Hamed .من خودم درگير افسردگي بودم طوري كه هيچ كدوم از لذت هاي قبليه زندگيم بهم كيف نميداد. همش دوست داشتن بخوابم حتي فوتبال ديدن هم بهم كيف نميداد بي حوصله بودم و عصبي و زودرنج . اشتهام رو از دست داده بودم . به پيشنهاد يكي از دوستان رفتم پيش روانپزشك
يه دوره سه ماهه قرص خوردم اصلا باورتون نميشه چه تاثيري رو كيفيت زندگيم داشت . حتي چراغ قرمز ٤ راه رو هم ميديدم لبخند ميزدم الانم حالم خوبه. پبشنهاد ميكنم كسايي كه مثل من بودن براي يه مدت طولاني حتما پيش يه روانپزشك برن. متاسفانه ما ايراني ها اكثرمون وقتي حرف روانپزشك ميشه فكر ميكنيم ادم رواني حتما ميره پيشش ولي اينطوري نيست . اروپا و امريكا هر خانواده يه روانپزشك دارن كه دوره اي ميرن پيشش.براي ما ايرنيا روانپزشك از نون شب هم واجب تره از بس عصبي و حال خرابيم