپول را در جاده کلاپ در چارچوبی قرار دهیم. در این فصل می توان انتظار داشت که این تیم فصل لیگ را با ۹۰ امتیاز یا بیشتر، در طول ۴ فصل گذشته، به پایان برساند. اگر دوباره در فینال لیگ قهرمانان حضود نداشته باشند، تعجب آور خواهد بود. آنها در فینال جام حذفی هستند و قبلاً جام کارابائو را برده اند.
بنابراین هر اتفاقی که در هفته های آینده رخ دهد، عظمت و کارایی این تیم لیورپول خدشه دار نمی شود. براي من به نظر نمی رسد که برای اثبات ان، به جام های بیشتری نیاز داشته باشند.
نحوه بازی تیم های مهمان در آنفیلد گویای همه چیز است. زنگ هشدار دهنده دیگری در ذهن ما. اورتون یکشنبه گذشته دیوار آبی در انفیلد بنا کرد. و در یکی دیگر از شبهای اروپایی، ویارئال مانند یک اسفنج زرد بزرگ از نیمه خود تکان نخورد.
این کاری است که رقبا اکنون در آنفیلد انجام می‌دهند. به جز شجاع ترین ها، همه بدون امید می آیند. این یک نیمه نهایی در اروپا بود اما ویارئال با عقده حقارت به آن نزدیک شد و تمام شب یک شوت داشت. یک شلیک.
دروازه بان تیم، جرونیمو رولی به قدری روی ضربه هاي خود معطل میکرد که این تصور ایجاد می شد؛ شاید از جوردن پیکفورد دروازه بان اورتون دستور می گیرد.
آنفیلد در اتش دیدارهای اروپایی می سوزد و می سوزاند. اتشفشانی است. تنها باشگاه دیگری که در انگلیس لیگ قهرمانان را به این شکل می بیند، یونایتد است.
دو فصل پیش بود که لیورپول بعد از آن همه سال دوباره قهرمان لیگ شد. با ۹۹ امتیاز. هیچ کس مطمئن نبود ليورپول با همان دنده ادامه دهد، بتواند پیشرفت كند، بهتر از پيش. جهنم مصدومیت سال گذشته نگران کننده بود. اما امروز واقعيت این است؛ لیورپول بهتر شده است، با بهبودي كامل بازيكنان، خيلي بهتر. و نكته مهم تر اينه كه هنوز در حال صعود و جلو رفتن و كامل سدن هستند.
بازیکنان جدید جا افتاده اند. تیاگو آلکانتارا و لوئیز دیاز فوق العاده پله هاي ترقي را طي مي كنند. در این بین بازیکنان دیگر قدم هاي بلندتري برداشته اند، مثلاً صلاح نسبت به دو سال پیش بازیکن بهتری است. اگرچه كمتر گل مي زند ولي بیشتر کار می کند، سرش را بالا می گیرد. تصاویر را بزرگتر می بیند. ويرجيل فان دايك بعد از بازگشت از صدمه ديدگي، رسما بهترين مدافع مياني جهان است.
ادامه بده لیورپول، برو. بازی پشت بازی. گل بعد از گل. برد، پشت برد. امتياز پشت امتياز.
اين فصل حقيقتا مي توانند با كسب سه یا چهار جام به پایان برسد. به همان اندازه ممکن است با يك جام. هميشه تیم های دیگر اماده اند، حي و حاضر.
اما هنوز هم تماشاي آنها در یک شب اروپايي در انفيلد در اين دوران چشمان مان را خيره مي كند، شاهد تولدي ديگري هستيم. تاريخي نو. آنفیلد هفته به هفته شاهد عظمتي تكرار نشدني است.
روزي وقتي همه ما به گذشته نگاه می کنيم، متوجه می شيم که تاريخ در برابر ما ورق خورده است.
فقط تمنا مي كنم، چشمان خود را باز نگه داريد.
