بیست سال پیش در آلمان تصور اینکه روزی یک سیاه پوست مقابل دوربین های تلوزیونی این چنین برای باشگاه محبوبش اشک بریزد خیلی سخت بود. ولی این اشک های جرالد آساموا اسطوره شالکه پس از سقوط به بوندسلیگا 2 است. بازیکنی که نه تنها بین هواداران شالکه بلکه در سراسر آلمان محبوبیت زیادی دارد.
او اولین سیاه پوست متولد آفریقاست که برای تیم ملی آلمان بازی کرده است و همچنین اولین سیاه پوستی که در ترکیب آلمان در جام جهانی حضور داشته است.
جرالد تو میگویی به شالکه خیلی مدیون هستی ولی در حقیقت این شالکه هست که به تو مدیونه. تو به همه درس انسانیت دادی، درس عدالت و برابری، محکم ایستادی و ثابت کردی همه انسان ها از هر رنگ و نژادی به یک اندازه شایسته احترام هستند. بخاطر تلاش ها و فداکاری های تو، امروز سانه، گنابری و رودیگر با خیال راحت برای تیم ملی آلمان بازی می کنند.
تویی که همیشه برای هدفت جنگیدی و تسلیم نشدی. زمانی که دکترها در هانوفر فوتبال را برای حفظ سلامتی ات ممنوع کردند باز هم ادامه دادی، زمانی که با پرتاب موز از تو استقبال می کردند با لبخند جوابشان را می دادی. از نظر خیلی ها فروپاشی دیوار برلین باعث اتحاد آلمان شد ولی این تو بودی که آلمان را متحد کردی. یک دیوار آجری نمی تواند مردم را از هم جدا کند ولی یک دیوار فکری چرا. تو آن دیوار را شکستی و دید مردم را عوض کردی.
همانطور که خودت میگویی فوتبال ورزشیه که واقعا مردم رو به هم نزدیک می کنه. تو با یک توپ ساده زندگی رو برای خیلی ها آسان کردی. حالا دیگر سیاه پوست ها در جامعه با افتخار سرشان را بالا می گیرند. دیگر هر کودک سیاه پوستی می تواند رویای بازی در بوندسلیگا و تیم ملی آلمان را داشته باشد. دیگر بیشتر مردم عقاید کهنه و بو گرفته شان را کنار گذاشته اند و حالا واقعا متحد شده اند.
آساموا درباره جام جهانی 2002 می گوید:
"اولین جام جهانی ام در کره و ژاپن، من روی نیمکت نشسته بودم و یک عکاس گفت: تو اینجا چیکار می کنی؟! من گفتم بازیکنم. او با تعجب گفت تو یک آلمانی هستی؟! دیوانه کنندست!
مردم باور نمی کردند که یک سیاه پوست برای آلمان بازی کند. ولی حالا می بینید که بسیاری از سیاه پوست ها برای آلمان بازی می کنند."
او ادامه می دهد:
"سیاه پوست ها در آلمان به من می گویند: ازت ممونیم که این کار رو انجام دادی. حالا در محل کارم همه من رو قبول می کنند."
زمانی که پدر و مادرت اصرار داشتند برای غنا بازی کنی تو برای دعوت آلمان صبر کردی. برای اینکه به همه ثابت کنی سیاه پوست ها هم می توانند به آلمان کمک کنند آن هم در دوره ای که هیچ کس به شما باور نداشت. قبل از تو کوستد و هارتویگ دو فوتبالیست سیاه دیگر هم برای این کار تلاش کردند و حتی با وجود بازی برای تیم ملی آلمان نتوانستند طرز فکر مردم را تغییر بدهند. تازه آن ها بر خلاف تو مادری آلمانی داشتند و متولد آلمان بودند.
ولی تو از اولین بازی برای شالکه و آلمان قلب مردم را بدست آوردی. با آن موهای بافته شده و خنده های دلنشینت. کاری را انجام دادی که پیش از تو هیچکس دیگری موفق به انجام آن نشده بود. فوتبالیست سیاهی که محبوب هواداران آلمانی باشد. پس از آن همه سختی و بی احترامی بالاخره مزد صبرت را گرفتی و نشان دادی جواب نفرت را نباید با نفرت داد.
او درباره تبعیض نژادی می گوید:
" من با برخوردهای منفی زیادی مواجه شدم ولی دست از تلاش بر نداشتم. متاسفانه تغییر دادن طرز فکر کسانی که بین انسان ها تبعیض قائل می شوند سخت است. اما برای جوانانی که نسل های بعدی را تشکیل می دهند و هنوز تفکر تبعیض نژادی ندارند، برابری انسان ها فارغ از رنگ پوستشان باید سرلوحه زندگیشان شود. این چیزی است که من همیشه برای آن تلاش کرده ام."
تو تمام سختی ها را به جان خریدی تا راه را برای نسل های بعدی باز کنی. امروز دیگر کسی از اینکه یک سیاه پوست پیراهن تیم ملی آلمان را بر تن کند تعجب نخواهد کرد. دیگر حتی یک سیاه پوست همچون بواتنگ می تواند قهرمان جهان شود تا ثابت کند سیاه پوست ها هم می توانند به آلمان کمک کنند.
جرالد هواداران شالکه و آلمان برای همیشه قدردان زحمات تو هستند. فوتبال اگر برای نزدیک کردن مردم نبود که دیگر محبوبیتی نداشت و این دقیقا کاری بود که تو کردی.
آساموا در سال 2015 جایزه جوانمردی را از فیفا به پاس خدمات و کمک هایش به پناهندگان دریافت کرد. او پس از دریافت این جایزه گفت "من تجربه آمدن به کشوری خارجی و پذیرفته شدن در آن را دارم. برای همین همیشه با آغوشی گرم به پناهنده ها که نیاز به کمک دارند خوش آمد می گویم."
متاسفانه با تمام تلاش های کسانی مثل آساموا همچنان نژادپرستی در فوتبال آلمان وجود دارد. هر چند دیگر قابل مقایسه با گذشته نیست ولی همین اندک افراد نژاد پرست هم باعث از بین رفتن زیبایی های فوتبال می شوند. به امید روزی که نژاد پرستی برای همیشه از فوتبال و جامعه پاک شود.
