به گزارش طرفداری، ناصر ابراهیمی در پروژه برترین های قرن رسانه طرفداری شرکت کرد. امشب به دلیل بازی تیم ملی ایران برای عراق، پروژه برترین های قرن رسانه طرفداری دو ساعت زودتر یعنی ساعت 19 تقدیم تان شده است.
ناصر ابراهیمی، سرمربی و مربی تیم ملی فوتبال در ادوار مختلف دهه 60، 70 بوده است. ابراهیمی که خود قبل از مربیگری از بازیکنان تیم های تاج، شاهین، برق تهران بوده است، از ارتباط زمان فوتبال در دهه 30، 40 تا 50، 60 و بعد از آن به خوبی سخن گفته و اشراف مناسبی روی توان فوتبالیست های شایسته کشورمان در این چند نسل دارد.
ناصر ابراهیمی به دلیل شرایط کرونا موفق نشد به استودیو طرفداری بیاید و به همین علت برترین های قرن خود را در تماس تلفنی با مهدی حدادپور، همکارمان انتخاب کرد و قول داد بعد از کرونا روزی به طرفداری بیاید.
ناصر ابراهیمی تیم خود را این گونه گزینش کرد:
دروازه بان: ناصر حجازی، البته عابدزاده را هم می پسندم اما ناصر حجازی کلاس و خصوصیات متفاوتی با همه فوتبالیست های دوران خود را داشت و من در مجموع او را به همه ترجیح می دهم.
دفاع راست: مهدی مهدوی کیا، همه خصوصیات برترین بودن را در این پست داشت، البته نمی توان از ابراهیم آشتیانی و توان فوق العاده اش در نحوه ارائه فوتبال مدرن به سادگی گذشت.
دفاع میانی: محمد پنجعلی، بی شک بهترین دفاع میانی بوده که فوتبال ایران به چشم خود دیده است. خونسرد، مطمئن و شایسته.
دفاع میانی: سیدجلال حسینی، شایسته و پر تداوم است، البته دوست دارم در این منطقه از حمید جاسیمان عزیز هم یاد کنم که همیشه نامش در فوتبال زنده خواهد بود.
دفاع چپ: محراب شاهرخی، من او را بهترین دفاع چپ می دانم. هرچند می دانم دیگران شاید مجتبی محرمی یا اسکندریان را ترجیح بدهند.
هافبک دفاعی: پرویز قلیچ خانی، او بهترین بود، هرچند کریم باقری خصوصیات مشابه داشته و حیف است که او را حذف کنم اما مجبورم این کار را بکنم.
هافبک راست: علی پروین، چه در دوران فوتبال و چه در دوران مربیگری بهتر از علی پروین در فوتبال ایران به واقع ندیده ام.
هافبک تهاجمی: علی کریمی، او جزو ارکان غیرقابل تفکیک از تیم ستارگان فوتبال ایران است.
هافبک چپ: ناصر محمدخانی، ناصر در تیمی که من داشتم از همه مهاجمان و بازیکنان خط میانی موثر و توانمند تر بود.
مهاجم: علی دایی، مهاجم ایده آل من بود. هرچند فرصتی پیش نیامد که برای تیم هایی که من مربی آن بودم، بازی کند.
مهاجم: فرشاد پیوس، اگر فرشاد، دایی و ناصر کنار هم و در یک تیم بازی می کردند، هیچ حریفی نمی توانست برابر آن ها خودنمایی کند. البته، علیدوستی هم جزو بهترین هایی بود که غیبتش در این تیم می تواند باعث حسرت باشد.
بهترین بازیکنان قرن: علی پروین، قلیچ خانی، پنجعلی
بهترین مربی: در ایران حشمت مهاجرانی و از میان خارجی ها اوفارل که در بازی های آسیایی مربی تیم ملی بود.
بهترین داور: از محمد صالحی کسی را بهتر نمی شناسم. شما نظری غیر از این دارید؟
بهترین تیم: تیم ملی ایران در بازی های جام ملت های آسیا 1984 سنگاپور، اگر بدشانسی نمی آوردیم، سال های سال در آسیا قهرمان می ماندیم.
بهترین ورزشکاران قرن: غلامرضا تختی، عبدالله موحد، حمید سوریان
فرم تکمیل شده ناصر ابراهیمی
