ایالت سولیا یکی از 23 ایالت کشور ونزوئلا می باشد. مرکز این ایالت مارکایبو Maracaibo است. از سرشماری سال 2011 ، 3،704،404 نفر جمعیت دارد که پرجمعیت ترین ایالت در میان ایالت های ونزوئلا است. این ایالت در شمال غربی ونزوئلا و اطراف دریاچه ماراکایبو Lake Maracaibo قرار دارد که این دریاچه علاوه برآنکه بزرگترین دریاچه آمریکای جنوبی است، یکی از غنی ترین منابع نفت و گاز نیز می باشد. علاوه بر نفت و گاز، این ایالت به تولید دام ، موز ، میوه ، گوشت و شیر نیز مشهور می باشد.
چندین نظریه درباره وجه تسمیه این ایالت گفته شده است. محبوب ترین نظریه آن است که پسر پادشاه سابق این نواحی به نام گیمارال Guaimaral عاشق دختری به نام سولیا Zulia می شود که در جنگی کشته می شود بنابراین گیمارال نام عشق خود را بر رودخانه ها و شهرها و مناطق پیرامون خود می گذارد.
منطقه ای که اکنون سولیا نام دارد در طی یک لشکرکشی به فرماندهی آلونسو ده اوخدا Alonso de Ojeda در 1499 توسط اروپاییان برای نخستین بار دیده شده بود. استان سولیا در 28 ژانویه 1821 استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد و به بخشی از کشور کلمبیای بزرگ تبدیل شد و به افتخار رودخانه سولیا، "بخش سولیا" نام گرفت.بعد از انحلال کشور کلمبیای بزرگ در 1830 و تشکیل کشور ونزوئلا ، این استان نیز بخشی از ونزوئلا شد. دولت ونزوئلا در 22 آوریل 1864 این استان را به ایالت تغییر داد و مدت کوتاهی نیز یک دولت مستقل بر آن حاکم شد. عمر دولت مستقل سولیا تا تا 1 آوریل 1890 ادامه داشت. سپس این منطقه ایالتی با نام سولیا نام گرفت که تاکنون در کشور ونزوئلا قرار دارد.
این ایالت مجموعه ای از مناطق مختلف جغرافیاییست از جمله دشت ها ، کوه ها و یک دریاچه بزرگ که از آن 135 رودخانه شکل می گیرند. تعداد بی شماری تالاب و باتلاق در بخش های جنوبی، مناطق بسیار خشک، مرطوب و پرجمعیت در تراکم بالا از جمله ویژگی های مختلف این ایالت هستند. نزدیک دهانه رود کاتاتومبو Catatumbo River در این ایالت، جایی که این رود به دریاچه ماراکایبو می ریزد ، رعد و برق معروف کاتاتامبو رخ می دهد که سمبلی از آن در پرچم ملی ایالت نیز دیده می شود. این نور شگفت انگیز طبیعی که در زبان محلی به نام Relámpago del Catatumbo"" به معنای "طوفان ابدی" نامیده شده، 160 شب در سال و هر بار به مدت 10 ساعت در میان آسمان نمایان شده و 280 رعد و برق در هر ساعت تولید می کند. این مکان به عنوان الکتریکی ترین نقطه زمین شناخته می شود. تششع های مداوم این پدیده به قدری درخشان هستند که تا فاصله 400 کیلومتری نیز قابل رویت هستند و به همین دلیل برای قرن ها توسط دریانوردان کارائیبی مورد استفاده قرار می گرفتند و لقب "برج فانوس دریایی کاتاتومبو" را گرفته است. تلالو های آن در رنگ های گیرا و جذابی از قرمز و نارنجی تا آبی و بنفش نمایان می شوند که بر زیبایی آن می افزایند. این رنگ ها بسته بر میزان ذرات گرد و غبار یا بخار آب موجود در اتمسفر متغیر هستند. توپوگرافی این منطقه نیز منحصر به فرد است زیرا دو ردیف کوه از سه طرف دریاچه ماراکایبو را احاطه کرده اند. زمانی که هوای گرم و مرطوب از سمت کارائیب به آبگیر ماراکایبو جریان می یابد، با هوای خنک تر آندِس برخورد می کند و به سمت بالا رانده می شود. سپس فرآیند متراکم شدن بخار آغاز می گردد و ابرهایی را تشکیل می دهد که در نهایت با تخلیه الکتریسیته، رعد و برق تولید می شود. معمولا بیشترین میزان رعد و برق ها در ماه اکتبر (مهر ماه) و کمترین آن در ماه های ژانویه و فوریه (دی و بهمن ماه) مشاهده می شود. در سال 2014، سازمان گینس با صدور گواهینامه ای، "رعد و برق های کاتاتومبو" را به عنوان یک پدیده هوایی شگفت انگیز منحصر به فرد معرفی نمود. با توجه به پتانسیل های منحصر به فرد آن، دولت ونزوئلا در تلاش است تا نام "رعد و برق کاتاتومبو" را به عنوان میراث جهانی یوسنکو به ثبت برساند. در این صورت اولین پدیده طبیعی خواهد بود که در این لیست قرار می گیرد.
این ایالت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود دارای مزایای ژئواستراتژیک (ژئواستراتژی به بررسی روابط فی‌مابین استراتژی و عناصر جغرافیایی می‌پردازد) و ژئوپلیتیک (ه معلومات ناشی از ارتباط بین جغرافیا و سیاست مربوط می‌شود) است. در این ایالت ملغمه ای از پتانسیل های توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در زمینه های کشاورزی ، دام ، جنگلداری ، معدن ، ماهیگیری و گردشگری وجود دارد که می تواند به رشد این ایالت کمک شایانی کند. این ایالت به سه واحد طبیعی-فیزیکی تقسیم می شود:
1-منطقه طبیعی رشته کوه پریچا Perijá mountain range
2-رشته کوه تیزدندان Corian sierras
3- منطقه طبیعی حاصل از فرورفتگی های دریاچه ماراکایبو و دشت های ساحلی خلیج ونزوئلا
در مرکز فرورفتگی های دریاچه ماراکایبو بیش از 10 هزار متر مکعب رسوباتی جمع شده است که تخمین زده شده از دوران مزوزوئیک تا سنوزوئیک سن دارند. منشا رسوبات هم دریایی و هم هیدروکربنی است که آن را به منبع غنی از نفت تبدیل کرده است.
در بخش شمالی یک آب و هوای نیمه خشک وجود دارد. میزان بارندگی های ثبت شده در شهر ماراکایبو بین 358 تا 665.99 میلی متر (14.094 تا 26.220 اینچ) است ، با دمای متوسط 28 درجه سانتیگراد (82 درجه فارنهایت) می باشد. میزان بارندگی در مناطق غربی و شرقی دریاچه ماراکایبو افزایش می یابد و یک اقلیم گرم‌دشتی را شکل می دهد. در جنوب دریاچه افزایش باران با اقلیم جنگل‌های بارانی یا استوایی همراه است. دریاچه ماراکایبو و حوضه آن عواملی برای افزایش بارندگی در ایالت هستند اما وزش باد در مناطق شمالی باعث خشک شدن هوا می گردد.
زیست جانوری این منطقه اما شامل جانوران خشکی زی و آبزی مختلف می باشد. جانوری به نام مورچه خوار بزرگ Giant anteater در شمال شرقی دریاچه ماراکایبو به دلیل شکارهای غیرقانونی در معرض خطر می باشد. یک نوع پلنگچه Ocelot با نام علمی Leopardus pardalis نیز در این منطقه در خطر شکار توسط شکارچیان قرار دارد. از پستانداران دیگر منطقه نیز می توان به آهوچه خاکستری Mazama gouazoubira که از گوشتش که کیفیت بالایی دارد استفاده می کنند و گوزن دم سفید Odocoileus virginianus اشاره کرد. گفته می شود حدود 50 درصد از جمعیت گوزن های دم سفید منقرض شده است. یک گونه از خفاش ها به نام خفاش زرد کوچک Rhogeessa minutilla نیز در منطقه وجود دارد که پیش بینی می شود به دلیل تخریب زیستگاه و عدم مدیریت پناهگاه هایش به لیست جانوران در معرض تهدید اضافه شود.
از پرندگان در حال انقراض ایالت نیز می توان به یک گونه از سهره قرمز به نام Carduelis cucullata اشاره کرد که در کل کشور نیز به یک بحران در رابطه با انقراض تبدیل شده است. از پرهای این پرنده به عنوان تزیین کننده کلاه استفاده می شود. فلامینگوی آمریکایی Phoenicopterus ruber نیز در باتلاق لوس اولیویتوس Los Olivitos زندگی می کند که زیستگاه این جانور نیز در حال تخریب می باشد. از خزندگان ایالت هم می توان به کروکودیل آمریکایی American crocodile و لاک پشت پاقرمز Red-footed tortoise اشاره کرد. جانوران معروف دیگر سولیا میمون عنکبوتی قهوه ای Brown spider monkey و خرس عینکی Spectacled bear هستند.
وسعت ایالت 63,100 کیلومتر مربع می باشد که 5.50% از کل کشور را اشغال می کند. منابع اقتصادی منطقه از دامداری ، تولید روغن، کشاورزی و تهیه پنیر شکل گرفته است. اقتصاد سولیا اساساً به نفت و گاز طبیعی بستگی دارد. فعالیت های نفتی از سال 1912 به صورت فشرده انجام شده است. معادن ذغال سنگ ال گواساره El Guasare در سولیا نیز از معادن مهم کشور است.
در جمعیت شناسی ایالت می توان به گستردگی اقوام در منطقه اشاره کرد. مهاجرت ها باعث شده تا ویژگی های فرهنگی خاصی در منطقه به وجود بیاید. به مردم این ایالت سولیایی می گویند. 50.3 درصد مردم ایالت از نژاد مستیزو هستند و 46.3 نیز از نژاد سفیدپوستان به همراه اقلیتی 2.8 درصدی از سیاه پوستان.
سولیا در ورزش نیز فعالیت های موفقی داشته است و تیم بسکتبال آنها به نام Gaiteros del Zulia قهرمان 4 دوره لیگ حرفه ای ونزوئلا است. در بیس بال نیز تیم Aguilas del Zulia از این استان فعال می باشد. در فوتبال نیز شاهد تیم های مختلفی در دسته های مختلف رده بندی فوتبالی از سولیا می باشیم.
اکثر جمعیت سولیا مسیحی هستند که میراثی از استعمار اسپانیا بر این سرزمین است. بزرگترین کلیسا در ایالت ، کلیسای کاتولیک است. قانون اساسی ایالت ، آزادی دینی را محترم می شمارد و اقلیتی از پروتستان ها نیز در ایالت حضور دارند. اکثریت قریب به اتفاق مردم زبان اسپانیایی را زبان مادری خود (به طور خاص اسپانیایی مارابیMarabinese Spanish) می دانند. با این حال ، هنوز زبان هایی از جوامع بومی آمریکا وجود دارد. زبان وایو Wayuu بیشترین سخنور را در بین زبان های بومی در ونزوئلا دارد که بیشتر در مناطق شمالی ایالت بدان سخن می گویند.
این ایالت دارای هویت خاص خودش است و یک سرود ملی از 1909 ، نشان ملی از 1917 و پرچم ملی از 1991 دارد. از نمادهای طبیعی ایالت می توان به درخت نارگیل، پلیکان قهوه ای Pelecanus occidentalis و گل ختمی چینی Hibiscus rosa-sinensis اشاره کرد. فرودگاه اصلی ایالت La Chinita International نام دارد که در محله گران ماراکایبو قرار دارد. علاوه بر فرودگاه ذکر شده ، این ایالت دارای ترمینال های هوایی دیگری نیز می باشد.
از زمان ایجاد دولت مستقل زولیا در 17 فوریه 1864 و با تصویب اولین قانون اساسی دولت ، ساختار و عملکرد سیاسی ایالت شکل گرفت. قانون اساسی ایالت قوانین بومی خود را نیز دارد اما در صورت مغایرت با قانون اساسی کشور ونزوئلا ممکن است لغو گردد. قانون اساسی ایالت زولیا در 13 آگوست 2003 منتشر شد و در سال 2011 تا حدی اصلاح شد که اکنون در حال اجرا است.
...........................................
آرشیو
