سال 2002، وقتی جام جهانی فوتبال به صورت مشترک در کره جنوبی و ژاپن برگزار می شد، چیزی که بیشتر از همه جلب نظر می کرد، ناداوری هایی بود که در بازی های کره جنوبی اتفاق می افتاد و همه بلااستثناء به نفع این تیم بود. تیمهای قدرتمند اروپایی یکی بعد از دیگری در برابر این تیم شکست می خوردند و سرانجام کره ای ها به افتخاری رسیدند که نه قبل و نه بعد از آنها، هیچ تیم آسیایی به آن دست پیدا نکرده بود؛ عنوان چهارمی جام جهانی فوتبال.
بی عدالتی های اتفاق افتاده در بازی های کره مقابل پرتغال، ایتالیا و اسپانیا باعث شد تا بسیاری از واقعیت ها دیده نشود. از جمله ظهور ستاره هایی بزرگ در فوتبال کره. یکی از این بازیکنان، هافبکی 175 سانتی متری بود متولد 30 مارچ 1981 در سئول و شیفته بازی کارلوس دونگای برزیلی. جوانی که با گل خود، پرتغال را از جام جهانی 2002 حذف کرد. در تلفظ کره ای، او را به دو شکل « سئونگ باک جی » و « سونگ پاک چی » می نامیدند. اما این اسم در انگلیسی به صورت« پارک جی سونگ» نوشته شد و کم کم همه دنیا، او را با این نام شناختند.
پارک، خیلی زود حضور در مهمترین تورنمنت های فوتبالی را تجربه کرد. بعد از این که از 1993 تا 1999 در تیمهای مدارس آنیانگ و سوون و دانشگاه میونگ جی فوتبال بازی کرد، در سال 2000 راهی ژاپن شد و پیراهن تیم دسته دومی« کیوتو پرپل سانگا» را پوشید.
در همان سال و در حالی که فقط 19 سال داشت، توسط« جونگ-مو هوه» سرمربی کره جنوبی در المپیک سیدنی، به تیم ملی دعوت شد؛ در حالی که یکی از سه بازیکن 19 ساله کره بود و تنها لژیونر جنگجویان تائه گوک. در این بازیها کره با برد مقابل مراکش و شیلی و باخت مقابل اسپانیا از صعود به دور دوم بازماند. اما بازی مقابل ستاره هایی مثل ژاوی اسپانیایی و ایوان زامورانو شیلیایی، جوانهای کره را آماده رسیدن به اهداف بزرگ کرد.
همان بازیکنها یک ماه بعد راهی لبنان شدند و در جام ملتهای آسیا به میدان رفتند تا تقابل های پارک مقابل تیمهای ایرانی هم آغاز شود. جایی که کره ای ها در وقتهای تلف شده مسابقه یک چهارم نهایی مقابل ایران، با اشتباه بزرگ علی دایی در دفع توپ، به گل تساوی رسیدند و با برتری(2-1) مقابل ایران در وقت اضافی، سرانجام عنوان سوم آسیا را از آن خود کردند.
از آن به بعد، کره ای ها برای جام جهانی آماده شدند و پارک هم در سال 2001 با تیم باشگاهی اش قهرمان دسته دوم ژاپن شد و سرانجام وارد جی لیگ شد. در جام جهانی 2002 او بازیکن اصلی کره در تمامی مسابقات بود و در یک چهارم نهایی مقابل اسپانیا، دومین پنالتی کره را در ضربات پنالتی به ثمر رساند تا کره سرانجام برنده شود و به نیمه نهایی برسد.
در اکتبر همان سال، تیم ملی کره میزبان بازیهای آسیایی بوسان بود و در شرایطی که به نظر می رسید کره در این مسابقات قهرمان شود، باز هم ایران سد راه کره شد. در ضربات پنالتی مسابقه نیمه نهایی، پارک پنالتی چهارم کره را گل کرد. اما ایران(5-3) برنده شد تا ایران سرانجام قهرمان شود و کره جنوبی باز هم تیم سوم آسیا.
در سال 2003 پارک سرانجام آسیا را ترک کرد و سر از فوتبال هلند در آورد. گاس هیدینک، مربی هلندی کره در جام 2002، حالا مربی پی اس وی آیندهوون بود و اجازه نداد استعداد بزرگ کره، سر از تیم دیگری در آورد. به این ترتیب پارک و آیندهوون در سالهی 2003 و 2005 قهرمان لیگ هلند شدند و در سال 2005 علاوه بر فتح جام حذفی هلند، تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان هم صعود کردند تا پارک در همان سال، عضو منچستریونایتد آلکس فرگوسن شود. جایی که افتخاری نماند که پارک به آن دست پیدا نکند.
کسب 4 قهرمانی لیگ برتر طی پنج فصل از 2007 تا 2011، فتح سه جام حذفی در سالهای 2006، 2009 و 2010 ، چهار جام خیریه، قهرمانی در لیگ قهرمانان در سال 2008 و فتح جام جهانی باشگاهها در همان سال افتخارات پارک با یونایتد بودند. هر چند در عرصه ملی پارک هرگز طعم فینال را نچشید. در یکچهارم نهایی جام ملتهای آسیا 2004 او و کره اسیر هت تریک علی کریمی و باخت(4-3) مقابل ایران شدند و در دوره بعدی، پارک مصدوم بود و از لیست کره کنار رفت تا عنوان سومی جام ملتهای 2011 آخرین عنوان پارک با کره باشد. در این مسابقات هم کره و ایران در یک چهارم نهایی مسابقه دادند و این بار کره جنوبی در وقت اضافی(1-0) برد. در انتخابی جام جهانی 2010 هم پارک و کره دو تساوی(1-1) با ایران کسب کردند و هر دو بار پارک برای کره گلزنی کرد. در حالی که گل او دربازی برگشت مقابل ایران، تیم کشورمان را از صعود به جام جهانی باز داشت.
پارک دو سال پایانی فوتبال خود را در کوئینزپارک رنجرز و آیندهوون گذراند. وقتی در سال 2014 از فوتبال خداحافظی کرد، 100 بازی و 13 گل ملی داشت. در 24 جولای همان سال در حالی با مین-جی کیم خبرنگار سابق تلویزیون ازدواج کرد که مراسم ازدواج او برخلاف کل دوران فوتبالش در کره جنوبی برگزار شد.
و سرانجام در سال 2020 پارک به عنوان بزرگ ترین بازیکن آسیایی تاریخ جامهای جهانی معرفی شد. انتخابی شایسته به مناسبت سه دوره حضور در جام جهانی از 2002 تا 2010.
