مهدی توتونچی، خبرنگار سابق ورزشی و مجری تلویزیونی مهمان طرفداری در برنامه تیم منتخب و برترین های قرن ورزش ایران بود. توتونچی در گفتگو با سامان خدایی در ابتدا توضیحات کاملی در مورد شیوه و معیار انتخاب های خود داد. شیوه ای که تا پایان آن طبق آن اقدام به انتخاب گزینه هایش کرد. در میان انتخاب برترین ها توسط توتونچی، این مجری تلویزیون اقدام به نقل خاطرات جالبی در خصوص برخی افراد حاضر در لیستش کرد، این موضوع گفتگو را دیدنی تر کرد. تا پایان با ما همراه باشید.
سلام و درود به مخاطبان رسانه طرفداری. با یکی دیگر از برنامه های تیم منتخب و برترین های قرن ورزش ایران همراه شما هستیم. کنار من مهدی توتونچی حضور دارد، مجری ورزشی تلویزیون. چیزی که شاید خیلی از مخاطبان ما ندانند این است که ایشان قبلا خبرنگار ورزشی بوده اند همینطور پدرشان از فوتبالیست ها و سرمربیان ما بوده اند. می شود گفت ایشان از بچگی کنار زمین و فوتبال بوده اند. سلام، ممنون که مقابل دوربین طرفداری قرار گرفتید.
سلام به شما خوشحالم که اینجا هستم.
به ترکیب یازده نفره خود فکر کرده اید؟
انتخاب یازده مرد از تمام کسانی که امضا دارند پای فوتبال ما خیلی سخت است. حداقل پنج دوره در جام جهانی بوده ایم و از 1978 آرژانتین که اولین جام جهانی ما بود تا آخرینش که 2018 بود، همین الان که شما پرسیدید و چند دقیقه پیش صحبت می کردیم، خیلی سریع دارم مرور می کنم انتخاب خیلی سخت است. اگر بخواهم از درون دروازه شروع کنم و جلو بیایم 4-5 دروازه بان خوب و درجه یک می بینم. خط میانی همینطور، دفاع راست. سیستم 4-4-2 است؟
بله ولی می توانیم 4-2-3-1 یا 4-3-3 بچینیم.
همان 4-4-2 لوزی می چینیم که همه پست ها را داشته باشیم. واقعا کار سختی است نمی دانم نفرات قبل که آمده اند چقدر طول کشیده تا انتخاب کنند فکر می کنم من دو سه روز طول بکشد چون ما مجری تلویزیونی هم هستیم و داستان این است که اگر کسی رنگ پیراهنش آبی بوده یا قرمز بوده را انتخاب کنیم متهم به این می شویم که طرفدار قرمز هستیم یا آبی. مقداری باید مدیریت کنیم ولی درکل کار سختی است.
خداراشکر برخی پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس که آمدند از تیم رقیب زیاد انتخاب کردند، مثلا استقلالی داشتیم که 70 درصد تیمش پرسپولیسی بوده و برعکس.
خب خیالم راحت شد.
با پست دروازه بان شروع کنیم.
ابتدا من توضیحی بدهم بعد برویم سراغ انتخاب کردن. اگر اجازه دهید، اولویت اول من این باشد تمام بازیکنانی که در هرپستی حضور در جام جهانی را تجربه کرده اند را معیار قرار دهم و اولویت دومم بازیکنانی باشند که تاثیر بیشتری در جام جهانی داشته اند مثلا اینکه گل زده اند یا باعث اتفاقی شده اند. جلوگیری کرده اند از گلی که می خواستیم مثلا بخوریم. اینجور انتخاب می کنم، این توضیح را دادم که مثلا اگر اول گفتم احمدرضا عابدزاده یا مرحوم ناصر حجازی و نفرات دیگر، این در ذهن بینندگان باشد یا مثلا اگر گفتم حسن روشن یا مرحوم ایرج دانایی فرد، مثلا بگوییم اینها گل زده اند در جام جهانی یا مهدی مهدوی کیا، حمید استیلی، سهراب بختیاری زاده یا یحیی گل محمدی، در خط دفاعی هم که خیلی بازیکنان خوبی داریم ولی می خواهم بگویم این افراد باعث می شود خودشان را از بقیه جدا کنند و در کتاب تاریخ فوتبال متفاوت تر از بقیه باشند. این توضیح را دادم تا سو تفاهمی نشود، معیارم این است.
ولی خب به نظر نصف ترکیب لو رفت.
بله (با خنده) به خاطر اینکه ما در تلویزیون عمدتا در مورد این مسائل صحبت می کنیم و در ذهن مان هم هست. یعنی شما اگر در مورد منهای فوتبال هم بپرسید، در مورد ورزش بانوان حتی به واسطه اینکه ما باید اقیانوسی به عمق 10-15-20 باشیم همه اینها در ذهن ما هست و این را که پرسیدی من سریع یازده تا را چیدم این نیست که بخواهیم کلنجار برویم ولی این توضیح را دادم از این جهت که سو تفاهم پیش نیاید.
علاقه شخصی نبوده.
بله علاقه نبوده و معیار شخصی و فردی من این است بازیکنانی که در جام جهانی بوده اند را انتخاب کنم مثلا من بخواهیم یک تیم ملی را از میان 5 تیم ملی که جام جهانی بوده اند انتخاب کنم، می گویم نسل طلایی 98. واقعا نسل طلایی بودند و مردم کیف کردند و شاد شدند ولی مسابقات 1996 امارات که در ورزشگاه آل مکتوم به کره 6 گل زدیم، می خواهم بگویم آن نسل را دوست داشتم و خیلی از بازیکنان آن تیم 96 به تیم 98 هم آمدند ولی خب تیم 1990 پکن هم مرحوم سیروس قایقران را دیدیم چه گلی به کره جنوبی زد و به فینال با کره شمالی رفتیم و بردیم و قهرمان شدیم. آن هم یک نسل طلایی بود که نتوانست به جام جهانی 90 ایتالیا برود ولی در هرحال آن نسل هم برای من قابل احترام بود. مثلا از مهدی فنونی زاده، سیروس قایقران، مجید نامجو مطلق، جواد زرینچه، محمد پنجعلی و فرشاد پیوس نمی شود از این ها گذشت. شاهرخ بیانی، این ها کسانی هستند که در فوتبال ایران امضا دارند، هواداران دوستشان دارند و مثلا رضا حسن زاده در خط دفاع را چه کسی یادش می رود؟ یا مهدی ابطحی با آن تکنیک نابی که داشته ولی باز هم تاکید می کنم با احترام به همه دوستان من سعی می کنم بازیکنانی را انتخاب کنم که در جام جهانی حضور داشته اند و تاثیر بیشتری داشته اند.
این را اضافه کنم دومین برنامه ما که با سعید آذری بود ایشان هم همین معیار را داشتند. برویم سراغ ترکیب با پست دروازه بان.
با توجه به توضیحاتی که خدمت شما بینندگان دادم، می خواهم هم قرمز باشد هم آبی، احمدرضا عابدزاده را انتخاب می کنم که به نظر من دروازه بان جذابی است، پسرش امیر هم که واقعا عالی است. ژن ایشان ژن فوق العاده ای است و اگر ایشان دو سه پسر دیگر داشت همه فوتبالیست می شدند و افتخار ایران. با افتخار به همه گلرهایی که برای ایران در جام جهانی حضور داشته اند و مرحوم ناصر حجازی و خانواده ایشان، من احمدرضا عابدزاده را انتخاب می کنم.
یک خط برویم جلوتر، دو مدافع میانی.
دو مدافع وسط، من سهراب بختیاری زاده و یحیی گل محمدی را انتخاب می کنم. هر دو در جام جهانی گل زده اند در پست دفاع وقتی شما بیایید جلو روی ضربات ایستگاهی و شروع مجدد گل بزنی قطعا جذاب و تاثیر گذار هستی و در ذهن می مانی. این دو عزیز که از دوستان خوب من هستند در ذهنم مانده اند، سهراب به آنگولا زد و یحیی به مکزیک و هر دو را انتخاب می کنم. خیلی های دیگر می توانستند اینجا باشند مثلا سیدجلال حسینی، محمد پنجعلی، محمد خاکپور، رضا حسن زاده، حسین کازرانی و افراد دیگر ولی با آن توضیحی که دادم انتخابم این افراد است.
دفاع راست و چپ.
دفاع راست که مشخص است مهدی مهدوی کیا. موشک. او هم به همان دلیلی که داشتم چون گل زده. مدافع چپ بازی های مجتبی محرمی را به یاد دارم خیلی بازیکن خوبی بود. این را بگویم بدشانسی خیلی ازبازیکنان خوب ما بود که جام جهانی را نتوانستند تجربه کنند و در اینجا می خواهم یک استثنا قائل شوم و در بخش مدافع چپ می خواهم مجتبی محرمی را انتخاب کنم. کما اینکه بازیکنانی هستند که می توانند در این پست باشند ولی به نظر من مجتبی محرمی می تواند دفاع چپ باشد و تیم حریف دیگر نتواند از چپ نفوذ کند. یک جوری ترکیب را می خواهم ببندم که ببریم (باخنده) یا می خواهید مساوی شود؟
نه خب ببریم بهتر است.
پس من مجتبی محرمی را می نویسم.
اتفاقا تا به اینجا مجتبی محرمی با اختلاف بیشترین رای را در این پست دارد.
با اختلاف؟
بله آندرانیک اسکندریان را هم داریم در رتبه دوم.
بله آندرانیک اسکندریان هم از همین بازیکنان بزرگ است. پدر من همیشه از یک سری بازیکنان صحبت می کرد و یکی از آنها آندرانیک اسکندریان بود، بازیکن بی نظیر با فکر و جسور، یکی از خوبی های ایشان این بود که جسارت داشت. در خط دروازه هم گلر باید جسور باشد ولی جالب بود برای من که پدر من وقتی در مورد این شخصیت صحبت می کرد می گفت جسور بود چون عمدتا دروازه بان ها جسور و نترس هستند. با احترام به آندرانیک اسکندریان انتخابم مجتبی محرمی است.
یک خط جلوتر، هافبک دفاعی.
هر قدر جلوتر می رویم سخت تر می شود. خط هافبک کار را سخت کرد. حمید استیلی هم می تواند به خاطر گل قرن که زد انتخاب من باشد، دفاعی و هجومی نمی خواهم بکنم ولی مگر می شود از علی کریمی گذشت؟ در امارات وقتی زندگی می کردم و پدرم آنجا بود و بازی می کردم لقب ساحر و جادوگر را به ایشان داده بودند. توپ را که می گرفت همه جوره دریبل می زد اگر اشتباه نکنم در یک بازی یک نفر را دریبل زد برگشت نه بخواهد تحقیرش کند، فضا بسته بود برگشت دوباره همان کسی که دریبل خورده بود را دریبل کرد. قطعا بازیکن قابل احترام و جذابی است.
در همین اسامی که می گوییم مرد سال فوتبال را هم می توانستیم بیاوریم. کسانی که مرد سال فوتبال شده اند، شما مهاجم گفتی مثلا خداداد عزیزی این عنوان را دارد. خیلی سخت شد. برای من سخت شد چون من مجری تلویزیونی هستم و الان یکی را انتخاب کنم و دیگری را نه، بعدا شاید داستان شود. داشتم فکر می کردم در خط دفاعی مهدی پاشازاده هم هست، حماسه ملبورن را چه کسی یادش می رود؟ آن توپی که با سر دفع کرد یا حسن حبیبی قبل تر از آن. همه این اسامی را می آورم و یادی می کنم از آنها ولی انتخاب نهایی را هم می گویم. در هافبک دفاعی کریم باقری را انتخاب می کنم.
برویم سراغ هافبک راست.
بدون اینکه بخواهم تامل کنم می روم سراغ علی پروین. کسی که لقب سلطان را دارد و به مسابقات 1978 آرژانتین برمی گردیم و بازی های درجه یک ایشان یادمان نمی رود.
هافبک چپ.
هافبک چپ ایرج دانایی فرد. خدا رحمت کند ایشان را، یادم است تیم ملی اسکاتلند بازیکنی داشت به اسم آرچی کمیل که در این تیم ملی یکی ازبهترین ها بود. این چیزی که می گویم حرف حشمت مهاجرانی است، ایشان گفتند ما ترکیب را چیدیم شما برو داخل زمین، یک بازیکن دارد اسکاتلند به نام آرچی کمیل او را بگیر. تو هم چغر و جسور هستی، سرعت و استقامت داری و تمام فاکتورهای لازم را داری تا این بازیکن را بگیری و نگذاری کارهایی که هدف تاکتیکی اسکاتلند است به آنها برسند. گفتند ما به زمین رفتیم و اصلا داستان عوض شد، آرچی کمیل به دنبال دانایی فرد می دوید. خدا رحمتش کند، اولین گل ایران در جام جهانی را هم ایشان وارد دروازه اسکاتلند کرد.
حالا بین اصغر شرفی و حشمت مهاجرانی هم اختلاف است که کدامشان تصمیم گرفتند ایرج دانایی فرد را داخل زمین بگذارند.
بله دقیقا. بعد از اینکه ما بازی اول را مقابل هلند انجام دادیم و آن اتفاقات رخ داد و هلند هم که می دانید به فینال رسید، سخت بود شرایط، گل خوردیم و باختیم و بد هم باختیم به قول نقی معمولی، با اختلاف هم باختیم و می گفتیم چکار کنیم تا از حیثیت فوتبال ایران دفاع کنیم که بعد از آن با اسکاتلند و پرو بازی کردیم. حالا درست است از پرو هم با اختلاف باختیم ولی گل حسن روشن فوق العاده بود. اگر مدافعان ما هم قانون داوری را می دانستند که متفاوت بود، در ایران هر خطایی نمی گرفتند و آنجا می گرفتند، به نظر من آنجا ما با اختلاف زیاد به هلند و پرو نمی باختیم و اگر می باختیم 1-0 یا 2-1 می باختیم.
هافبک هجومی.
من صحبت از علی کریمی کردم و می خواهم او را در این پست قرار دهم.
دو مهاجم تیم را تکمیل می کند.
حسن روشن یکی. حسن روشن را با همان توضیحی که گفتم چون در جام جهانی گل زده من او را انتخاب می کنم.
سخت شد؟
بله سخت شد چون کریم انصاری فرد پنالتی زده در آخرین دوره ای که ما در جام جهانی بوده ایم. رضا قوچان نژاد به بوسنی گل زده پس در فاکتورهای من جا می گیرد. از علی دایی نمی توانم به راحتی بگذرم همچنان اسطوره است و رونالدو 7 گل با او فاصله دارد. هنوز آقای گل دنیا است. یک خاطره از علی دایی دارم، یادم است شبکه ورزش سال 90-91 می خواست افتتاح شود، مدیر شبکه ورزش مرا صدا کرد و گفت کارت دارم. گفتند می خواهیم بخشی را آماده کنیم برای اینکه افتتاح رسمی شود. شبکه ای برای ورزش و ورزشکاران و ورزش دوستان، 24 ساعته فقط ورزش. می خواهیم سراغ افرادی برویم که خودشان چهره هستند و در مورد اینکه چنین رویدادی رخ می خواهد بدهد و تبریکی هم بگویند بابت این افتخار. گفتند لیستی آماده کن از صد نفر برتر. همه هم عنوان دارباشند مثلا المپیکی، ملی پوش، جام جهانی و این افراد، با آنها مصاحبه کنی. ما صد نفر آماده کردیم و در آن صدتا علی دایی نفر دهم یازدهم بود. اول سراغ المپیکی ها رفتم و بعد فوتبالیست ها. تا لیست را دیدند و به ردیف دهم رسیدند، گفتند آفرین علی دایی اولین کسی است که با او مصاحبه می کنی. برعکس تصور خیلی ها که از دور علی آقا را می بینند یا می شناسند، در نگاه اول می گویند ایشان آن جور که باید و شاید ارتباط نمی دهد، گارد دارد، اخلاق خاصی دارد و ... ولی چون من ایشان را در الشباب امارات می شناسم، مهرداد اولادی هم در امارات و در باشگاه الشباب توپ می زد. در امارات خیلی ۀزیونر داشتیم؛ مسعود شجاعی و جواد نکونام در الشارجه بودند. علی سامره، جواد کاظمیان، مهرزاد معدنچی در الشعب بازی می کردند. فرهاد مجیدی در الوصل، علی کریمی در الاهلی، کریم باقری و خداداد در النصر، رضا عنایتی هم آمد و خیلی ها آمدند. پدر بنده با آقای دایی ارتباط گرفته بودند. خیال خودم راحت بود تا بروم و با او گفتگو کنم، چون در حال حاضر هم آقای دایی با هر رسانه ای مصاحبه نمی کند. دل را به دریا زدیم و رفتیم، در آن زمان علی دایی سرمربی راه آهن بود و ما هم سر تمرین این تیم رفتیم. تمرین بسیار شلوغ بود خب به هر حال علی دایی در راه آهن بود و طرفدارانش سر تمرین آمده بودند. تمرین راه آهن در زمین شماره 2 هم برگزار می شد. رفتیم داخل و آقای دایی هم داشت می رفت داخل که لباسش را عوض کند و تمرین شروع کند. ما هم در انبوهی از تماشاگران گفتیم آقایی دایی سلام عرض شد. مرا دید، سلام کرد و رفت اما ری اکشنی که نشان داد، فکر کردم که مرا شناخت. آن زمان هم شبکه ورزش هم نبود که بگویم مرا در تلویزیون دیده است، چون می دانم علی دایی شبکه ورزش بین است! ایشان که داشتند برمی گشتند، گفتم علی آقا سلام، من پسر مجید توتونچی هستم و آمده ام از شما مصاحبه بگیرم که در افتتاحیه شبکه ورزش پخش کنیم. این را برای اولین بار است می گویم و 2-3 سالی هست آقای دایی را ندیدم ولی از بس علی آقا دست خیر دارد و به همه کمک می کند، تمرین را رها کرد و گفت دو صندلی پلاستیکی بیاورید. یک صندلی خودش نشست و صندلی من هم با فاصله دو متری روبرویش بود و بچه ها هم دوربین را کاشتند و علی دایی با من 20 دقیقه مصاحبه کرد. پرچم من در شبکه ورزش بالا رفت چون به هر حال درباره افتتاحیه شبکه ورزش مصاحبه اختصاصی با علی دایی گرفتم. بچه های راه آهن هم هی دور زمین می دویدند و می گفتند آقا تمامش کنید، خسته شدیم (با خنده) علی آقا هم خیلی دوستانه درباره شبکه ورزش صحبت کرد. می خواهم بگویم علی دایی منهای توانایی های فنی اش، اخلاقش هم برایم الگو بود و آن روز جور دیگری علی دایی را شناختم. خداداد عزیزی هم جذاب است و از دوستان خوب و درجه یک من است. نمی شود 12 تایی بازی کنیم؟ این اتفاق افتاده است که تیمی 12 نفره بازی کند و سرمربی نفهمد. با احترام به خداداد عزیزی، علی دایی را به دلیل اینکه همچنان لقب آقای گل دنیا را لقب می کشد، می نویسم. امیدوارم همچنان آقای گل بماند، معتقدم سردار آزمون و مهدی طارمی هم عالی هستند و می توانستنند در لیست مهاجمان باشند. حالا سال بعد که آمدم، چون علی آقا و حسن روشن را در این لیست نوشتم به سراغ جوان ترها می رویم.
بله چون هنوز کریر آنها تمام نشده است و می توانند در تیم منتخب دهه باشند. علی دایی هم که تا به امروز در تمام لیست های ما بوده است.
یک بار دیگر تیم قرن مان را بخوانیم؟
بله.
احمدرضا عابدزاده درون دروازه، سهراب بختیاری زاده و یحیی گل محمدی دو مدافع میانی هستند. مدافع راست مهدی مهدوی کیا و مدافع چپ هم مجتبی محرمی هستند. هافبک دفاعی، کریم باقری، هافبک راست علی آقا پروین هستند. بال چپ هم خدا بیامرز ایرج دانایی فرد و علی کریمی هافبک هجومی تیم هستند. علی دایی و حسن روشن هم مهاجمان تیم هستند. بچه ها بروید امیدوارم با اختلاف هم ببرید.
حالا به 3 بازیکن برتر می رسیم. بازیکن اول 3 امتیاز، بازیکن دوم 2 امتیاز و بازیکن سوم هم یک امتیاز می گیرد.
از بین همین بازیکنان باید انتخاب کنم؟
بله.
کاری ندارید، می شود من بروم؟ (با خنده) انتخاب خیلی سخت است. اگر اتفاقی بیفتد، دروازه بان ها یک پای ثابت دلخوری هستند و دیواری کوتاه تر از آنها پیدا نمی شود. احمدرضا عابدزاده انتخاب اول من است. به نظرم گلرها خیلی مظلوم هستند. با احترام به علی آقا پروین و کریم باقری، علی کریمی را انتخاب می کنم چون پرچم ایرانی ها را در امارات بالا نگه داشته بود. این بازیکنان هم بی نظیر هستند اما من یک مولفه های شخصی برای انتخاب دارم. با انتخاب به حسن روشن، علی دایی انتخاب سوم من است.
کدام دو مربی می توانند این تیم را هدایت کنند. یک مربی خارجی و یک مربی ایرانی بگویید.
نمی شود جفت شان ایرانی باشند؟
خیر، یک خارجی و یک ایرانی.
از طرف شبکه ورزش در جام ملت های آسیا، به امارات رفته بودیم و افتخار این را داشتم که 17 برنامه 25-30 دقیقه ای با حشمت خان مهاجرانی گفتگو کردم. در برنامه اول حشمت مهاجرانی جای من نشسته بود و من جای مصاحبه کننده بودم. با بینندگان سلام کردم و گفتم امروز با افتخار میزبان معمار فوتبال ایران هستم. هنوز دوربین مهمان را نشان نداده بود که یک دفعه تصویر آقای حشمت مهاجرانی را نشان داد. به خاطر گفتن این کلمه دلیل هم داشتم و خیلی ها به ما خورده گرفتند و من هم گفتم اگر آقای مهاجرانی 5 کار کرده و فردی دیگر 6 کار انجام داده است، بگویید تا روی آنتن زنده عذرخواهی کنم و بگویم معمار شما هستید و لقب دیگری به مهاجرانی بدهیم. پدر من هم شاگرد ایشان در تیم ملی جوانان بودند. مهاجرانی شناسنامه فوتبال ایران است و مثل علی دایی وقتی اسم ایشان می آید در دنیا به ما احترام می گذارند. ایشان سرمربی هستند و من مربی خارجی را دستیار او می کنم. من فوتبال را با اخلاق جدا نمی دانم. خدا پرویز دهداری را رحمت کند که معلم اخلاق فوتبال ایران بود. اگر حق انتخاب داخلی داشتم، خدا بیامرز پرویز دهداری هم انتخابم بود. نسل من با برانکو در رده ملی و باشگاهی خاطرات خوبی دارد. اما اجازه بدهید کمی عقب تر بروم. پدرم به من می گفت، یک مربی به ایران آمده بود که فوتبال ما را متحول کرد و رفت. مثلا پدرم که در ذوب آهن اصفهان بازی می کرد، می گفتند لیادین هم در آن زمان خوب بوده است اما من رایکوف را کنار حشمت مهاجرانی می نویسم.
انتخاب بعدی برترین داوران هستند.
برترین داور آقای فغانی در جام جهانی 1994 و علیرضا فغانی دو انتخاب من هستند. من علیرضا فغانی را انتخاب می کنم البته که آقای جعفر نامدار هم بی نظیر بوده و از ایشان هم زیاد شنیدم.
انتخاب بعدی برترین تیم قرن است. می تواند هریک از تیم های باشگاهی با ملی ما باشد. این تیم ها باید در یک تورنمنت خاص و یا یک دوره تاریخی خاص باشند.
تیم ملی ما 5 جام جهانی رفته است و همه می دانیم نسل طلایی ما جام جهانی 1998 بوده است. با احترام به یک نسل قبل و سه نسل بعد از آن، 98 را انتخاب می کنم اما 1996 امارات را یادمان نرود. علی دایی مقابل کره جنوبی و آن بازی جذاب مقابل عربستان که خداداد عزیزی سرتوپ می زد و این مدافعین عربستانی چمن می خوردند که در نهایت در ضربات پنالتی کویت را شکست دادیم. تیم ملی مان در 1990 پکن، خدا بیامرز سیروس قایقران آن گل را به کره جنوبی زد و در فینال به کره شمالی خوردیم. با همه این تفاسیر، تیم ملی نسل 1998 فرانسه بهترین بودند.
رسیدیم به انتخاب برترین ورزشکار قرن که انتخاب پایانی است. این انتخاب ها، محدود به فوتبال نیست و رشته های رزمی، کشتی، وزنه برداری و ... را شامل می شود.
من 4 انتخاب می کنم، یک خانم و 3 آقا! هادی ساعی پر افتخارترین المپین ماست، دو طلا و یک برنز. از رشته جذاب کشتی، 3 اسم می آورم و یکی از آنها را انتخاب می کنم. خدا رحمت کند آقای غلامرضا تختی را، آقا عبدالله موحد، آقای امامعلی حبیبی و همچنین حمید سوریان جزو نوابغ کشتی ما هستند. حمید سوریان دوست و رفیق درجه یک من است. المپیک 2016 با اولین کسی که مصاحبه کرد، من بودم که گفت حیف شد، بد تمام شد! این جمله را گفت و رفت. من با احترام به آن سه عزیز دوست داشتنی، حمید سوریان که هم نسل من هست، انتخاب می کنم. می خواهم این بار از وزنه برداری انتخاب کنم. بهداد دوستت دارم، سجاد انوشیروانی عاشقتم. بهداد دوست خوب من است و واقعا حقش را در 2016 ریو خوردند. مطلب هم نوشتم که المپیک ریو جایی است که می شود حق قوی ترین مرد جهان را خورد و آب از آب تکان نخورد. در المپیک ریو سهراب مرادی و کیانوش رستمی طلا گرفتند اما با این همه تفاسیر محمد نصیری انتخاب من است. بی نظیر و درجه یک است. از تمام وزنه برداران هم بپرسید او را انتخاب می کنند. انتخاب چهارم من زهرا نعمتی است و دیگر همه می دانند چرا. شما در پارالمپیک بخواهی رقابت کنی، سهمیه المپیک بگیری، پرچمدار باشی و یک بار دیگر نام کشورت را سر زبان ها بیاندازی، واقعا کار با ارزشی است. البته می گویند معلولیت، محدودیت نیست و خانم نعمتی این را ثابت کرد.
خیلی ممنون از این انتخاب ها و وقتی که در اختیار ما قرار دادید. امضای شما را برای ثبت برگه نیاز داریم.
اثر انگشت چی؟ (با خنده)
آقای مهدی توتونچی بنده صحبت دیگری ندارم. اگر حرفی با مخاطبین دارین بفرمایید.
ممنون از وقتی که به من دادید. آرزوی موفقت و سلامیت برای تان دارم. کرونا از خودتان و خانواده تان دور باشد. آرزو می کنم هیچ پدری در این شرایط اقتصادی، شرمنده خانواده اش نشود. به امید روزهای خوب، شاد باشید، دیگران را هم شاد کنید.
فرم نظرخواهی تکمیل شده مهدی توتونچی
