به گزارش worldsoccer, پس از جام جهانی افتضاح در برزیل، اسپانیا به دنبال پیدا کردن خود است.
بردن مقدونیه در ورزشگاه سیوتات والنسیا شروع عالی بود. AS در روز بعد از آن این تیتر را زد "اسپانیا سبک و اعتقاد خود را دوباره به دست آورد".
برزیل ۲۰۱۴ آخر پر افتخار‌ترین نسل ملی جهان بود. هدف چهارمین عنوان متوالی در کشوری با فرهنگ فوتبالی غنی بود. با این حال، قهرمان جهان از مرحله گروهی بالا نیامد. با شکست برابر شیلی و هلند، هنوز شروع نشده کار آنها به پایان رسید.
آنها استرالیا را ۳-۰ بردند. در حالی که سر‌هایشان پایین بود و بازیکنان می‌‌دانستند که این انتهای کار است. داوید ویا گل اول را در میان اشک‌های خود به ثمر رساند. دل بوسکه بعد‌ها گفت زمانی که در آن بازی ویا را تعویض کار نمی‌‌دانست که آخرین بازی وی است. قرار بود ویا با گل برود و او پس از بازی تشکر کرد. او از تیم ملی خداحافظی نکرد اما اعتراف کرد که کار او به پایان رسیده است.
او تنها کسی که خداحافظی کرد نبود. ژاوی حرفی نزد. مرد ساکت تورنمنت نمی‌‌خواست اینگونه برود. شاید مهمترین بازیکن تاریخ اسپانیا، بازی را از روی نیمکت به پایان برد. پس از آن مستقیم بدون نگاه کردن به رختکن رفت و پس از آن خداحافظی کرد. رفتن ژاوی شاید یکی از دلایل خداحافظی ژابی آلونسو هم بود. اولین لیست دل بوسکه پس از جام جهانی نه ژاوی را داشت نه آلونسو و نه تورس. آنها روی هم ۴۵۴ بازی ملی انجام دادند. رینا با ۳۳ بازی دیگر دعوت نشد.
۸ بازیکن حاضر در برزیل دعوت نشدند. پیکه خواسته بود به خاطر مصدومیت دعوت نشود. خاوی مارتینز و اینیستا هم مصدوم بودند. ماتا که آنچنان تاثیری در برزیل نداشت هم دعوت نشد اما یک فصل خوب در یونایتد شاید وی را برگرداند. با این حال، هررا ۲۱ ساله، بیشتر به چشم فان خال می‌‌آید.
هررا هنوز برای اسپانیا بازی نکرده است. مثل کارواخال، آلکاسر، رائول گارسیا، سن خوزه و کیکو کاسیا. همه اینها در ترکیب دوره جدید اسپانیا هستند. مارک بارترا و ایتوراسپه تنها یک بازی ملی دارند. با نبود دیگو کوستا، مونیر الحدادی به تیم ملی دعوت شد. ال حدادی به خاطر نزدیکی محل تمرین کردنش با تیم زیر ۲۱ ساله‌های اسپانیا، به تیم اصلی رسید. نیازی نبود که مسیر طولانی را برای رسیدن به اردو لا رخا سفر کند.
آلکاسر، مهاجم باشگاه والنسیا که دومین گل اسپانیا مقابل مقدونیه را زد، تنها ۲۱ سال سنّ دارد. او بعد از بازی گفت این بهترین شکل آغاز کردن بود. با توجه به حرکاتش شاید او از کوستا هم بیشتر به درد دل بوسکه بخورد. مهاجم نوک همواره برای مربیان اسپانیا یک سر درد بوده است. بازیکنان خوبی مثل تورس، نگردو، سولدادو، میچو و کوستا می‌‌آیاند و می‌‌روند و به جز داوید ویا هیچکدام به صورت کامل دل بوسکه را راضی نمی‌‌کنند. با این حال آلکاسر این کار را کرد. با این حال انقلاب اصلی این نبود.
با نبود ژاوی و ژابی، چالش اصلی در خط میانی است جایی که به کوکه تعلق دارد. شاید تیاگو آلکانتارا در کنارش بازی کند. دل بوسکه به آرامی تغییرات را عمل می‌‌کند. ال حدادی ۴۷ مین بازیکن بود که اولین بازی ملی‌‌اش را زیر نظر دل بوسکه انجام می‌‌داد. داوید ده خیا جای کاسیاس را در بازی دوستانه برابر فرانسه در پاریس گرفت ولی کاسیاس دوباره در ۱۵۷ مین بازی ملی‌‌اش برابر مقدونیه به میدان رفت. راموس در ۱۲۲ مین بازی خود یک پنالتی پاننکا دیگر را به ثمر رساند و رائول آلبیول هم به سختی با ۴۹ بازی ملی در ترکیب لا رخا جایی خواهد داشت. فابرگاس ۹۳ مین بازی ملی خود و سیلوا، ۸۷ مین آن را تجربه می‌‌کرد.
سیلوا پس از بازی با مقدونیه گفت:"مردم با کوچکترین مشکل شروع به قضاوت می‌‌کنند اما سبک بازی دست نمی‌‌خورد. آرام آرام همدیگر را می‌‌شناسیم و بهتر می‌‌شویم."
