آنتونیو کاسانو یک بررسی نفر به نفر در میان بازیکنان بارسلونا و رئال مادرید انجام داده است.
طرفداری - مارکا | به فاصله کمتر از یک هفته تا آخرین ال کلاسیکوی فصل، آنتونیو کاسانو یک بررسی نفر به نفر میان بازیکنان رئال مادرید و بارسلونا انجام داده است. مهم ترین بخش های مصاحله کاسانو را در زیر می خوانید:
رئال مادرید
تیبو کورتوا: دروازه بان فوق العاده ای است اما نقص هایی دارد. کورتوا دروازه بان شجاعی نیست و بازی در خارج از محوطه و کار با توپ برایش دشوار است. او همراه با آلیسون و اوبلاک، جزو سه پدیده درون چارچوب دروازه بانی محسوب می شود اما در خروج از خط دروازه و بازی با پا مرتکب اشتباهاتی می شود.
کارواخال: از او خوشم می آید، ثبات او خیره کننده بوده است؛ در جریان بازی شاید کمتر متوجه حضور او شوید اما این دقیقا همان ویژگی است که بازیکنی در آن پست باید داشته باشد.
آلابا: او در کنار فن دایک و کولیبالی جزو سه مدافع میانی برتر جهان است.
میلیتائو: بازی او را می پسندم، جانشینی سرخیو راموس کار بسیار سختی بود؛ ادر بازیکن شجاعی محسوب می شود و البته اشتباهاتی هم مرتکب شده است. می دانم که یارگیری نفر به نفر با بازیکنان حریف در تیمی مانند رئال مادرید کار آسانی نیست؛ از نظر من میلیتائو بازیکن سطح بالایی محسوب نمی شود اما در کل خیلی خوب است.
مودریچ: او در میان بهترین هافبک میانی های تاریخ فوتبال به ژاوی و پیرلو پیوسته است، شاید در میان پنج هافبک برتر تاریخ قرار داشته باشد، همراه با فرانک رایکارد.
کاسمیرو: باید از بنیتس به خاطر خواستن این بازیکن تجلیل کنیم. او با تعادل و هوشی که دارد، مرا یاد ماکه له له می اندازد. پرز عاشق بازیکنانی مانند رونالدو نازاریو و فیگو بود اما زیدان به او اعتماد کرد و رئال مادرید پس از آن 3 قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا کسب کرد؛ این تصادفی نیست.
کروس: یکی دیگر از بازیکنانی که همه چیز برده است؛ او متفاوت محسوب می شود اما بازیکن فوق العاده ای است. بازی او در تیم ملی را نیز دوست داشتم، بازی در این سطح آن هم در رئال مادرید، یعنی با یک بازیکن خاص طرف هستید.
وینیسیوس: مرا یاد روبینیو می اندازد. وینی خوب بازی کردن را بلد است، گاهی می بینید که او با بازیکن حریف رو در رو می شود اما ناگهان 20 متر از او جلو می افتد. او هنوز هنر خوب شوت زدن را نمی داند. وقتی به جلوی دروازه می رسید باید غریزه گلزنی داشته باشید و گل را حس کنید.
بنزما: نمی خواهم زیاده روی کنم اما این را از من داشته باشید: فن باستن، نازاریو، لواندوفسکی، ابراهیموویچ و بنزما؛ آنها پنج تن از فنی ترین شماره 9 های تاریخ فوتبال هستند. او 9 سال را در خدمت کریستیانو رونالدو گذراند، مانند نقشی که پیپن برای مایکل جردن ایفا کرد و حالا همه چیز در رئال مادرید تحت هدایت او می چرخد. کریم امسال فقط تا این لحظه 30 گل زده است!
بارسلونا
تراشتگن: تکامل یافته مانوئل نویر. مارک با شخصیت و شجاع است؛ زمانی که اشتباهی مرتکب می شود، زیاد خودش را اذیت نمی کند. بازی با پای او نیز در سطح فوق العاده ای قرار دارد. برای من و در این لحظه با توجه به درک و تفسیرم از فوتبال، او بهترین دروازه بان جهان است.
پیکه: یک بازیکن خارق العاده در بازیسازی، با توجه به سن و سالش کمی در جدال های یک در مقابل یک اذیت می شود.
آلبا: خاطره فینال یورو 2012 هنوز هم مرا آزار می دهد؛ او در آن بازی عالی ظاهر شد. آلبا در هر فصل حداقل 10 پاس گل ثبت می کند و کناره زمین را کاملا در اختیار دارد. هیچ ایرادی نمی توانید به او بگیرید.
بوسکتس: هیچ خط هافبکی بهتر از بوسکتس - اینیستا - ژاوی در تاریخ فوتبال وجود نداشته، او را با ده روسی مقایسه می کنم، کسی که برای من کمی از بوسکتس ضعیف تر بود. سرخیو هیچ وقت اشتباه نمی کند و هنوز هم یک پدیده است.
فرنکی دی یونگ: باید از او انتظار بیشتری داشته باشم. نمی دانم می ماند یا نه، در این دو سال باید رشد می کرد و به بهترین هافبک دنیا تبدیل می شد؛ جایگاهی که ویژگی های لازم برای رسیدن به آن را دارد.
پدری: جوان بودن او در بازی به چشم نمی خورد، همیشه تصمیم درست را اتخاد می کند و حداقل 15 سال به تاریخسازی ادامه خواهد داد.
گاوی: تحت تاثیر او قرار گرفته ام، باید به بارسلونا به خاطر داشتن این بازیکنان جوان تبریک بگوییم، من سال 2004 در یورو بازی کردم و او همان سال متولد شد!
اوبامیانگ: گلزن بسیار خوبی است اما بارسا به مهاجم دیگری نیاز دارد. یک سوارز، هیگواین، بنزما یا آگوئروی دیگر، کسی که علاوه بر گلزنی، فوتبال بازی کردن را بلد باشد.
دیپای: به عقیده من، ممفیس بازیکنی از جنس بارسلونا نیست. او حس می کند مسی یا رونالدو است اما در واقعیت و برای بازی در این سطح از فوتبال، سختی می کشد.
