به گزارش طرفداری، با پایان مرحله یک هشتم نهایی جدول مرحله حذفی بازی های یورو 2020 برای مرحله یک چهارم نهایی تکمیل شد و تیم ها رقبای خود را شناختند. در مرحله یک هشتم نهایی یورو 2020 شاهد شگفتی های بسیاری بودیم و بار دیگر فوتبال خودش را به هواداران اثبات کرد. تا به این جای کار تک تک بازی های یورو 2020 پتانسیل این قضیه را داشته که به نوعی برای فوتبال خسته ما الهام بخش باشد.
از تلاش و استقامت اتریشی ها و صبر و حوصله انگیسی ها تا شوری که سوییسی ها برای بازگشت مقابل فرانسه داشتند هر کدام صحنه های به یاد ماندنی ای را در مستطیل سبز خلق کردند.
وقتی لایه های دقیق تری از فوتبال را هم بررسی می کنیم متوجه اتفاقات مثبتی از لحاظ فنی در طول تورنومنت می شویم.
در مرحله یک هشتم نهایی اتریش به ما یاد داد چگونه می توان این ایتالیای حریص و خطرناک را در طول 90 دقیقه متوقف کرد و حتی آن ها را تا یک قدمی شکست برد، لوییز انریکه به ما یاد داد چگونه می توان پس از کامبک خوردن روحیه و ساختار تیمی را حفظ کرد و گل های بیشتری به حریف زد، سوییس الگوی کاملی از تیمی بود که با برنامه ریزی دقیق و شور انگیزه بالا پرستاره ترین تیم جهان را زمین گیر کرد، گرت ساوتگیت با انعطافی که به خرج داد و سیستمش را به سه دفاعه تغییر داد نشان داد گاهی برای رسیدن به نتیجه مقابل تیمی مثل آلمان باید صبر و حوصله به خرج داد و منتظر یک لحظه طلایی ماند، لحظه ای که هیچ کس انتظارش را ندارد.. در مورد بازی های انجام شده در یورو 2020 می توان ساعت ها صحبت کرد و نوشت اما شاید بهتر باشد حواسمان را در ادامه تورنومنت جمع کنیم، جایی که رویکردهای پیروز و منتخب به مصاف هم می روند و رقابت جذاب تر از قبل می شود، رویکرد هایی که گاه زمین تا آسمان با هم فرق دارند و حتی در تضاد هستند و گاه مشابه هم هستند و یک دوئل خنثی تاکتیکی را خلق می کنند.
در ادامه تورنومنت قطعا ما شاهد بازی های جذاب تر هم خواهیم بود و حالا به بررسی بازی های روز جمعه که بین تیم های اسپانیا - سوییس و ایتالیا - بلژیک برگزار می شود می پردازیم...
اهمیت گل اول برای اسپانیا
اسپانیای مدل یورو 2020 را به نوعی می توانیم نسخه تضعیف شده ای از آن اسپانیای در اوج سال های 2008 تا 2012 بدانیم که کمی رنگ و روی مدرن تری به خود گرفته است اما همچنان سبک ناقصی را به نمایش می گذارد. (تحلیل فنی اسپانیا)
بارها در مورد این قضیه صحبت کرده ایم، بازی مالکانه بدون ایجاد موقعیت هیچ سودی ندارد. اسپانیا در دو بازی اخیر 10 گل به ثمر رسانده اما در مرحله گروهی این قضیه به ما ثابت شد که این تیم به راحتی می تواند مقابل تیم هایی که بلاک دفاعی با برنامه ای را می چینند به مشکل بخورد. شاگردان انریکه مقابل سوئد که شمایی مناسب از یک تیم با برنامه با رویکرد دفاعی بود به مشکل خوردند و نتوانستند گلی به ثمر برسانند و مقابل لهستان هم آن ها نتوانستند به پیروزی برسند.
در بازی های اسپانیا مقابل تیم های واکنش گرا مهمترین قضیه به ثمر رساندن گل اول است. وقتی شما کاملا روی توپ و میدان تصاحب داشته باشید اما تا دقیقه 50 الی 60 نتوانید گلی را به ثمر برسانید هم روحیه تیمی خود را از دست داده اید و هم به ازای هر حمله ای که مدافعان و دروازه بان حریف از تیم شما می گیرند، روحیه آن ها افزایش پیدا می کند. می توانید برای درک این قضیه نگاهی به بازی ایتالیا - اتریش بیاندازید. ایتالیا تیم صاحب توپ میدان بود و اتریش هم آمده بود تا گلی دریافت نکند و روی ضد حملات به گل برسد. در نیمه اول این بازی ایتالیا حملات قابل توجهی را ایجاد کرد اما این حملات به نتیجه ای نرسید و هر چه بازی هم جلو تر رفت دیدیم که حملات ایتالیا کم تر شد و اتریش روحیه مضاعفی گرفت....
نمونه این اتفاق را بارها و بارها در بازی هایی که بین یک تیم مالک توپ و یک تیم دفاعی انجام می شود، دیده ایم. اسپانیا نسبت به ایتالیا پترن ها و الگو های کمتری برای گل زنی دارد به همین دلیل خطر این که اسپانیا نتواند مقابل تیم های دفاعی به گل برسد بالاتر است. اسپانیا مقابل اسلواکی توانست 5 گل را به ثمر برساند و یکی از دلایل این بود که آن ها خیلی زود به گل رسیدند.
فرض کنید شما مربی یک تیم هستید قبل از بازی تصمیم می گیرید مقابل یک تیم مدعی سیستم 5 دفاعه ای با رویکرد low-block بچینید و در جای جای زمین اصل فشردگی را رعایت کنید. قطعا از همان ابتدا توپ و میدان در اختیار حریف است اما حالا تصور کنید توپ دقیقه 15 وارد دروازه شما می شود. 75 دقیقه از بازی باقی مانده و شما یک گل هم عقب هستید، اگر بلاک دفاعی تان را باز کنید قطعا از لحاظ کیفیت پایین مهره ها نسبت به تیم قوی تر به مشکل می خورید چرا که همان طور که شما تصمیم گرفته اید دفاعی بازی کنید و روی این سبک تمرین کرده اید آن ها هم روی خط حمله و الگوهای هجومی تمرین کرده اند پس اگر بلاک دفاعی را باز کنید بعید نیست با تعداد گل های بالا مجازات شوید. همین طرز تفکر و اتفاق است که گل اول را برای تیم هایی مثل اسپانیا و ایتالیا مهم می کند...
اسپانیا مقابل سوییس باید خیلی زود به گل برسد البته خود سوییسی ها هم در این تورنومنت رویکرد خیلی دفاعی ای نداشته اند بلکه به جای دفاع کردن ریتم بازی را کنترل می کنند. سوییس جزو تنها تیم هایی بوده که در سه سال اخیر مالکیت توپ بیشتری نسبت به ایتالیا داشته اند، شاگردان پتکوویچ در مرحله گروهی بیش از هر تیم دیگری ایتالیا را اذیت کردند.
جاه طلبی، رمز پیروزی سوییس
با توجه به پیروزی سوییس مقابل فرانسه و اعتماد به نفس این تیم ما احتمالا شاهد بازی متعادلی از سوی دو تیم خواهیم بود. وقتی یک تیم شروع به شگفتی سازی می کند نباید خیلی زود به همان شرایط قانع شود چرا که می تواند خودش را به راحتی حتی به شرایطی بهتری برساند یعنی سوییسی که توانسته فرانسه را شکست بدهد می تواند اسپانیا را هم شکست بدهد و نیاز نیست به طور غیرمعقولانه ای رویکردی دفاعی در پیش بگیرد علاوه بر این هم این تیم ها باید جاه طلب باشند البته تعریف جاه طلبی در شرایط مختلف متفاوت است. این جاه طلب بودن نیاز به اندکی ریسک پذیری هم دارد. بیایید با چند مثال عینی این موضوع را برای خودمان شفاف تر کنیم.
آتالانتا در رقابت های لیگ قهرمانان 2020 والنسیا را در مرحله یک هشتم نهایی شکست داد و در مرحله یک چهارم نهایی به قرعه پاریس سن ژرمن خورد. در این دیدار آتالانتا با یک گل از رقیب فرانسوی خود جلو افتاد و تا دقیقه 90 هم تیم ایتالیایی 1-0 از رقیب خود پیش بود اما در عرض سه دقیقه 2 گل دریافت کرد. هواداران فوتبال ایتالیا به خوبی می دانند گاسپرینی، سرمربی آتالانتا همواره تیم خود را به حمله و بازی ای پر ریسک دعوت می کند و همین قضیه هم باعث شد آن ها به نیمه نهایی لیگ قهرمانان صعود نکنند. آتالانتا آن شب جاه طلب نبود شاید اگر این تیم بعد از دریافت گل اول رویکرد مناسبی برای حفظ نتیجه داشت آن ها به نیمه نهایی لیگ قهرمانان صعود می کردند. در آن شرایط جاه طلبی در مدیریت بازی و بالغانه بازی کردن خلاصه می شد...
سال 2018 هم پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید و بازی رفت را 2-0 باخت. مرثیه هایی همچون نداشتن بازیکن و بسته بودن پنجره نقل و انتقالات را کنار بگذارید وقتی می خواهید به بزرگترین تیم آسیا تبدیل شوید باید جاه طلب باشید. در بازی برگشت مقابل کاشیما پرسپولیس چند موقعیت روی دروازه کاشیما خلق کرد؟ تا چه حد این تیم ژاپنی را اذیت کرد؟ رویکرد پرسپولیس در آن بازی آن قدر از لحاظ هجومی ضعیف بود که خود کاشیما هم ترجیح داد فقط بازی را مدیریت کند. با احترام به آقای برانکو ایوانکوویج که انقلابی در پرسپولیس ایجاد کرد اما آن بازی پرسپولیس نیاز به یک مربی نترس و ریسک پذیر داشت. همه می دانستند در شرایط برابر پرسپولیس زورش به کاشیما نمی رسید پس سرخ ها باید در آن بازی به نوعی شخصیتی کاملا متفاوت از خود نشان می دادند. تعریف جاه طلبی در این شرایط دقیقا همان چیزی است که فکرش را می کنید، ریسک، حمله، ریسک، حمله و باز هم ریسک....
در این مقطع از تورنومنت کارهای فنی کمی کم رنگ تر می شود چرا که هر چه بوده باید تا قبل از این به بازیکنان تیم منتقل می شده، پتکوویچ با شاگردانش باید تمرین جاه طلبی کند و آن ها را از فضای برد فرانسه خارج کند و به اصطلاح آن ها در باد برد قهرمان جهان نخوابند...
در بازی امشب تیم ملی سوییس به احتمال زییاد با همان سیستم 1-2-4-3 اش وارد زمین شود و اسپانیا هم با سیستم 3-3-4...
برای مربیان ایرانی خوب است تقابل این دو چیدمان را ببینند و متوجه شوند وقتی دو تیم در میانه میدان نسبت به هم برتری عددی ندارند (هم اسپانیا و هم سوییس در لایه میانی بازی ۶ مهره دارند. اسپانیا این ۶ مهره را به حالت زیگزاگ می چیند و سوییس به حالت دو، یک / دو، یک یعنی دو مثلث با راس های موازی کنار هم) و روش بازی شان دقیقا متضاد یکدیگر است، چگونه باید به تیم حریف ضربه زد؟
به نحوه بازی مهره های کناری اسپانیا در خط دفاعی و جا به جایی آنها با مهره های دفاعی مرکزی دقت کنید؛ برتری عددی اسپانیا در این دیدار با تغییر محل استقرار همین مهره های کناری رقم خواهد خورد.
آیا سوییس امشب نحوه مقابله با این شیوه را به ما آموزش خواهد داد؟ البته بعید نیست اسپانیا با سرعت دادن به بازی، دو راس مثلث های میانی سوییس را از بازی خارج کند. انریکه در بازی قبلی تیمی را به مسابقه برگرداند که دروازه بانش با خوردن یک گل بد، روحیه تیم را به صفر رسانده بود. یک مربی با این ویژگی، برای فرار از تله احتمالی سوییس چه برنامه ای خواهد داشت؟
ایتالیا - بلژیک؛ دیداری که نیازمند صبر و حوصله است
بازی بعدی امشب بین تیم های ایتالیا و بلژیک برگزار می شود. ایتالیا در این تورنومنت با سیستم 3-3-4 بازی می کند و بلژیک هم با سیستم 1-2-4-3 بازی می کند. در مطلب ایستگاه تاکتیک این هفته که روز دوشنبه منتشر شد مفصلا در مورد ایتالیا و سبک بازی این تیم صحبت کردیم. ایتالیا در هر 4 بازی قبلی خود مقابل تیم هایی بازی کرد که بازیکنان کم کیفیت تری نسبت به آتزوری داشتند و بسیاری معتقدند دیدار مقابل بلژیک عیار ایتالیا را مشخص می کند چرا که آن ها در 31 بازی قبلی خود که شکست ناپذیر بودند با حریف سختی بازی نکرده اند گرچه این نگرش، یک نگرش کاملا غلط است اما امشب ما شاهد بازی تیم هایی خواهیم بود که از کیفیت بالایی برخوردار هستند و می دانیم که قرار نیست یک تیم 90 دقیقه دفاع کند و مالکیت توپ و میدان را به حریف بدهد.
این نوع بازی ها استراتژی های منطقی و با صبر و حوصله ای می طلبد. بالا رفتن ضرب آهنگ بازی تاثیر شانس در تعیین برنده را بالا می برد به همین دلیل پیش بینی می شود که در این دیدار تیمی که به موقع دفاع کند و به موقع حمله کند به برتری برسد. برای مثال انگلیس مقابل آلمان ترکیبش را 3 دفاعه کرد و با همین عرض مناسبی که با سیستم 3 دفاعه به خود گرفت بازی را کنترل کرد، ریتم و تمپوی بازی را پایین آورد و منتظر یک لحظه مناسب ماند تا توپ را وارد دروازه آلمان کند. بازی دادن دکلان رایس و فیلیپس به عنوان دابل پیوت یکی از تصمیمات درست گرت ساوتگیت در این دیدار بود چرا که این دو بازیکن هافبک هایی با خصوصیات یک هافبک شماره 6 بودند و به خوبی منطقه 14 را پوشش دادند تا آلمانی ها از آن ناحیه به تیم ضربه نزنند. در بازی امشب هم تیمی که بتواند بازی منطقی ای را ارائه دهد و از موقعیت هایش نهایت استفاده را ببرد به نیمه نهایی می رسد.
جدال سیستم سه دفاع بلژیک مقابل 3-3-4 جذاب روبرتو مانچینی قطعا می تواند یکی از زیباترین بازی های جام را خلق کند.
بلژیک در این دیدار بازیکنان تاثیرگذاری همچون ادن هازارد و کوین دی بروین را در اختیار ندارد و به احتمال زیاد توان هجومی شیاطین سرخ تا حد قابل توجهی کمتر می شود.
امشب برای سرمربیان ایرانی، آنالیزورها و تئوریسین های تاکتیکی فرصت مناسبی است تا ایده های نو از تقابل وینگرهای ایتالیا که در دو جناح کار متفاوتی انجام می دهند با دفاع عریض حریف که با وجود استقرار ۳ نفره (بخوانید ۵ نفره) دو نقطه پوشش موازی هم دارند، بیرون بکشند.
بازی های امشب یورو 2020 می تواند مثل بازی های قبلی حکم یک کلاس درس را برای فوتبالی ها داشته باشد...
امشب ایتالیا به ما یاد می دهد چگونه می توان با خلاقیت درهای بسته عمق دفاع حریف را باز کرد و کانال های عبور را به صورت قطری کشید و ترسیم کرد و بلژیک به ما می آموزد وقتی با تیمی بازی داریم که از یک جناح با گوش کلاسیک حمله می کند و از جناح مقابل با وینگر دست به طراحی حمله می زند، چگونه باید از هافبک دفاعی در نقش پیستون عرضی بازی گرفت و راه عبور توپ از کانال قطری را بست؟
از آن مهم تر، نحوه بازی تیم دوم حمله بلژیک است. وقتی تیمی مهاجمان اصلی اش را از دست می دهد، تیم دوم حمله اش را تقویت می کند تا ریباندها را برنده شود. بلژیک به ما یاد می دهد تیم دوم حمله باید چه ویژگی هایی داشته باشد و ایتالیا به ما می آموزد از کار انداختن تیم دوم حمله یا همان تیم حمله در حمله چگونه امکان پذیر می شود؟
قسمت های قبل:
ایستگاه تاکتیک | انعطاف مقدس، تیکیتالیا!
آلمان - انگلیس؛ قیام سه علیه سه؟ | تحلیل فنی
چرا اسپانیا با مالکیت 82 درصدی مقابل سوئد موفق به گل زنی نشد؟
تفاوت رویکرد آتزوری با مانچینی | نگاهی به ایتالیا - ترکیه
