حسین اوجاقى، سرمربى وقت تیم ملى ووشو که مقطعی در مسیر آماده سازی بازیکنان تیم ملی فوتبال هم به کارلوس کی روش کمک کرد، گفتگوی جالبی را درخصوص آن دوران انجام داده است.
به گزارش طرفداری، گفتگوی حسین اوجاقی با فارس را می خوانید:
چطور شد در کادر مربیان تیم ملی فوتبال قبل از حضور در جام جهانی 2018 روسیه درآمدید؟
از چند مربی رزمی دعوت شده بود تا کیروش با آنها صحبت کند و از آنها برنامه بخواهد. بعدها از آرین قاسمی مترجم او شنیدم کیروش حتی به سر وقت حاضر شدنم در آن جلسه اول، طرز لباس پوشیدن و هم نسبت به رفتار من واکاوی و ارزیابیهایى داشته است.
علت این انتخاب چه بود؟
بازیکنان تیم ملى فوتبال برای حضور در جام جهانی آماده میشدند و کارلوس کیروش سعی داشت جهت مبارزه با تیمهای پرقدرت دنیا تیم ملى فوتبال را جهت تقویت روحیه جنگندگى آماده کند.
چه مراحلى را در این انتخاب طى کردید؟
این انتخاب طى چهار مرحله به طول انجامید، کیروش ابتدا از من روزمه خواست و در مرحله دوم بهصورت آزمایشی با خود او و دستیارانش خارجیاش کار کردم و در مرحله سوم یک تیم را در اختیارم قرار داد تا با آنها تمرین کنم و نتیجه تمرینات را ببیند که پس از رضایت کادر فنى، در مرحله چهارم وارد تیم اصلى شدم و تمرینات شروع شد.
چه مدت با ملىپوشان به تمرین پرداختید؟
بعد از چند مدت و انجام مراحل گوناگون به اردوی تیم ملی فوتبال آمدم تا بازیکنان اعزامی به جام جهانی فوتبال روسیه تمرینات را انجام بدهیم. چهار ماه در کنار کادر فنی تیم ملی فوتبال برای بالا بردن روحیه بازیکنان کار کردیم.
کار کردن با فوتبالیستها سخت نبود؟
در روزهاى آغازین تمرینات، خیلى از ملىپوشان از تمرینات رزمى ترس داشتند اما پس از گذشت زمان، بسیار نترس و جسورانه تمرین مىکردند و من از کار کردن با آنان لذت مىبردم.
نظر کیروش در خصوص شما چه بود؟
در پایان آن دوره چهار ماهه یک جلسهای با حضور تمامی اعضای تیم ملی فوتبال برگزار شد و کارلوس کیروش یک لوح تقدیر و پیراهن تیم ملی فوتبال را با امضای تمامی اعضای تیم ملی فوتبال به من اهدا کرد. در آن جلسه کیروش در جمع ملیپوشان فوتبال، گفت؛ کسی امروز کنار ماست که خود سرمربى یک تیم ملى است. در دورانى که بازیکن بود همیشه قهرمان بود. در دوران مربیگری هم بهترین عملکرد را داشته و تیمش امروز قهرمان جهان است.
کىروش در این جلسه به بیان خاطرهاى از خود پرداخت و گفت؛ وقتی که نوجوان بودم همیشه آرزو مىکردم یک دوچرخه داشته باشم به همین منظور سخت کار کردم و با پولهاى پساندازم بالاخره یک دوچرخه خریدم. آنقدر عاشق این دوچرخه بودم که حتى شبها نیز آن را در اتاق خوابم قرار مىدادم و مقابل چشمانم بود و صبحها هم با دیدن آن بیدار مىشدم. بعد از مدتی دوچرخهام را دزدیدند و برای اینکه بتوانم دزد دوچرخهام را پیدا کنم و او را کتک بزنم به کلاس بوکس رفتم و این ورزش را یاد گرفتم. آنجا فهمیدم خیلی خوب ضربه میزنم ولی نمیتوانم خوب دفاع کنم و این روحیه تهاجمى تا به امروز همراه من است.
من هم به ملیپوشان گفتم ما هر کدام به هر طریقی یک دوچرخه دزدیده شده در زندگى خودمان داریم که میخواهیم آن را پس بگیریم و براى آن مىجنگیم و برای رسیدن به این هدف تا پای جان برای آن مبارزه میکنیم. شما هم حالا آماده هستید تا به مصاف تیمهای مقابل بروید.
شما خود در تیم ملى ووشو سرمربى هستید، از اینکه در فوتبال دستیار یک سرمربى بودید چه حسى داشتید؟
من در تیم ملی ووشو سرمربی بودم ولی در فوتبال زیر نظر سرمربی تیم ملی فوتبال ایران کار مى کردم و جزئی از این کادر فنی بودم. برای کار کردن در آنجا حضور داشتم و تمام تلاشم این بود که پروتکلها را رعایت کنم چرا که در این تیم نقش من دستیار بود و تبعیت از سرمربى را یک وظیفه مىدانستم.
هدف کىروش از کار رزمى در فوتبال چه بود؟
کیروش میخواست بازیکنانش نترس باشند و مثل یک سرباز در میدان جنگ از ضربات حریفان نترسند. به نظرم او یک مربى کاربلد و تمامعیار است و بشدت ایرانىها را دوست داشت.
سیستم کىروش بر پایه نظم استوار بود. چقدر زمان برد تا خود را با او وقف دهید؟
کیروش نظم را در فوتبال جاری کرد و توقع از فوتبال بالا رفت. او بسیار سختگیر بود و من نیز با سیستم بسیار منظمى تحت ریاست مهدی علینژاد ۱۳ سال کار کرده بودم و بهراحتی در آن سیستم جای گرفتم. باید بگویم سیستم ما هم در ووشو بر پایه نظم استوار است.
در این مدت کىروش را چگونه دیدید؟
کیروش کنار استاد و شاگردى با تمامی بازیکنان دوست و رفیق بود و همین موضوع باعث شده بود همه شاگردانش با تلاش و کوشش دستوراتش را در زمین پیاده کنند. مرکز PEC همان جایی بود که کیروش برای ارتقای روند آمادهسازی تیم ملی از آن استفاده میکرد و بهترین تجهیزات آن در حد بزرگترین باشگاههای اروپایی است. او در اولین روز، این مرکز را به من نشان داد و بازدیدی بههمراه او از این کمپ داشتم. کیروش میگفت؛ این مکان یکى از مدرنترین مراکز فوتبال دنیاست و تیم ملی آلمان زمانی که به ایران بیاید در این مرکز تمرین میکند و قطعا رضایت کامل خواهد داشت. به نظرم این مرکز آبروى فوتبال ایران است. به طور مثال در آکادمی ملی ووشو کشورمان با تیمهای زیادی همچون فرانسه، کرواسی، چین و ... اردوی مشترک داشتیم، حال اگر ما هم این مرکز را نداشتیم چه اتفاقی رخ میداد.