مطلب ارسالی کاربران
گوری دستهجمعی، پس از آزاد شدن اردوگاه توسط نیروهای بریتانیایی در آوریل ۱۹۴۵
لشکر زرهی یازدهم در هنگام آزادسازی برگن-بلزن ۶۰٬۰۰۰ زندانی (۹۰ درصد یهودی)،به همراه ۱۳٬۰۰۰ جسد دفننشده را پیدا کرد. ۱۰٬۰۰۰ نفر دیگر نیز به دلیل ابتلا به تیفوس یا عوارض ناشی از گرسنگی در هفتههای پس از آن مردند.گزارش ریچارد دیمبلی، گزارشگر جنگی بیبیسی در آن هنگام، از صحنههای درون اردوگاه به حدی دلخراش بود که بیبیسی برای ۴ روز از پخش آن سر باز زد، اما در نهایت در ۱۹ آوریل پس از آنکه دیمبلی تهدید به کنارهگیری کرد آن را پخش کرد.به گفته او «هیچگاه سربازان بریتانیایی را چنین مملو از خشم برآمده از ناتوانی [از یاریرساندن] ندیده بودم»
در اینجا یک هکتار جسد و انسان در حال مرگ قرار داد. نمیتوان فهمید چه کسی زنده است و چه کسی مرده. … زندهها سر خود را بر بدن مردهها نهادهاند و کنارشان دستهای شبحوار از انسانهای لاغر و بیهدف که چیزی برای انجام دادن یا امیدی برای زندگی ندارند قرار دارند؛ کسانی که توانایی جابجا کردن بدنشان و حتی مشاهده صحنههای دلخراش نزدیک خود را ندارند. … بچههایی که اینجا به دنیا آمدهاند چنان پلاسیده و کوچک هستند که توان ادامه حیات ندارند. مادری به جنون کشیده شده بر سر سربازی بریتانیایی جیغ کشید تا برای بچهاش شیر تهیه کند، و کودک نحیف پیچیده شده در لحاف را به آغوش سرباز پرتاب کرد. … سرباز با گشودن لحاف دریافت که بچه چندین روز بود که مرده بود. این روز در بلزن وحشتناکترین روز من در زندگی بودهاست.