طرفداری | میلان گالیچ (Milan Galic) زاده هشتم مارس 1938 در شهر بوسانسکو گراهوو در یوگسلاوی سابق و بوسنی و هرزگوین امروزیست. پدر میلان، ایلیا در همان سال تولد او درگذشت و مادرش، سوفیا در جریان جنگ جهانی دوم دار فانی را وداع گفت. میلان پس از کوچ به چند شهر، در یتیم‌خانه مختص جنگ‌زدگان در شهر زرنیانین در صربستان امروزی بزرگ شد. مدیر این خانه به نام «مامان جینا» نقش بزرگی در شکل‌گیری شخصیت میلان و دیگر کودکان یتیم‌خانه داشت؛ مامان جینا بسیار به تربیت بچه‌ها حساس بود و آرمان‌های بزرگی را به آنان آموخت و رفتارش به نوعی بود که گویی هر کدام از این کودکان، فرزندان تنی او بودند.
در یتیم‌خانه به ما صداقت، اخلاق و از خودگذشتگی را آموختند و ما را برای یک جامعه آرمانی تربیت کردند که وقتی در بزرگسالی به سمت و سوی آن رفتیم، نشانی از آن را نیافتیم. بسیاری از بچه‌های یتیم‌خانه راه خود را پیدا نکردند، بسیتری ناامید شدند و بسیاری دیگر به آرمان‌های کودکی‌شان وفادار بودند و با بی عدالتی، خودخواهی و ظلم جنگیدند.
او پیش از رسیدن به سن بلوغ به فوتبال علاقمند شد تا در 14 سالگی خود را به باشگاه پرولتر در شهر زرنیانین برساند. او در این تیم مورد توجه سرمربی تیم ملی جوانان یوگسلاوی قرار گرفت و سیر صعودی تابع پیشرفت خود را آغاز کرد. او از مدیریت باشگاه پرولتر، تنها درخواست هزینه اسکان و خوراک خودش را داشت و به جز آن، دستمزدی طلب نکرد. او با وجود نداشتن پول توجیبی، از زندگی خود راضی بود اما برای حضور در دبیرستان و سرمای شهر زرنیانین، از مدیریت باشگاهش تقاضای خرید کت زمستانی کرد. هیئت مدیره این باشگاه پس از درخواست میلان، برای او یک کت و شلوار گرم تهیه کرد تا علاوه بر فوتبال، این بازیکن در تحصیلات خود نیز پیشرفت کند.
گالیچ پس از پایان دوران دبیرستان به دعوت باشگاه پارتیزان بلگراد، راهی پایتخت شد و پس از شش ماه حضور نداشتن در بازی‌های تیمش به دلیل سن کمتر از 20 سال، در سال 1958 با این باشگاه قرارداد بست. او در اوقات فراغت خود به تحصیلاتش ادامه داد و در دانشکده حقوق ثبت نام کرد. گالیچ با وجود حضور حداقل هفت مهاجم آماده در ترکیب پارتیزان، مورد توجه ایلش اشپیتز، سرمربی وقت پارتیزان قرار گرفت و با راهنمایی‌های دلسوزانه او در بازی برابر وویوودینا به زمین مسابقه رفت و دو گل به ثمر رساند. در فصل نخست حضور این بازیکن در پارتیزان، آمار 10 بازی و هفت گل برای او به ثبت رسید.
حضور در جام میتروپای 1959، نخستین ماجراجویی خارجی گالیچ در پارتیزان بود. او در دیدار نیمه نهایی برابر هونود مجارستان، یک گل به ثمر رساند اما نتوانست به فینالیست‌شدن تیمش کمکی کند. او هفت فصل دیگر در پارتیزان حضور داشت و به آمارهای 22 بازی و 10 گل در فصل 60-1959، 21 بازی و 14 گل در فصل 61-1960، 25 بازی و هفت گل در فصل 62-1961، 16 بازی و 17 گل در فصل 63-1962، 26 بازی و هشت گل در فصل 64-1963، 24 بازی و 15 گل در فصل 65-1964 و هشت بازی و سه گل در فصل 66-1965 رسید. او در رقابت‌های اروپایی از جمله جام باشگاه‌های اروپا در این سال‌ها نیز عملکرد موفقی را داشت. گالیچ در فصل 64-1963 جام باشگاه‌های اروپا، چهار گل زد و به صعود تیمش به مرحله یک‌چهارم نهایی کمک زیادی کرد. او در فصل 66-1965 به همراه پارتیزان به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت و در بازی برابر رئال مادرید، یک پاس گل داد.
پس از شکست برابر رئال مادرید، پارتیزان بازیکنان خوب خودش از جمله گالیچ را از دست داد. او با چهار عنوان قهرمانی در لیگ برتر یوگسلاوی، پارتیزان را ترک کرد و راهی استاندارد لیژ بلژیک شد. گالیچ در تیم بلژیکی به آمارهای 27 بازی و 11 گل در فصل 67-1966، 18 بازی و دو گل در فصل 68-1967، 24 بازی و شش گل در فصل 69-1968 و 31 بازی و 19 گل در فصل 70-1969 رسید. او به همراه استاندارد لیژ به دو قهرمانی لیگ و یک جام حذفی بلژیک رسید. او در فصل 70-1969 بار دیگر برابر رئال مادرید، این بار با پیراهن استاندارد لیژ قرار گرفت و با گل پیروزی‌بخش دقیقه 68 خود در بازی برگشت، تیم بلژیکی را به مرحله یک‌چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا رساند و انتقام فینال 1966 را از رئال گرفت. گالیچ در سال 1970 به فرانسه کوچ کرد و سه فصل در ریمس این کشور بازی کرد. آمارهای این بازیکن در ریمس فرانسه، 36 بازی و 14 گل در فصل 71-1970، 16 بازی و سه گل در فصل 72-1971 و سه بازی و یک گل در فصل 73-1972 بود. او در سال 1973 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی گالیچ برای تیم ملی یوگسلاوی در سال 1959 برابر بلغارستان رقم خورد که این بازیکن برای کشورش گلزنی کرد. نخستین تورنمنت ملی گالیچ، یورو 1960 بود. او در جام ملت‌های چهارجانبه آن سال اروپا که نخستین سال برگزاری خود را می‌گذراند، یک گل به فرانسه در نیمه نهایی و یک گل در فینال برابر شوروی به ثمر رساند تا با دو گل، یکی از آقای گل‌های نخستین دوره جام ملت‌های اروپا باشد. او این عنوان را با چهار بازیکن دیگر همانند ویکتور پوندلنیک تقسیم کرد. نخستین گل تاریخ یورو نیز به نام گالیچ ثبت شده است. او سپس به المپیک 1960 اعزام شد و کار خود در فوتبال این رقابت‌ها را با گلزنی برابر مصر شروع کرد. گالیچ در دیدارهای بعدی کشورش، موفق به ثبت یک گل در بازی با ترکیه، سه گل در بازی با بلغارستان، یک گل در نیمه نهایی برابر ایتالیا و یک گل در فینال برابر فرانسه شد تا با هفت گل، آقای گل المپیک شود. آقای گلی در دو تورنمنت ملی، نام گالیچ را به یکی از افسانه‌های فوتبالی یوگسلاوی تبدیل کرد.
گالیچ پس از درخشش در یورو و المپیک، در جام جهانی 1962 حاضر شد. این بازیکن یک گل در بازی دوم کشورش برابر اروگوئه و دو گل در بازی سوم برابر کلمبیا به ثمر رساند و با بازوبند کاپیتانی کشورش، آن‌ها را به نیمه نهایی جام جهانی رساند. پاس گل تک‌گل پیروزی‌بخش یوگسلاوی در یک‌چهارم نهایی برابر آلمان توسط این بازیکن به ثبت رسید. او به همراه یوگسلاوی به رتبه چهارم جام جهانی رسید. گالیچ پس از دیدار با فرانسه در سال 1985، در بازی ملی دیگری حضور نداشت تا با آمار 45 بازی ملی، 29 گل و دو پاس گل به کارش در رده ملی پایان دهد. او پس از پایان فوتبالش مربیگری تیم شهر زادگاهش، پرولتر را برعهده گرفت و به جز این باشگاه در تیم دیگری مربیگری نکرد. او در روز 13 سپتامبر 2014 دار فانی را وداع گفت. از گالیچ جملات قصار زیادی به جا مانده است.
اگر یک پیانیست با هشت ساعت تمرین انگشتانش در روز به مهارت می‌رسد، یک فوتبالیست نیز با تمرینات بسیار شدید بر روی پاهای خودش به بزرگی می‌رسد. با نشستن در ادارات نمی‌توان یک انسان بزرگ شد و این مهم با جویباری از عرق حاصل می‌شود.
در همین رابطه
یون آندونی گویکوتکسا؛ وینگر سرعتی بارسلونا و اوساسونا با سابقه گلزنی به آلمان در جام جهانی
متیو فلامینی؛ هافبک محبوب آرسنال، مرد کبریتی میلان و کارآفرین سبز پسافوتبالی
راجر بایرن؛ کاپیتان منچستر یونایتد در نیمه نهایی اروپا و پیرترین قربانی سانحه هوایی مونیخ
