گولیتبا ¢نظر دکتر صدر راجب چلسی:
فکر می کنم همه چیز با تماشای یک بازی چلسی – آرسنال حوالی سالی های 1968 یا 1969 در تلویزیون آن روزها شروع شد. یعنی حوالی سال های 1347 خودمان. تصاویر تلویزیونی سیاه و سفید بودند و تصویر برداری هم بد. بازی هم صفر – صفر تمام شد ولی نمایش پیتر بونتی دروازه بان چلسی فوق العاده بود. شیفته بونتی شدم. به او لقب "گربه" را داده بودند. تصور می کنم او مرا طرفدار چلسی کرد. طرفدار شدن گاهی در روند بطئی شکل می گیرد مثلا این که در طرفدار تیم شهرتان می شوید و گاهی مثل عاشق شدن در یک نگاه است. بعدها، یعنی خیلی بعدها حوالی سال های 2000 بونتی را در لندن از نزدیک دیدم و از او شیفتگانه امضا گرفتم. در حالی که پا به سن گذاشته بود و کسی او را نمی شناخت. تعجب کرده بود این همه او را می شناسم. قهرمانی چلسی در جام حذفی 1970 برابر لیدز برایم شیرین ترین قهرمانی بود. سپس در فینال جام در جام اروپا 1971 رئال مادرید را هم شکست دادیم که معرکه بود. آن زمان که پدرم از سفر لندن برگشت فیلم های هشت میلیمتری آن دو بازی را برایم آورد. آنها را با آپارات خانگی تماشا می کردم و تماشا.
با ارزوی سلامتی💙
