بندر ماهشَهر شهری است که در جنوب استان خوزستان کشور ایران با طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۱۳ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۰ درجه و ۳۳ دقیقه واقع شده‌است. شهر ماهشهر، مرکز شهرستان بندر ماهشهر است. ارتفاع این شهر از سطح دریا حدود ۳ متر می‌باشد. ماهشهر کنونی شامل دو بخش می‌باشد، ماهشهر قدیم و دیگری موسوم به ناحیهٔ صنعتی. بندر ماهشهر دارای مساحت ۲۷۱۳ هکتار می‌باشد. بندر ماهشهر دارای ۳۷۲ هکتار بافت فرسوده‌است که مساحت زیادی می‌باشد و حدود ۱۵٪ کل مساحت شهر است.
شهرهای اطراف آن شامل:از شمال به اهواز، از غرب به شادگان، از شرق به رامشیر و امیدیه و از جنوب به خلیج فارس و از جنوب شرق به هندیجان ختم می‌شود. بندر ماهشهر همچون شادگان از معدود شهرهای ایران است که دارای خور - شاخه‌هایی از دریا که به خشکی منشعب می‌شوند - می‌باشد که مهم‌ترین آن‌ها خور موسی نام دارد که از نظر استراتژیک و اقتصادی بسیار حائز اهمیت است. خور موسی که در جنوب بندر ماهشهر قرار گرفته، دارای انشعابات زیادی است و یکی از این انشعابات از وسط شهر بندر ماهشهر می‌گذرد. البته در گذشته شاخه‌های دیگری هم در شهر داشته ولی از بین رفته‌اند. یکی از شاخه‌هایی که از بین رفته شاخه‌ای بوده که از خور اصلی شهر - که هنوز موجود است - شروع و به تقاطع خیابان‌های باهنر و چمران کنونی ختم می‌گردید. (مردم بومی به آن سده می‌گفتند).
این شهر در ۵ کیلومتری بندر امام خمینی و ۹۵ کیلومتری آبادان و ۹۰ کیلومتری اهواز قرار دارد. از نقاط نزدیک به شهر می‌توان به بندرگاه، خور غزاله، خور سمایلی، کشتارگاه، شهرک طالقانی، کمپ پاپلین، شهرک شهید رجایی، شهرک صنعتی بندر ماهشهر، شهرک مدنی، شهرک بعثت (ممکو)، شهر چمران (جراحی)، منطقه ویژه اقتصادی بندر ماهشهر، اسکله بندر امام خمینی، سه تلون، تل کافرون و تل شکار اشاره کرد. منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی بندر ماهشهر - شامل چندین پتروشیمی به نام‌های فجر (یوتیلیتی)، تخت جمشید، اروند، امیرکبیر، بوعلی سینا، خوزستان، رجال، تندگویان، غدیر، فن آوران، کارون، لاله، مارون و نوید زر شیمی - می‌باشد که بندر ماهشهر را به مهم‌ترین پایگاه پتروشیمی در ایران تبدیل کرده‌است.
شهرستان بندر ماهشهر یکی از بنادر قدیم کرانه خلیج فارس می‌باشد. این شهرستان در زمان ساسانیان و در سال ۲۳۱ میلادی در زمان اردشیر اول با نام ریواردشیر که بعدها ریشهر نامیده شد بنا گردید. در سفرنامه‌ها و تواریخ متعددی از بندر ماهشهر با نام‌هایی همچون مهروبان، ماچول و معشور سخن به میان آمده‌است، برای مثال ابن بطوطه، این بندر را «ماجول»، «عربی شده ماچول» نامیده که به نظر سلطانی بهبهانی، همان معشور (برخی منابع: معشوق) است که از عشر (گمرک) گرفته شده‌است (ص ۲۲۷). به نوشته ابن بطوطه، ماجول شهر کوچکی بوده با زمین‌های شوره زار و بدون درخت و سبزه، و دارای یکی از بزرگترین بازارها بوده و از رامز (رامهرمز) به آنجا حبوبات می‌برده‌اند، و از ماجول تا رامز از طریق بیابان سه روز راه بوده‌است. در سفرنامه‌ها و تواریخ متعددی از بندر ماهشهر با نام‌هایی چون ماچول و معشور سخن به میان آمده که در زیر چند مورد ذکر شده‌است: در سفرنامه ناصر خسروی قبادیانی (۳۹۴–۴۸۱قمری) این‌گونه گفته شده، از آنجا (آبادان) پس از طی ده فرسنگ به شهر مهروبان (بندر ماهشهر) رسیدیم. شهری بزرگ است بر لب دریا نهاده بر جانب شرقی و بازاری بزرگ دارد و جامعی نیکو اما اب ایشان از اب باران چاه و کاریز نبود که اب شیرین دهد. ایشان را حوض‌ها آبگیرها باشد که هرگز تنگی اب نبودو درانجا سه کاروانسرای بزرگ ساخته‌اند هر یک از ان چون حصاری است محکم و عالی، در مسجد آدینه آنجا بر منبر نام یعقوب لیث دیدم نوشته. پرسیدم از یکی که حال چگونه بوده‌است گفت که یعقوب لیث تا این شهر گرفته بود ولیکن دیگر هیچ امیر خراسان را قوت نبوده‌است. در این تاریخ که من آنجا رسیدم این شهر به دست پسران اباکالنجار بود که ملک پارس بود؛ و خواربار یعنی ماکول این شهر از شهرها و ولایت‌ها بردند که آن جا جز ماهی چیزی نباشد و این شهر باجگاهی است و کشتی بندان، چون از آنجا به جانب جنوب بر کنار دریا بروند ناحیت توه و کازرون باشد و من در این شهر مهروبان بماندم به سبب آنکه بگفتند راه‌ها نا ایمن است از آن که پسران اباکالنجار را با هم جنگ و خصومت بود و هر یک سری می‌کشتند و ملک مشوش گشته بود.
{{توضیحات مهم دربارهٔ مهروبان: گروهی به اشتباه اعتقاد دارند که مهروبانی که در تواریخ (از جمله سفرنامه ناصر خسرو) یاد شده در واقع همان جاییست که هم‌اکنون خرابه‌های ان در نزدیکی هندیجان واقع است. دلیل اشتباه بودن: این است که ناصر خسرو (که در بالا قسمتی از سفرنامه‌اش امده‌است) ذکر کرده که از عبادان یا (آبادان کنونی) تا مهروبان ۱۰ فرسنگ که برابر است با حدود۷۰ کیلومتر راه بوده و چون از راه آبی توسط کشتی طی شده، جایی خواهد بود حوالی بندر ماهشهر کنونی در حالی که مکانی که به اشتباه بعضی مواقع اعلام می‌شود حدود ۳۰ فرسنگ یا ۱۸۰ کیلومتر تا عبادان فاصله دارد}}
هم چنین تاریخ‌نگارانی هم چون حمزه اصفهانی نام پیشین این شهر ریواردشیر یا (ریشهر) نوشته‌اند. همچنین نوشته‌اند که گروهی از دبیران ساسانی پس از فتح تیسفون به‌دست عرب‌ها، به ریشهر (ماهشهر) پناه بردند. ماچول منطقه‌ای سرسبز بوده چنان‌که ابن بطوطه جهانگرد اندلسی در سفرنامه خود نوشته‌است: «از بندر ماچول تا هندوان در زیر سایه درختان راه می‌رفتیم و در روز روشن از انبوهی درختان کمتر نور آفتاب را می‌دیدیم.» هندوان - در اینجا - نامی دیگر برای هندیجان است.
بندر معشور(ماهشهر)، در دورة صفویه و بعد از آن اهمیت چندانی نداشته و نامی از آن در کتب تاریخی و جغرافیایی نیامده‌است. لرد کرزن که در اواخر دورة قاجاریه به جنوب ایران سفر کرده بود، بندر معشور را بندری کوچک، که از دیرباز نام و نشان سابق خود را از دست داده، معرفی کرده‌است که حمل ونقل آن با قایقهای محلی صورت می‌گرفته‌است. در اوایل قرن چهاردهم شمسی / اواخر قرن نوزدهم میلادی، بندر ماهشهر بندر کوچکی بود که از آنجا کشتیهای محلی کالاهای وارداتی و صادراتی را برای قبایل عرب همسایه حمل می‌کردند. کازرونی فاصله آن را تا دریا یک فرسنگ و نیم ضبط کرده و می‌نویسد: «هنگام مد، آب دریا تا نیم فرسنگی بندر مذکور در آن خور می‌آید و سفاین کوچک و متوسط تا نیم فرسنگی بندر مذکور می‌آیند و آنچه محمول سفاین است از آن‌ها بیرون آورند و آن محل را «سِیف» (بندرگاه) می‌نامند و در ادامه از قلعه آن، تعداد خانه‌ها (سیصد خانه)، خراج آن سالانه ۱۲۰۰ قروش و یک رأس کُرّه که به شیخ ثامرخان می‌دادند، زنان که لباس شبیه به لباس عربی و مردان که لباسی مرکب از لباس عربی و عجمی می‌پوشیدند، و اهالی که به زبان عربی و بیشتر عجمی صحبت می‌کردند، یاد کرده‌است.»
نام کهنی که پس از آن در متون برای این شهر دیده می‌شود ماچول است. این نام بعدها به صورت ماژول و معشور درآمده و سپس با تصویب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در سال ۱۳۴۴ این نام به بندر ماهشهر تغییر پیدا کرد. مردم بومی به آن مه شور (یا معشور) می‌گویند. از آثار تاریخی آن بقایای عمارات مخروبه‌ای به نام «تل کافران»، آب انبارها و چاه‌های سنگ چین شده فراوان، و خرابه‌های آبادی ریشهر در حوالی شمال شرقی بندرماهشهر است.
بندر ماهشهر با احداث راه‌آهن سراسری و تأسیس و توسعة بندر شاهپور در اوایل حکومت پهلوی جان دوباره گرفت. پس از آن، به این بندر برای صدور نفت خام توجه شد و به تدریج با کشیده شدن لوله‌های نفت ـ که نفت را از آغاجاری به پالایشگاه آبادان و از آنجا به بندر ماهشهر می‌رساند ـ و با ایجاد مخازن نفت، روبه آبادانی گذاشت صدور نفت خام از این بندر در ۱۳۲۴ ش آغاز شد. در ۱۳۳۷ ش، شرکت‌های عامل نفت ایران بندر دیگری برای صدور نفت خام در جزیرة خارک ایجاد کردند و سپس با اجرای طرحی به نام «چم»، بندر ماهشهر به دلیل موقعیت جغرافیایی ممتاز در کنار خورموسی و دسترسی بهتر نفتکشها برای حمل و صدور فراورده‌های نفتی پالایشگاه آبادان انتخاب و به بندری مجهز و امروزی تبدیل گردید. در ۱۳۳۸ ش، حدود ۳۰۰، ۱ کشتی نفتکش تقریباً ۰۰۰، ۷۰۰، ۲۶تن نفت خام بارگیری کردند که قسمت اعظم آن از منطقة آغاجاری با خطوط لوله به این بندر ارسال و از آنجا به خارج از کشور صادر می‌شد برای انتقال ۳۸ نوع فراورده نفتی با چهار خط لوله عمده تا بندرماهشهر، تغییرات عمده‌ای در شبکه جریان نفت و مخازن صورت گرفت. یک مرکز جدید نظارت بر خط لوله مجهز به وسایل مراقبت خودکار، شبکه دقیق مخابرات، و ۳۸ مخزن جدید برای ذخیره کردن فراورده‌های نفتی ساخته شد؛ تسهیلات برای لوله‌کشی و تلمبه و بارگیری، مخلوط‌کننده فراورده‌های نفتی، شبکه نظارت و مراقبت مجهز ایجاد شد. امروزه به جای آنکه نفت خام منطقة آغاجاری به بندر ماهشهر انتقال داده شود، فراورده‌های نفتی آبادان از طریق خط لوله به این مرکز حمل می‌شود. اجرای طرح چم و ایجاد تأسیسات عظیم، موجب بازدهی بیشتر صدور فراورده‌های پالایشگاه آبادان و کوتاهتر شدن زمان ورود و خروج کشتیها و دسترسی بهتر به نفتکشها و سرعت بارگیری در مقایسه با آبادان شده‌است. در ۱۳۷۶ ش، حجم تخلیه و بارگیری نفتی بندرماهشهر ۰۰۰، ۹۳۶، ۱۳ تن بود. توسعه و ترقی بندر، موجب توسعة تسهیلات و تجهیزات شهری و افزایش مهاجرپذیری شهر شده، و این تغییرات به تغییر بافت شهر و پیدایش بافت جدید با خانه‌های نوساز برای کارکنان شرکت نفت و پتروشیمی و فعالیت‌های وابسته، انجامیده‌است. مسیرهای دسترسی زمینی و هوایی به این شهرستان، به ترتیب شامل آزاد راه خلیج فارس (اهواز -ماهشهر) از سمت شمال، جاده بهبهان - امیدیه - ماهشهر از سمت شرق، جاده آبادان - ماهشهر از سمت غرب و جاده دیلم - هندیجان - ماهشهر از سمت جنوب می‌باشد. همچنین خط راه‌آهن سراسری و فرودگاه واقع شده در مجاورت جاده امیدیه - ماهشهر - سربندر از دیگر مسیرهای دسترسی به مرکز این شهرستان است.
بومی‌های بندر ماهشهر به چند دسته عمده تقسیم می‌شوند که عبارت اند از: بندری ها که از خانواده‌های اصیل بندرماهشهر می‌باشند شامل 17 تیره هست که خانواده‌های اصلی: منصوری، گاموری، احمدی، سلطانی، اویسی، سلیمانی، وطن خواه، بندری، رنجبر، آریایی نسب، شیبانی ، شهیب زاده، امیری، عنبری، صنوبری، عتیقی، اصلاحی، معشوری و خانواده‌های وابسته هستند که گویش بندری با لهجه مخصوص ماهشهری دارند. خانواده‌هایی که در کنار شاخه‌های خور که از دریا به خشکی منشعب شده بود ساکن بودند و به علت موقعیت استثنایی خور که لنج می‌توانست در ان رفت‌وآمد کند به کار تجارت مشغول بودند که در واقع علت سکونت آن‌ها در این مکان‌ها می‌توان گفت که همین بوده‌است. (البته گروهی از آنان به کشاورزی و دامپروری و ماهی‌گیری نیز مشغول بودند). البته این شاخه‌ها به جز شاخهٔ اصلی همه به علت عوامل طبیعی و انسانی از بین رفته‌اند. قنواتی‌ها که از بهبهان به بندر ماهشهر مهاجرت کرده و بیشتر به کار کشاورزی مشغول شدند در حال حاضر طایفه قنوات شامل خانواده‌های اهدایی، قنواتی، قنواتیان، رئیس قنواتی، شیرخان، زکی زاده، رستمی، امین، امینی، جمشیدی، رئیسی، طاهری و… می‌باشد.
همچنین در هنگام حمله عراق به ایران و تصرف و محاصره آبادان و خرمشهر سیل عظیم جمعیت مهاجر شهرهای غربی درگیر جنگ - آبادان و خرمشهر - به سوی بندر ماهشهر جمعیت این شهر را ناگهان زیاد کرد که خیلی از این مهاجرین، بعد از اتمام جنگ نیز در این شهرستان، ماندگار شدند. اکثر بختیاریها یا لر زبانان فیلی مهاجر از شهرستان‌های از کارکنان شرکت نفت از و دیگر مناطق لر زبان ایران می‌باشند از شهرستان‌های مسجد سلیمان و رامهرمز که به بندر ماهشهر نقل مکان کرده، بیشتر در مناطق سازمانی بندر ماهشهر ساکن شدند.
این شهر به دلیل وضع طبیعی مناسب بندرگاهی و اجرای طرحهای صدور فراورده‌های نفتی پالایشگاه آبادان و همچنین نزدیکی به بندرامام خمینی و مجتمعهای پتروشیمی مجاور آن، شهری مهاجرپذیر بوده‌است، به‌طوری‌که در ۱۳۶۵ شمسی از ۷۱۸۰۸ تن جمعیت آن، ۸ر۳۱٪ متولد شهرهای دیگر، ۱۲٪ متولد نقاط روستایی، و ۳٪ نیز اتباع غیر ایرانی بودند و بقیه (حدود ۵۵٪ از مردم بندر ماهشهر) بومی‌های قدیمی و اصلی بندر ماهشهر بوده‌اند (چهار گروه ذکر شده در بالا).
گویش ماهشهری گویشی که مردم بومی و قدیمی بندر ماهشهر به آن تکلم می‌کنند و از جمله زبان‌های (گویش‌های) پارسی باستان است. در این گویش که در لفظ محلی معشوری نامیده می‌شود که با واژگان زبان پهلوی و هخامنشی نزدیک است.
بندر ماهشهر دارای آب و هوای گرم و مرطوب می‌باشد. دمای آن بین ۵۰ درجه در تابستان تا صفر درجه در زمستان تغییر می‌کند. بندر ماهشهر دارای شرجی‌های شدید و آزار دهنده در نیمه دوم تابستان، یعنی نیمه دوم مرداد تا اواخر شهریور می‌باشد به شکلی که رطوبت نسبی تا۱۰۰٪ می‌رسد. از اواخر خرداد و اوایل تیر ماه تا معمولاً نیمه مرداد ماه، باد گرم - موسوم به (تش باد)، آدم را کلافه می‌کند. میانگین باران سالیانه ماهشهر حدود ۲۳۳ میلی‌متر است. بندر ماهشهر به سبب واقع شدن در جلگه خوزستان دارای خاک آبرفتی و نسبتاً مناسب برای رشد گیاهان گرمسیری است به‌طوری‌که در فصول بارندگی در صورت نزول مناسب باران، دارای طبیعتی سرسبز می‌باشد. در منطقه بندر ماهشهر، درختان کُنار، گز، برهان، مورد (یا کانیکارپوس)، نخل و کُوهر (یا بی عار) به‌طور پراکنده دیده می‌شود.
دمای بندر ماهشهر در ۹ مرداد ۱۳۹۴ (۳۱ ژوئیه ۲۰۱۵) به ۴۳ درجه سانتی‌گراد رسید که با در نظر گرفتن دمای جنوب ایران چندان بالا به نظر نمی‌رسد اما دمای نقطه شبنم (Dew Point) در این روز ۳۲ درجه سانتی‌گراد بود. از این رو نمایه گرما در بندر ماهشهر به ۶۸ درجه سانتی‌گراد رسید. (نمایه گرما بر اساس گرمای هوا و رطوبت نسبی آن تعیین می‌شود و نشان دهنده گرمایی است که مردم واقعاً حس می‌کنند). آنتونی سالیانی، هواشناس و پژوهشگر شرکت Accuweather (شرکت آمریکایی فروش اطلاعات هواشناسی) در توئیتر این موضوع را «جالب توجه‌ترین» مشاهده دوران حرفه‌ای اش لقب داد و گرمای بندر ماهشهر را به رکورد جهانی نزدیک دانست. رکورد نمایه گرما، در ظهران عربستان سعودی ثبت شده‌است؛ ۴۲ درجه گرمای هوا و ۳۵ درجه نقطه شبنم که نمایه گرما را به عدد ۸۱ درجه سانتی گراد رساند.
بندر ماهشهر دارای سه منطقه شهرداری می‌باشد. منطقه۱ که به ماهشهر قدیم معروف است؛ و منطقه۲ که به ناحیه صنعتی موسوم بوده و منطقه سه شهرداری که شامل شهرک طالقانی می‌باشد. بخش‌های بندر ماهشهر قدیم شامل: طالقانی، کوی آزادگان، فازهای۵٬۴٬۳٬۲٬۱٬۶ کوی گلستان، کوی سعدی، شهرک طالقانی (کوره‌ها)، شهرک رجایی (زنجیر)، شهرک مدنی و بافت قدیم که از خیابان‌های اصلی ان می‌توان به: خیابان امام خمینی، شهید منتظری، سعیدی، مطهری، شریفی، طالقانی، باهنر، ۲۲ بهمن و همچنین بازار قدیم (جنگ زده‌ها و روز) اشاره کرد. بخش‌های ناحیه صنعتی شامل: ۲۱۸دستگاه، ۵۲دستگاه. کارگری‌ها. SQها. کوی توحید (اتلانتیک)، کمپA، کویتی‌ها، فارابی، ۱۸۰دستگاه و بازار.
صنعت:
منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی بندرماهشهر: صنعت پتروشیمی یکی از صنایع مادر است که با وجود آن صنایع جدید و جانبی دیگری نیز تأسیس خواهد شد. این صنعت از حیث کمیت و کیفیت بقدری گسترده و متنوع است که می‌توان آن را پیشروی صنعت آینده دنیا تلقی نمود. بندر ماهشهر مهد صنعت پتروشیمی استان خوزستان بوده و تنها نقطه استراتژیک در صنعت پتروشیمی کشور می‌باشد. منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی در سال ۱۳۷۶ در زمینی به میزان۲۶۰۰ هکتار تأسیس و اینک حدود۲۰ پتروشیمی در آن فعال می‌باشد. با توجه به اصل ۴۴ اکثر پتروشیمی‌های منطقه به بخش خصوصی واگذار یا در حال واگذاری است.
پتروشیمی‌های فعال در بندر ماهشهر: شرکت پتروشیمی مارون، شرکت پتروشیمی بندر امام خمینی (BIPC)، شرکت پتروشیمی رازی، سازمان منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی، شرکت پتروشیمی بوعلی سینا، شرکت پتروشیمی خوزستان، شرکت پتروشیمی شهید تندگویان، شرکت پتروشیمی کارون، شرکت پتروشیمی فارابی، شرکت پایانه‌ها و مخازن پتروشیمی، شرکت پتروشیمی اروند، شرکت پتروشیمی غدیر، شرکت پتروشیمی فجر، شرکت پتروشیمی امیرکبیر، شرکت پتروشیمی رجال، شرکت پتروشیمی فن‌آوران، شرکت پتروشیمی لاله، شرکت کالای پتروشیمی، شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی
شهرکهای صنعتی: یکی دیگر از ویژگی‌های صنعتی شهرستان بندر ماهشهر وجود شهرکهای صنعتی بندر ماهشهر و بندر امام خمینی (ره) در زمینی به مساحت ۱۰۰۰ هکتار بوده که می‌تواند نقش بسز ایی در اشتغال منطقه ایفا نماید. در شهرک صنعتی بندر ماهشهر و بندر امام خمینی (ره) بیش از ۴۰ کارگاه فعال می‌باشد. ازجمله صنایع بخش خصوصی که با سرمایه‌گذاری خود در منطقه اقدام به تأسیس آن نموده‌اند می‌توان به کارخانه لوله سازی، شرکت صنعتی نوید زر شیمی، شرکت صنعتی شیمی بافت کارخانه خرما سازی، ساخت و تولید پودر ماهی و کارخانه آرد جنوب شرق و غیره اشاره نمود.
بندر صادراتی: بندرصادراتی ماهشهر در فاصله حدود ۵ تا ۷ مایلی مرکز شهرستان قرار دارد. این بندر دارای قدمت حدود ۹۰ سال در امر صادرات و واردات فرآورده‌های مواد نفتی دارد. قبل از سال ۱۹۶۶ میلادی بندرصادراتی ماهشهر مختص صادرات نفت خام منطقه آغاجاری بود که توسط خطوط لوله به مخازن بندرصادراتی انتقال و سپس به اسکله‌های بندرصادراتی برای صادرات پمپاژ می‌گردید. در سال ۱۳۴۶بندرصادراتی ماهشهر جهت صادرات فرآورده‌های پالایشگاه آبادان مدنظر قرار گرفت. بندرصادراتی ماهشهر در فاصله ۱۳۰ کیلومتری پالایشگاه قرار گرفته و انواع فرآورده‌ها از طریق خطوط لوله به منطقه مخازن ماهشهر انتقال، انباشت و سپس صادر می‌گردد. بندر صادراتی دارای ۶ اسکله عملیاتی یک اسکله تعمیراتی و یک اسکله باری می‌باشد که صادرات (نفت‌کوره، نفتا، میعانات گازی) و واردات (بنزین سوپر، بنزین، نفت گاز) در بخش خارجی و جابجایی فرآورده به بنادر و جزایر داخلی از طریق این اسکله‌ها انجام می‌پذیرد. ساماندهی و توسعه این بندر صادراتی توسط ماشین‌سازی اراک در یک مدت ده ساله انجام شد.
دانشگاه آزاد اسلامی، ۲ دانشگاه پیام نور و دانشگاه صنعتی امیرکبیر واحد ماهشهر چهره شهر را به صورت یک محیطی علمی نمایان می‌کند. شهرکهای صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی دارای ۸ هزار دانشجو و ۶۵ رشته در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری بوده که یکی از ۳ واحد دانشگاهی مهم دانشگاه آزاد اسلامی استان خوزستان محسوب می‌شود. شهرکهای صنعتی دانشگاه امیر کبیر واحد ماهشهر دارای ۵۰۰ دانشجو و ۹ رشته در مقاطع تحصیلی کارشناسی تا دکتری بوده که تحصیلات خود را در آن انجام می‌دهند. شهرکهای صنعتی دانشگاه پیام نور بندر ماهشهر و بندر امام خمینی (ره) دارای ۳۵۰۰ نفر دانشجو و ۲۶ رشته تحصیلی در مقطع کارشناسی فعال می‌باشند. همچنین تعداد استادان هیئت علمی حدود ۳۰۰ نفر بوده که در دانشگاه‌های شهرستان مشغول به تدریس می‌باشند.
جاذبه های ماهشهر
خور موسی: در خور موسی جزایر بکر و دست‌نخورده زیادی با چشم‌اندازهای ساحلی زیبا وجود دارد. این خور همچنین با داشتن گونه‌های جانوری متفاوت شامل دلفین‌های گوژپشت و پرندگان دریایی نظیر فلامینگوها، کفچه نوک‌ها، اگرت‌های ساحلی، سلیم‌های خرچنگ‌خوار، پرستوهای کاکلی، پرستوهای دریایی، پرستوهای پشت دودی، خرچنگ‌های کوچک، گلخورک‌ها و انواع ماهی‌ها، جاذبه دیدنی شگفت‌انگیزی برای دوست‌داران طبیعت به شمار می‌رود. وجود بازارچه ساحلی و مکان تفریحی با ۹۰ آلاچیق، این خور را به نقطه تفریحی مناسبی در بندر ماهشهر تبدیل کرده است.
زیارتگاه شاهزاده حمزه: زیارتگاه شاهزاده حمزه در ۲۵ کیلومتری جاده ماهشهر به سمت هندیجان جای گرفته است. طبق داستان‌ها و روایات، این امامزاده فرزند «امام موسی کاظم» و برادر «امام رضا» بوده که بعد از آمدن امام رضا به ایران، پس از ایشان روانه این کشور شده است.
شهر باستانی آسک: شهر باستانی آسک، شهری قدیمی و متروکه و یکی از جاهای دیدنی خوزستان است که در جنوب‌شرقی هندیجان و کیان‌کوه قرار دارد. طبق نظر کارشناسان این شهر در اواخر قرن چهارم هجری قمری، دهی بزرگ بوده و در دامنه کوهی قرار داشت که بر فراز کوه آن آتش فروزان بوده است. گفته می‌شود که بیشتر جنگ‌های خوارج در نزدیکی این شهر رخ داده و نام این شهر در برخی شعرهای عربی نیز ذکر شده است. در غرب آسک، قلعه گنبدی وجود دارد که در قدیم برج دیده‌بانی آن منطقه محسوب می‌شده است.
بندر امام خمینی: بندر امام خمینی یکی از بزرگترین بنادر ایران است که بیشتر فعالیت‌های صادرات و واردات کشور در آن صورت می‌پذیرد. هرساله در ایام نوروز و تعطیلات، بازدید از این بندر جذاب برای عموم گردشگران و مردم، آزاد می‌شود. بندر امام خمینی در واقع یکی از قطب‌های گردشگری بندر ماهشهر است.
آرامگاه سیدصالح: آرامگاه سیدصالح در خیابان مطهری و نزدیک بیمارستان حاجیه در بندر ماهشهر قرار دارد. متاسفانه پیشینه یا اطلاعات دقیقی از این بزرگوار موجود نیست. برخی بر این باورند که این سید نوجوان، همراه کاروان «امام رضا» از عربستان به ایران آمده و در این منطقه شهید شده است. در داخل این مقبره، دو تکه سنگ مکعب مستطیل قرار داشت که روی آن‌ها با خط کوفی توضیحاتی حک شده بود، ولی متاسفانه پس از حضور انگلیسی‌ها در ماهشهر به تاراج برده شد.
پارک ارم ماهشهر: پارک ارم ماهشهر دارای فضای سبز بسیار زیبایی است و از امکاناتی همچون دریاچه مصنوعی جهت قایق سواری، پارک پرندگان، باغ حیوانات و سینما روباز اشاره کرد. فضای سبز پارک ارم به وسعت ۲۰ هکتار با برخورداری از گل ها و درختان متعدد، یک پارک جنگلی مطرح محسوب می شود و قطعا برای گردشگران جذاب خواهد بود.
تل کافرون: تل کافرون یکی از جاذبه های تاریخی و باستان شناسی شهر بندرماهشهر است که دارای قدمتی چند هزار ساله بوده و اولین اثر تاریخی بندرماهشهر است که ثبت ملی شده است، این منطقه مربوط به دوره پارتی، ساسانی و هخامنشی است و قدمت دقیق این منطقه هنوز مورد برررسی است.
خرابه های آبادی ریشهر: خرابه های آبادی ریشهر این منطقه یکی از مناطق کشف شده مربوط به هزار اول پیش از میلاد است که در سال های ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۷ در اکتشافات باستان شناسان فرانسوری کشف شده است. این خرابه در شهر باستانی ریشهر که در هشت کیلومتری جنوب بوشهر و نزدیک ساحل واقع شده است.
..............................
آرشیو
