مطلب ارسالی کاربران
🌟جوائو فلیکس: مرد 126 میلیون یورویی که به یکی از منابع بزرگ و دست نخورده فوتبال اروپا تبدیل شد
| بین سال های 2011 تا 2019، اتلتیکو مادرید جایگاه قابل توجهی را در فوتبال اروپا به دست آورده بود. ، چیزی که مدتها در اسپانیا "دو تیم بزرگ" بود به تدریج به عنوان "سه تیم بزرگ" بازسازی شد، در حالی که فصل 14-2013 که در آن اتلتیکو قهرمان لالیگا شد و دقایقی با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا فاصله داشت. در آن لحظه کولچونروس ها می دانستند که به رئال مادرید و بارسلونا نزدیک هستند و هر حرکت آنها را دنبال می کنند و در موقعیتی هستند که می توانند یک حرکت تعیین کننده در سلسله مراتب داخلی و همچنین اروپا انجام دهند.
در زمین، تیم دیگو سیمئونه می توانست در هر روز با هر کسی رقابت کند. اما با گذشتن سال‌ها و کاهش صعود اتلتیکو، رویکرد معروف «پارتیدو یک پارتیدو» («بازی به بازی») که توسط سرمربی آنها هدایت می‌شد، کمتر و کمتر به‌عنوان پادزهری برای نابرابری استعدادهای آنها در طول یک دوره شد.
در 3 ژوئیه 2019، آنها از سایه ابرقدرت های فوتبال اروپا خارج شدند و نشان دادند که دیگر به "بهترین های بقیه" راضی نمی شوند، زمانی که آرزومندترین استعدادهای بازی به حراج آمدند.
«بعضی افراد با استعداد ذاتی به دنیا می آیند که از سنین پایین نشان می دهند. نویسندگان، نقاشان، مجسمه سازان، ورزشکاران...» رئیس باشگاه انریکه سرزو گفت. کلمه ای که ژوائو را به بهترین شکل توصیف می کند، "استعداد" است. در 19 سالگی، او حرفه ای عالی در پیش دارد و ما مفتخریم که او رنگ های قرمز و سفید را انتخاب کرد. ژائو، به اتلتیکو مادرید خوش آمدید.
آنتوان گریزمان – که به بارسلونا رفته بود، به دلیل تمایل به یادگیری سبک بازی و فلسفه های جدید به جای کسب جام های بیشتر – اتلتیکو تمام تراشه های خود را به ژائو فلیکس فشار داده بود. نوجوان پرتغالی که آنها تصور می کردند در انتظار ستاره اصلی این ورزش است. این پاسخی مستقیم به دورانی بود که در آن آنها مرتباً در ترکیب بودند، اما اغلب توسط تفاوت های فردی لیونل مسی با بارسلونا و کریستیانو رونالدو با رئال مادرید سوخته بودند. آنها هرگز به داشتن فردی با چنین جاذبه ای نزدیک نبودند، اما در فلیکس می توانستند استعدادهای سطح توپ طلای آینده ای را که هرگز نداشته اند تصور کنند.
روزنامه مادریدی Diario AS با 126 میلیون یورو، فلیکس را به عنوان سومین بازیکن گران قیمت تاریخ انتخاب کرد. روزنامه رقیب مارکا بعداً او را به عنوان چهارمین رتبه برتر در اختیار گرفت، در حالی که مجله تجاری آمریکایی فوربس او را در رتبه پنجم قرار داد. اعداد و ارقام برای یک فوتبالیست نوجوان آنقدر زیاد بود که به نظر می رسید هیچ کس مطمئناً نمی دانست. چیزی که می‌دانستیم این بود که ژائو فلیکس به باشگاه صد میلیونی تعلق داشت: کادری از ستاره‌های ضمانت‌کننده جام و تغییر در محبوب‌ترین ورزش کره زمین. و این او را متفاوت می کند. |
| دو سال و نیم بعد سرمایه گذاری اتلتیکو به نقطه اوج می رسد، اگرچه لزوماً به این دلیل نیست که فلیکس استعدادی نیست که آنها تصور می کردند. در واقع، این یک تمرین بدون پاسخ برای وزن کردن نسبت هر مانعی است که او در باشگاه با آن روبرو شده است. برچسب قیمت، انتظارات، جوانی، محیط جدید و مشکلات مکرر مصدومیت، همه عواملی هستند که در ورود ناآرام او با اتلتیکو نقش دارند. اما ابر تاریکی که بر فلیکس و باشگاه - یا به طور خاص تر، دیگو سیمئونه - آویزان است، ناسازگاری کلی بین بازیکن و مربی است که در آن نقاط مشترک همچنان از آنها فرار کرده است.
جدول زمانی ورود فلیکس به سال 2019 با برتری اتلتیکو به سمت برجسته‌ترین تغییر سبک در دوران سیمئونه می‌رود. در فصل 2020-21، آنها برای اولین بار در یک فصل لیگ به طور میانگین بیش از 50٪ مالکیت توپ را به دست آوردند (52٪) زیر نظر آرژانتینی، در حالی که میانگین 225 پاس در هر بازی آنها در نیمه خودشان 47٪ بیشتر از فصل قهرمانی آنها بود. در سال 2013-14.
پس از استفاده از سیستم 4-4-2 تقریباً به طور انحصاری بین سال های 12-2011 و 2019-20، اتلتیکو شروع به معرفی انواع ترکیب ها بر اساس 3-5-2 کرد، با هدف اصلی این بود که انعطاف پذیری تاکتیکی بیشتری داشته باشد. قدرت دفاعی خود را از دست می دهند. از آنجایی که کیفیت تیم آنها در حال بهبود بود - و به ویژه پس از خرید 126 میلیون یورویی فلیکس - سیمئونه مطابق با فشار فزاینده از همه طرف ها برای پیشبرد سبک بازی خود عمل کرده بود. هیچ بازگشتی به ماهیت کامل آن چیزی که قبلا بودند وجود نداشت. تنها سوال این بود که چقدر از آن دور خواهند شد.
اتلتیکو در میان تغییر شکل خود موفقیت موقتی پیدا کرد - آنها در فصل 2020-21 برای دومین بار تحت هدایت سیمئونه قهرمان شدند. با این حال، بدون اینکه اعتبار زیادی از بین برود، تفاضل گل مورد انتظار آنها در هر بازی تنها پنجمین بالاترین میزان در لالیگا (0.36) بود و هر دو رئال مادرید و بارسلونا در وضعیت های بلاتکلیف متفاوتی همراه بودند. اتلتیکو در طول فصل به برتری در حال تبخیر چسبیده بود، اما در نهایت پس از یک فصل 21 گلی از لوئیس سوارز انتقام‌جو و کنار گذاشته شده بارسلونا، شکست خورد. مارکوس یورنته 12 بار غیرمحتمل از xG 3.4 به ثمر رساند، و یان اوبلاک از گلزنی 8.6 بهترین لیگ بر اساس معیارهای هدف Opta جلوگیری کرد . این یک دستور العمل خوب برای یک مسابقه خانگی تک فصلی بود.
با این حال، از دسامبر به بعد، فلیکس به یک چهره حاشیه‌ای تبدیل شده بود و در بین تاخیرهای آسیب دیدگی، نتیجه دید تونلی آنها در تعقیب عنوان بود. مشکل اتلتیکو - که در حال حاضر 14 امتیاز از رئال مادرید صدرنشین در دفاع از عنوان قهرمانی خود عقب تر است - تداوم گام های پیشروی است که آنها در اواخر سال 2020 شروع به برداشتن کردند، که قبلاً در حین تلاش برای عنوان قهرمانی شروع به شکستن کرده بودند.
سیمئونه پس از موفقیت اولیه آنها در نیمه اول فصل 2020-21، به طور مداوم بین جدید و قدیمی تلنگر می زند و نشان می دهد که نسبت به متعهد شدن کامل به گزینه های خلاقانه رو به رشد خود، خودداری نشان می دهد. این اتلتیکو را دوباره به وضعیت هویت متضاد فرو برده است، زیرا آنها اکنون نه نیروی دفاعی سابق هستند و نه گزینه های حمله قابل توجه خود را تقویت می کنند. هیچ کس بیشتر از ژائو فلیکس تأثیرات این مبارزه هویتی را احساس نکرده است.
نحوه واکنش اتلتیکو به پیشرفت در این فصل را با سایر باشگاه‌ها در پنج لیگ بزرگ اروپایی مقایسه کنید. میانگین مالکیت توپ آنها از 54 درصد در زمان برتری به 44 درصد کاهش می یابد و در بین 98 تیم در رتبه 43 قرار می گیرند. این مقدار کمی کمتر از میانگین آنها نسبت به فصل 14-2013 است، زمانی که آنها برای اولین بار راه خود را به عنوان قهرمانی کنار گذاشتند. |
|
با توجه به فلیکس، اولویت اتلتیکو برای محافظت از خود از طریق شکل دفاعی منجر به طلسم های طولانی بدون تماس با توپ و واگذاری قلمرو می شود که او را مجبور به بازگشت به نیمه خود می کند. همچنین تاثیر فلیکس در حمله اتلتیکو را محدود می کند، زیرا آنها به دنبال انتقال از طریق افرادی مانند یانیک کاراسکو هستند تا مزایای موقعیتی آهسته پیدا کنند. و با توجه به تقلاهای آنها در شکست دفاعی، سیمئونه تمایلی ندارد تا جایی را برای فرار از دست بدهد.
در شرایطی که بازیکنانی مانند منچسترسیتی در زمان برتری نسبت به زمانی که در رده‌های بالاتر قرار می‌گیرند، در واقع میزان مالکیت توپ بالاتری دارند - و تیم‌هایی از رده‌های پایین‌تر مانند ناپولی و بوروسیا دورتموند فقط کمترین کاهش را دارند - اتلتیکو همچنان به همان روشی که در سال‌های اولیه انجام می‌داد به حالت حفاظتی عقب می‌نشیند. از دوران سلطنت سیمئونه در حالی که این رویکرد هنگام پیشرو تنها بخشی از بازی است، رفلکس آنها چیزهای زیادی در مورد رویکرد فراگیر به ما می گوید. طبق گزارش رصدخانه فوتبال CIES ، اتلتیکو یکی از 10 تیم گران‌قیمت فوتبال اروپا را دارد که یکی از گران‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ را نیز شامل می‌شود، اما آنها همچنان برای زنده ماندن بیش از همه آماده هستند.
این باعث درگیری بین فلیکس - ستاره‌ای که توپ را جلوی پایش می‌خواهد و گروه بازیکنان اطرافش - و سیمئونه، مدیری که مشتاق یازده نفر از رقبای همفکر است که یک گروه تهدیدآمیز را به جای حملات آزادانه تقویت می‌کنند، ایجاد می‌کند. شرایط در این مرحله، کاملاً واضح است که سیمئونه نمی تواند بازی خود را به همان روشی که با آنتوان گریزمان در اواسط دهه 2010 انجام داد، از نو بسازد.
در حالی که فلیکس در دوران حرفه ای خود در اتلتیکو تا حد زیادی به عنوان بخشی از دو خط جلچ بازی کرده است، او طبیعتاً بین مهاجم و هافبک قرار می گیرد. او در سال 2021 به ال اسپانیول گفت که اولین مرجعش به عنوان بازیکن کاکا بود، در حالی که در مصاحبه با Players Tribune هنگام یادآوری جزئیات بازی بین بنفیکا و اسپورتینگ سی پی چند سال قبل به صراحت گفت: "من یک گلزن نیستم". .
نسخه ایده‌آل فلیکس باید نسخه یک بازی‌ساز پرکار باشد که می‌تواند از طریق بازی هوشمندانه در یک سوم پایانی به موقعیت‌های گلزنی دست پیدا کند، به جای یک «مهاجم در جلوی دو» استاندارد که به دنبال کار کردن با خلقت است. به او.
|
|
در اتلتیکو فعلی، فلیکس بیشتر لمس های خود را با خروج از خط جلو و وارد کانال چپ درست در داخل نیمه حریف می یابد. این یک منطقه امن است که در آن تیم او نیازی به دقت خاصی در یافتن او ندارد - بر خلاف بین خطوط در یک سوم پایانی - و جایی که فلیکس معمولاً "دو جلو" را خالی می کند به این معنی که مدافعان مایل به حضور در آن نیستند. میدان را به تعقیب او کشید.
این بازیکن 22 ساله می تواند در این فضا چیزهایی بیابد، اما بیشتر اوقات از روی ضرورت است، زیرا او نمی تواند در موقعیت های پیشرفته تر از یک جریان ثابت پاس به او استفاده کند. فلیکس در این فصل لالیگا به طور متوسط 10.2 پاس در یک سوم پایانی به ازای هر 90 پاس دریافت می کند که او را در بین بازیکنان اتلتیکو با حداقل 500 دقیقه بازی در رتبه هفتم قرار می دهد و به طور قابل توجهی پس از سایر بازیکنان خلاق برتر در پنج لیگ بزرگ اروپایی قرار دارد.
|
|
خدمات متواضعانه او در نوک زمین - حداقل با استانداردهای بازیکنان خلاق دیگر باشگاه‌های برتر - به دلیل عدم تداوم حملات اتلتیکو نسبت به استعداد هجومی‌شان، گیج‌کننده است. همراه با میانگین نرخ مالکیت توپ 53٪، آنها در رده چهاردهم از بین 20 تیم در لالیگا در این فصل برای PPDA (11.5) قرار دارند - معیاری برای نشان دادن اینکه تیم های مزاحم در برابر مالکیت حریف هستند - که ترجیح آنها را برای عقب نشینی به حالت دفاعی نشان می دهد. به صورت تیمی توپ را شکار کنید
با انجام ندادن تلاش‌های ضد پرس یا کنترل بازی‌ها با مالکیت، بازی اغلب می‌تواند از فلیکس دور شود و بر حس درگیری او تأثیر بگذارد. به عبارت دیگر، سریعترین راه برای کاهش اثر او. حتی با وجود یکی از بهترین هسته‌های هجومی در اروپا، ماهیت تیم سیمئونه این است که به جای متعهد شدن به حفظ ابتکار عمل، در پشتی را بسته نگه دارد.
علی‌رغم محیطی نه چندان ایده‌آل برای یک بازیکن خلاق و شاد، فلیکس همچنان برخی از نمایش‌های در سطح جهانی را اجرا کرده است تا ما را از آرامش خود در اتلتیکو بیرون بکشد. به عنوان مثال به نمایش او مقابل بارسلونا در اوایل فصل نگاه کنید. او در مجموع 22 پاس در این بازی دریافت کرد که از این تعداد تنها دو پاس در یک سوم پایانی بود. او گل نزد. و با این حال، او همچنان تعیین کننده ترین بازیکن زمین بود، با زدن سه پاس در نیمه اول که بارسلونا را غیر قابل تعمیر کرد. نوبت او که تقریباً رونالد آرائوخو را از کفش‌هایش تکان داد ، مخصوصاً، یادآور این بود که استعداد فلیکس در بزرگترین مرحله تعیین‌کننده است.
اگر یک گروه وجود دارد که او را بدیهی نمی‌داند، آن مخالفت اتلتیکو است: فلیکس از نظر آماری بیشترین خطا را در پنج لیگ بزرگ اروپایی در این فصل دارد. نرخ 4.8 خطای او به ازای هر 90 بازی، بالاترین میزان خطای هر بازیکنی است که حداقل 500 دقیقه بازی کرده است. فلیکس به نسبت تیمش 29 درصد از خطاهای انجام شده روی بازیکنان اتلتیکو را به خود اختصاص می دهد - در مقایسه، بالاترین سهم در پنج لیگ بزرگ اروپا متعلق به نیمار است که 32 درصد از کل خطاهای انجام شده توسط او را بین بازیکنان پاریس تشکیل می دهد.
|
|
مسلماً هرکسی که تا این حد خطا می‌کند، در هنر خرید آنها نیز مهارت دارد. اما در حالی که فلیکس از حرکات عمیق تری در کانال چپ برای دریافت توپ استفاده می کند، واکنش حریفانی که به او ضربه می زنند، آموزنده تهدیدی است که آنها درک می کنند. حتی زمانی که به خط نیمه نزدیکتر از محوطه جریمه، پرتغالی اغلب در مسیر خود به طور غیرقانونی متوقف می شود قبل از اینکه بتواند حرکت بعدی خود را انجام دهد یا بتواند دریبل بزند. در واقع، فلیکس همچنان در بین 10 بازیکن برتر لالیگا در این فصل از نظر بازی های موفق در هر 90 (2.9)، در میان بازیکنانی که 500 دقیقه بازی کرده اند، قرار دارد.
همین حرکات روی توپ است که فلیکس را از هر بازیکن تهاجمی دیگری که سیمئونه در اتلتیکو داشته متمایز می کند. بدون اینکه کاملاً بهترین در هیچ رده ای باشد، این بازیکن 22 ساله به عنوان یک گلزن، خالق، حامل توپ و هدایت کننده بازی در مراحل اولیه، دارایی مشروعی است. بسیاری از بازیکنان فوروارد در زمان تصدی سیمئونه در تعدادی از این موارد ماهرتر بوده اند، اما همه آنها به این اندازه علامت نداده اند. در عین حال، نقص اصلی فلیکس در این زمینه خاص این است که او استانداردهای مدیرش را بدون توپ برآورده نمی کند، و بنابراین کشمکش بین خواسته های سیمئونه و اتاقی برای کشف استعداد فلیکس قرار است ادامه یابد.
در ترکیب فعلی اتلتیکو، فلیکس با محدودیت‌های خاصی در سطح تیمی مواجه است. با استفاده از داده های ترکیبی xG و xA غیر پنالتی آنها در لالیگا در این فصل، توجه داشته باشید که عملکرد بازیکنان مهاجم اتلتیکو با بیش از 500 دقیقه بازی در یک پنجره کوچک چگونه است. هر چهار نفر در اطراف همان علامت 0.5 شناور هستند، در حالی که اعداد فلیکس تقریباً با گریزمان یکسان است. با توجه به سختی رویکرد آنها، در مقایسه با رقبایی مانند رئال مادرید که رهبران هجومی کریم بنزما و وینیسیوس جونیور و کنترل سرویس از طریق خط هافبک خود را تعیین کرده اند، فضای کمی برای واگرایی در بازیکنانی که در سطح فردی به میدان می روند، وجود دارد.
|
|
اگرچه ممکن است برای اتلتیکو منطقی باشد که مجموعه گسترده‌تری از مشارکت‌کنندگان کمتری داشته باشد، اما برای کشف عمق استعداد فلیکس مفید نیست – سرمایه‌گذاری که به تنهایی 126 میلیون یورو هزینه نقل و انتقال دارد. برای بازیکنی با چنین سطح منحصربفردی از استعداد روی توپ، این سوال مطرح می شود که او با بازی بیشتر فوتبال خود در یک سوم پایانی، با تیمی که از آن تداوم تهاجمی در سطح ساختاری و در عین حال حمایت می کند، چه چیزی می تواند به دست آورد. زمان صرف شده بدون توپ را به حداقل برسانید. دلیلی وجود دارد که بارسلونا هرگز از نام فلیکس و همچنین منچسترسیتی از طریق گزارش های اخیر در مورد ایجنت او خورخه مندز دور نبوده است .
البته این بازیکن 22 ساله کاملا قربانی اعتقادات سیمئونه نیست. سطح تلاش او در نوسان است، او از مالکیت کمی برخوردار است، او در بازی خود فاقد فیزیک بدنی است و می توان نگرش او را زیر سوال برد. اما همیشه اینطور نبود - فلیکس با بهترین نیت وارد شد، و می‌توانستید اشتیاق را در روزهای اولیه حضورش در باشگاه ببینید. پس از دو سال و نیم، به نظر می رسد که ممکن است برای همیشه در باشگاه از بین رفته باشد. فلیکس اکنون چهره بازیکنی را تغییر می‌دهد که می‌داند زمان در دوران حرفه‌ای مورد انتظارش می‌گذرد، در محیطی که محدودیت‌های بالقوه‌اش او را از افق عذاب می‌دهد.
در 22 ژانویه در بازی خانگی مقابل والنسیا، فلیکس یک پاس منحنی از عمق بیرونی پای خود ارسال کرد تا بهترین افتتاحیه اتلتیکو در بازی را رقم بزند. دقیقه 55 بود و آنها 2-0 عقب می افتادند و نیاز مبرمی به همه الهاماتی که می توانستند داشتند داشتند. فلیکس دو دقیقه بعد تعویض شد و زمین را در سمت دورتر ترک کرد و مسیر طولانی بازگشت به نیمکت را همراه با سیل سوت های هوادارانی که از حذف او عصبانی شده بودند در پیش گرفت. اگر اتلتیکو در آن زمان به او نیاز نداشت، این سوال پیش می‌آمد که چه زمانی به او نیاز دارند.
وقتی نیم ساعت بعد آنها یک چرخش غیرمحتمل را برای پیروزی 3-2 تکمیل کردند، جزئیات مهم بود. اتلتیکو در دقیقه 58 فلیکس و توماس لمار را از زمین خارج کرده بود - دو بازیکن خلاق تهاجمی خود - به سبک کلاسیک 4-4-2 خود متوسل شدند و با یک رویکرد مستقیم خفه کننده بازی را بردند که با نیروی اراده و اراده سیمئونه به پیش رانده شد. در دهه گذشته در باشگاه شکل گرفته است. او بعداً در مورد نیمه دوم آنها توضیح داد: "پاس های بسیار کمتر، اما بسیار قطعی تر."
سخت بود تعجب نکنم که فلیکس کجا را ترک کرد. سرمایه گذاری نهایی باشگاه، که رشد آن به رویکرد متضاد فوتبالی با رویکردی که چهره اتلتیکو در شب را حفظ کرده بود، بستگی دارد. هنگامی که پس از سوت پایان از تیمش پرسیدند با توجه به ماهیت چرخش تیمش چقدر توانایی فوتبال را دارد، سیمئونه با سوالاتی از خودش پاسخ داد: «فوتبال چیست؟ چه چیزی برای خوب بازی کردن؟»
شما باید فکر کنید که ژائو فلیکس پاسخ متفاوتی خواهد داشت.
|
کاری از حزب
 |
