در زندگینامه‌ی یوهان کرایف اینگونه آمده است که: هندریک یوهانس کرایف در تاریخ ۲۵ آوریل سال ۱۹۴۷ در آمستردام هلند دیده به جهان گشود. یوهان در ۲۴ مارس ۲۰۱۶ درگذشت.
یوهان کرایف یکی از با استعدادترین بازی سازان تمام تاریخ فوتبال و سمبل تیم ملی فوتبال کشورش یعنی هلند در دهه ۷۰ بوده است. او پس از دوران بازیگری، در کسوت مربی نیز بسیار موفق عمل کرد.
یوهان کرایف فوتبال را در ۷ سالگی شروع کرد. مادر یوهان یک نظافتچی در باشگاه آژاکس آمستردام بود، جایی که رینوس میشل او را کشف کرد. پسر یوهان، یوردی نیز یک فوتبالیست معروف است که مدتی نیز در بارسلونا شاگردش بوده است.
شیوه بازی یوهان کرایف
او معمولاً یک مهاجم میانی بود، اما به دلیل سیستم کلی بازی، در همه جای زمین بازی میکرد. گاهی توپ را تا عمق زمین خودی میبرد، گاهی ناگهان با عملی مخرب (برای حریف)، به بال راست یا چپ میرفت. یوهان کرایف برای فوتبال آن زمان یک کار انقلابی بود.
یوهان کرایف قبل از هرچیز به خاطر قدرت تکنیکی، سرعت و قدرت رهبری اش شهرت داشت. با این وجود، بزرگ‌ترین نقطه قدرت او نگاه کلی اش به بازی بود که وی را به عنوان یک بازی ساز متمایز میکرد.
فعالیت باشگاهی یوهان کرایف
یوهان کرایف در طول دوران بازی اش در تیم‌های باشگاهی آژاکس آمستردام، اف. ث. بارسلونا، لس آنجلس آزتک، واشینگتن دیپلمات، لوانته و فاینورد روتردام بازی کرده است.
آژاکس آمستردام
حضور یوهان کرایف در آژاکس در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۶۴ در بازی مقابل تیم گرونینگن آغاز شد که او در این دیدار که تیمش ۱ بر ۳ بازنده شد، تک گل آژاکس را به ثمر رساند. اما تازه در فصل ۱۹۶۶/۱۹۶۵ بود که یوهان توجه همگان را به خود جلب کرد. بعد از زدن ۲ گل در مقابل دور ویلسکراخت اشترک در لیگ هلند، تبدیل به بازیکن ثابت تیمش شد. در آن فصل کرایف موفق شد در ۲۵ بازی، ۲۳ گل وارد دروازه حریفان بکند و آژاکس با حضور او قهرمان هلند شد.
یوهان کرایف سال بعد با آژاکس به هردو قهرمانی لیگ و حذفی دست یافت و خودش با زدن ۳۳ گل، آقای گل مسابقات شد.
سال بعد نیز موفق شد جام قهرمانی را بالای سر برده و برای دومین بار مرد سال فوتبال هلند گردد. یوهان کرایف با آژاکس به فینال جام باشگاه‌های اروپا هم رسید که در آن دیدار با ۱ بر ۴ نتیجه را به تیم ایتالیایی آ. ث. میلان واگذار کرد.
در فصل ۱۹۷۰/۱۹۶۹ برای دومین بار فاتح هردو جام باشگاهی هلند شد. در فصل بعدش برای اولین بار به شدت مصدوم شد. پس از انجام یک عمل جراحی در دیدار مقابل آیندهوون در ۳۰ اکتبر ۱۹۷۰ به میادین بازگشت. در این بازی برای اولین مرتبه، شماره ۱۴ اسطوره‌ای را به تن کرد، چراکه هم تیمی اش، گری مورن پیراهن شماره ۹ کرایف را تصاحب کرده بود. از این زمان به بعد، کرایف در بیشتر بازی‌ها با شماره ۱۴ ظاهر شد. در ۲۹ نوامبر سال ۱۹۷۰ در دیدار مقابل آ. زد. آلکمار که با پپیروزی ۸ بر ۱ همراه بود، به رکورد ۶ گل در یک بازی دست پیدا کرد. در همان فصل، آژاکس با پیروزی ۲ بر ۰ در بازی فینال جام باشگاه‌های اروپا در برابر پاناتینایکوس آتن یونان، برای اولین بار قهرمان باشگاه‌های اروپا شد. در همان سال، یوهان کرایف هم برای اولین بار مرد سال فوتبال اروپا شد.
در فصل ۷۲/۱۹۷۱ آژاکس توانست با یوهان کرایف از عنوان قهرمانی اروپا در مقابل اینتر میلان دفاع کند. در بازی فینال، کرایف هر دو گل آژاکس را وارد دروازه اینتر کرد. در فصل پاییز بعد از آن، آژاکس با برتری مقابل تیم ایندپندنته از آرژانتین، قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد. در ژانویه ۱۹۷۳، با پیروزی ۳ بر ۲ در برابر گلاسکو رنجرز اسکاتلند، قهرمانی سوپر جام اروپا هم به دست آمد. آژاکس فصل ۷۳/۱۹۷۲ را با سومین قهرمانی پیاپی لیگ به پایان برد. در این فصل، یوهان کرایف در دیدار دربی مقابل اف. سی. آمستردام، اولین و نیز آخرین گل به خودی را وارد دروازه تیمش کرد.
در تابستان ۱۹۷۳ یوهان کرایف پس از کسب ۶ قهرمانی لیگ، ۴ قهرمانی حذفی، ۳ قهرمانی اروپا، ۱ قهرمانی باشگاهی جهان و ۱ قهرمانی سوپرجام اروپا، آژاکس را به مقصد بارسلونا ترک کرد. کاتالان‌ها برای انتقال این بازیکن، تقریباً ۶ میلیون گولدن هلند پرداخت کردند.
اف. ث. بارسلونا
یوهان کرایف از همان بدو ورود تبدیل به بازیکن محبوب کاتالان‌ها شد و قبل از هرچیز به خاطر یکی از اظهاراتش مبنی بر این که بارسلونا را در مقابل رئال مادرید انتخاب کرده است، چراکه نمی‌توانسته در باشگاهی بازی کند که با دیکتارتور آن زمان اسپانیا، فرانسیسکو فرانکو مرتبط بوده است. پس از آن هم به دلیل این که پسرش را به شکل نام‌های کاتالانی، یوردی نامید بر محبوبیتش افزوده شد. بارسلونا با یوهان کرایف برای اولین بار پس از سال ۱۹۶۰ قهرمانی باشگاه‌های اسپانیا را کسب نمود و در همان سال باز هم کرایف به عنوان مرد سال فوتبال اروپا برگزیده شد.
یوهان کرایف در دورانی که در بارسا بازی میکرد گل معروفش را زد. در بازی مقابل آتلتیکو مادرید، کرایف به هوا پرید و با وجود این که توپ پشت سرش بود، بدون این که آن را ببیند با پاشنه پای راستش آن را وارد دروازه آتلتیکو کرد.
یوهان کرایف در آمریکا
در سال ۱۹۷۹، زمانی که بیش از ۳۰ سال سن داشت به آمریکا رفت. او قراردادی با باشگاه لس آنجلس آزتک به امضاء رساند. در آنجا فقط یک فصل ماند. فصل بعد، ۱ سال در شهر واشینگتن دی سی در تیم واشینگتن دیپلماتس بازی کرد.
بازگشت به هلند
پس از حضوری کوتاه در باشگاه اسپانیایی لوانته، به وطنش، هلند برگشت. با کسب ۲ عنوان قهرمانی با آژاکس در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳، این تیم قرارداد یوهان کرایف را تمدید نکرد و او راهی روتردام شد. در آخرین فصل بازی اش در فاینورد روتردام، یک بار دیگر توانست هردو عنوان قهرمانی باشگاهی هلند را به دست بیاورد. او در سال ۱۹۸۴ به فعالیتش پایان داد.
یوهان کرایف در تیم ملی
اولین بازی ملی یوهان کرایف در تاریخ ۷ سپتامبر سال ۱۹۶۶ در روتردام در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا در برابر مجارستان بود (۲: ۲). درست در دومین بازی
ملی بود که شیوه بازی شتاب زده و بدون فکر او منجر به یک بدبیاری شد. یوهان کرایف در بازی مقابل چکسلواکی از سوی رودی گلوکنر، داور اهل آلمان شرقی آن دیدار در دقیقه ۷۶ از زمین اخراج شد. بدین ترتیب او اولین بازیکن هلندی بود که در یک دیدار ملی از زمین مسابقه اخراج میشد. پس از گذراندن ۱ سال محرومیت از سوی فدراسیون فوتبال هلند، در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۱۹۶۷ توانست دوباره در تیم ملی حضور پیدا کند. در این دیدار، تنها پس از دو دقیقه در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا، گل پیروزی را وارد دروازه آلمان شرقی کرد.
یوهان کرایف در سال ۱۹۷۴ که هلند نایب قهرمان جام جهانی شد، کاپیتان این تیم بود. در آن جام، هلند در نمایشی درخشان با ۴ گل آرژانتین را شکست داده و نیز برزیل، مدافع عنوان قهرمانی را با ۲ گل از پیش رو برداشت. اما در فینال در مقابل آلمان، میزبان بازی‌ها ۱ بر ۲ مغلوب شد.
افتخارات یوهان کرایف، بیوگرافی یوهان کرایف، بیوگرافی کامل یوهان کرایف
فعالیت یوهان کرایف به عنوان مربی
آژاکس آمستردام
در فقط ۲ سال مربیگری در آژاکس، دوبار در سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ قهرمانی جام حذفی هلند و ۱ بار قهرمانی جام در جام اروپا (۱۹۸۷) را به دست آورد. او توانست با این کار، پا جای پای سلف و استاد خود، رینوس میشل بگذارد.
اف. ث. بارسلونا
یوهان کرایف ۱ بار دیگر در سال ۱۹۸۸ آمستردام را به مقصد کاتالونیا ترک کرد. بارسلونا تحت هدایت وی، ۴ بار پیاپی قهرمانی لالیگا، ۱ بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا، سال ۱۹۹۲ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، و ۱ بار نیز قهرمانی سوپرجام اروپا را به دست آورد. یوهان کرایف بازیکنانی، چون رونال کومان، میشائیل لادروپ، هریستو استویچکوف و روماریو را به بارسا آورد.
نام یوهان کرایف در نزد هواداران بارسلونا تا امروز ” ال سالوادور ” به معنای نجات بخش باقی مانده است.
افتخارات یوهان کرایف
به عنوان بازیکن
۹ بار قهرمانی باشگاه‌های هلند با آژاکس آمستردام: ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، و یک بار با فاینورد روتردام: ۱۹۸۴،۶ بار قهرمانی جام حذفی هلند با آژاکس آمستردام: ۱۹۶۷، ۱۹۷۰، ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۸۳، و یک بار با فاینورد روتردام: ۱۹۸۴،۲ بار آقای گلی هلند با آژاکس آمستردام: ۱۹۶۷، ۱۹۷۲،۱ بار قهرمانی باشگاه‌های اسپانیا با بارسلونا: ۱۹۷۴،۱ بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا با بارسلونان: ۱۹۷۸،۳ بار قهرمانی باشگاه‌های اروپا با آژاکس آمستردام: ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳نایب قهرمانی جام جهانی با تیم ملی هلند: ۱۹۷۴مقام سومی جام ملت‌های اروپا با تیم ملی هلند: ۱۹۷۶فوتبالیست قرن اروپا: ۱۹۹۹،۳ بار مرد سال فوتبال اروپا: ۱۹۷۱، ۱۹۷۳، ۱۹۷۴
به عنوان مربی
۲ بار قهرمانی جام حذفی هلند با آژاکس آمستردام: ۱۹۸۶، ۱۹۸۷،۱ بار قهرمانی جام در جام باشگاه‌های اروپا با آژاکس آمستردام: ۱۹۸۷، و یک بار با بارسلونا: ۱۹۸۹،۴ بار قهرمانی باشگاه‌های اسپانیا با بارسلونا: ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴،۱ بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا با بارسلونا: ۱۹۹۰،۱ بار قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا با بارسلونا: ۱۹۹۲،۱ بار قهرمان سوپرجام اروپا با بارسلونا: ۱۹۹۲کسب لقب شوالیه لژیون افتخاری: ۱۹۹۹
برای شصتمین سال تولد وی در ۲۵ آوریل سال ۲۰۰۷، باشگاه آژاکس آمستردام اعلام کرد که پیراهن شماره ۱۴ را بایگانی کرده و به هیچ بازیکن دیگری نخواهد داد.
افتخارات یوهان کرایف در تلویزیون هلند به عنوان مفسر ورزشی مشغول فعالیت بود.
سفر همیشگی در ۶۸ سالگی
هنریک یوهان کرایف در مارس سال ۲۰۱۶ پس از یک سال مبارزه با بیماری سرطان، در سن ۶۸ سالگی درگذشت.
وی در سال ۱۹۸۴ فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت و حرفه مربی گری را با تیم‌های آژاکس آمستردام و بارسلونا در پیش گرفت. کرایف در سال ۱۹۹۹ میلادی با رای فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال بعد از پله، به عنوان دومین بازیکن قرن انتخاب شد
جمله ی طلایی: من به دو چیز در زندگی اعتیاد داشتم
اولی فوتبال
دومی سیگار
اولی همه چیز را به من داد دومی همه چیز را پس گرفت
این بود زندگینامه مهندس فوتبال 💓
خواهشمندم نظرات رو بگید به ما کمک بیشتری خواهد کرد😁
