استقلال در مرحله یک هشتم نهایی رقابت های لیگ قهرمانان آسیا باید به مصاف الهلال برود و این در حالی است که سکان هدایت این فصل الهلال به لئوناردو ژاردیم سپرده شده است....
به گزارش طرفداری، پیش از این بازی قصد داریم نگاهی به وضعیت فنی شیرهای عربستانی بیاندازیم...
برای بررسی نوع بازی و سبک تیم الهلال باید ابتدا نگاهی به پروفایل مربیگری لئوناردو ژاردیم بیاندازیم. ژاردیم بخش زیادی از کریر مربیگری خود را در فوتبال فرانسه و پرتغال گذارنده و موفق ترین دوران این سرمربی به دوران حضورش در موناکو و صعود به مرحله نیمه نهایی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا بر می گردد.
پایان کار ژاردیم در موناکو آن قدر ها خوب نبود اما این پایان نه چندان خوب چیزی از ارزش دستاوردهای ژاردیم در موناکو نمی کاهد. او با موناکو توانست در حضور پاریس سن ژرمن به قهرمانی رقابت های لوشامپیونا برسد و در همان فصل نیز بازیکنان زیادی را به دنیای فوتبال معرفی کرد که معروف ترین آن ها کیلیان امباپه بود.
لئوناردو ژاردیم به دنبال ارائه بازی ای هجومی و از طرفداران پرو پاقرص سیستم 2-4-4 است البته سیستمی که ژاردیم استفاده می کند خیلی شباهتی به نمونه های 2-4-4 کلاسیک ندارد و این چینش در فاز حمله به 2-2-2-4 تغییر پیدا می کند و با حضور هافبک های کناری روی half-space ها و کانال های مرکزی راه نفوذ خوبی برای فولبک ها ایجاد می شود. این روزها در اروپا ساوتهمپتون هازل هوتل از این نوع سیستم استفاده می کند و در لیگ ایران هم گل گهر در مقاطع زیادی از فصل با همین سیستم به مصاف رقبا رفت. معمولا تیم هایی از این سیستم استفاده می کنند که به دنبال بازی روان و هجومی ای در طول هستند. البته در این بین بازی هایی هم هستند که ژاردیم تیمش را با سیستم 1-3-2-4 به زمین فرستاده است و اگر بازی های الهلال را دنبال کرده باشید متوجه می شوید ژاردیم در بازی های اخیرش از هر دو سیستم استفاده کرده است اما در هر صورتی در فاز هجومی ما شاهد چینش 2-2-2-4 هستیم...
با این مقدمه خیلی سریع سراغ اولین پترن و الگوی هجومی این تیم می رویم؛
نفوذ فولبک های تیم
وقتی ژاردیم تیمش را با سیستم 2-2-2-4 راهی میدان می کند و هافبک های کناری اش را متمایل به مرکز می کند، فولبک ها به نوعی نقش یک وینگر را ایفا می کنند. ژاردیم از ابتدای حضورش در الهلال هم با سیستم 1-3-2-4 و هم با سیستم 2-4-4 به میدان رفته است و در هر دو حالت از این دو استراتژی استفاده کرده است. آن ها در سه بازی لیگ در دو دیدار پیروز و در یک بازی هم با رقیب خود الباطن به تساوی رسیده اند.
ژاردیم در هر سه بازی خود از محمد البریک در سمت راست خط دفاعی خود استفاده کرده و این بازیکن در هر سه بازی نفوذهای بسیار خطرناکی داشته و خود را به خوبی در فضای خالی قرار داده است. الهلال هنوز هم که هنوز است با توجه به پیش فصل خوبی که داشت نمی تواند به صورت کامل و ایده آل ایده های ژاردیم را در زمین اجرا کند و بازیکنان به خوبی با هم در سبک جدید مچ نشده اند. این قضیه در دو پیروزی و یک تساوی این تیم در لیگ عربستان کاملا مشهود بود. در جریان دو پیروزی شان، آن ها به سختی از سد رقبای خود گذشتند و مقابل الباطن نیز نتوانستند هیچگاه دروازه حریف خود را باز کنند. پس از این سه بازی حتی خبر هایی مبنی بر نارضایتی مدیران باشگاه از ژاردیم منتشر شد.
با این تفاسیر پیستون های استقلال برای کنترل بریک و الدوساری فولبک های چپ و راست الهلال شب سختی را پیش رو خواهند داشت و با توجه به شناختی که از وریا غفوری داریم این بازیکن باید عملکردش در فاز دفاعی تیم -به خصوص وقتی به عنوان وینگ بک بازی می کند- را ارتقا ببخشد. از پر کردن آفساید مقابل پرسپولیس در دربی تا مقصر بودن روی چندین گل دریافتی استقلال در رقابت های لیگ و لیگ قهرمانان، وریا از لحاظ تدافعی فصل خوبی نداشته و این بازیکن باید در کار های دفاعی با برنامه تر شرکت کند و فقط به فکر حضور در صحنه های هجومی نباشد. این قضیه برای سمت چپ استقلال هم صادق است جایی که باید البریک مهار شود...
یکی از مزایای استقلال برای این دیدار استفاده از سیستم سه دفاعه است، سیستمی که فرهاد مجیدی پس از مرحله گروهی رقابت های لیگ قهرمانان در اکثر بازی ها از آن استفاده کرد. با این شرایط استفاده از لاین دفاعی 5 نفره برای رویارویی با چنین تیمی که از لحاظ مهره و کیفیت سر تر است بسیار منطقی تر به نظر می رسد و اگر خط دفاعی استقلال روز خوبی داشته باشد قطعا می تواند در این دیدار گلی را دریافت نکند، الهلال در لیگ عربستان نشان داده می تواند مقابل تیم هایی که به دنبال بازی تدافعی و تشکیل بلاک دفاعی فشرده هستند، به مشکل بخورد. استقلال به این استراتژی الهلال باید به چشم یک نقطه ضعف هم نگاه کند، نفوذ فولبک های الهلال فضای خالی خوبی را در خط دفاعی تیم ایجاد می کند و شاید اگر آبی های تهران بازیکن سرعتی ای در خط حمله داشته باشند می توانند به راحتی با چند ضد حمله به هدف خود برسند اما یکی از مشکلات حال حاضر استقلال مهره های در دسترس مجیدی هستند. ارسلان مطهری، آرمان رمضانی و امین قاسمی نژاد مهره هایی هستند که می توانند به عنوان مهاجم برای استقلال به میدان بروند که هیچکدام به جز قاسمی نژاد از مهارت و سرعت خوبی برای کار های فردی برخوردار نیستند و خود قاسمی ژاد هم ظاهرا هنوز به مرز آمادگی نرسیده است...
بابک مرادی و سبحان خاقانی از تجربه بین المللی بالایی برخوردار نیستند اما استفاده از سرعت این دو بازیکن آن هم در روز هایی که استقلال مهره های زیادی در اختیار ندارد می تواند کمک بزرگی به استقلال کند. اگر استقلال با همان سیستم 2-1-4-3 خودش بازی کند، بابک مرادی می تواند حتی در نقش پیستون هم به مصاف الهلال برود شاید مرادی در فاز دفاعی به استقلال ضربه بزند اما می تواند به خوبی الهلال را آزار دهد. فرضا اگر بابک یا سبحان در پوشش فولبک حریف دچار اشتباه شوند اما از آن جایی که تیم حریف روی فلنک صاحب توپ شده است باید با یک ارسال یا یک ضربه پر ریسک به موقعیت برسند و آن هم در شرایطی که مدافعین استقلال روی توپ های بلند به مشکل نخورند و هافبک های تیم منطقه 14 را به خوبی پوشش بدهند این نفوذ ها تا حد زیادی خنثی می شوند. البته فرهاد می تواند در نیمه دوم یا دقیقه 60 به بعد با تزریق بازیکن پر سرعتی مثل مرادی یا خاقانی به این هدف برسد اما در آن شرایط آبی های تهران نباید در نیمه اول گلی را دریافت کنند. یکی از خطرناک ترین بازه های زمانی برای رویارویی با تیمی مثل الهلال 15 دقیقه ابتدایی بازی است که تمام مهره های تیم به دنبال اجرایی کردن وظایف شان هستند و با فشار زیاد رو به رو نشده اند. اگر استقلال در ابتدای بازی نمایش دفاعی خوبی از خود داشته باشد و مهره های هجومی الهلال را کنترل کند به راحتی می تواند با چند ضد حمله و حرکت های حساب شده در فاز ترانزیشن مثبت به گل برسد. (بابک مرادی و سبحان خاقانی در چند بازی برای استقلال در پست پیستون بازی کردند البته بازی دادن خاقانی به عنوان یکی از مهاجمان میانی تیم خیلی دور از ذهن نیست)
نکته دیگری که در سیستم بازی تیم الهلال وجود دارد دراپ بک کردن دو مهره هجومی این تیم یعنی گومیس و مارگا است وقتی این بازیکنان به بن بست بر می خورند و با یک بلاک دفاعی فشرده مواجه می شوند، در چنین مواقعی مدافعان استقلال اگر هوشیار نباشند با همان مهره هجومی به بیرون کشیده می شوند و فضای فضای خالی ای پشت سر آن ها ایجاد می شود. در مجموع زمانی هم که الهلالی در فاز حمله هستند لاین تدافعی این تیم روی خط نیمه قرار می گیرد و اگر استقلال تصمیم بگیرد با سیستم دفاع ضدحمله بازی کند به راحتی می تواند از این قضایا بهره ببرد.
در این بین هافبک دفاعی استقلال هم روز سختی را پیش رو خواهد داشت چرا که بخش زیادی از موقعیت های الهلال از منطقه 14 منجر به ضربه به سمت دروازه می شود و حضور یک مهره مطمئن از لحاظ دفاعی در این پست می تواند کمک زیادی به استقلال کند. محمدزبیر نیک نفس تنها بازیکن استقلال است که ما می توانیم روی آن برچسب یک پست 6 تخریبی بزنیم و در روزهایی که ریگی از استقلال جدا شده استقلال باید حتما در ترکیبش از یک شماره 6 تخریبی استفاده کند و این بازیکن هم به احتمال زیاد زبیر نیک نفس خواهد بود.
خارج از مسائل تاکتیکی حالا به یک قضیه مهم می رسیم و آن هم ذهنیت است. متاسفانه فضای رسانه ای اطراف باشگاه به چشم یک غول به الهلال نگاه می کنند و اگر تیم با همین طرز تفکر به رقابت با الهلال برود قطعا نمی تواند کاری از پیش ببرد.
الهلال بازیکنان ستاره زیادی دارد اما این تیم هنوز به هماهنگی کامل نرسیده و سیستم آن ها هم دارای باگ هایی است. درست است که استقلال هم از وضعیت آماده سازی خوبی برخوردار نیست اما این قضایا نباید عمللکرد استقلال را مختل کند.