امروزه حضور یک تیم پایه باشگاه، در مسابقات برون مرزی عجیب به نظر می رسد و قوانین به شکل گسترده ای تغییر کرده اند، اما اتفاقی که در اوایل دهه 80 برای تیم دوم رئال مادرید افتاد، در نوع خود شگفت انگیز و منحصر به فرد بود. رئال مادرید B (کاستیا)، در فصل 1979-80، در سطح دوم فوتبال اسپانیا فعالیت می کرد و در پایان فصل در لیگ دسته دوم، هفتم شد، اما آنها در جام حذفی اسپانیا شگفتی بزرگی خلق کردند و تا فینال فصل 1979-80 پیشروی کردند. آنها در راه رسیدن به فینال، از سد اتلتیک بیلبائو، رئال سوسیه داد و اسپورتینگ خیخون گذشتند. بزرگی کار آنها جایی مشخص می شد که هر 3 تیمی که شکست دادند، در اوج خود به سر می بردند. سوسیه داد در سال های 1981 و 1982، قهرمان لالیگا شد، عنوانی که در دو سال بعدی آن، به بیلبائو رسید و اسپورتینگ خیخون هم در دو دوره بعدی کوپا دل ری، تا فینال پیش رفت، اما مغلوب بارسلونا و رئال مادرید شد. کاستیا در فینال سال 1980، به رئال مادرید برخورد کرد که از این نظر هم این اتفاق بی سابقه و منحصر به فرد بود. فینال در سانتیاگو برنابئو برگزار شد و تیم اصلی رئال مادرید 6-1، رئال مادرید کاستیا را مغلوب کرد. جشن کاملا خانوادگی و دو طرفه بود و هواداران رئال مادرید در خانه، هر دو تیم را تشویق کردند. پس از بازی مراسم اهدای جام هم بین دو تیم برگزار شد و هر دو تیم، با جام قهرمانی عکس هایی را به یادگار گرفتند.
فینال تمام مادریدی کوپا دل ری 1980؛ عکس یادگاری دو تیم با جام قهرمانی
به دلیل قهرمانی رئال مادرید در لالیگای 1980 و جام حذفی، آنها عملا نمی توانستند به عنوان قهرمان جام حذفی، نماینده اسپانیا در رقابت های جام برندگان اروپا باشند و به همین خاطر، رئال مادرید کاستیا، نایب قهرمان جام حذفی، به عنوان نماینده اسپانیا، در فصل 1980-81 معرفی شد. یک ماجراجویی بزرگ اروپایی از تیمی که در سطح دوم فوتبال اسپانیا حضور داشت!
پس از قرعه کشی دور اول بازی ها، آنها به قرعه سختی خوردند. حریف وستهم یونایتد پرقدرت بود. وستهم در آن دوران از بازیکنان بزرگی نظر بیلی بونز، دیوید کراس، فیل پارکز، ری استیوارت و فرانک لمپارد پدر سود می جستند. چکش ها در فینال اف ای کاپ 1980، در مه 1980 در ومبلی، آرسنال را با تک گل تروِر بوکینگ شکست داده بودند و به عنوان نماینده انگلستان در آن فصل جام برندگان اروپا شرکت کردند. بازی رفت به میزبانی رئال مادرید کاستیا و در سانتیاگو برنابئو در 17 سپتامبر 1980 برگزار شد. در ترکیب مادرید به سرمربیگری خوانخو، میگل رسیو، سالگِرو، اسپینوزا، کاسمیرو، آلوارز، سانچز لورنزو، برنال، پاکو ماچین، سیدون و بالین به میدان رفتند و چکش ها به سرمربیگری جان لیال، با ترکیب فیل پارکز، ری استیوارت، الوین مارتین، فرانک لمپارد، بیلی بوندز، جف پایک، آلن دوونشایر، ترور بوکینگ، نیکولاس مورگان، پل گودارد و دیوید کراس بازی را آغاز کردند. وستهم در دقیقه 17 با ضربه سر دیو کراس جلو افتاد و نیمه نخست با تک گل او به پایان رسید. مادرید در نیمه دوم تلاش زیادی کرد تا به بازی بازگردد، اما تا دقیقه 64 حملات آنها بی نتیجه بود. تا اینکه در این دقیقه، پاکو ماچین روی ارسال بازیکن خودی، در دهانه دروازه توپ را به تور چکش ها بچسباند تا بازی برابر شود. بازگشت مادرید در دقیقه 72 تکمیل شد و کریستوبال فرناندز (بالین) در موقعیتی تک به تک مادرید را جلو انداخت. در دقیقه 77، سیدون روی پاس به عقب اشتباه مدافع وستهم، به راحتی دروازه فیل پارکز را باز کرد. کاستیا 3-1 برنده بازی شد و این آغازی خارق العاده برای آنها در ماجراجویی اروپایی آنها بود.
رئال مادرید کاستیا 3-1 وستهم؛ بازی رفت
پس از بازی اتفاقات تلخی افتاد. شورش هواداران وستهم در بیرون از استادیوم و درگیری با مادریدی ها، تنش های فراوانی را ایجاد کرد. در نهایت یک هوادار وستهم کشته شد. یوفا مداخله کرد و با محرومیت وستهم، در نهایت مقرر شد دیدار برگشت در زمین ثالث برگزار شود. این اتفاق البته نیفتاد و وستهم در سکوت آپتون پارک و تنها با بیش از 200 تماشاگر وستهمی، میزبان بازی برگشت در 1 اکتبر 1980 بود. بازی که به دلیل نبود تماشگران ، بازی ارواح نامیده شد. جان لیال، فیل پارکز، ری استیوارت، الوین مارتین، فرانک لمپارد، بیلی بوندز، جف پایک، پت هالند، آلن دوونشایر، ترور بوکینگ، پل گودارد و دیوید کراس را به زمین فرستاد و در سمت مقابل، میگل رسیو، سالگرو، اسپینوزا، چندو، کاسمیرو، آلوارز، سانچز لورنزو، برنال، پاکو ماچین، سدون و بالین، شاگردان خوانخو را تشکیل می دادند.
جف پایک در دقیقه 19، با شوتی سر ضرب دروازه مادرید را باز کرد. در دقیقه30 کراس روی یک سانتر، با ضربه سر دومین گل چکش ها را زد. 9 دقیقه بعد پل گودارد با شوتی دیدنی طاق دروازه میگل رسیو را هدف قرار داد و نتیجه را 3 برابر کرد. چکش ها قبل از سوت پایان نیمه اول به بازی بازگشته بودند و نتیجه دیدار رفت را جبران کرده بودند. با شروع نیمه دوم مادرید به بازی بازگشت. میگل برنال، کاپیتان کاستیا در دقیقه 56، با شوتی دیدنی از راه دور، توپ را به گوشه دروازه لندنی ها فرستاد تا امیدهای مادرید را برای بازگشت زنده کند.
بازی با نتیجه 3-1 نهایتا به سود وستهم در 90 دقیقه به پایان رسید تا کار به وقت اضافه کشیده شود. دیوید کراس ستاره بازی در وقت های اضافه بود و ابتدا در دقیقه 102 با ضربه سری مهار نشدنی حساب کار را 4-1 به سود شاگردان جان لیال کرد. این پایان کار نبود و یک دقیقه به پایان بازی در وقت های اضافه دیو کراس با یک ضربه بغل پا در دهانه دروازه، هت تریک خود را کامل کرد و وستهم 5-1 کامبکی تماشایی زد و حریف کم تجربه و ناشناخته خود را دست خالی به خانه فرستاد. دیوید کراس ستاره بازی، آن شب را به خوبی به یاد می آورد:
ما 5 گل به ثمر رساندیم و من هت تریک کردم، اما تجربه عجیبی بود.
بازی برگشت در سکوت آپتون پارک
کاستیا گرچه در همان دور نخست از رقابت ها کنار رفت، اما سربلند بود که در دو دیدار رفت و برگشت، حریف قدرتمند تر خود را از نفس انداخت و آن دو بازی خاص اروپایی، تجربه بسیار خوبی برای آنها بود که دیگر هرگز تکرار نشد. آن نسل کاستیا در سال های آینده با بازیکنانی نظیر امیلیو بوتراگوئنو، مانولو سانچیس و...تیمی قدرتمند را تحویل تیم اصلی رئال مادرید داد. تیمی که به دسته کرکس ها، تیمی ماجراجو از قلب کاستیا معروف شد. وستهم در دور بعد تیمیشورای رومانی را از پیش روی برداشت، اما در مرحله یکچهارم نهایی مغلوب دینامو تفلیس گرجستان شد و از دور رقابت ها کنار رفت. آن دوره از جام برندگان را باید جام شگفتی ها نامید. گرجستانی ها تا فینال پیش رفتند و رقابت ها را در عین شگفتی، با قهرمانی تمام کردند و جشن گرفتند.
یک افتخار بسیار بزرگ برای آنها در جام شگفتی ها.
دینامو تفلیس گرجستان، قهرمان شگفتی ساز جام برندگان اروپا در سال 1981
