رضا بیرمیخدایا
سی و پنج سال عمر کردم
تنها چیزی که آرزومه قهرمانی پرسپولیس تو همین دورست
چون دیگه می‌دونم ممکنه زنده نباشم و اگه زنده هم موندم فکر نکنم دیگه شانس هایی که جلو السد و النصر تکرار بشه.
اگه قهرمان بشیم قسم می خورم دیگه واسه هیچ استقلالی کری نخونم
اگه هم بازنده شدیم می‌دونم به تلافی این چند سال موفقیت چه پرچم های کره که تو ورزشگاه نمیاد و چه طعنه و تمسخرهایی که نمی شیم.
به هر حال، خدایا خودت گفتی بعد هر سختی آسونی هست و بعد هر آسونی سختی
خدایا سختی این چهار سال خوشحالی و آسونی تو این بازی قرار نده که واقعا زهر میشه برامون
خدایا خودت کمک کن.
