شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد ولی اولین حذف بارسلونا قبل از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا که از سال ۲۰۰۷ به بعد سابقه نداشت، باعث شده است خیلی از عوامل باشگاه نسبت به آینده خوشبین شوند.
طرفداری | برد ۴-۱ ماه گذشته پاری سن ژرمن در نیوکمپ نشانی بر عمق مشکلات بارسلونا بود. این باشگاه کاتالان درست مثل تلاش نافرجام جرارد پیکه در آن شب برای رسیدن به کیلیان ام باپه، از کورس با رقبا عقب مانده است. در مسیر دیدار برگشت، نگرانی های دیگری هم وجود داشت؛ این که پیکه و دیگر مدافع میانی برتر تیم یعنی رونالد آرائوخو مصدوم بودند. اما در نهایت دیدیم که تیم رونالد کومان در پارک دو پرنس به مراتب نسبت به دیدار رفت بهتر بازی کرد. آن ها فوتبالی جذاب و امیدوار کننده که یادآور روزهای خوب پیشین بود را به نمایش گذاشتند، هر چند که این هم برای حفظ آن ها در لیگ قهرمانان این فصل کافی نبود.
به دنبال این تساوی ۱-۱ که به معنی حذف ۵-۲ بارسلونا در مجموع دو دیدار رفت و برگشت بود، کومان در مصاحبه با یک شبکه اسپانیایی روی همین نکات تاکید داشت:
ما حذف شدیم، ولی با یک حس مثبت حذف شدیم. در نیمه اول خوب بازی کردیم و تیم برتر بودیم. ما ریسک پذیر بودیم، در نیمه زمین حریف بازی کردیم، از همان ابتدای کار حمله کردیم، فوتبال خوبی به نمایش گذاشتیم و لایق چیز بیشتری بودیم. امروز نسبت به آن ها در زمین خودمان، بیشتر موقعیت ساختیم ولی تفاوت اینجاست که آن ها چهار گل زدند و ما فقط یکی. این را نمی گویم که انتقاد کرده باشم. بازیکنان تلاش زیادی کردند و ما فقط فاقد کمی شانس بودیم. همه بارسایی ها می توانند به تیم خود افتخار کنند.
این قطعا خروج کاملا متفاوتی از مسابقات اروپایی برای بارسا بود. طی سالیان اخیر، هواداران تیم معمولا در پی درخشش مسی در دیدار رفت به قهرمانی خود در مسابقات امیدوار می شدند... قبل از این که به طور ناامید کننده ای به دست یوونتوس، آاس رم، لیورپول و در موردی تازه تر، به دست بایرن مونیخ و با شکست تحقیر آمیز ۸-۲ حذف شوند.
نقطه امیدواری برای بارسا این است که باخت مقابل بایرن مونیخ قعر جهنم بود و بر این اساس حتی حذف شدن مقابل پاری سن ژرمن هم نشان می دهد که پروژه بازگشت به نوک قله فوتبال اروپا آغاز شده است. کومان در این خصوص گفت:
ما (امسال) لیگ قهرمانان را به طرز متفاوتی ترک می کنیم. ما در بازی امروز واکنش خوبی داشتیم و نشان دادیم که می توانیم در چه سطحی بازی کنیم. باید به همین مسیر ادامه بدهیم. بابت حذف شدن ناراحت هستیم ولی امروز تصویر خیلی خوبی از تیم بر جا ماند.
به نظر می رسد هواداران بارسا و کارشناسان هم با این عقیده موافق هستند. تصمیمات تاکتیکی کومان شجاعانه بودند؛ او از فرنکی دی یونگ به عنوان بازیساز در خط هافبکی سه نفره استفاده کرد و مقابله با ام باپه در نبردهای تک به تک را به جونیور فیرپویی سپرد که به ندرت مورد استفاده قرار گرفته است. آن ها بازی خود را بر پاری سن ژرمن تحمیل کردند، در نیمه زمین حریف بازی کردند و تیمی بهتر و هماهنگ تر به نظر می رسیدند.
واقعیت این است که جبران کردن شکست ۴-۱ در دیدار برگشت اصلا کار آسانی نبود، مخصوصا برای بارسلونایی که در ابتدای یک پروژه بازسازی قرار دارد. تیم خوب بازی کرد ولی اشتباهات انفرادی به ضررشان تمام شد؛ اشتباهاتی مثل پنالتی بی مورد کلمنت لنگلت که باعث گلزنی ام باپه از روی نقطه پنالتی شد و در طرف دیگر زمین، عثمان دمبله مدام در زدن ضربه پایانی بی دقت بود.
آن ها به جای این که توسط حریف به بازی گرفته شوند، یک سطح بالاتر از توان خود ظاهر شدند. پدری ۱۸ ساله در خط میانی مارکو وراتی را زیر سایه خود گرفت و آنقدر خوش درخشید که امباپه در پایان مسابقه، از او پیراهنش را خواست [توضیح مترجم: پدری پس از بازی گفت که خودش از ام باپه درخواست کرده بود پیراهن‌شان را در پایان بازی عوض کنند]. سرخیو بوسکتس با تجربه هم خیلی خوب عمل کرد و مسی هم در طول بازی عنصری مرکزی بود (که شباهت بیشتری با آن مسی قدیم داشت).
از طرف دیگر این که انتظار داشته باشیم بارسلونا ظرف هشت روز دو کامبک بزرگ داشته باشد، تقاضای زیادی بود. همین هفته قبل بود که آن ها باخت ۲-۰ در دیدار رفت نیمه نهایی کوپا دل ری مقابل سویا را با یک عملکرد خوب و امیدوار کننده دیگر جبران کردند. روحیه تیم با ضربه سر دقیقه ۹۳ جوردی آلبا که بازی را به وقت اضافه کشید نمود پیدا کرد و در نهایت شادی از ته دل مسی را به همراه داشت. آن ها در مراحل قبلی هم با زدن دو گل در وقت های اضافی، از حذف شدن غافلگیرانه به دست گرانادا جلوگیری کرده بودند. می توان گفت که بارسلونا حرف زیادی برای گفتن دارد، هر چند که پاری سن ژرمن و ام باپه در این مقطع حریف بیش از حد قدرتمندی بودند.
بازگشت خوان لاپورتا به صندلی ریاست بارسلونا نیز به بهتر شدن جو پیرامون باشگاه کمک کرده است. شاید لاپورتا بتواند مشکلات مالی جدی بارسلونا را حل کند، شاید هم از عهده این کار برنیاید ولی تصمیم گیرندگان باشگاه (آن هایی که با رأی خود رییس را انتخاب می کنند) به او به عنوان رهبری معتمد و کاریزماتیک که اصول کار کردن در نیوکمپ را می داند، اعتماد کرده اند.
تصویر رأی دادن مسی به همراه پسرش تیاگو در انتخابات روز یکشنبه، جلوه گر تعهد او به باشگاه و دغدغه اش برای آینده بود. مشخص نیست مسی به چه کسی رأی داد ولی هدف اصلی گذر از دردسرهای رییس قبلی، جوزپ ماریا بارتومئو بود. لاپورتا رابطه خیلی خوبی با مسی و پدرش خورخه دارد و بنابر گفته منابع مطلع به اتلتیک، امید به این که او بتواند مسی را برای ماندن متقاعد کند، از عوامل اصلی پیروزی او در انتخابات بود.
نشانه مثبت دیگر، برخورد صمیمی مسی و کومان پس از کامبک هفته قبل برابر سویا بود. تصمیمات تاکتیکی و انتخاب های این مربی هلندی در طول پاییز و زمستان بارها زیر سوال رفت ولی به نظر می رسد او در هفته های اخیر بهترین ترکیب تیمش را شناخته است و یکی از جوانب آن، چرخش غافلگیرانه به سمت خط دفاعی سه نفره بوده است. بازیکنان جوان تر مثل پدری و ایلایکس موریبای ۱۸ ساله، اسکار مینگزا ۲۱ ساله و سرجینیو دست ۲۰ ساله نیز جان دوباره ای به تیم بخشیده اند. پیروزی مقابل اتلتیک بیلبائو در فینال روز هفدهم آوریل در ورزشگاه کارتوخا می تواند پاداش کوچکی برای پیشرفت حاصل شده باشد و این در حالی است که فرم خوب تیم این امید را ایجاد کرده است که می توان اختلاف شش امتیازی با اتلتیکو مادریدِ صدرنشین در لالیگا را جبران کرد.
یکی از رأی دهندگان در انتخابات بارسلونا، این هفته به اتلتیک گفت:
«روحیه تیم حتی در قیاس با دو ماه قبل به شدت فرق دارد. این ها جزییات ریزی هستند اما شما را به آینده امیدوار می کنند. می توانید تعهد تیم و طرح و برنامه کومان را ببینید. خوب یا بد، او یک برنامه دارد. بازی هایی مثل کامبک مقابل سویا، این روحیه را تقویت می کنند.
حالا این امید وجود دارد که این نشانه های پیشرفت، مسی را برای تمدید قراردادش فراتر از تابستان امسال و با وجود در نظر داشتن این که بارسلونا دیگر امکان پرداخت دستمزد خالص سالیانه ۱۰۰ میلیون یورویی را ندارد، ترغیب کنند. در دیدار برگشت مقابل پاری سن ژرمن، این بازیکن ۳۳ ساله مثل همیشه در تمامی حرکات بارسلونا نقشی محوری داشت. شوت سرکش او برای به تساوی کشاندن بازی از فاصله تقریبا ۳۰ متری زده شد؛ یعنی دورترین شوت به گل تبدیل شده او از مجموع ۱۲۰ گلی که در طول دوران حرفه ای خود در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رسانده است. به نظر می رسید مسی خشم خود از تمامی وقایعی که در چند وقت اخیر بر او گذشته است را در این شوت گذاشت. سپس با از دست دادن پنالتی ای که کیلور ناواس آن را مهار کرد، نشانه دیگری از تنزل پذیر بودن از راه رسید.
مطمئنا آخرین حرکت به یادماندنی مسی در بارسلونا نمی تواند پنالتی از دست دادن در شب حذف از لیگ قهرمانان اروپا باشد. برای مسی اهل رقابت و هوادار بارسلونایی که ما می شناسیم، هضم کردن چنین چیزی راحت نخواهد بود. مخصوصا در بازه ای که امکان دارد تیم دیگری ظهور کند که بتواند با رهبری او در سالیان آینده به موفقیت های بیشتری دست یابد.
کومان چهارشنبه شب گفت:
لئو مدتی است که شاهد این بوده است تیم ما در مسیر درستی قرار دارد. کسی نمی تواند به آینده این تیم شک داشته باشد.
هنوز برای این که بگوییم بارسلونا در راه بازگشت است زود به نظر می رسد. حتی غیر ممکن است بگوییم مشکلات اقتصادی باشگاه در میان مدت چه تاثیری روی تیم خواهد داشت؛ یا حتی این که مسی در تابستان امسال چه تصمیمی خواهد گرفت. شاید همین که آن ها می توانند از حذف در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برداشت مثبتی داشته باشند، نشان از میزان افت تیم دارد. اما هواداران باید بدانند که این واقعیت فعلی تیم است و این باخت حسی را با خودش داشت که این بازی می تواند آغازگر موفقیت هایی در آینده باشد.
