مطلب ارسالی کاربران
نسل طلایی فوتبال
بازی امشب رو که دیدم پیش خودم فکر می کردم که سال های اواخر 90 تا 15-10 سال بعد به نظرم عصر طلایی فوتبال بود.همه کشورها نماینده ها و باشگاه هایی با کلی بازیکن رو اوج داشتن.سری آ 7 تا غول داشت.(میلان، اینتر ،یووه، رم، لاتزیو، پارما، فیورنتینا) اسپانیا رئال و بارسا .بوندس بایرن و دورتموندو لورکوزن.لیگ برتر منچستر. از اونور آژاکس با نسب طلاییش 2 سالی تو اروپا جولان داد.مگه میشه این خاطرات فراموش بشه.همون 7 تا باشگاه ایتالیا اندازه کل فوتبال فعلی ستاره داشتن
بازیکن ها از جون مایه میذاشتن.خیلی اون فودبال دیدنی بود.دیدن بازی های زیزو، سیدورف، داویدز، باتیستوتا، توتی، یاپ استام، اسکولز، روی کین، کانتونا، ژینولا ،رکوبا، ویالی، راوانلی، باجو، دل پیرو، نستا، کاناوارو ،رونالدو برزیلی،کارلوس، گتوزو، ورون، ماتئوس تمام نشدنی، ندود، پوبورسکی و خیلی های دیگه که الان خاطرم نیس
دوئل سیدورف کارمبو و ردوندو با داویدز و ریدان و دشامپ و ... تو فینال cl 97 اوففففففففف
یا فینال دراماتیک 99: منچستر - بایرن.گل نزدن های پیاپی کارستن یانکر، افنبرگ و ... هنوزم نمی دونم یانکر چطوری فیکس بایرن بود.علی دایی رو بازی می داد یکی از اون موقعیت ها رو گل می گرد. (یاد مارک ویدئوکا تو بازی ایران - استرالیا افتادم)
یا قبل اون فینال یورو 96: چک با ندود و پوبورسکی در مقابل اون آلمان وحشتناک.اون بازی رو شمال بودم البته سنی هم نداشتم از ری اکشن بزرگترها یادمه که بازی بزرگی بوده
