با توجه به نهایی شدن تغییر مالکیت باشگاه نیوکاسل به آل سعود، این روزها شایعات پیرامون نیمکت نیوکاسل قوت گرفته است. همین روز گذشته بود که فوتبال لندن از فرانک لمپارد و آنتونیو کونته به عنوان گزینه های مورد علاقه آل سعود یاد کرد. آتشی که دودش چشمان استیو بروسی را گرفته که همچنان و فعلا سکان هدایت زاغ ها را به عهده دارد.
استیو بروس بالاخره سکوتش را پیرامون اتفاقات اخیر که نوعی بی احترامی و غیر حرفه ای گریست شکست و مصاحبه ای با روزنامه تلگراف انجام داد که با هم می خوانیم:
می خواهم ادامه دهم، از اینکه شانسی داشته باشم تا خودم را به مالکان جدید ثابت کنم خوشحال خواهم شد. با این حال باید واقع گرا باشیم، مالکان جدید ممکن است مربی جدیدی را استخدام کنند تا برایشان دستاوردهایی داشته باشد. مالکان جدید معمولا مربیان جدیدی استخدام می کنند. آنقدری باتجربه هستم که این را بدانم. اما این تصمیم من نخواهد بود و هر چه برایم پیش آید را خواهم پذیرفت.
نیوکاسل هفته پیش رو به مصاف اسپرز خواهد رفت و استیو بروس در صورت بقا به عنوان سرمربی زاغ ها هزارمین بازی دوران حرفه ای خود را تجربه خواهد کرد. او در این باره گفت:
اگر نتوانم مقابل اسپرز به هزارمین بازی خود برسم، شما خواهید گفت: "تو چقدر بدشانسی که این اتفاق برایت افتاد." اما فکر نمی کنم که این اتفاق دردناک باشد زیرا این فوتبال است و هر اتفاقی در آن ممکن است بیفتد.
بروس ادامه داد:
نمی توانم خودم را تحت فشار عصبی بگذارم. از همان روز اول گفته بودم که اگر ورود مالکان جدید اتفاق خرسندی است و قرار است تا این باشگاه شگفت انگیز را رو به جلو حرکت دهد پس من از این اتفاق حمایت خواهم کرد. نمی توانم اعصاب خود را تحت فشار بگذارم. طبیعتا اگر شغلم را از دست بدهم ناراحت خواهم شد، شغلی که در تمام طول زندگی ام خواستار آن بوده ام. من عاشق مربیگری در نیوکاسل بوده ام و هیچ چیز این موضوع را تغییر نخواهد داد. می دانید چیست؟ الان من نقطه عطف ماجرا نیستم، بیایید راجع به نیوکاسل و آینده این باشگاه صحبت کنیم. امیدوارم این آغاز دوره جدیدی برای نیوکاسل باشد. وقتی می شنوید که مالکان عربی باشگاه چقدر سرمایه دارند، شگفت زده می شوید.
جانشینی رافا بنیتز چطور بود؟
هر کسی که جانشین رافا می شد کارش سخت می بود. من فکر می کنم که از همان روزهای اول، هواداران نیوکاسل من را قبول نداشتند. چیزهایی در مورد من در فضای مجازی نوشته می شد که خوشحالم خانواده ام زنده نبودند که آن ها را بخوانند، چون قلبشان شکسته می شد، برای اینکه نیوکاسل محل تولد من است، محل تولد خانواده من است و همیشه می خواستم به اینجا برگردم. اما با توجه به سختی هایی که این شغل برای من داشت سعی کردم از آن لذت ببرم و خیلی ها هم بودند که برای من آرزوی موفقیت کرده بودند.
بروس در پایان در خصوص اینکه اگر اخراج شود، آیا از تصمیمی که برای هدایت نیوکاسل گرفته بود خودش را سرزنش خواهد کرد یا خیر گفت:
البته که نه. من پیش از آن که یک بازیکن سابق فوتبال و یک مربی فوتبال باشم، یک هوادار نیوکاسل هستم و دوست دارم که این باشگاه در اروپا بازی کند و جامی کسب کند و آن طور که شنیدم، خواسته مالکان جدید هم این است.
