اکبر عن چهره (ا...توو چند دهه اخیر دو دروازه‌بان بشدت خوش شانس بودن یکی ابراهیم میرزاپور و یکیم علیرضا بیرانوند که هر دو از نبود دروازه‌بان ششدانگ نهایت استفاده رو بردن و با اعتماد زیاد سرمربی در تمامی بازیها ازشون استفاده شد...خصوصا بیرانوند زیر دست دو مربی خارجی که استاد روانشناسی و روحیه دادن بودن کار کرد و واقعا باید پذیرفت که با اینکه سالها زیر دست مربیان خارجی کار کرد و از لحاظ روحی کیروش و برانکو باهاش کار کردند پلی بازم هیچ پخی نشد و توو اروپا و لیگ‌های سطح پایین و تیمای سطح پایینم نتونست یه تعداد بازی رو پشت سرهم فیکس بشه..باز کار عابدزاده خیلی خیلی قابل ستایشه که خودش با زحمت و روحیه‌ی خودش فیکس پونفردینا شد...بیرانوند همیشه نوه خط دفاعی بسیار مستحکمش چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی رو خورد تازه تووی پرسپولیسم کم گل مفت نخورد...تنها دروازه‌بان تقریبا خوب در طی یک دهه اخیر مهدی رحمتی بود که اونم دروازه‌بان روی خط بود و خروج نداشت...عابدزاده خیلی خیلی حیف شد اون گل عجیب رو خورد وگرنه هنوز شانس اول بود...
