تیم ملی ایتالیا را باید به عنوان یکی از مدعیان یورو 2020 به حساب آورد. ایتالیا همیشه در سخت ترین مقاطع، خودش را نشان می دهد و معمولا توانایی پیروزی در نبردهای سخت را دارد. پس از ناکامی آتزوری در راهیابی به آخرین تورنمنت بزرگ قبلی یعنی جام جهانی 2018، حالا ایتالیا برای موفقیت در یورو که یک سال به تاخیر افتاده، خودش را آماده می کند. استحکام دفاعی که همیشه جزو شاکله های اصلی تیم ملی ایتالیا بوده، همچنان از ویژگی های اصلی این تیم است و این استحکام دفاعی با رویکرد مدرن تر و تهاجمی تری از سوی روبرتو مانچینی همراه شده است. این ترکیب می تواند باعث شود ایتالیا در این تابستان، به مراحل مهمی برسد.
یادداشتی که می خوانید، ترجمه ای از یادداشت لی اسکات از وب سایت Total Football Analysis است
ترکیب تیم ملی ایتالیا
در مرحله مقدماتی، ایتالیا توانست تمام رقیبان خود را جمله یونان، فنلاند، بوسنی و هرزگوین، ارمنستان و لیختن اشتاین را شکست دهد و مقتدرانه راهی مرحله گروهی یورو شد. در مرحله گروهی، ایتالیا با تیم های ترکیه، سوئیس و ولز هم گروه است. تیم های هم گروه ایتالیا، تیم های خوبی هستند اما به نظر نمی رسد ایتالیا چالشی بسیار در سخت در مرحله گروهی داشته باشد. روبرتو مانچینی برای یورو 2020، تیمی از جوانان و باتجربه ها را تشکیل داده که از لیست 28 نفره او، دو نفر خط می خورند:
دروازه بانها: |
الکس مرت، جانلوییجی دوناروما، سالواتوره سیریگو |
مدافعان: |
الساندرو باستونی، فرانچسکو آچربی، لئوناردو بونوچی، جورجو کیه لینی، امرسون پالمیری، الساندرو فلورنتزی، رافائل تولوی، لئوناردو اسپیناتزولا، جانلوکا مانچینی، جووانی دی لورنزو |
هافبک ها: |
نیکولو بارلا، برایان کریستانته، جورجینیو، مانوئل لوکاتلی، لورنتزو پلگرینی، مارکو وراتی، استفانو سنسی، متئو پسینا |
مهاجمان: |
آندره آ بلوتی، دومنیکو براردی، فدریکو کیه زا، فدریکو برناردسکی، متئو پولیتانو، چیرو ایموبیله، لورنتزو اینسینیه |
انتظار می رود در تیم روبرتو مانچینی، مطابق معمول ترکیبی با سیستم 3-3-4 را ببینیم. جورجینیو و مانوئل لوکاتلی، دو بازیکنی هستند که می توانند در پست هافبک جلوی مدافعان به میدان بروند. در دروازه، جانلوییجی دوناروما مشخصا دروازه بان اول تیم ملی ایتالیا خواهد بود. لئوناردو بونوچی و جورجو کیه لینی، باتجربه ترین بازیکنان ایتالیا نیز احتمالا زوج خط دفاعی را تشکیل خواهند داد. در دو سمت خط دفاعی نیز انتظار می رود الساندرو فلورنتزی و لئوناردو اسپیناتزولا را به عنوان یار ثابت ببینیم. به غیر از جورجینیو یا لوکاتلی، به احتمال بالا نیکولو بارلا و مارکو وراتی، دو هافبک دیگر خط هافبک سه نفره مانچینی خواهند بود. البته باید احتمال بازی کردن لورنتزو پلگرینی و استفانو سنسی را هم در نظر گرفت. در خط حمله نیز چیرو ایموبیله در نوک پیکان حمله قرار می گیرند و فدریکو کیه زا به همراه لورنتزو اینسینیه، به عنوان وینگر راست و چپ ایفای نقش می کنند.
در عکس بالا می توانید نمودار سن بازیکنان دعوت شده به تیم ملی ایتالیا و تعداد دقایق بازی آن ها در سال میلادی جاری را ببینید. چشمگیر ترین نکته، این است که طیف وسیعی از بازیکنان به تیم ملی ایتالیا دعوت شده اند و مورد آزمایش قرار گرفته اند. قسمت آبی روشن، بازیکنانی که در سن اوج فوتبال خود قرار دارند و قسمت آبی تیره، بازیکنانی هستند که یا بسیار باتجربه اند و یا جوان تر از سایرین هستند. کیه لینی، بونوچی و ایموبیله از بازیکنان شاخص باتجربه آتزوری به حساب می آیند و از سوی دیگر، دوناروما که از جوان ترین هاست، بیشترین دقایق بازی را ثبت کرده. البته کیه زا و لوکاتلی هم از جمله جوانانی هستند که می توانند مثمر ثمر واقع شوند.
فاز حمله
روبرتو مانچینی توانسته تیمش را روی یک سیستم مدرن مالکیتی بنا کند. ایتالیای مانچینی، معمولا سعی دارد همیشه در یک سوم دفاعی حریف حاضر باشد تا بتواند فرصت گلزنی ایجاد کند. خط دفاعی تیم ملی ایتالیا همیشه در بالاترین حد ممکن و نزدیک به خط میانه میدان می ایستد. به این ترتیب، تیم حریف در نیمه زمین خودش محبوس می شود. با داشتن هافبک های خلاق، مهاجمانی که در عرض بازی می کنند و به خوبی در نیم فضاها مستقر می شوند و فولبک هایی که جلو زن هستند، ایتالیا می تواند همیشه در عرض زمین برتری عددی داشته باشد.
وقتی ایتالیا به دروازه حریف نزدیک می شود، آن ها با پیاده کردن این نقشه می توانند خط دفاعی حریف را بشکنند. در بازی اخیر تیم ملی ایتالیا مقابل لیتوانی دیدیم آن ها توپ را سریع به جلو پیش می برند و خط هافبک، بازیکن مالک توپ را حمایت می کند. با یک تعویض منطقه بازی، یک شکاف به سوی محوطه جریمه باز می شود.
در عکس بالا می بینیم که بازیکنان ایتالیا در مناطق خاصی نسبت به حریف برتری عددی دارند. بازیکن صاحب توپ، در عرض حرکت می کند و چهار بازیکن در محوطه جریمه، انتظار توپ را می کشند. بازیکن مالک توپ، در سه خط متفاوت تحت حمایت قرار دارد. اگر پاس بازیکن صاحب توپ به آن نقطه مد نظرش نرسد، بازیکنانی که عقب تر هستند می توانند توپ را پس بگیرند. این ساختارهای تهاجمی به ایتالیا اجازه می دهد آن ها به شیوه ای موثر، مالکیت را حفظ کنند و حریف را به نیمه زمین خودی برانند.
ایتالیا از چرخش و تغییر مکان بازیکنان در فاز تهاجمی استفاده می کند تا از طریق بازیکنانی که در پست خودشان نیستند، موقعیت بسازد. در عکس بالا می بینیم که مهاجم سمت چپ، به داخل می زند تا نیم فضا پیش روی خودش را اشغال کند. این حرکت به دفاع چپ اجازه می دهد فورا به سمت جلو حرکت کند و ایتالیا به این ترتیب می تواند از خطوط مختلف، از دفاع حریف عبور کند.
فاز دفاع
این واقعیت که ایتالیا در فاز دفاع بسیار فعال است، به این معناست که وقتی نوبت دفاع می شود، بازیکنان ایتالیا باید از جلوی زمین به سمت عقب و جای اصلی شان برگردند. این یعنی بازیکنان ایتالیا برخلاف نبردهای هوایی، تمایل بیشتری برای شرکت در نبردهای دفاعی زمینی دارند. ایتالیا در یک سوم دفاعی حریف، توپ گیری های بیشتری داشته تا یک سوم دفاعی خودش.
در تصویر بالا می بینید بلغارستان از سمت راست خود حمله می کند و ایتالیا مشغول دفاع است. ایتالیا در دفاع هم با سیستم 3-3-4 بازی می کند و می توانید ببینید که در این صحنه، فولبک چپ و یکی از هافبک های مرکزی، دو گزینه پاس بازیکن بلغارستان را یارگیری می کنند. بازیکن صاحب توپ از طرف بازیکن دیگری نیز تعقیب می شود و این نشان می دهد بازیکنان ایتالیا به صورت نفر به نفر یارگیری می کنند تا گزینه های پاس بازیکن حریف کاملا محدود شود. با این روش، ایتالیا می تواند تهدید حریف را خنثی کرده و از پیش روی بازیکن حریف برای شکستن خطوط دفاعی جلوگیری کند.
در یک موقعیت مشابه، این جا بلغارستان از سمت مخالف به شکل زمینی حمله می کند. بار دیگر، نکته کلیدی سیستم دفاعی ایتالیا در ساختار آن است. در سیستم 3-3-4، فولبک فورا به بازیکن نزدیک می شود تا او را محدود کند. بقیه بازیکنانی که گزینه پاس هستند توسط دیگر بازیکنان ایتالیا یارگیری می شوند. در عکس زیر بازهم می توانید ببینید که سیستم 3-3-4 در دفاع شکل گرفته و سه مهاجم ایتالیا، به خط اول بیلد آپ تیم ملی بلغارستان نزدیک می شوند و آن ها را پرس می کنند. توپ به مدافع چپ بلغارستان می رسد و می توانید ببینید وینگ بک راست ایتالیا سریعا به سمت او می دود تا با انجام پرس، توپ را بگیرد. فولبک های سنتی ایتالیایی معمولا عقب می نشینند تا ساختار دفاعی حفظ شود اما در ایتالیای مانچینی، فولبک ها آزادتر هستند تا حین مالکیت توپ یا نداشتن آن، بتوانند تفکرات تهاجمی بیشتری داشته باشند.
انتقال
رویکرد تهاجمی بازیکنان دفاعی ایتالیا، مدافعان را تشویق می کند تا در میانه زمین توپ را از حریف بگیرند و تیم از فاز دفاع به حمله خیلی سریع منتقل شود. در عکس بالا می توان دید وقتی لیتوانی با یک پاس مستقیم بلند می خواهد از دفاع به حمله منتقل شود، جانلوکا مانچینی پاس را تعقیب کرده و خیلی سریع خودش را به نزدیکی توپ می رساند تا بازیکنی که قرار است صاحب توپ شود، فرصت کمی برای تصمیم گیری داشته باشد.
در انتقال، ایتالیا بازیکنان زیادی را در مناطق جلوی زمین قرار می دهد که وقتی حریف توپ را پس بگیرد، آن ها بتوانند با جایگیری شان، فورا کانتر پرس را اجرا کنند و توپ را از حریف بگیرند. این جا می بینیم که وقتی لیتوانی می خواهد با یک ضربه سر توپ را دور کند، پنج بازیکن ایتالیا درون محوطه جریمه یا نزدیکی آن قرار دارند. دو بازیکن ایتالیا هم عقب تر ایستاده اند تا عمق زمین را تحت کنترل داشته باشند.
مهاجمان
وقتی مهاجمان ایتالیایی که در طول سال میلادی به تیم ملی دعوت شده اند را ارزیابی می کنیم، فورا در می یابیم چیرو ایموبیله بازیکنی کلیدی است. او توانسته به طور میانگین، 3 شوت در 90 دقیقه ثبت کند و در هر 90 دقیقه به طور میانگین توانسته پنج لمس توپ در محوطه جریمه حریف داشته باشد. او در هر 90 دقیقه هم به طور میانگین توانسته بیش از 0.6 گل به ثمر برساند. اینسینیه هم خروجی قابل قبولی داشته و از سمت چپ می تواند بازیکن خطرناکی باشد.
هافبک ها
در زمینه پاس های رو به جلو، مانوئل لوکاتلی ثابت کرده چرا یک رقیب جدی برای جورجینیو در پست هافبک 6 است. او در هر 90 دقیقه به طور میانگین توانسته 12 پاس رو به جلو و 12 پاس به یک سوم دفاعی حریف بفرستد. مارکو وراتی هم بازیکنی است که در ارسال پاس های رو به جلو تبحر خاصی دارد و می تواند در کنار لوکاتلی در این زمینه بسیار ایتالیا را تقویت کنند. ایتالیا، هافبک های چندان گلزنی ندارد اما در زمینه خلاقیت در میانه زمین، وضعیت آتزوری خیلی خوب است.
مدافعان
با داده های مربوط به مدافعان می توان دریافت لئوناردو بونوچی و جورجو کیه لینی آمار خیلی برجسته ای ندارند که این را می توان مربوط به سبک دفاع یوونتوس در فصل 21-2020 دانست. سبک دفاعی مانچینی این را می طلبد که بونوچی و کیه لینی فعالیت های بیشتری داشته باشند اما این دو به اندازه کافی باتجربه هستند تا بتوانند خودشان را با سبک مانچینی به خوبی وفق دهند.
بهترین بازیکن
مارکو وراتی هافبکی است که می توان او را کامل و قدرتمند به حساب آورد. بازی کردن در پاری سن ژرمن که سیستمی تقریبا مشابه با ایتالیای مانچینی دارد، باعث می شود او ستاره خط هافبک تیم ملی ایتالیا باشد و بداند که دقیقا مانچینی چه چیزهایی می خواهد. هر دو تیم، ترجیح می دهند مالک توپ باشند و پاس های رو به جلو بدهند. مارکو وراتی دقیقا بازیکنی است که با این سبک آشناست. با دیدن آمارهای وراتی در زمینه خلاقیت و پاس های رو به جلو می توان دید که این بازیکن چه اندازه فوق العاده است. وراتی حتی پتانسیل این را دارد که بهترین بازیکن رقابت های یورو شود.
پیش بینی از سرنوشت ایتالیا در یورو 2020
ایتالیا حتی می تواند فاتح رقابت های یورو 2020 شود. آن ها ترکیبی از جوانان و باتجربه ها هستند و سرمربی تیم، یک مدل بازی مشخص و موثر دارد. تیم های حریف به سختی می توانند سیستم پرسینگ ایتالیا را خنثی کنند و مالکیت را به دست گیرند. ایتالیا علاوه بر استحکام دفاعی معمول خود، حالا بازیکنانی خلاق و گلزن هم در ترکیب خود دارد.
قسمت بعدی: بلژیک