از عصر که خبر رو شنیدم خیلی داغونم؛این چند خط رو مینویسم که خالی بشم و یادی کنم از علی انصاریان عزیز که حتی نمیشه براش کلمه ای مثل مرحوم یا زنده یاد رو آورد
اول/خیلی بچه بودم وقتی بازی پرسپولیس و بایرن مونیخ،روی جواد کاظمیان خطا شد و اون پنالتی تیپیک علی انصاریان رو زدی تو گل...اونموقع ها هنوز اونقدر استقلال و پرسپولیس برام فرقی نمیکرد ولی میدیدم که همه خوشحالن منم خوشحال بودم و اسمت رفت گوشه قلب جا گرفت علی آقا
دوم/تابستون 85 بود...تازه داشتم فوتبالو جدی دنبال میکردم و همزمان با جام جهانی 2006 خیلی توی جو فوتبالی بودم و با وجود اینکه استقلالی شده بودم اما علی انصاریان یه چیز دیگه بود...از همون بچگی میرفتم تو کوچه و مدرسه مدافع می ایستادم و سفت و محکم بازی میکردم از خدام بود یکی بهم بگه علی انصاریان
سوم/درست یادم نیست روز فینال جام جهانی بود یا روز بعدش بود و تو اومدی استقلال...اصن باورم نمیشد،اون زمان محله ما یه روزنامه فروشی بیشتر نداشت و من بدو بدو با لباس تو خونه رفتم تا ببینم واقعا علی انصاریان اومده استقلال؟اخبار درسته؟اون روز هرچی روزنامه تو روزنامه فروشی بود خریدم انگار سیر نمیشدم از خوندن این خبر
چهارم/دوتا گل رو تو ذهنم داشتم و امروز بعد شنیدن خبر رفتم دنبال کلیپشون...هنوز جمله ها تو ذهنم میپیچه...<<مجیدی موفق،سانتر عالی فرصت تــــــــــــوی دروازه تـــــــــــــوی دروازه گل دوم برای استقلال به وسیله علی انصاریاااان >> اون موقع رو آسمونا بودم
پنجم/گذشت و من بزرگتر شدم و تو نزدیک خداحافظی...یادمه از توی تله تکست برنامه بازیهای شاهین بوشهر رو میدیدم و اگه میتونستم یه نگاهی میکردم ببینم بازی میکنی یا نه...من عاشق فوتبال و عاشق علی انصاریان شاهین بوشهر رو هم دنبال میکردم و چی بهتر از این؟یه فوتبال باشه که علی انصاریان باشه دیگه تیم هاش مهم نیست
ششم/تو این سالها خبرهام ازت شده بود خوندن خبرهای فیلم هات،بعضی پست هات و مصاحبه هات تو اینستا و کلیپ های برنامه هات.یادمه تابستون 97 خیلی داغون بودم و چقدر از دیدن برنامه زابیوکا لذت می بردم.اصلا علی انصاریان بود که حال من با شوخی هاش خوب بشه
هفتم/یه خبر تلخ،تلخیش به وسعت غیرتت،به وسعت عشقم.ساده کوتاه و دردناک.علی انصاریان درگذشت.خبرو چند بار خوندم باورم نمیشد.انگار دنیا رو روی سرم خراب کردن.علی انصاریان پر کشید و رفت یه گوشه ای از کتاب خاطرات،یه گوشه ای از قلب ما
بدرود علی بخیه دوست داشتنی من،بدرود لذت فوتبال های توی کوچه و مدرسه