فروردین سال 98 بود که برانکو سرمربی سابق پرسپولیس در گفت و گویی اعلام کرد فوتبال ایران بزودی آماتور خواهد شد و حالا با انتشار خبر حذف پرسپولیس و استقلال از آسیا این ادعا تحقق پیدا کرده است.
به گزارش طرفداری، شاید زمانی که برانکو ایوانکوویچ پیشبینی کرد فوتبال ایران به زودی آماتور میشود، عدهای دلایل او مبنی بر بیپولی و پرداخت دیرتر از موعد حقوقها را امری عادی و قابل رفع، با انتخاب مدیران کارآمد قلمداد میکردند. بعد از عدم بازگشت برانکو به ایران هم، این ادعای بزرگ در حواشی چرایی این جدایی گم شد و هیچ کس متوجه این زنگ خطر نشد.
کافی است یک بار دیگر صحبت های برانکو را با هم مرور کنیم:
پیش بینی من این است که با ادامه وضع فعلی فوتبال ایران آماتور میشود. بسیاری از باشگاه ها توان پرداخت ندارند و این موضوع حالا حتی استقلال و پرسپولیس را هم تهدید می کند. چون میزان مخارج بالاتر از درآمدی است که این دو باشگاه در حال حاضر از طریق قرارداد اپراتوری به دست می آورند. اگر شرایط فعلی تغییر نکند، این تفاوت بین درآمد و مخارج باعث می شود اثر منفی وحشتناکی در فوتبال ایران اتفاق بیفتد. چیزی که من می بینم این است که مدیران فوتبال ایران بیشتر درگیر رتق و فتق امور مالی هستند تا اینکه ذهنشان را درگیر رسیدگی به امور پایه های فوتبال کنند و حق هم دارند. اما این موضوع به فوتبال لطمه می زند.
حالا بعد از گذشت دو سال و با اعلام آرای AFC دو باشگاه پرهوادار فوتبال ایران و حذف پرسپولیس، استقلال و گل گهر از لیگ قهرمانان آسیا میتوان متوجه شد که چرا برانکو در آن مقطع با ناامیدی نسبت به آینده فوتبال ایران اظهار نظر کرده است.
کافی است نگاهی به وضعیت مالی دو غول باشگاهی فوتبال ایران بیاندازیم تا متوجه شویم این دو تیم شاید دیگر نتوانند در سطح اول فوتبال بین المللی به میدان بروند.
مالکیت دولتی، بدهی های سرسام آور، ناکارآمدی مدیران، سقوط قیمت برند دو تیم، طلبکاران داخلی و خارجی، عدم حضور بانوان در ورزشگاه، دخالت افراد سیاسی در باشگاه، نداشتن ورزشگاه اختصاصی، حق پخش تلویزیونی و از همه مهم تر بی توجهی دولت به این دو سرمایه بزرگ حالا از این دو باشگاه، باشگاه های آماتور و شکست خورده ساخته است.
اتفاقی که طی چند سال اخیر رفته رفته رخ داد و وزارت و فدراسیون به جای حل و فصل دائمی این معظلات تنها به فکر لابی و گرفتن مقطعی مجوزهای لازم بودند تا خانه از پای بست ویران باشد. به هر روی در همان روزهایی که مدیران دو باشگاه در جلسه با زئیس فدراسیون فوتبال از حل شدن مشکلات و گرفتن مجوز آسیایی خبر می دادند معلوم نبود که بر چه اساسی چنین ادعایی را مطرح کرده اند تا امروز هواداران سرگشته دو تیم جملات مرد کروات را به یاد بیاورد که چطور و چگونه چند سال قبل به این روشنی از آماتور بودن فوتبال ایران خبر داد و حالا همان راهی را می رویم که شاید کمتر کسی حتی لحظه ای به آن فکر می کرد. به راستی برای کسب مجوز حرفه ای چه کردیم؟ ماه هاست که تریبون تمام شبکه های تلویزیونی در اختیار داریوش مصطفوی و کاظم اولیایی قرار گرفته تا مرثیه حذف از لیگ قهرمانان بسرایند و هشدار دهند که ایهاالناس حذف شدیم.
کسی اما از امثال این آقایان نپرسید اگر قرار است تیم های مان به راحتی آب خوردن از آسیا حذف شوند شما دقیقا در فدراسیون چه می کنید؟ چرا بعد از این همه سال، میز و صندلی ریاست را رها نمی کنید تا شاید کسانی که تخصص دارند بر این مسند تکیه کنند؟
از استقلال و پرسپولیس که بگذریم، گل گهر چرا مجوز نگرفت؟! تیمی که اولیایی و مصطفوی درباره مدارکش تعریف و تمجیدها سر می دادند هم در کنار سرخابی ها قرار گرفت! دلیلش آیا این نیست که خود اولیایی و مصطفوی هم معیارهای ای اف سی را نمی شناسند؟! اصلا عزیزی خادم پیگیر اتفاقات رخ داده در این چند ماه بود؟
داستان جایی دردناک می شود که بدانیم از ۱۱ تیم حاضر در لیگ هند ۸ تیم و از ۱۴ تیم حاضر در لیگ ویتنام نیز ۱۱ تیم مجوز حرفه ای دریافت کرده اند. یعنی فوتبال ایران با قطر و کره و ژاپن که هیچ، با هند و ویتنام نیز فرسنگ ها فاصله دارد.