شکست تحقیرآمیز منچستریونایتد مقابل لیورپول در اولدترافورد باعث شده اوله گونار سولسشر در خطرناک ترین وضعیت ممکن قرار بگیرد و خودش هم با گفتن این که شکست 5-0 مقابل لیورپول سیاه ترین روز دوران فوتبالش بود، این را تایید کرده است. فشارها روی سرمربی نروژی در حال افزایش است؛ باشگاه و هواداران اعتماد خود نسبت به او را پس از نمایش ها و نتایج ضعیف، از دست داده اند.
طرفداری | به گزارش تلگراف، سولسشر پس از دیوید مویس، لوئیس فن خال و ژوزه مورینیو چهارمین سرمربی منچستریونایتد طی هشت سال اخیر بوده که پس از جدایی سرالکس فرگوسن، هدایت شیاطین سرخ را برعهده گرفته است. سولسشر نسبت به سه مربی قبلی، مدت زمان بیشتری سرمربی منچستریونایتد بوده و باشگاه هزینه های بیشتری برای او به نسبت سرمربیان قبلی انجام داده اما منچستریونایتدِ سولسشر با تیم دهه قبل، قابل مقایسه است؟
دفاع فاجعه، حتی بدتر از تیم مویس
دفاع آشفته، بازتابی از ماهیت آشفته کنونی تیم سولسشر است. منچستریونایتد تحت هدایت این سرمربی نروژی، گل های بیشتری نسبت به سه مربی قبل از او دریافت کرده است. پنج گلی که منچستریونایتد در شکست مفتضحانه مقابل لیورپول دریافت کرد باعث شد مجموع گل های خورده منچستریونایتد تحت هدایت سولسشر به 175 برسد؛ این یعنی شیاطین سرخ به طور میانگین در هر بازی بیش از یک گل خورده اند. حتی در روزهای سیاه سرمربیگری مویس در اولدترافورد که ده ماه بیشتر به طول نیانجامید، منچستریونایتد گل های کم تری نسبت به این تیم سولسشر دریافت می کرد. این در حالی است که از دسامبر 2018 یعنی زمانی که قرارداد سولسشر با منچستریونایتد دائمی شد، این باشگاه تا به امروز مبلغ 175 میلیون پوند برای تقویت خط دفاعی اش هزینه کرده است.
مقایسه آمارهای منچستریونایتدِ سولسشر با تیم های مویس، فن خال و مورینیو
البته تفاوت های رکوردهای دفاعی تیم های سولسشر و مویس، جزئی است. منچستریونایتد تحت هدایت سولسشر به طور میانگین در هر بازی 1.07 گل خورده و در دوران مویس، این میانگین 1.06 بود. با این حال عناصری بسیار نگران کننده در تیم فعلی یونایتد وجود دارد که نشانگر مشکلات اساسی و متعدد این روزهای اولدترافورد است؛ منچستریونایتد از زمان ورود کریستیانو رونالدو در پرس از جلو به مشکل خورده و رونالدو مشخصا به کارهای دفاع تیمی کمک خاصی نمی کند. منچستریونایتد به شکل عجیبی در پرسینگ از جلو، منفعل کار می کند و عقب می نشیند. منچستریونایتد در این فصل لیگ برتر انگلیس، فقط 61 تکل صحیح داشته که آن ها در زمینه تکل زنی، بدترین آمار را در لیگ برتر انگلیس را داشته است. شیاطین سرخ در زمینه اشتباهات منجر به شوت حریف هم بدترین عملکرد را داشته و علاوه بر این ها فقط نیوکاسل و واتفورد کلین شیت های کم تری نسبت به منچستریونایتد داشته اند.
آمارهای دفاعی منچستریونایتد در لیگ برتر انگلیس
از آمار ضعیف تکل های موفق و اشتباهات زیاد منجر به شوت حریف گرفته تا ضعف در کلین شیت
فقدان امنیت دفاعی در تیم سولسشر باعث بروز فاجعه مقابل لیورپول شد و این آمار ضعیف دقیقا نقطه مقابل تیم های مورینیو و فن خال است. میانگین گل خورده منچستریونایتد در هر بازی زیر نظر فن خال 0.95 و زیر نظر مورینیو 0.84 بوده است.
آزادی عمل تهاجمی، نتیجه عکس می دهد
درست است که آمار دفاعی تیم سولسشر فاجعه بوده اما او سعی کرد سنت های تهاجمی قدیمی منچستریونایتد را احیا کند. او به بازیکنانش در حین حمله و عملکردهای تهاجمی، آزادی عمل قابل توجهی داد که این آزادی عمل در زمان سرمربیگری مویس، فن خال و مورینیو در منچستریونایتد دیده نمی شد. منچستریونایتدِ سولسشر تا به امروز موفق شده 302 گل به ثمر برساند؛ یعنی آن ها به طور میانگین در هر بازی 1.84 گل زده اند. این یعنی زیر نظر سولسشر منچستریونایتد به نسبت تیم های مویس، فن خال و مورینیو در زمینه حمله پیشرفت داشته است. میانگین گل های زده تیم های مویس، فن خال و مورینیو به ترتیب 1.69، 1.53 و 1.69 بوده است. همچنین در دوران پسا فرگوسن، منچستریونایتدِ سولسشر بیشترین شوت به دروازه را به نسبت سه سرمربی دیگر ثبت کرده است.
حرکات غریزی بازیکنان تیم تحت هدایت سولسشر به خصوص در ضدحملات به نسبت سه سرمربی قبلی بیشتر است. با وجود این افزایش شوت ها، میزان مالکیت توپ منچستریونایتد با سولسشر افزایش نیافته است؛ تیم سولسشر درست مثل تیم های مویس و مورینیو میانگین مالکیت توپ 55 درصدی را دارد. تیم لوئیس فن خال میانگین مالکیت 60 درصدی در هر بازی را داشت اما به اندازه کافی نمی توانست موقعیت خلق کند. بدون شک مالکیت توپ بالا و ساختار فشرده در تیم فن خال، کلید استحکام دفاعی آن ها بود. بازیکنان تیم سولسشر به نسبت دوران فن خال و مورینیو آزادی عمل بیشتری دارند اما چندین بار این آزادی عمل منجر به بی احتیاطی شده و دفاع کردن به شکل شانسی مقابل لیورپول، بارزترین گواه این مسئله است.
فقدان برنامه مقابل رقبای قدرتمند
تحقیر مقابل لیورپول، تداوم ناکامی منچستریونایتد مقابل تیم های قدرتمند بود. منچستریونایتد طی سال گذشته مقابل تیم های بزرگ در اولدترافورد معمولا ضعیف کار کرده است چرا که آن ها در فصل 21-2020 هیچ یک از تیم های موسوم به بیگ سیکس را نتوانستند در خانه شکست دهند. از ابتدای فصل گذشته، منچستریونایتد در 6 بازی خانگی مقابل تیم های بیگ سیکس، 16 گل خورده و فقط 3 گل زده است. آن ها حتی به لسترسیتی هم در خانه باخته اند. این نشان می دهد منچستریونایتد مقابل تیم های قدرتمند، برنامه و ساختار خاصی ندارد. مشخصا در چنین بازی های بزرگی است که یک سرمربی مورد قضاوت قرار می گیرد و سرمربی نروژی شیاطین سرخ حتی در فینال لیگ اروپا هم نتوانست از پس ویارئال بربیاید و نتوانست تعویضی انجام دهد که ورق را به نفع تیمش رقم بزند. سولسشر در دوران سرمربیگری اش در منچستریونایتد، 31% بازی های خارج خانه مقابل بیگ سیکس در لیگ برتر انگلیس را برده است که آمار او نسبت به مورینیو با 32% و فن خال با 50% پیروزی کم تر است. با وجود پیروزی های قابل توجه در خانه تیم های بزرگ، منچستریونایتد هرگز انعطاف پذیری تاکتیکی تیم های گواردیولا و لیورپول را نداشته است.
پول و وقت بیشتر، موفقیت کم تر
مورینیو در تابستان 2018 یعنی چند ماه پیش از اخراجش، مشخصا درخواست جذب مدافع مرکزی بزرگی داشت اما هیچ مدافعی برای او خریداری نشد. برای دیوید مویس هم سرمایه گذاری چندانی در بازار نقل و انتقالات انجام نشد و فقط در ساعات پایانی نقل و انتقالات، مروان فلینی را برای او خریدند. خریدهایی چون مارکوس روخو، متئو دارمیان، مورگان اشنایدرلین و ممفیس دیپای نیز در تیم فن خال جواب ندادند که موارد اول و سوم ثابت کردند در سطح بزرگ ترین تیم های اروپا نیستند. اگر هر سرمربی منچستریونایتد بخواهد گله کند که تقویت تیم باب میلش نبوده، سولسشر نمی تواند چنین گله ای داشته باشد. در دوران سولسشر، منچستریونایتد حدود 400 میلیون پوند هزینه کرده و بازیکنانی کلاس جهانی به خدمت گرفت تا سطح تیم ارتقا یابد.
نمودار هزینه برای تیم های مویس، فن خال، مورینیو و سولسشر در منچستریونایتد
براساس مبالغ پرداختی انتقال ها و دستمزد بازیکنان، مسلما سولسشر قوی ترین منچستریونایتد را پس از دوران سرالکس فرگوسن در اختیار داشته است. سولسشر سرمایه و وقت بیشتری نسبت به سه مربی قبلی خود در دسترس داشت. بازی مقابل لیورپول، صد و شصت و چهارمین دیداری بود که سولسشر روی نیمکت منچستریونایتد نشست؛ این یعنی او 20 بازی بیشتر نسبت به مورینیو سرمربی شیاطین سرخ بوده و این در حالی است که فن خال و مویس فقط 103 و 51 بار روی نیمکت این تیم نشستند. خیلی سخت نیست بفهمیم چرا هواداران منچستریونایتد انتظارات بیشتری از سولسشر داشتند.
به قلم سم دین از تلگراف
