تیم های ایران و سوریه از ساعت 19:30 به مصاف هم رفتند و این دیدار با پیروزی 3-0 به سود تیم ملی ایران به پایان رسید.
به گزارش طرفداری، تیم ملی ایران در ششمین دیدار خود از رقابت های دور دوم انتخابی جام جهانی به مصاف سوریه رفت و این دیدار با پیروزی شاگردان دراگان اسکوچیچ به پایان رسید. دراگان اسکوچیچ در این دیدار به دلیل اخراج در بازی قبلی مقابل لبنان از روی سکوها تیم را هدایت می کرد و در همین دیدار نیز مثل بازی رفت ماریو تات از کنار زمین هدایت بازیکنان را برعهده داشت. تیم ملی ایران به دلیل محرومیت علیرضا جهانبخش در این دیدار یک تغییر اجباری را هم تجربه کرد اما این تنها تغییر کادر فنی نبود. ترکیب یوزهای ایرانی در این دیدار به شرح زیر بود:
- امیر عابدزاده، صادق محرمی، امید نورافکن، شجاع خلیل‌زاده، محمدحسین کنعانی‌زادگان، سعید عزت‌الهی، احسان حاج صفی، احمد نورالهی، وحید امیری، علی قلی‌زاده و سردار آزمون
همانطور که پیش از بازی در قالب مطالب مختلف اشاره کردیم سیستم تیم ملی ایران وابستگی زیادی به جایگاه وحید امیری در ترکیب دارد و این دیدار از آن دست بازی هایی بود که وحید امیری در پست وینگر چپ برای تیم ملی بازی کرد تا احسان حاج صفی در خط هافبک و امید نورافکن در پست دفاع چپ برای تیم ملی به میدان بروند. در واقع ترکیب تیم ملی در این دیدار شامل سه بازیکن بود که توانایی بازی در پست دفاع چپ را داشتند.
آرایش تیم ملی ایران در این دیدار در مقاطع زیادی 3-3-4 بود و همانطور که گفتیم نسبت به بازی های گذشته ترکیب تیم ملی سه تغییر را تجربه کرد. امیر عابدزاده جای علی بیرو را گرفت، احسان حاج صفی به جای سامان قدوس در ترکیب تیم ملی بازی کرد و امید نورافکن در پست دفاع چپ بازی کرد تا وحید امیری یک پست جلوتر جای خالی علیرضا جهانبخش محروم را بگیرد و مجموعه این اتفاقات چینش سیستم تیم را از 1-3-2-4 مقابل لبنان به 3-3-4 مقابل سوریه رساند و از لحاظ فرم بازی، تیم ملی ایران تغییر خاصی نسبت به دیدار های گذشته اش نداشت و همان الگوهای تاکتیکی همیشگی را در این بازی هم به کار برد.
یکی از مهم ترین شاخصه های بازی تیم ملی استفاده از ضد حملات است. شاگردان دراگان اسکوچیچ سرعت بسیار خوبی روی ضد حملات دارند و بیش از نیمی از گل های تیم ملی روی ضد حملات به ثمر رسیده است. سرعت ضد حملات تیم ملی معمولا به حدی است که بازیکنان ما توپ را کمتر از 15 ثانیه به مقصد می رسانند و این سرعت مناسب و استاندارد در ترانزیشن مثبت و انتقال توپ از دفاع به حمله، تیم اسکوچیچ را به تیم خطرناکی از لحاظ هجومی تبدیل کرده است. به گل اول ایران توجه کنید که توپ را به همراه چند پاس طولی چگونه به دروازه سوریه می رسانیم: توپ در کمتر از ده ثانیه به دروازه حریف می رسد و تمام...
با توجه به رقبای ایران تا به این جای کار پیش نیامده که تیم ملی در یک بازی صرفا دفاع کند و به بیانی دیگر نمایشی واکنش گرا را تجربه کند و چشم به ضد حملات داشته باشد. این سرعت خوب در ضد حملات اگر با دفاعی مستحکم همراه شود، می تواند در بازی های بزرگ کمک بزرگی به تیم ملی بکند. البته باز هم به این نکته اشاره می کنیم، رقبایی که در این بازی ها مقابل آن ها به میدان رفته ایم از کیفیت چندان بالایی برخوردار نبوده اند و شاید معیار خوبی برای مقایسه با بازی های بزرگ در جام جهانی نباشند. پس از پایان بازی های مقدماتی تیم ملی باید حتما چند بازی دوستانه بزرگ را در شرایط حرفه ای برگزار کند. البته اگر کار به جایی برسد که تیم ملی با این سبک بازی کند، باید روی خط دفاعی تیم ملی تغییرات زیادی اعمال شود. ایجاد ساختار مستحکم دفاعی تفاوت های زیادی با پیروزی در بازی مقابل تیم هایی همچون سوریه و امارات دارد، این قضیه مستلزم تمرین های خاص و اردوهای آماده سازی مناسب است. البته فرم بازی مدافعان میانی تیم ملی ایران هم با توحه به این که بیش از حد برای بازیسازی از پست خود خارج می شوند مناسب چنین بازی ای نیست که باید همین قضیه هم ترمیم شود. اگر ما به دنبال نتایجی مطلوب در جام جهانی باشیم، خواه و ناخواه باید در مقاطعی به ارائه این نوع بازی بپردازیم...
البته با توجه به وضعیت تیم ملی در گروهش، بازی های بعدی می تواند به نوعی نقش بازی های دوستانه را برای تیم ملی ایفا کند...
در این بین نیز باید به عملکرد احمد نوراللهی در ترکیب تیم ملی اشاره کنیم. نوراللهی این روزها دیگر شخصیت ملی به خود گرفته و به آن دست از بازیکنانی تبدیل شده که حتی اگر در تیم های باشگاهی شان عملکرد خوبی نداشته باشند، همواره در هر شرایطی می توانند به تیم ملی کمک کنند. نوراللهی علاوه بر این که در فرایند بازیسازی و حملات ایران نقش موثری دارد، وظایف دفاعی خود را هم به خوبی اجرا می کند و به یکی از مهره های ثابت تیم ملی تبدیل شده است.
تیم ملی یک دیدار دیگر را هم با پیروزی پشت سر گذاشت تا حالا مهمترین قضیه این است که تیم از حواشی به دور بماند و پس از پایان این دوره از رقابت‌ها سریعاً وارد فاز آماده‌سازی برای جام جهانی شود.
