The Wallدوستان میخوام چند تا نکته رو بگم:
اولا:
اکثر کسانی که الان آب رو هدر (شاید یکیش خود من) از بحران آب مطلعن و خیلیاشون مثل الان من و شما تحت تاثیر هم قرار گرفتن و شاید اقدام مثبتی هم کردن ولی به مرور چون تو کار خوب و در مقابل سختی ها مداومت نداشتن حالا تبدیل شدن به کسانی که دارن آب رو هدر میدن.پس پیشنهاد میکنم که تو کار خوب مداومت داشته باشیم.
دوما:
بحران آب خیلی وقته تو کشور ما هست و خیلی هم وضع خرابه ولی چون آب لوله کشی به راحتی در اختیارمون قرار میگیره کسی بهش توجه نمیکنه .(مشکل ما شکم سیریه)دلیلم هم برای خراب بودن وضعیت آب مملکت اینه من تو یه استان کوهستانی که به ناحیه معتدل کشور هم نزدیکه زندگی میکنم ولی تو خیلی از روستاهای شهرمون چشمه ها خشک شده و سفره های زیر زمینی ته کشیده به طوری که دیگه چاههای عمیق هم بی آب شدن و برای خیلی از روستاها آب شیرین رو با تانکر میبرن و دلیل دیگه خشک شدن خیلی از دریاچه هاو رودهای کشورمون.
سوما:
صرفه جویی تو مصرف آب یه چیزه و راههای افزایش دادن منابع آبی (افزایش بارندگی)یه چیز دیگست که خیلی از چشم پنهانه متاسفانه و یکی از بهترین راهها برای افزایش بارندگی افزایش کاشت درخته که پنجاه درصد علت بارندگی وجود درختان و به طبعش رطوبت حاصل از درختاست که باعث سنگین تر شدن قطرات بخار ابرها و سقوطشون به شکل بارون میشه.(منبع : یکی از کتب درسی دوره راهنمایی).
چهارما:
سعی کنیم به بدی ها عادت نکنیم ، یادمه وقتی قضیه 3000 میلیار پیش اومد همه کوچه و خیابونا در موردش صحبت میکردن و همه متعجب شده بودن و این تب خیلی وقت ادامه داشت ولی الان بحث های خیلی بیشتر از 3000 مطرحه ولی کسی ککش هم نمیگزه . چرا اینطوریه ؟؟؟ من فکر میکنم علتش عادت شدن این قضیه برای ماست . ما انسانها همونطور که به خوبی ها عادت میکنیم ، به بدی ها هم عادت میکنیم و من فکر میکنم هر از چند گاهی یه تلنگر بد نباشه.
