مانوئل نویر برای دومین بازی متوالی درون دروازه مانشافت کلین شیت کرد تا همچنان به رکورد شکنی های خود ادامه دهد. وی که با 98 بازی رکورد دروازه بانی مانشافت را در اختیار دارد، به عنوان کاپیتان هم به رکورد شکنی های خود ادامه میدهد.
او با 40 بازی به عنوان کاپیتان با رکورد اووه زیلر برابری نمود و در رتبه هفتم ایستاد. ماتئوس با 70 بازی دور از دسترس می نماید.
این 23 امین پیروزی نویر به عنوان کاپیتان بود و با رکورد کلینزمن برابری کرد تا در رتبه هشتم قرار بگیرد. باز هم ماتئوس با 42 بازی در صدر قرار دارد.
نویر برای 34 امین بار در یک دیدار رسمی بازو بند کاپیتانی را بر بازو بست تا رومینیگه را با 33 بازی پشت سر بگذارد و فقط فیلیپ لام را با 37 بازی رسمی بالاتر از خود ببیند.
همچنین با 20 برد رسمی به عنوان کاپیتان با 20 پیروزی رومینیگه برابری کرد. او یک برد رسمی تا رسیدن به بالاک فاصله دارد. لام با 32 برد رسمی در صدر قرار دارد.
نویر در طول دوران دروازه بانی خود درون دروازه مانشافت، برای 76 امین بار در یک دیدار رسمی به میدان رفت تا تنها کلوزه را با 79 بازی رسمی بالاتر از خود ببیند.
این 56 برد رسمی نویر بود که او را کلوزه و لام مشترکا در صدر قرار می دهد. فیلیپ لام البته در 72 بازی رسمی به این تعداد برد دست یافته بود. نویر در حالی به 56 برد رسمی دست یافته است که الیور کان، شوماخر و زپ مایر، به ترتیب 25، 27 و 28 برد رسمی دارند. همچنین او با 68 برد بین دروازه بانهای ماشافت در صدر قرار دارد. پس از وی مایر با 56، کان با 47 و شوماخر با 43 برد قرار دارند. از لحاظ تعداد بازی هم نویر با 98 بازی در صدر قرار دارد، مایر 95، کان 86 و شوماخر با 76 بازی در رده های بعدی قرار دارند.
همچنین نویر به زودی به باشگاه صدتایی ها خواهد رسید تا کارنامه افتخاراتش را پربار تر کند. او پنج بار بهترین دروازه بان سال شده و از این حیث نیز جزو رکورد داران است.
البته کان تنها دروازه بانی است که بهترین بازیکن جام جهانی شده و توپ نقره را هم برنده شده است. کان این عنوان را به رونالدو ی اوریجینال باخت. نویر برنده توپ برنز شده و پشت سر مسی و رونالدو قرار گرفته است.
مایر هم یکبار قهرمان جام جهانی، یکبار قهرمان جام ملتها و سه بار قهرمان جام باشگاههای اروپا شده است. نویر یکبار جام جهانی و دو بار لیگ قهرمانان را فتح کرده است. او اگر می خواهد امسال به مایر برسد باید لیگ قهرمانان را با بایرن بالای سر ببرد (البته نویر به عنوان کاپیتان این جام را بالای سر برده، کاری مایر موفق به انجام آن نشده است) و با تیم ملی آلمان هم یورو را فتح کند.
به هر حال معلوم نیست سرمربی بعدی مانشافت بتواند مانند لوو در برابر فشارهای ترشتگن مقاومت کند. نویر اگر چه بسیار آماده است ولی وارد 36 سالگی شده و ممکن است سرمربی بعدی مانشافت از او بخواهد به ترشتگن هم فرصت خودنمایی بدهد. البته امیدواریم نویر حالا حالا ها در اوج باشد و به سرمربیان بعدی مانشافت هم خود را تحمیل کند و همینطور افتخار بیافریند. ولی نقد را باید چسبید. به خصوص که بایرن قبراق امسال هم شانس خوبی برای قهرمانی دارد و اگر قدر موقعیت را بدانند می توانند بر حکمرانی بلامنازع خود بر اروپا ادامه دهند. آلمان اما شانس کمتری دارد. ولی شاید اعلام جدایی لوو پس از یورو انگیزه مضاعفی به تیم ملی آلمان و شخص یواخیم لوو بدهد و بخواهند به این دوران پر افتخار به بهترین شکل پایان دهند. دورانی که همه چیز داشت به جز یک یورو. از قهرمانی جام جهانی 2014 به آن شکل دراماتیک با برتری خیره کننده مقابل برزیل گرفته تا قهرمانی جام کنفدارسیونها 2017 با آن تیم جوان و با انگیزه. یک قهرمانی رویایی در یورو می تواند بهترین پایان برای یکی از بهترین نسلهای آلمان باشد. نسلی که خیلیها حقش را بیش از تنها یک قهرمانی در جام جهانی و یک قهرمانی در مسابقات نه چندان معتبری مثل جام کنفدراسیونها می دانند!
